Η
"Μηχανή!" Πολυπλόκαμη, μεταλλική και παγωμένη, παρεισφρήσασα σε κάθε
σάλεμα της ανθρώπινης υπόστασης, παγώνοντας οποιαδήποτε προοπτική
αυτογνωσίας κι αυτο-επίγνωσης. Και αμείλικτη στο τίμημα που καλείσαι να
πληρώσεις άπαξ κι εμπλέκεσαι στα γρανάζια-και πώς να μην εμπλακείς από
τη στιγμή που γεννιέσαι και σε υποδέχεται μια σειρά από κωδικούς
"ενσωμάτωσης" στα τεφτέρια και τις καταχωρήσεις της γήινης λογιστικής
ψευδαίσθησης που αποκαλείται ως "θαύμα της ζωής"; Μέσα σε συνθήκες που
μόνο θαύμα δεν θυμίζουν, πιότερο ομοιάζουν με κλουβιά ζωολογικού κήπου
για δίποδα ζωντανά και ρωμαϊκές αρένες αρρωστημένης διασκέδασης των
"πατρίκιων" μέσα σε έναν κόσμο πληβείων και συγχρόνως μονομάχων. Μέσα
στην ατέρμονα ενεργοβόρα κίνηση των γραναζιών της-πόσοι δύνανται
πραγματικά να της ξεφύγουν και πόση ενέργεια απαιτείται για την
καθημερινή αποστασιοποίηση; Γινόμενοι όλοι μας σχεδόν, όσο κι αν δεν
θέλουμε να το παραδεχτούμε γιατί αυτό δεν βολεύει τα πολυπρόσωπα "εγώ"
μας, κομμάτι της ίδιας της Μηχανής...Της ανθρωποβόρας αυτής κατασκευής, που μεταλάσσεται από αιώνα σε αιώνα, υιοθετώντας νέες μορφές. Αλλά αναλλοίωτης βασικά στην ουσία του πυρήνα της (ποιοι στο διάβολο εμπνεύστηκαν πρωτογενώς την ιδέα και το σχεδιασμό της;)...
Γρανάζια...γρανάζια μέσα σε γρανάζια μέσα σε γρανάζια...
Lifestyle αυστηρώς άνεϋ ζώσας πνοής, σταρ σύστεμ που στερείται πάσας αισθητικής ουσίας, μαθήματα αποβλάκωσης και αυτοτροφοδοτούμενης αυτ-απάτης. Κοινωνική μηχανική, προπαγάνδα, μονόδρομοι, χρηματοπιστωτικοί και πολυεθνικοί εταιρικοί ολετήρες. Θρησκείες μίσους (κι ας επκαλούνται την αγάπη ως άλλοθι) και νοσηρών προκαταλήψεων, αναπόδεικτες θεωρίες ως δόγματα, βλαβερές για τη σωματική και ψυχική υγεία ιδεολογίες, σχεδιασμοί και πολιτικές και κρυφές ή προκλητικά φανερές ατζέντες που στερούν την αυτοτέλεια κι αυτενέργεια κι αυτονομία της ατομικής και συλλογικής ύπαρξης, μέσω "θεόπνευστων" και "φωτισμένων" κατευθυντήριων γραμμών. Αυτών όλων που αποστρέφονται κάθε αυθεντική έννοια, κάθε έμπνευση και ανεξαρτησία ανεμπόδιστης αληθινά έκφρασης, είτε ατομικού είτε αρμονικά συλλογικού πνεύματος.
Και κάθε σοβαρή διαφωνία να δαιμονοποιείται ή να χλευάζεται. Κυνηγητό και καταδίκη μέσω και τηλεδικαστηρίων κάθε ουσιαστικής διαφοροποίησης από τις νόρμες και τις κατεστημένες αισθητικές και δομές, αλλά επίσης κι από "αμφισβητήσεις" των προηγούμενων πασπαλισμένες με γλίτσα "προοδευτισμού" ή δήθεν ελευθεριακού στοχασμού (που βλέπει μόνο τα μισά ή αυτά που η μυωπία της προσκόλλησης σε ιδεοληψίες τού επιτρέπει να δει) και υποτιθέμενης απελευθέρωσης. Αυτής δηλαδή που σπρώχνει πιο βαθιά μέσα στην υποταγή της χειραγώγησης και τους φαύλους κύκλους της σύγχυσης.
Ένα διαχρονικό ανελέητο κυνήγι των "αιώνιων χαρών"-να θυμηθούμε και τον Γουίλλιαμ Μπλέηκ που έλεγε ότι τα παλάτια και οι εκκλησίες είναι παγίδες, δίχτυα και θηλειές γα να πιάνουν τις αιώνιες χαρές! Αυτών δηλαδή που νοηματοδοτούν και αναδεικνύουν τη ζωή σε γιορτή κάθε αέναης μοναδικής στιγμής, μόνο και μόνο επειδή τη ζεις! Μέχρι το μεδούλι αν μπορείς κάθε στιγμής...
Κανόνες και "αναπόφευκτες ρότες" που σκλαβώνουν τη δημιουργική ορμή της ζωής, πρωτόκολλα και παράγραφοι που διαμορφώνουν "ηθικές υποχρεώσεις", συμπεριφορές και πνευματικές και εννοιολογικές χιροσίμες. Αλλοιώσεις, διαστρεβλώσεις, σχολές και συστήματα στο όνομα "αυθεντιών" και "επαναστάσεων" που φυλακίζουν τις ιδέες σε κελιά εχθρικότητας, αδιαλλαξίας και ένοπλης στράτευσης. "Αντι"-στράτευση που συχνά ξεπέφτει σε ίδια κι απαράλλαχτη κατάντια με αυτό στο οποίο αντιτίθεται, εκφράζοντας συνήθως αντι-θέσεις που στερούνται θέσεων, οι οποίες και να αντιμετωπίζουν στοχαστικά και πρακτικά καταστάσεις, ώστε να μη χρειάζεται να "επουλώνονται πληγές" ατελέσφορα ή να ματώνουν ακόμη περισσότερο σ'έναν φαύλο κύκλο μίσους κι αιματοχυσίας...
Χρηματοοικονομικά συστήματα με παρασιτικούς κοινωνικά οργανισμούς και μισάνθρωπους χρηματιστηριακούς ναούς μιας πραγματικά ειδωλολατρικής λατρείας. Ο χρυσός μόσχος δεν έφυγε ποτέ από εδώ και επελαύνει σαρωτικά, με ένα ολόκληρο ιερατείο που μετατρέπει "περιούσιους και παρακατιανούς λαούς" (άλλη μια σύλληψη ως χρήσιμο καύσιμο στο τρομαχτικό μουγκρητό της "μηχανής") σε, δίχως καμιά ουσία πλέον, δεδομένα λογιστικών ατζέντων και ταμειακών μηχανών...
Και στην πάντα σαρκαστική διάθεση της Μηχανής, εις βάρος της ανθρώπινης τροφής της, εντάσσεται και το παιχνίδι με λέξεις κι έννοιες που αδειάζουν από κάθε εννοιολογική τους βαρύτητα και σκόπιμα ευτελίζονται αισχρά. Όπως η "ελευθερία", η" ασφάλεια", με κάθε αστυνομοκρατούμενο μέσο κι ασφυχτικά ολοκληρωτικό έλεγχο των υπηκόων, από τους αιμοσταγείς τρομοκράτες-πιόνια των Μυστικών Υπηρεσιών και η "προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου" την ίδια στιγμή που αυτά κονιορτοποιούνται, διαστρεβλώνονται, παραμορφώνονται, μεταμορφώνονται σε Δούρειο Ίππο της μεταμοντέρνας υλικής και διανοητικής δουλείας και πολιτικής παράκρουσης μιας νέας μορφής φασισμού! Η οποία και χρησιμοποιείται σαν πασπάλισμα για την κάλυψη των αποκρουστικών γεννημάτων της Μηχανής και των αόρατων χειριστών της. Στα μάτια και την απισχνασμένη έως ανύπαρκτη συνείδηση των "αγέλων" που την υπηρετούν και της παραδίδονται οικειοθελώς για "κουρά και σφαγή".
"Ελεύθερη αγορά", που όπως δηλώνει και ο όρος επιζητά την "ελευθερία". Από ποιους όμως; Μήπως από εκείνες τις λειτουργικές παρεμβάσεις και τις ρυθμίσεις που εξασφαλίζουν το κοινό όφελος; Από εκείνα τα κοινωνικά κριτήρια-όρια που θα την καθιστούσαν ένα λειτουργικό εργαλείο υπέρ των ατομικών συμφερόντων που ταυτίζονται έμπρακτα με τα συλλογικά;
"Πολυπολιτισμικοί παράδεισοι", σαν πίνακες που ξεχειλίζουν από εξόφθαλμη κακογουστιά και ανεκδιήγητη ακαλαισθησία και χαρακτηρίζονται ως μοντέρνα τέχνη. Αχταρμάδες κοχλάζοντων κοινωνικών μειγμάτων που οδηγούν σε εκρηκτικά αδιέξοδα κι ακυρώνουν την ανάγκη των έλλογων κι ελεύθερων εσωτερικά ανθρώπων για αυτοδιάθεση και αυτοπροσδιορισμό. Απέναντι σε "κουλτούρες" και τρόπους ζωής άκαμπτους και αντιεπιβιωτικούς. Όπως ήταν (και είναι σε πολλές περιπτώσεις ακόμα) ο χριστιανικός μεσαιωνικός σκοταδισμός, αλλά και το θεοκρατικό αποκρουστικό ισλάμ, με βαθιά σεξιστές και ΜΗ ανεκτικούς οπαδούς-πιστούς, που άπαξ και "ριζώσουν" κάπου απαιτούν την επιβολή και αποδοχή των δικών τους απόψεων περί φιλοσοφίας και βίου.
Όχι! Η ελευθερία δεν έχει καμία απολύτως εγγύτητα με τη "Μηχανή" και τα "μηχανοποιημένα βασίλειά της". Η Μηχανή αυτή είναι η Σκύλα και η Χάρυβδη που παραμονεύει να κονιορτοποιήσει κάθε προσπάθεια διαφυγής από τα παγωμένα πλοκάμια της (η τεχνολογία είναι άλλωστε στην δούλεψή της), είναι το ύπουλο τραγούδι των Σειρήνων, είναι τα Τάρταρα επί γης και "ο τριγμός των οδόντων"...
Και οι κατασκευαστές της είναι οι ύπουλοι, μισάνθρωποι "Θεοί", με άφθονους θεΐσκους και επιστάτες στη δούλεψή τους και στα κατάλληλα (πχ κυβερνητικά-πολιτισμικά- μη κερδοσκοπικά) πόστα και οι οποίοι θεωρούν εαυτούς ανώτερη ράτσα από τις μάζες της "πλέμπας"...
Η κάθε ειλικρινής, γενναία κι ευφυής προσπάθεια απόδρασης απ'αυτήν και πρόκλησης βραχυκυκλώματός της (για αυτούς που γουστάρουν να τα βάλουν μαζί της με τους δικούς τους απρόβλεπτους τρόπους), η ασυμβίβαστη πορεία απέναντι σε κάθε ελεγχόμενη "συλλογική ταυτότητα" και ευκόλως μετρήσιμη κατηγοριοποίηση μέσα στα σκοτεινά πεδία της "Μηχανής", αποτελεί έναν από τους πιο ευγενείς σκοπούς της Ύπαρξης...
Ίσως τον ευγενέστερο και γενναιότερο!
ανιχνευτής
Υπάρχει κάτι ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ και ξεκινά ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!
Oι μάγοι των σκοτεινών καιρών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου