ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

ΦΑΚΕΛΟΣ "ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ"-1ο ΜΕΡΟΣ: Chemtrails « Εγκλήματα αεροψεκασμών και συγκάλυψη»








Τα παρακάτω είναι εκτενή αποσπάσματα από ένα πολύ καλό, όχι πολύ παλιό, άρθρο της Βίκυς Χρυσού. Με τίτλο:
Chemtrails « Εγκλήματα αεροψεκασμών και συγκάλυψη»
( Εδώ θα βρείτε: πότε(και στην Ελλάδα)και με ποιες δικαιολογίες ξεκίνησε παγκοσμίως αυτή η κολοσσιαία επιχείρηση- η επιχείρηση επίσημης άρνησης κι, όταν αυτό καθίσταται αδύνατο, "θόλωσης των υδάτων" - η προώθηση της ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗΣ από τις ΗΠΑ- πώς ξεχωρίζουμε τα chemtrails(χημικές ουρές) στους ουρανούς, τι περιέχουν και άρα τι μας ψεκάζουν- τι είναι το περίφημο HAARP και γιατί η απίστευτη αυτή τεχνολογία έχει σαφή στρατιωτικό χαρακτήρα- πώς συνδέεται το ΗΑΑRP με τα chemtrails...)


Η ταινία αρχίζει. Ένας λαμπερός χρυσαφένιος ήλιος αναδύεται πίσω από τα βραχώδη βουνά των νοτιοδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ… Εικόνες από κατάλευκα, παχιά, βαμβακερά σύννεφα που τρέχουν πάνω σ’ ένα καθαρό, βαθύ μπλε ουρανό… Μαγευτικές εικόνες από τη φύση σε αρμονία…

Ο αφηγητής ακούγεται να λέει: «Παρακαλώ θυμηθείτε τον κόσμο που τώρα βλέπετε, γιατί αυτός ο κόσμος βρίσκεται σε κίνδυνο… Παρακαλώ, να θυμάστε το χρώμα μπλε.»

(Από το ντοκιμαντέρ-έκκληση “Aerosol crimes and cover up” του Clifford Carnicom)

Αλήθεια, αναρωτηθήκατε γιατί δεν βλέπετε πλέον αυτό το βαθύ μπλε χρώμα στον ουρανό μας; Αναρωτηθήκατε γιατί το χρώμα του είναι τόσο ξεπλυμένο, σχεδόν λευκό, και μια περίεργη ομίχλη κρύβει σχεδόν πάντα τον ήλιο μας; Αναρωτηθήκατε γιατί ο ήλιος μας δεν έχει πια εκείνο το λαμπερό χρυσοκίτρινο χρώμα; Γιατί το φως του μοιάζει σαν από λάμπα αλογόνου και δυσκολεύει τόσο πολύ την όραση μας;

Στις αρχές του 1999 ξεκίνησε μία τεράστια επιχείρηση διασποράς μεγάλων ποσοτήτων μικροσωματιδίων μετάλλων στον ουρανό με αεροπλάνα.

Παράλληλα από τα τέλη του 1998 τέθηκε σε πλήρη λειτουργία το σύστημα HAARP (High Frequency Active Auroral Research Project). Οκτώ χρόνια μετά, η επιχείρηση αεροψεκασμών συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και έχει πλέον καταφέρει να αλλάξει την εικόνα και τη σύσταση της ατμόσφαιρας μας. Οι επιπτώσεις αυτής της τεράστιας επέμβασης, μαζί με τις εφαρμογές του συστήματος HAARP, πιέζουν την κοινή λογική στα όρια της.

Όχι, δυστυχώς δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η πραγματικότητα που ζούμε έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και στην ουσία δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τις ακριβές χολιγουντιανές παραγωγές, αφού τα σκηνικά της εκτείνονται απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρη την υφήλιο και στολίζονται με λευκές, φαρδιές, λωρίδες αεροζόλ στον ουρανό. Chemtrails…

Η είδηση αυτή έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Όχι βέβαια από τη συνηθισμένη λεωφόρο των μεγάλων ΜΜΕ. Όχι. Για εκείνα δεν συμβαίνει τίποτε. Τίποτε δεν έχει αλλάξει και όλα είναι όπως παλιά. Κι όμως τα στοιχεία και οι μαρτυρίες εκατοντάδων χιλιάδων ανήσυχων πολιτών συσσωρεύονται στις σελίδες του παγκόσμιου διαδικτύου. Καθημερινά εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο κοιτούν απορημένα τον ουρανό και αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Κάνουν εκκλήσεις για έρευνες και ζητούν απαντήσεις από επίσημους φορείς, αλλά οι απαντήσεις δεν έρχονται.

Μια περίεργη καμπάνια άρνησης του φαινομένου, υποβάθμισης της κατάστασης και εμπαιγμού της ανησυχίας των πολιτών έχει καθιερωθεί από όλους τους επίσημους φορείς και τις μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου και της Greenpeace –γεγονός που πλήρωσε με απώλεια χιλιάδων υποστηρικτών της. Κανένας πολιτικός και καμία κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει την ευθύνη. Αλλά οι επιχειρήσεις με τις λευκές χημικές ουρές που αφήνουν τα αεροπλάνα συνεχίζουν να διενεργούνται, σε καθημερινή βάση, πάνω από τα κεφάλια μας.

Πραγματοποιούνται χωρίς την συγκατάθεσή ή την προηγούμενη ενημέρωση μας. Επηρεάζουν την ζωή μας, τη ζωή όσων γνωρίζουμε και αγαπάμε. Επηρεάζουν τη ζωή ολόκληρου του πλανήτη. Και από ότι δείχνουν τα πράγματα η κατάσταση πιθανόν να μην αλλάξει ποτέ πια. Πιθανόν να μην μας επιστρέψουν ποτέ πια τον καθαρό μπλε ουρανό που μας στερούν.

Πως αλλιώς να εξηγηθεί το φαινόμενο της μαζικής εισαγωγής φωτογραφιών με χημικές ουρές (chemtrails) τόσο σε διαφημίσεις, όσο και σε κινηματογραφικές ταινίες, -όπως την τελευταία του James Bond στην σκηνή με το κυνηγητό πάνω στους γερανούς-? Πώς να εξηγήσουμε την παρουσία των chemtrails ακόμη και στα «αθώα» κινούμενα σχέδια που απευθύνονται στα παιδιά μας?
Οι πιο πρόσφατες παραγωγές παιδικών ταινιών, όπως το «cars», το «πέρα από το φράχτη» και το «Ήρωες του Δάσους», αντί για τα παχιά λευκά «προβατάκια» στον ουρανό, φιλοξενούν όλες τους εικόνες από άσπρες παχιές παράλληλες γραμμές. Γιατί άραγε? Μήπως θα πρέπει υποσυνείδητα να περάσει το μήνυμα, πως αυτές οι γραμμές είναι ένα –δήθεν- φυσιολογικό φαινόμενο? Ή μήπως θέλουν να επιβεβαιώσουν το φόβο μας, πως αυτή η κατάσταση δεν θα σταματήσει ποτέ πια?

Όλα τελικά καταλήγουν σε μια μεγάλη ερώτηση:

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΡΟΥΝ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΑΣ;»

Η αλήθεια της παραπάνω δήλωσης παραμένει ακόμη και σήμερα επίκαιρη. Μπορούμε να μιλάμε ακόμη για εμπιστοσύνη, όταν κάποιοι αποφάσισαν ερήμην μας, πως η τεχνολογική υπεροχή του ανθρώπου απέναντι στη φύση –άσχετα από τον επιδιωκόμενο σκοπό- μπορεί να υπολογιστεί και να αποτιμηθεί σε χρήμα, σε κέρδος, σε απόκτηση δύναμης, άσκηση εξουσίας και δυνατότητα απόλυτου ελέγχου, αψηφώντας το γεγονός, πως οι «παράπλευρες απώλειες» θα μετρούν στις τάξεις τους εκατομμύρια ζωές και ίσως και την ίδια την ικανότητα φιλοξενίας ζωής στον πλανήτη μας;
.....................

Ο Wayne Hall, είναι έλληνας πολίτης και κάτοικος της Αίγινας, ακτιβιστής, μέλος της ΑΤΤΑC Ελλάς και από τους πιο δραστήριους πολέμιους της Γεωμηχανικής. Δεν τρέφει αυταπάτες και η θέση του είναι ξεκάθαρη: «Είναι απαραίτητος ένας δημόσιος διάλογος. Άλλα για να αλλάξει η κατάσταση άρνησης και αμφισβήτησης που επικρατεί, θα πρέπει να φύγουν από τη μέση όλοι όσοι έρχονται για να τη μπερδέψουν. Το τοπίο πρέπει να ξεκαθαρίσει από τους απλά περίεργους. Οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, αυτοί που δεν έχουν ξεκάθαρη τοποθέτηση, ακόμη και οι επιστήμονες που ψευδώς λένε πως η Γεωμηχανική είναι απλά μία θεωρητική προσέγγιση για μελλοντική χρήση σε περίπτωση ανάγκης, πρέπει να απομακρυνθούν, ώστε να φτάσουμε να έχουμε τον αληθινό, πραγματικό διάλογο ανάμεσα σε αυτούς που είναι ξεκάθαρα υπέρ της Γεωμηχανικής, όπως ο Crutzen και ο Wigley, και αυτούς που είναι ξεκάθαρα και 100% ενάντια στη Γεωμηχανική και θεωρούν ότι τα στοιχεία φανερώνουν, πως ήδη βρίσκεται σε ευρύτατη εφαρμογή, όπως η Rosalind Peterson. Αυτός είναι ο πραγματικός διάλογος που πρέπει να γίνει. Εκείνοι που εκφράζουν δισταγμούς και λένε πως "ναι μεν μπορεί να μην είναι σοφό να εφαρμοστεί", αλλά είναι έτοιμοι να την αποδεχτούν "ως τελευταία λύση", ενώ ταυτόχρονα εμφανίζονται αρκετά βέβαιοι ότι δεν είναι ήδη σε εφαρμογή, δεν έχουν καμία θέση στη συζήτηση. Φανταστείτε, υποθετικά, πως ένα παγκόσμιο πρόγραμμα μυστικής κατασκευής σταθμών πυρηνικής ενέργειας βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα είχε για την όλη ιστορία καμία σημασία, μια συζήτηση μεταξύ υπερασπιστών και αντιπάλων της πυρηνικής ενέργειας, εάν η προσοχή όλων παρέμενε στραμμένη στην πραγματικότητα ενός υποτιθέμενα μυστικού προγράμματος;»

Θα μπορούσε εύκολα να παρεξηγηθεί η άποψη του ως ιδιαίτερα απόλυτη και να θεωρηθεί πιθανόν αντίθετη με την δημοκρατική άποψη περί ελευθερίας της γνώμης. Γίνεται όμως απόλυτα κατανοητή μόλις ασχοληθεί κανείς με την έρευνα γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, και παρακολουθήσει από κοντά τα γεγονότα των τελευταίων ετών. Πολύ σύντομα βρίσκεται κανείς αντιμέτωπος με μία μεγάλη αλήθεια: η δημοκρατία στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Αντίθετα υποσκάπτει ακόμη και την ίδια της την ύπαρξη, αφού η φαινομενική «ελευθερία απόψεων» επιτρέπει τη διατήρηση και συνέχιση των επιχειρήσεων chemtrails, κρατώντας την προσοχή στραμμένη, όπως και στο παραπάνω παράδειγμα του Wayne Hall, στην υποτιθέμενη μυστικότητα των chemtrails. Από την άλλη, το δικαίωμα του πολίτη για ενημέρωση σε θέματα που τον αφορούν άμεσα, αλλά και η εκκλήσεις του για έρευνες και επίσημες απαντήσεις συναντούν μία καθ’ όλα μη δημοκρατική κατάσταση.

Μία κατάσταση που γίνεται φανερή, τόσο μέσα από την ελληνική, όσο και μέσα από την παγκόσμια πολιτική πραγματικότητα. Στο εξωτερικό ξεχώρισαν μέχρι σήμερα μόνο δύο πολιτικά ονόματα: Dennis Kucinich και Monica Grifahn. Δύο τολμηροί πολιτικοί, που δεν δίστασαν να μιλήσουν ανοιχτά και να παραδεχτούν την διενέργεια των chemtrails. Ο Dennis Kucinich, ο δημοκρατικός υποψήφιος για την Προεδρία και βουλευτής της Πολιτείας του Οχάιο, μέλος της Επιτροπής Διατήρησης του Διαστήματος (Space Prevantion Act), απαίτησε το 2001 και ξανά το 2002 από το Κογκρέσο των ΗΠΑ μία γενική απαγόρευση οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούν το διάστημα –ανάμεσα σε αυτά συμπεριλάμβανε και τα chemtrails. Επίσης τον Ιούνιο του 2003, σε δημόσια συζήτηση για τα chemtrails στην Santa Cruz, τάχτηκε εναντίων των chemtrails και σε ερώτηση του κοινού απάντησε με τη φράση: “CHEMTRAILS ARE REAL!” H δε Monica Grifahn, βουλευτής του SPD και Πρόεδρος της Επιτροπής για τον Πολιτισμό και τα ΜΜΕ στο γερμανικό κοινοβούλιο, το 2003 επιβεβαιώνει σε γραπτή απάντηση της προς δύο ακτιβιστές, πως γίνεται διασπορά ενώσεων Αλουμινίου και Βαρίου στη Γερμανία.
 .....................

Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, τα πρώτα σημάδια εφαρμογής της επιχείρησης «χημικές ουρές», έλαβαν χώρα το 2003. -Την ίδια εποχή εμφανίσθηκαν και τα πρώτα σχετικά –και ανυσηχητικά- άρθρα του Διεθ/ντη Ερευνών ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος και Αντιπροέδρου της Ένωσης Ελλήνων Χημικών, Νίκου Κατσαρού.

Πρώτοι οι κάτοικοι της Αίγινας ήταν αυτοί που παρατήρησαν πως αεροσκάφη πραγματοποιούσαν περίεργους ψεκασμούς στον ουρανό. Η επανειλημμένη παρουσία των αεροσκαφών που άφηναν πίσω τους πυκνές λευκές γραμμές, οι οποίες δεν εξαφανίζονταν, αλλά διατηρούνταν επί ώρα και άλλαζαν την εικόνα του ουρανού, γεμίζοντας τον με «χημικά» σύννεφα που καλύπτουν τον ήλιο, μεγάλωσε την ανησυχία των κατοίκων και έφερε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. –Φυσικά στα χρόνια που μεσολάβησαν, δεν έμεινε «αψέκαστη» καμία γωνιά της Ελλάδας: οι μαρτυρίες έρχονται από Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, Πρέσες, Έδεσσα, Κρήτη, Κεφαλονιά, Αθήνα κ.α.- Ο τότε Δήμαρχος της Αίγινας, Κος Μούρτζης και το Δ.Σ. προχώρησαν το Μάιο του 2003 σε «υποβολή μήνυσης κατά παντός υπευθύνου για την πραγματοποίηση, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα στον Τύπο, επικίνδυνων αεροψεκασμών πάνω από την Αίγινα, στα πλαίσια πειραμάτων που γίνονται για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου» .

Αυτή η κίνηση δεν πέρασε απαρατήρητη, μιας και αναφέρεται ακόμη και στο βιβλίο «Chemtrails» των αυστριακών δημοσιογράφων Haderer και Hiess.
Μπορεί η κίνηση να μην προχώρησε λόγω «νομικής συμβουλής», αλλά συνεχίζει μέχρι σήμερα να αποτελεί μία παγκόσμια πρωτιά. Η Αίγινα, η πρώτη πρωτεύουσα της σύγχρονης Ελλάδας, όπου ο Ιωάννης Καποδίστριας σχημάτισε την κυβέρνηση του, είναι σήμερα ο μοναδικός Δήμος σε ολόκληρο τον κόσμο που πήρε σαφή θέση ενάντια στη χρήση των αεροψεκασμών ως προτεινόμενη λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος των κλιματικών αλλαγών. Ίσως, με το παράδειγμά της, να γίνει και η πρώτη πρωτεύουσα της κίνησης των πολιτών ενάντια στη Γεωμηχανική, την οποία με τόση εμμονή στηρίζουν οι ΗΠΑ.

Στις 29 Ιανουαρίου, λίγες μόνο ημέρες πριν τη δημοσιοποίηση της νέας Έκθεσης του Διακυβερνητικού Συμβουλίου Κλιματικών Αλλαγών (IPCC), η οποία χαρακτηρίζει επίσημα πλέον ως «κατά 90% ανθρωπογενή» τη ραγδαία αλλαγή του κλίματος, ακούσαμε στο βραδινό δελτίο ειδήσεων κρατικού καναλιού, πως η Ουάσιγκτον προτείνει επίσημα την προώθηση της Γεωμηχανικής. Συγκεκριμένα ο πρόεδρος Bush, ο οποίος εμφανιζόταν μέχρι τώρα ως υπερασπιστής της οικονομίας των ΗΠΑ και αρνητής της ύπαρξης περιβαλλοντικού και κλιματολογικού προβλήματος, συνεχίζει να μην συμφωνεί με την ανάγκη δέσμευσης των ΗΠΑ με το Πρωτόκολλο του Κιότο για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, δηλώνει όμως, πως «έχει πεισθεί για την ύπαρξη περιβαλλοντικού προβλήματος» και προτίθεται να χρηματοδοτήσει με αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια τη Γεωμηχανική και συγκεκριμένα την κατασκευή γιγαντιαίου κατόπτρου σε τροχιά γύρω από τη Γη και τη διασπορά μικροσωματιδίων μετάλλων στην ατμόσφαιρα, για την αντιμετώπιση του.

Οι προτάσεις αυτές, όπως και όλες οι προτάσεις της Γεωμηχανικής, δεν έχουν ως στόχο την μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, που θεωρητικά τουλάχιστον είναι η βασικότερη αιτία της ανόδου της θερμοκρασίας, αλλά στοχεύουν μόνο στη μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας και θερμότητας που φτάνει στη Γη. Καμία από αυτές τις «λύσεις» δεν αγγίζει το πρόβλημα στη ρίζα του. Καμία δεν έχει ως στόχο να σταματήσει ή να περιορίσει τις εκπομπές CO2. Ο στόχος όλων αυτών των εφαρμογών που κατά καιρούς παρουσιάζονται δημόσια ως «τρελές ιδέες για την σωτηρία του κλίματος*», είναι ένας: να μην σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, λιγνίτη, φυσικό αέριο). Ο λόγος είναι προφανής. Τα μεγάλα οικονομικά κέρδη των εταιριών που πωλούν ή χειρίζονται τις παραπάνω μορφές ενέργειας, σε παγκόσμια κλίμακα, δεν πρέπει να απειληθούν ή να αλλάξουν χέρια.
Και αυτό το σημείο θα έπρεπε να μας προβληματίζει ιδιαίτερα γιατί είναι ευκολονόητο, πως αυτοί που ελέγχουν την ενέργεια που χρησιμοποιούμε, ελέγχουν και μεγάλο μέρος της ζωής μας θέτοντας τους δικούς τους όρους στο παιχνίδι.

Οι καθηγητές φυσικής και ερευνητές στο Τμήμα μελέτης των επιπτώσεων του Κλίματος του Ινστιτούτου Potsdam, Stefan Rahmsdorf και H.J. Schellnhuber, στο βιβλίο τους «Η κλιματική αλλαγή», δηλώνουν ξεκάθαρα, πως η Γεωμηχανική δεν είναι λύση για το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών, αλλά κάτι σαν το -κακό- «πνεύμα μέσα στο μαγικό λυχνάρι. Και επειδή η εμπειρία μέσα από την ιστορία μας διδάσκει, πως η ανθρωπότητα σε εποχές κρίσεων είναι πάντα έτοιμη να ελευθερώσει ένα τζίνι και να χρησιμοποιήσει ακόμη και τις πιο αμφίβολες πρακτικές, θα πρέπει να γίνει σε όλους μας κατανοητό, πως καλά θα κάνουμε να αφήσουμε το υποτιθέμενα “θαυματουργό” τζίνι εκεί που βρίσκεται. »

Στο θέμα των κλιματικών αλλαγών, όπως αναφέρουν, δεν υπάρχουν «μαγικά όπλα» για την αντιμετώπιση του. Υπάρχουν όμως σίγουρα λύσεις και αυτές θα πρέπει να είναι μία συνολική προσπάθεια σε τρία μέτωπα:
  • απαγκίστρωση από τα ορυκτά καύσιμα με ταυτόχρονη προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
  • μείωση της ενεργειακής σπατάλης και ταυτόχρονα εισαγωγή αποδοτικότερων –σε σχέση με την κατανάλωση τους σε ενέργεια- τεχνολογιών
  • και τέλος απομάκρυνση της απαράδεκτης –κλιματολογικά- ποσότητας CO2 από την ατμόσφαιρα, με ταφή της -πριν από την απελευθέρωση του στην ατμόσφαιρα- σε μεγάλες υπόγειες κοιλότητες που δημιουργήθηκαν π.χ. από άντληση πετρελαίου.

Αυτή η στρατηγική είναι όχι μόνο απλή και λογική, αλλά δεν βάζει σε κίνδυνο ούτε τη ζωή μας ούτε και τον ίδιο τον πλανήτη μας.

Τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μία εξαιρετικά έντονη παρουσίαση της Γεωμηχανικής σε όλα τα ΜΜΕ -έντυπα και TV- ενώ ταυτόχρονα γίνεται έντονη συζήτηση γύρω από τις απειλές που κρύβει για την ανθρωπότητα η αλλαγή του κλίματος. Αυτός ο συνδυασμός θα πρέπει επίσης να μας βάλει σε σκέψεις. Από τη μία έχουμε έρευνες που μιλούν για τις τεράστιες επιπτώσεις που θα έχουν οι κλιματολογικές αλλαγές στις επόμενες δεκαετίες, η παρουσίαση των οποίων σαφώς προκαλεί αισθήματα άγχους, φόβου ή και πανικού. Από την άλλη εμφανίζεται ως απομηχανής «θεός-σωτήρας», η δήθεν λύση της Γεωμηχανικής. Μήπως είναι και αυτά μέρος της καμπάνιας παραπλάνησης και παραπληροφόρησης; Μήπως είναι και αυτά ένα προσεκτικό σερβίρισμα ώστε να χρησιμοποιηθούμε ως «συνένοχοι» σε επιλογές που έχουν γίνει ήδη; Μήπως ο φόβος για μια «επικείμενη καταστροφή» του κλίματος είναι αυτός που θα μας οδηγήσει στην –έστω και υποσυνείδητη- αποδοχή της Γεωμηχανικής και κατά προέκτασης των chemtrails;

Ο έλεγχος της πληροφόρησης, που παρέχεται από τα μέσα ενημέρωσης, από σχετικά λίγα οικονομικά ή πολιτικά συμφέροντα, μοιάζει να είναι ένας σημαντικός παράγοντας που περιορίζει ένα τίμιο και ανοικτό δημόσιο διάλογο στο ζήτημα των αεροψεκασμών.
Τελικά μήπως όντως βρισκόμαστε όλοι μας σε μια κατάσταση ομηρίας και η αδιαφορία ή η αδυναμία που νιώθουμε απέναντι στα μεγέθη που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, μας κρατά σκυμμένους και «παραδομένους» και απλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει? Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Wayne Hall: «Αν τα κόμματα, τα κοινοβούλια και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης δεν είναι διατεθειμένα να αντιμετωπίσουν το πολιτικό κόστος της ειλικρίνειας σε σχέση με την ‘γεωμηχανική’, τότε πρέπει τα κοινωνικά φόρουμ ν’ αναλάβουν αυτή την ευθύνη για λογαριασμό τους.»

Το βιβλίο του Zbignew Brzezinski, «Between two Ages» («Ανάμεσα σε δύο εποχές») από το 1970, όπου αναφέρεται πως «η τεχνολογία θα θέσει στη διάθεση των ηγετών, των μεγάλων κρατών, τα μέσα για τη διεξαγωγή μυστικού πολέμου, όπου μόνο ένας ελάχιστος αριθμός στρατιωτών θα είναι απαραίτητος… Μέθοδοι τροποποίησης καιρικών φαινομένων θα χρησιμοποιηθούν, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες μακροχρόνιας ξηρασίας ή καταιγίδων… και με τη βοήθεια ακτινοβολιών συγκεκριμένων συχνοτήτων θα μπορούμε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά ολόκληρων πληθυσμών… με στόχο μία πιο ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη κοινωνία…» έχει μετατραπεί σε τρομακτική πραγματικότητα.

Στις μέρες μας ζούμε σε μια εποχή περίεργης «ειρήνης», η οποία στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας αφαιρεί συνταγματικές ελευθερίες των πολιτών. Ζούμε σε μία περίεργη «δημοκρατία», της οποίας οι λειτουργοί αψηφούν και εμπαίζουν τους πολίτες που την απαρτίζουν. Ζούμε σε μία περίεργη εποχή όπου η ελευθερία μας, μας κρατά ομήρους της ελεγχόμενης πληροφορίας. Ζούμε σε μία κατάσταση «ακήρυχτου πολέμου», με αόρατα όπλα στραμμένα επάνω μας…

Από το 1977, μετά τη χρήση μεθόδων τροποποίησης των καιρικών συνθηκών από τους Αμερικάνους στο Βιετνάμ –Agent Orange- υπεγράφη Διεθνής Συνθήκη στον ΟΗΕ, η οποία απαγορεύει ρητά τη χρήση τέτοιων μεθόδων κατά τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων. Παρ’ όλο που απ’ ότι δείχνουν τα στοιχεία, το HAARP εφαρμόζεται, είναι δύσκολο να αποδειχθεί, πως ένα φαινόμενο, όπως π.χ. ένας τυφώνας, ή ένας σεισμός είναι τεχνητό και όχι φυσικό φαινόμενο. Και επειδή απουσιάζει και το πλαίσιο μιας τυπικής «πολεμικής επιχείρησης», αυτού του είδους ο πόλεμος που κάνει χρήση «γεωλογικών» όπλων, δεν γίνεται αντιληπτός ως τέτοιος από τους πολίτες.

Η ταινία “Aerosol crimes and cover up” πλησιάζει στο τέλος της. O Clifford Carnicom συνοψίζει: «Μια ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία, εάν πρόκειται να συνεχίσει να υπάρχει, πρέπει να είναι σε θέση να συζητήσει ανοιχτά τα όποια οφέλη μιας τεχνολογικής και στρατιωτικής υπεροχής σε σχέση με τον επιβλαβή αντίκτυπο που έχουν επάνω στο περιβάλλον, το οποίο εμείς ως παγκόσμιοι πολίτες έχουμε να μοιραστούμε. …
Τα ιερά δικαιώματα του ανθρώπινου είδους πρέπει να λαμβάνουν τη νόμιμη θέση τους μεταξύ των δικαιωμάτων των μεμονωμένων εθνών για στρατιωτική ασφάλεια και μυστικότητα. …
…Πολλοί άνθρωποι, που πείθονται για την πραγματικότητα αυτών των επιχειρήσεων θα υποβάλουν φυσικά την ερώτηση, «τι μπορώ να κάνω εγώ για να βοηθήσω;» Γνωρίζω επίσης από την εμπειρία και την ιστορία, ότι πολλοί από αυτούς τους ίδιους ανθρώπους αισθάνονται ανίσχυροι και ανίκανοι μόλις αντικρίσουν την απεραντοσύνη και πολυπλοκότητα των επιχειρήσεων αυτών. …
Αναμένεται ότι οποιαδήποτε επιτυχία θα προκύψει τελικά από ένα τεράστιο κύμα ακτιβισμού σε επίπεδο βάσης και μίας ανοικτής δημόσιας διαμαρτυρίας. Με τον τρέχοντα βαθμό προόδου, θα χρειαστεί να περάσουν δεκαετίες προτού φθάσουμε στο επίπεδο επιρροής που απαιτείται. Η νηφάλια πραγματικότητα αντίθετα δείχνει πως η υγεία αυτού του πλανήτη δεν είναι πιθανό να μας δώσει ένα τέτοιο γενναιόδωρο χρονικό περιθώριο. Η ατμόσφαιρά μας είναι η πηγή της ζωής μας. Όλοι μας θα πρέπει να αναλάβουμε ένα ρόλο δράσης.

Εάν παραμένετε σιωπηλοί με την ελπίδα της συντήρησης της ελευθερίας και της ασφάλειάς σας, είστε σχεδόν έτοιμοι να χάσετε και τα δύο.»
«Όσο είναι καιρός όσο παρατηρούμε ότι ο πλανήτης καταστρέφεται από το νέο αυτό όπλο μαζικής καταστροφής ας αγνοήσουμε τους Αμερικανούς στην καλοπέραση τους και ας συσπειρωθούμε για τη σωτηρία του πλανήτη.»

Νίκος Κατσαρός, Διευθ/ντης Ερευνών ΕΚΕΦΕ «Δημόκρητος»


*«σωτηρία/προστασία του κλίματος» 

Δεν είναι περίεργος ο όρος «προστασία του κλίματος», όταν αυτός που πραγματικά χρειάζεται προστασία από τις κλιματικές αλλαγές είναι ο άνθρωπος; Ο πλανήτης μπορεί να αντεπεξέλθει και να ξεπεράσει –το έχει κάνει επανειλημμένα στο παρελθόν- οποιαδήποτε κλιματική αλλαγή. Αυτός που ίσως δεν αντέξει τα αποτελέσματα του τεχνοκρατικού πολιτισμού του, είναι ο άνθρωπος. Ας μη γελιόμαστε. Ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμη και χωρίς εμάς…

  • HAARP

Το HAARP, είναι ένα σύστημα κεραιών εγκατεστημένο στην Gakona της Αλάσκα (ΗΠΑ) και έχει τη δυνατότητα εκπομπής και κατεύθυνσης ισχυρών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και ακτινοβολιών προς οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, χρησιμοποιώντας ως φορέα την ιονόσφαιρα και την ατμόσφαιρα της Γης. Έχει δηλαδή την ικανότητα να χρησιμοποιεί σαν «φακό» οποιοδήποτε τμήμα της ιονόσφαιρας για να μεταφέρει ιδιαίτερα ισχυρές ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Αυτές μπορεί να έχουν μορφή πολύ υψηλών συχνοτήτων -EHF, π.χ. μικροκύματα- ή μορφή πολύ χαμηλών συχνοτήτων (ELF), ανάλογα με τον επιδιωκόμενο στόχο. Η λειτουργία αυτής της τεχνολογίας βασίζεται στις εργασίες του Νίκολα Τέσλα και του φυσικού Bernard Eastlund. Το Αμερικανικό Στρατιωτικό επιτελείο –όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Πενταγώνου- δηλώνει πως το HAARP έχει ως σκοπό την επιστημονική έρευνα των δυνατοτήτων της ιονόσφαιρας, ώστε να χρησιμοποιηθεί για εμπορικές και στρατιωτικές εφαρμογές σε θέματα τηλεπικοινωνιών.

Άλλα τόσο ο Bernard Eastlund, όσο και άλλοι ερευνητές και επιστήμονες, επισημαίνουν, πως οι κυριότερες δυνατότητες του HAARP είναι:
  • Βελτίωση ή παρεμπόδιση των τηλεπικοινωνιών.
  • Ανίχνευση και χαρτογράφηση του υπεδάφους με στόχο π.χ. εύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου ή εντοπισμό στρατιωτικών εγκαταστάσεων
  • Παρεμβολή στην ηλεκτροδότηση μιας ολόκληρης περιοχής ή χώρας με στόχο την πρόκληση βλαβής ή μπλάκ άουτ
  • Πρόκληση σεισμών σε οποιοδήποτε σημείο της Γης
  • Τροποποίηση του κλίματος σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη με δυνατότητα για:
> Αλλαγή των καιρικών συνθηκών
> Πρόκληση ακραίων καιρικών φαινομένων όπως π.χ. τυφώνων ή παρέμβαση για μείωση τους
> Πρόκληση τοπικών καιρικών φαινομένων όπως βροχή, ομίχλη κ.α.
  • Ηλεκτρομαγνητική παρεμβολή στις νοητικές λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Είναι σαφές πως οι δυνατότητες του έχουν σαφή στρατιωτικό χαρακτήρα και αποτελεί κυριολεκτικά το πιο μοντέρνο οπλικό σύστημα.

Όπως δείχνουν τα στοιχεία και όπως δηλώνουν επιστήμονες σαν την Grazyna Fosar, έχει τεθεί ήδη σε εφαρμογή.

Chemtrails- χημικές ουρές: αγγλική λέξη που παράγεται από τα συνθετικά Chemical Trails και χρησιμοποιείται πλέον διεθνώς για να περιγράψει τις επίμονες ουρές ψεκασμού χημικών στοιχείων, όπως μικροσωματιδίων αλουμινίου και αλάτων βαρίου, από –συνήθως λευκά και χωρίς διακριτικά- αεροπλάνα σε μεγάλο ύψος, οι οποίες δεν διαλύονται όπως οι κλασικές γραμμές συμπύκνωσης υδρατμών από τα καυσαέρια αεροπλάνων (contrails) μετά από μερικά δευτερόλεπτα ή λεπτά, αλλά αντίθετα απλώνονται σχηματίζοντας επίπεδα τεχνητά νέφη που μπορεί να καλύπτουν ολόκληρο τον ουρανό μίας περιοχής. Συνήθως είναι λευκές, αλλά έχουν παρατηρηθεί και κοκκινωπές ή μαύρες γραμμές chemtrail. Σύνηθες στη διαδικασία φαινόμενο είναι η επίμονη διέλευση αεροπλάνων, ακόμη και από περιοχές που δεν ανήκουν στους «κλασικούς» διαδρόμους εναέριας κυκλοφορίας, και ο σχηματισμός παράλληλων, χιαστί ή κυκλικών σχηματισμών από λευκές χημικές ουρές πολλών χιλιομέτρων. Πολλές φορές η επιχείρηση ψεκασμού γίνεται αντιληπτή μόνο από την περίεργη «ψευτο-ομίχλη» που καλύπτει τον ουρανό και τον ήλιο, επειδή ο ψεκασμός έλαβε χώρα σε στιγμή που τα αεροσκάφη δεν μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά, όπως π.χ. κατά τη διάρκεια της νύχτας ή συννεφιάς. Βασική διαφορά τους από τα contrail, είναι πως σχηματίζονται άσχετα από τις απαραίτητες συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας και υψηλής υγρασίας και συνήθως προκαλούν φαινόμενα όπως «χημικά ουράνια τόξα» (chembows) ή περίεργους δακτυλίους γύρω από το φεγγάρι ή τον ήλιο, εξ’ αιτίας της αντανάκλασης του φωτός πάνω στα μεταλλικά σωματίδια.

Η επιχείρηση chemtrails, θεωρείται, πως ακολουθεί την πατέντα Welsbach του Edward Teller, η οποία παρουσιάστηκε ακόμη και στο IPCC (Διακυβερνητικό Πάνελ Κλιματικών Αλλαγών) ως μέθοδος της Γεωμηχανικής, με σκοπό τη δημιουργία πλανητικής ηλιακής ασπίδας, Shield, ώστε να μειωθεί η ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που εισέρχεται στη Γη.

Παράλληλα με τα βαριά τοξικά μέταλλα που ψεκάζονται και ίνες πολυμερών υλικών, οι οποίες λειτουργούν σαν ένας τεράστιος ιστός αράχνης, ώστε να συγκρατούν για μεγαλύτερο χρόνο τα μεταλλικά σωματίδια στον ουρανό. Κατά την κάθοδο τους όμως, συμπαρασύρουν από την ανώτερη ατμόσφαιρα στη Γη νανοβακτηρίδια, τα οποία δεν είναι σε θέση να καταπολεμήσουν οι οργανισμοί που ζουν στην επιφάνεια της Γης. –Εικάζεται πως η νόσος H5N1 έχει σχέση με αυτά τα νανοβακτηρίδια.- Συχνά έχουν βρεθεί στις ίνες αυτές ακόμη και βιολογικά υλικά και ιοί. –βιολογικός πόλεμος ή μαζικός εμβολιασμός?-. Τόσο τα τοξικά και καρκινογόνα μεταλλικά σωματίδια, τα οποία περνούν άμεσα στον ανθρώπινο οργανισμό με την αναπνοή και προσβάλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, όσο και τα υπόλοιπα υλικά είναι άκρως επιζήμια για την ανθρώπινη υγεία. Μολύνουν τη Γη, τον αέρα, το νερό και τους οργανισμούς ολόκληρης της τροφικής αλυσίδας. Εικάζεται πως η ραγδαία άνοδος της νόσου Αλτσχάϊμερ, για την εμφάνιση της οποίας σημαντικό ρόλο παίζει η υψηλή συγκέντρωση αλουμινίου στον εγκέφαλο, συνδέεται άμεσα με τις επιχειρήσεις ψεκασμών. Ακόμη στην περιοχή Οντάριο του Καναδά, όπου πρωτοξεκίνησαν οι επιχειρήσεις chemtrail οι κάτοικοι εμφάνισαν, έντονους πονοκεφάλους, πόνους στις αρθρώσεις και τους μύες, ζαλάδες, κρίσεις άσθματος, επιπεφικίτιδες, συμπτώματα όμοια με της γρίπης αλλά χωρίς πυρετό, απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης.

HAARP & Chemtrails: Οι αεροψεκασμοί (Chemtrails) με βαριά μέταλλα και ενώσεις αυτών, όπως το βάριο, το αλουμίνιο, το τιτάνιο και η σκόνη χαλαζία, δημιουργούν τεχνητά νέφη, τα οποία είναι ταυτόχρονα στρώματα φορτισμένων ηλεκτρικά σωματιδίων. Τα νέφη αυτά σχηματίζονται από αεροσκάφη που ψεκάζουν σε ύψος 5 έως 12 χλμ και παρουσιάζουν ηλεκτρομαγνητική αγωγιμότητα, όμοια με αυτή της ιονόσφαιρας. Έτσι τα συστήματα τύπου HAARP δεν χρειάζεται να εκπέμπουν στα ύψη της ιονόσφαιρας (60χλμ.) και χρησιμοποιούν αυτά τα τεχνητά νέφη, πράγμα που παρέχει αφενός μεγαλύτερη ακρίβεια, ως προς το σημείο δράσης, αλλά προφυλάσσει και την ιονόσφαιρα από επικίνδυνες ρωγμές, οι οποίες δημιουργούνται από τις συχνές και ισχυρές ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες.

Έτσι δεν είναι απαραίτητη η εκπομπή των «σημάτων» από το μεγάλο σύστημα της Αλάσκα, αλλά είναι εφικτή και από μικρότερα συστήματα κεραιών, όπως αυτό στη Δεκέλεια της Κύπρου, της Νορβηγίας ή ακόμη και από φορητούς πομπούς.


Ολόκληρο το  άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου