ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

"Η τρομοκρατία δεν έχει πεθάνει". Το ίδιο και η προβοκάτσια!



Με αφορμή τη μαφιόζικου τύπου εκτέλεση μελών της χρυσής αυγής στο Νέο Ηράκλειο, η προσωπική μας εκτίμηση γι'αυτή τη σκοτεινή υπόθεση (σε μια πολύ πιο σκοτεινή ολόκληρη πραγματικότητα που μας επιβάλλουν) είναι η εξής:

Πάρτε μια βαθιά ανάσα, λοιπόν, αν πρόκειται να επιχειρήσετε να πέσετε μέσα στην καλοστημένη (όσο και προβλέψιμη για όσους βλέπουν πέρα από τη μύτη τους) λούμπα και να καταπιείτε μια τεράστια σαβούρα κατεστημένων ερμηνειών κι αναλύσεων, με αιχμή του δόρατος όπως πάντα τα ΜΜΧ (μέσα μαζικής χειραγώγησης). Και ξεχάστε τις τρύπιες σας τσέπες, τα χρέη και τους παράλογα κι ενάντια σε κάθε έννοια επιστήμης της Οικονομίας αυξανόμενους διαρκώς φόρους. Και τον κίνδυνο, ως συνέπειά τους, να μείνετε άστεγοι κι εγκαταλελειμμένοι στο έλεος εγχώριων και πολυεθνικών τσιφλικάδων: το βασικό μέλημα δανειστών κι υπηρετών τους, παράλληλα με την απαλλοτρίωση κάθε είδους  πλουτοπαραγωγικών πηγών του προτεκτοράτου αυτού. Βάλτε, επίσης, στην άκρη τις αγωνίες σας για το ζοφερότατο μέλλον του τόπου και των παιδιών σας (και των επερχόμενων γενεών αν είστε τόσο "προχωρημένοι" συνειδησιακά) και καταναλώστε μπόλικη φαιά ουσία για να βοηθήσετε νοητικά τις Αρχές-φρουρό της "δημοκρατίας της μπανανίας" να λύσουν το "γρίφο". Και μην αμελήσετε να φοβηθείτε, όσοι είστε νομοταγείς και φιλήσυχοι "νοικοκυραίοι" (περιμένοντας ήσυχα και στωικά τη λαιμητόμο της "ανάπτυξης" να πάρει και το δικό σας κεφάλι), για τους ξεχασμένους αλλά πάντα επικίνδυνους τρομοκράτες. Που, απ'το πουθενά σχεδόν ερχόμενοι, επιλέγουν να χτυπήσουν τους...τελευταίους τροχούς της άμαξας και με άρτια σχεδιασμένη κι εκτελεσμένη επιχείρηση. Κι όχι τίποτα πολιτικάντηδες, μεγαλοεπιχειρηματίες (ή "επενδυτές" κατά το "ορθόν"), μεγαλοδημοσιογράφους ή ό,τι άλλο θα περίμενε λογικά κανείς. Και καρφωθείτε, οι αναμένοντες "φως στο τούνελ", μπροστά στις τηλεχοάνες με το στόμα ανοιχτό και τη διάθεση για...δυναμικές κοινωνικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις ναρκωμένη. Ειδικά τώρα που επεξεργάζονται νέα δολοφονικά σχέδια ("μέτρα" κατά το "πολιτικά ορθόν" και πάλι)...
Δείτε και σκεφτείτε και τις δικές σας ευθύνες για τη μαύρη κι άραχνη αυτή μοίρα: Tα 28 νέα μέτρα σοκ της Τρόικας. Διάβασε τι σε περιμένει!

Ξεκινούν τα επεισόδια ενός νέου σήριαλ, με μπόλικο αστυνομικό σασπένς, αόρατους μοβόρους τρομοκρατικούς δακτύλους, εικασίες και αναλύσεις "ειδικών" και άσχετων και μια "δημοκρατία" που απειλείται η καημένη, αν και προ πολλού απ'τους "προστάτες" της ξεσκισμένη! Α! Μην ξεχάσουμε, όσον αφορά τους συντελεστές τέτοιων σεναρίων, το βαθύ παρακράτος και τις Μυστικές Υπηρεσίες...Που τα δολοπλόκα πλοκάμια τους φτάνουν μέχρι κι εκεί που δεν θα φανταζόταν κανείς, διαβρώνοντας καθετί στην παρείσφρησή τους...
Διαβάστε και τούτο: Το δολοφονικό προβοκατόρικο πινγκ πονγκ 
 Ένα "σήριαλ" (με προοπτικές τηλεοπτικής υπερπαραγωγής σαν εκείνο της 17Νοέμβρη πριν χρόνια) που αποτελεί τη συνέχεια των πιο πρόσφατων, που θα αναφέρουμε ακριβώς παρακάτω. Αν κι εδώ η "παραγωγή" είναι πιο σύνθετη σαφέστατα, μα ωστόσο ευπρόβλεπτη, όπως συνήθως συμβαίνει με τα ..."ριμέικ" παλιών και πολυπαιγμένων "σεναριακών μοτίβο"...

Τα δυο τελευταία "σήριαλ", που δημιουργήθηκαν και παίχτηκαν για συγκεκριμένους σκοπούς ήταν:


α) "Η εγκληματική οργάνωση που έπεσε από άλλο ξαφνικά πλανήτη στη χώρα της δημοκρατίας". Εκεί, δηλαδή, όπου κυοφορείται και αυγατίζει σε μεγάλο βαθμό κι ένας καθημερινός υφέρπων φασισμός, ανεξάρτητα από κοινωνική τάξη, φαινομενικά πολιτικά πιστεύω, παρατάξεις που ανήκει κάποιος (ανήκω=η λέξη κόλαφος για την ανθρώπινη αντίληψη κι ανεξαρτησία)...
Διαβάστε: Ρεπορτάζ: "Τα μέλη της χρυσής αυγής κάνουν ύποπτες τελετές με πυρσούς και προτιμούν ως κατοικίδια τις χήνες (λόγω του ανάλογου βαδίσματος)"
β) " Το ξανθό κοριτσάκι vs όλων των κακών τσιγγάνων αυτού του έντιμου κι έννομου  κράτους" Που τόσο πολύ μεριμνά για την υγεία και καλοζωία των πολιτών του και ειδικά των μικρών παιδιών: «Eκατόμβες νεκρών» ετοιμάζει η κυβέρνηση !!! 
Διαβάστε:  Οι τηλεδικαστές και τηλεμπάτσοι ξέρουν καλά αυτή τη δουλειά!

Επίσης, πριν λίγες μέρες, ένας γνωστός μου που δραστηριοποιείται πολιτικά στο χώρο της Αριστεράς, μου είπε μεταξύ σοβαρού κι αστείου: " Λες τώρα που επανακατασκεύασαν τη θεωρία των δύο άκρων, να προσπαθήσουν, στα χνάρια της χρυσής αυγής, να θέσουν εκτός νόμου και την Αριστερά; Και να επιχειρήσουν να την απαξιώσουν πλήρως στα μάτια του αμφιταλαντευόμενου Έλληνα ψηφοφόρου; Πριν αναλάβει, με τον ένα ή άλλο τρόπο, κυρίαρχο ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις; Ξεκινώντας με την "ανακάλυψη" επικίνδυνων αριστερών "τρομοκρατών", με μια καλοστημένη ας πούμε προβοκάτσια..."
Τι να πω κι εγώ; Λέτε να έφταναν ως εκεί; Και κατά πόσο και η ίδια η Αριστερά μπορεί, άθελά της να υποθέσουμε βέβαια, να έχει ανοίξει μια τέτοια βολική  για το σύστημα "κερκόπορτα";

Οπότε τι να πει κανείς; Μήπως "Καλή μας αποβλάκωση πατριώτες! Και καλό μας αλληλοφάγωμα μέσα σ'ένα εμφυλιοπολεμικό τοπίο;" ή  "Δεν έχουν τέλος τα  πειράματα στου κασίδι το κεφάλι"...

Μόνο που...Έχετε συνειδητοποιήσει σε όλη του τη φρίκη (κι αυτό είναι το πλέον τρομοκρατικότερο όλων!) το γεγονός ότι μας έχουν σουτάρει μέσα σε μια χαβούζα γεμάτη με τόνους υποκρισίας, συνωμοτικών ακαθαρσιών και αβάσταχτης δυσωδίας που μας καλύπτει ως τον ίδιο τον πυρήνα της ύπαρξής μας; Και προσπαθούν να μας πείσουν, με τρόπους κυνικούς και συνάμα απίστευτα ύπουλους, ότι όλα ετούτα, όσο κι αν "τα καταδικάζουμε", συμβαίνουν στη ζωή...Κι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πραγματικότητας με την οποία οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε!
Όπου πραγματικότητα= Χαοτικές ανισότητες. Φτώχεια, ασύλληπτη δυστυχία και πείνα. "Θυσίες των λαών" υπέρ των...ίδιων, δηλαδή όσων επιβιώσουν! Αβυσαλέα μίση, τρομοκρατία, με μπόλικη τρομολαγνεία. Αυξανόμενη εγκληματικότητα κι αυξανόμενη ανάγκη για ασφάλεια, με ακόμα πιο μπόλικη περιστολή ελευθεριών και καταστολή και αστυνομοκρατία. Και μετατροπή μιας ολόκληρης οικουμένης σε μια πελώρια ταμειακή μηχανή!

 Αν τα παραπάνω δεν αποτελούν την πιο αδυσώπητη μορφή τρομοκρατίας σε βάρος της ίδιας της ανθρωπότητας, των λαών που πετιούνται απροκάλυπτα στον κάλαθο των νεοταξικών αχρήστων, τότε τι είναι; "Η φυσική τάξη των πραγμάτων;"

Όμως, για να'μαστε δίκαιοι, όλα ετούτα συμβαίνουν μόνο αν τα επιτρέπουμε κι εμείς να συμβούν. Με την ανοχή, τη σιωπή μας, την παθητικότητα και την αδιαφορία μας. Και συμβαίνουν έχοντας ως στόχους πάντα εμάς τους ίδιους...

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου