ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Εντυπώσεις ενός εξωγήινου!

εισαγωγικό σχόλιο ανιχνευτή:


ο συγγραφέας του παρακάτω πολύ ενδιαφέροντος άρθρου προβαίνει σε σημαντικές διαπιστώσεις για την κατάντια (κακά τα ψέματα, αυτός είναι ο σωστός χαρακτηρισμός!) του ανθρώπινου είδους, από την πλευρά του αποστασιοποιημένου (και προηγμένου νοητικά και τεχνολογικά) "εξωγήινου παρατηρητή". Όμως αν θέλω να επωμιστώ το ρόλο του δικηγόρου υπεράσπισης των ανθρώπινων μαζών, θα έλεγα στο "γαλαξιακό δικαστήριο" τα εξής:

 "Δεν είμαστε βέβαια άμοιροι ευθυνών εμείς οι άνθρωποι για όλο αυτό τον αφύσικο και ανορθόδοξο τρόπο σκέψης και ζωής! Εντούτοις πρέπει να αναγνωριστούν κάποια ελαφρυντικά γι'αυτήν την αποκαρδιωτική κατάσταση:
 από γεννησιμιού μας εκπαιδεύουν μέσα στις οικογένειες (που έτσι τα βρήκαν κι αυτές) και στις παρέες και στα γήινα σχολεία και μέσα από κάτι ομιλούντα κουτιά που ξερνούν φρίκη, ανοησία, προπαγάνδα και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, σε λάθος τρόπους σκέψεις, σε ένα ψυχοκτόνο ανταγωνισμό για τη συσσώρευση που προβάλλεται ως απώτατος σκοπός ζωής (κι ας μη το παραδέχονται πολλοί), σε μια επονείδιστη δουλοπρέπεια και έλλειψη αμφισβήτησης απέναντι σε κάθε λογής "αυθεντίες", σε μια ενοχική στάση απέναντι στις αιώνιες χαρές της ζωής μέσω κάτι δογματικών και θεϊκών (υποτίθεται) κανόνων που απορρέουν από κάτι κατασκευάσματα με τίτλο θρησκείες, σε μια έλλειψη πίστης στις πραγματικές μας δυνατότητες, σε μια διαρκή παρανοϊκή εχθρότητα με τους ομοίους μας ως είδος, σε έναν ευτελισμό των πραγματικών(και όχι των βολικών για τους "από πάνω μας")αρετών, σε μια διαρκή απέχθεια απέναντι στη διαφορετικότητα του άλλου, σε τεχνολογίες ξεπερασμένες και ιδιαιτέρως επιβλαβείς για την υγεία μας και το περιβάλλον που μας φιλοξενεί και κυρίως στο μεγαλύτερο όπλο καταστολής μας: ΤΟ ΦΟΒΟ!

 Οπότε, καλοί μου διαγαλαξιακοί δικαστές, οφείλετε να ερευνήσετε πολύ προσεχτικά και χωρίς προκαταλήψεις για το ποιοι στο Βεελζεβούλ, στο Δία ή στη Μαύρη Τρύπα του γαλαξιακού κέντρου(ή μήπως κι αυτή είναι ένας από τους αμέτρητους μύθους που μας πουλάνε "οι από πάνω μας;") είναι αυτοί που από τα αρχαία χρόνια ως τώρα μας εκπαιδεύουν σε όλα τα παραπάνω και μας μεταχειρίζονται ως πρόβατα-ιδιοκτησίες τους, που προσφέρονται για περίεργα παιχνίδια, κουρά και σφαγή! Αυτοί που αλλάζουν ως προς τις μορφές (ονομασίες καθεστωτικών προσδιορισμών-τίτλοι τιμής-διαμορφωτές ανούσιων & παράλογων ιδεολογιών-κάτοχοι συσσωρευμένων αγαθών-κλειδοφύλακες άγνωστων για τις μάζες γνώσεων κτλ.) αλλά ως προς την ουσία παραμένουν ΙΔΙΟΙ!


 Αυτοί λοπόν οι μονίμως "από πάνω μας" μας διαιρούν με 1002 τρόπους για να βασιλεύουν σε βάρος μας, μας απομυζούν ενεργειακά, πνευματικά, υλικά και όσοι από εμάς ορθώνουμε ανάστημα, βλέποντας χωρίς ψευδαισθήσεις και παρωπίδες την Άβυσσο που μας έριξαν και τη δυσοσμία πίσω απ'τις μάσκες και τις αλήθειες πίσω από τη σωρεία ψεμάτων και τολμάμε να επιχειρήσουμε να ειδοποιήσουμε τους συνανθρώπους μας ή να τους φέρουμε σε επαφή με όλα όσα μας έμαθαν να θεωρούμε άτοπα ή απαγορευμένα, τότε οι αφεντάδες μας ενεργοποιούν τους δοκιμασμένους από πολύ παλιά μηχανισμούς τους:  χλευασμός ανελέητος, κινητοποίηση των άλλων προβάτων κατά των  "μαύρων προβάτων"(όπως συνηθίζεται συχνά να αποκαλούν τους παραπάνω αποκλίνοντες από τους ρυθμούς της "στάνης") και αν δεν πιάσουν αυτά προβαίνουν σε εξόντωση όχι μόνο φυσική, αλλά και των ιχνών που αφήνουμε πίσω μας για τις επερχόμενες γενιές (που πρέπει να διαιωνίζουν την...προβατοποίηση, ακόμα κι αν φαινομενικά επαναστατούν για λίγο περισσότερο χορτάρι μέσα στη στάνη, η οποία αν και αλλάζει συχνά ονομασία, στην ουσία παραμένει ίδια στη λογική της).

 Άρα, σεβαστοί διαγαλαξιακοί παρατηρητές, μην είστε υπερβολικά αυστηροί στις κρίσεις σας για εμάς, παρά τις σημαντικές ευθύνες μας για την υποδούλωσή μας και την εθελοτυφλία μας. Άλλωστε οι τσοπάνηδές μας, τα αφεντικά μας, οι δερβέναγές μας, οι προγραμματιστές μας, οι  έχοντες τόσο μεγάλη ιδέα για την πάρτη τους που διαχωρίζουν ως ανώτερο είδος τους εαυτούληδές τους από την "ανθρώπινη πλέμπα", στην πραγματικότητα ΤΡΕΜΟΥΝ ΜΗ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ καμιά αποφράδα γι'αυτούς μέρα και καταλάβουμε ότι ΕΙΜΑΣΤΕ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΘΑΥΜΑΣΤΑ & ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ, οπότε θα τους πάρει καμιά τεράστια ηλιακή καταιγίδα και θα τους στείλει ως το νεφέλωμα του Ωρίωνα...

Αντί λοιπόν να κουνάτε για εμάς το κεφάλι με απογοήτευση, θέλετε να βάλετε ένα χεράκι βοηθείας ή μήπως η πολιτική σας είναι να μην ανακατευόσαστε με τα άπλυτα άλλων πλανητών; Κι αν όχι, δεν πειράζει...Πού ξέρετε; μπορεί και να σας εκπλήξουμε (τώρα σε πόσες γαλαξιακές μονάδες χρόνου; δεν το γνωρίζω εγώ ο μικρός και ασήμαντος γήινος).

   
ανιχνευτής


Εντυπώσεις Ενός Εξωγήινου

 του Δημήτρη Χοροσκέλη

Αν υποθέσουμε ότι οι εξωγήινοι υπάρχουν όντως και μας παρατηρούν, ως εξελιγμένο είδος που είναι, σίγουρα θα έχουν μείνει έκπληκτοι από όλα αυτά τα ανεξήγητα που βλέπουν στον πλανήτη Γη, και ίσως γι’ αυτό αναβάλλουν συνεχώς την επαφή μαζί μας! Σίγουρα η ανθρωπότητα θα τους φαίνεται σαν ένας θορυβώδης και ταραγμένος παιδικός σταθμός όπου, μαζί με την ανεύθυνη παιδικότητα συνυπάρχουν η ανεξήγητη τρέλα και η φονικότητα. Ας μπούμε για λίγο στη δική τους οπτική γωνία:



«Οι Γήινοι – που βρίσκονται εδώ και καιρό στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας του πλανήτη τους – είναι όντως ένα πολύ παράξενο γαλαξιακό είδος, σχεδόν μοναδικό από όλα όσα συναντήσαμε μέχρι τώρα. Να μερικά από τα ιδιαίτερα και (αυτο)καταστροφικά χαρακτηριστικά τους (αρχίζοντας από τα πιο εξωφρενικά):
Ανακαλύπτουν λαμπερά μέταλλα και πολύχρωμες πέτρες στο φυσικό περιβάλλον τους, τους δίνουν αξία ονομάζοντάς τα πολύτιμα, και συχνά σκοτώνονται για να τα αποκτήσουν.

Θανατώνουν πολλά από τα άλλα έμβια όντα του πλανήτη τους, όχι για να τα φάνε αλλά για να τους πάρουν τη γούνα, το δέρμα, τα φτερά, τα δόντια, τα οστά, και να στολιστούν με αυτά. (Σε παλαιότερες εποχές μάλιστα ταρίχευαν ολόκληρα ζώα και διακοσμούσαν τις κατοικίες τους με τα άψυχα πτώματά τους). Μια από τις αγαπημένες τους διασκεδάσεις είναι οι μονομαχίες τους με ζώα (ταυρομαχίες) καθώς και οι μονομαχίες ζώων μεταξύ τους (κυνομαχίες, κοκορομαχίες, κ.ά.).

Χρησιμοποιούν ένα παλαιολιθικό καύσιμο, το πετρέλαιο, κι ενώ υπάρχουν εναλλακτικές ενεργειακές λύσεις φθηνές και καθαρές, ενώ κάποιοι έχουν ανακαλύψει πρωτοποριακές εναλλακτικές πηγές ενέργειας, αυτοί που έχουν ιδιοποιηθεί αυτό το καύσιμο (που θα έπρεπε να ανήκει σε όλους) εμποδίζουν τη διάδοσή τους. Καταστρέφουν απερίσκεπτα το περιβάλλον στο οποίο ζουν στο όνομα ενός μέσου οικονομικών συναλλαγών που λέγεται χρήμα, και το οποίο δεν θα χρησιμεύει σε τίποτα, όταν ο πλανήτης τους θα είναι νεκρός.

Οι Γήινοι που απασχολούνται στους ζωτικούς τομείς της διατροφικής τους αλυσίδας (γεωργία, κτηνοτροφία) επιβιώνουν με δυσκολία, ενώ κάποιοι άλλοι που ασχολούνται με μάλλον αντιπαραγωγικές εργασίες (παροχή υπηρεσιών) κερδίζουν πολλά χρήματα. Υπάρχουν και ορισμένοι που κερδίζουν ακόμη περισσότερα μη παράγοντας απολύτως τίποτα (χρηματιστές, μοντέλα, τηλεπαρουσιαστές, δημοσιογράφοι, κ.ά.).

Η μηχανοποίηση και αυτοματοποίηση των μέσων παραγωγής που πέτυχαν πρόσφατα, αντί να οδηγήσει στην απελευθέρωση όλων από την εργασία, οδηγεί τους πολλούς στην έλλειψη εργασίας και μέσων επιβίωσης, και τους λίγους ιδιοκτήτες των μέσων σε υπερβολικό πλουτισμό. Έτσι, μια μικρή μειονότητα Γήινων διαθέτει αμύθητα πλούτη ενώ οι περισσότεροι πεθαίνουν από στέρηση βασικών αγαθών (τροφή, νερό, ιατρική περίθαλψη).


Αυτός ο παραλογισμός οδηγεί συχνά σε φονικές συγκρούσεις (εξεγέρσεις, επαναστάσεις), οι οποίες συνήθως δεν έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ένα άλλο σχετικό πρόβλημα είναι ότι, στο όνομα της ατομικής ελευθερίας, δεν ασκούν τον παραμικρό έλεγχο στις γεννήσεις τους, με αποτέλεσμα ο πλανητικός πληθυσμός τους να αυξάνεται τελευταία με γεωμετρική πρόοδο, εξαντλώντας έτσι τους φυσικούς πόρους, μολύνοντας το περιβάλλον, και καταστρέφοντας ολόκληρη τη βιόσφαιρα της Γης.

Βασιζόμενοι σε κάποιες βιολογικές και εξελικτικές διαφορές τους, χωρίζουν τους διάφορους πληθυσμούς τους (φυλές, έθνη) σε ανώτερους και κατώτερους, και οι ανώτεροι εκμεταλλεύονται και συχνά σκοτώνουν τους κατώτερους. (Στην παρούσα ιστορική τους φάση κυριαρχεί η λευκή φυλή). Έχουν χωρίσει τον πλανήτη τους σε κομμάτια που λέγονται χώρες και οι κάτοικοί τους συχνά πολεμούν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα πολυάριθμους νεκρούς. Όταν οι κάτοικοι κάποιας χώρας κατορθώσουν να επεκταθούν με τη βία σε πολλές άλλες, την ονομάζουν Αυτοκρατορία.

Επίσης, ο πληθυσμός κάθε χώρας είναι χωρισμένος σε ομάδες, ανάλογα με τα επαγγέλματα και τον πλούτο που διαθέτει η κάθε μία, και συγκρούονται μονίμως μεταξύ τους, για τον έλεγχο και τη διαχείριση της κοινωνίας ανάλογα με τα συμφέροντά τους (πολιτική). Δεδομένου ότι ο ανταγωνισμός είναι το βασικό χαρακτηριστικό τους, οργανώνουν διάφορες σχετικές γιορτές (αθλητικοί αγώνες, ομαδικά σπορ) όπου βραβεύεται αυτός που θα τρέξει πιο γρήγορα, αυτός που θα πηδήξει πιο μακριά ή πιο ψηλά, αυτός που θα σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος, αυτός που θα δείρει καλύτερα τον άλλον, η ομάδα που θα νικήσει την άλλη, κλπ. Οι σημαντικότεροι και ακριβότεροι από αυτούς, που γίνονται σε πλανητικό επίπεδο, ονομάζονται Ολυμπιακοί Αγώνες.

Ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους είναι αφιερωμένο στην σκέψη και στην πράξη της διφυλικής αναπαραγωγής (αρσενικό-θηλυκό), την οποία έχουν μυθοποιήσει και την ονομάζουν έρωτα. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο έρωτας είναι ένας μηχανισμός της Φύσης για την επίτευξη της αναπαραγωγής, και ότι έχει ημερομηνία λήξεως λίγο μετά από την τεκνοποίηση. Έτσι, όταν τελικά χωρίζουν, μέσα στην άγνοιά τους, ρίχνουν πάντα το φταίξιμο ο ένας στον άλλον. Επίσης, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα δίφυλα όντα του πλανήτη τους, οι αρσενικοί Γήινοι συχνά βασανίζουν ακόμη και σκοτώνουν τις θηλυκές που τους απορρίπτουν ερωτικά ή τους εγκαταλείπουν.

Παρ’ όλο που ένα σημαντικό μέρος της Τέχνης και της Λογοτεχνίας τους είναι αφιερωμένο στον εξιδανικευμένο έρωτα, υπάρχουν και πολλές διεστραμμένες μορφές του που μοναδικό σκοπό έχουν την επίτευξη ηδονής (σεξουαλικές διαστροφές). Ο πνευματικός πολιτισμός τους είναι στην ουσία μια ακατάσχετη υποκειμενική παραγωγή εικόνων (ζωγραφική, γλυπτική, κινηματογράφος), φανταστικών ιστοριών (λογοτεχνία, θέατρο), ήχων (μουσική), διαφόρων θεωριών για τον Κόσμο και τη Ζωή (φιλοσοφία)

Η Επιστήμη τους βασίζεται σε ένα νοητικό εργαλείο που έχουν αναπτύξει και λέγεται ορθολογισμός, το οποίο στην ουσία είναι η άποψή τους για το πώς οφείλουν να είναι τα πράγματα, έτσι ώστε να γίνονται κατανοητά από αυτούς. Ο,τιδήποτε δεν μπορεί να ενταχτεί σε αυτό το περιοριστικό εργαλείο, το απορρίπτουν ως ανορθολογικό. Ενώ η Επιστήμη τους τούς βοήθησε τελευταία να αναπτυχθούν πολύ σε τεχνολογικό επίπεδο, στο θέμα της εξήγησης του Κόσμου βρίσκονται ακόμη πολύ πίσω.

Επίσης, πολλοί Γήινοι αρνούνται ότι υπάρχουν πράγματα πέρα από αυτά που μπορούν να συλλάβουν οι περιορισμένες πέντε αισθήσεις τους (ύλη, φαινόμενα) και τα επιστημονικά εργαλεία τους, παρά το γεγονός ότι όλα τα επιτεύγματα του πολιτισμού τους (ανακαλύψεις, εφευρέσεις, θεωρίες) εμφανίστηκαν πρώτα σε ένα άυλο επίπεδο, εκείνο των ιδεών, πριν πραγματοποιηθούν στο υλικό. Αυτή η αντίληψη κάνει πολλούς να φοβούνται τον θάνατο και την έξοδό τους από την υλική πραγματικότητα, επειδή πιστεύουν ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα πέρα από αυτή. Άλλοι πάλι (πιστοί θρησκειών) έχουν μια μεταθανάτια αντίληψη που αποτελεί ευσεβείς πόθους και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Οι Γήινοι, εκτός από βιολογικές ασθένειες, πεθαίνουν και από τις συνεχείς φονικές πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ τους για διάφορους λόγους, οι οποίες είναι ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό τους, και διαθέτουν ένα απίστευτης ποικιλίας φονικό οπλοστάσιο. Τελευταία, έχουν κατασκευάσει και πυρηνικά όπλα τα οποία, αν χρησιμοποιηθούν κινδυνεύει να καταστραφεί ολόκληρη η βιόσφαιρα του πλανήτη τους.

Επίσης, προσβάλλονται και από κάποιες άυλες φονικές οντότητες, που ονομάζονται θρησκείες, ιδεολογίες, και τις οποίες δημιουργούν νοητικά αποκλειστικά οι ίδιοι. Αυτές οι αυτοδημιούργητες και καταστροφικές ασθένειες (που διαδίδονται με μολυσματική ιδεοληψία) έχουν προκαλέσει και προκαλούν αναρίθμητους νεκρούς στον πλανήτη τους, συχνά για ανόητες και αναπόδεικτες αιτίες (π.χ. ποιος είναι ο μοναδικός και αληθινός Θεός). Οι νόμοι τους είναι συχνά παράξενοι και αντιφατικοί. Σε πολλές χώρες, η διάπραξη φόνου τιμωρείται με ποινή ίδια με την πράξη η οποία καταδικάζεται: με τη θανάτωση του παραβάτη.

Η εικόνα που έχουν για τον κόσμο τους διαμορφώνεται τελευταία κυρίως από ένα τεχνολογικό μέσο που λέγεται τηλεόραση, δημιουργείται από τις εκπομπές των διαφόρων τηλεοπτικών σταθμών, συμβαδίζει με τα ατομικά συμφέροντα που εκπροσωπούν οι ιδιοκτήτες τους, και έχει ελάχιστη σχέση με αυτόν (εικονική πραγματικότητα).


Μια άλλη παραξενιά των Γήινων είναι η απίστευτη συλλεκτική τους μανία. Εκτός από το χρήμα (που τους ενδιαφέρει όλους ανεξαιρέτως) συλλέγουν και ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς: αυτοκίνητα, έργα Τέχνης, αρχαιολογικά ευρήματα, παλιά αντικείμενα, όπλα, γραμματόσημα, νομίσματα, πεταλούδες, κουτιά σπίρτων, ξύστρες μολυβιών, αφίσες, καρτ-ποστάλ, κούκλες, παιχνίδια, έντομα, χαρτοπετσέτες, μπιμπελό, σεξουαλικές εμπειρίες, ταξιδιωτικές εμπειρίες, γαστρονομικές εμπειρίες, βιοχημικές εμπειρίες (ναρκωτικά, ακραία σπορ). Όποιος διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή από κάθε είδος, χαίρει μεγάλης εκτίμησης μεταξύ τους.

Τα μεγαλύτερα και σοβαρότερα ελαττώματα των Γήινων, αυτά στα οποία οφείλονται τα περισσότερα από τα δεινά που προανέφερα, είναι δύο. Το πρώτο είναι το γεγονός ότι δρουν και αντιδρούν συστηματικά με βάση τα ένστικτα και το συναίσθημα και σπάνια με τη λογική, αναλυτική ικανότητα την οποία διαθέτουν αλλά δεν χρησιμοποιούν σχεδόν ποτέ. Αντιθέτως, τη χρησιμοποιούν κυρίως για να δικαιολογήσουν τους πολλούς και διάφορους παραλογισμούς τους.

Το δεύτερο ονομάζεται εγωισμός: ο καθένας τους πιστεύει ότι είναι το κέντρο του κόσμου, ότι ολόκληρο το Σύμπαν περιστρέφεται γύρω του, ότι όλοι οι υπόλοιποι οφείλουν να υπηρετούν την ικανοποίηση των δικών του αναγκών, την επίτευξη των δικών του στόχων, ότι όλοι πρέπει να σκέφτονται και να ενεργούν όπως αυτός, κλπ. Υπάρχει και μια μορφή συλλογικού εγωισμού (συγχωρείστε μου το οξύμωρο της έκφρασης) που ονομάζεται εθνικισμός, και αφορά μεγάλες ομάδες Γήινων.

Γενικά, θα μπορούσα να πω ότι οι Γήινοι προσπαθούν, με κάθε δυνατό τρόπο, να δημιουργήσουν προβλήματα ο ένας στον άλλον, να κάνουν ακόμη δυσκολότερη την ήδη δύσκολη από τη φύση της ζωή στον πλανήτη τους. Μια ιδιαίτερη περίπτωση των Γήινων αποτελεί ένας λαός που ονομάζεται Έλληνες. Επειδή πολύ παλιά γνώρισαν μεγάλη ακμή, πιστεύουν ότι όλοι οι υπόλοιποι λαοί τους ζηλεύουν και τους επιβουλεύονται διαρκώς, ότι είναι εκλεκτοί απόγονοι εξωγήινων και ότι οι απόγονοι των προγόνων τους θα επιστρέψουν κάποτε στη Γη και θα τους βοηθήσουν να γίνουν κυρίαρχοι του πλανήτη.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για το πιο τρελό και φονικό είδος που συναντήσαμε στη γαλαξιακή εξερεύνησή μας. Κάθε απόπειρα προσέγγισής τους είναι μάταιη, επειδή θα συμπεριφερθούν επιθετικά, πιστεύοντας ότι ήρθαμε εδώ για να τους πάρουμε αυτά τα οποία οι ίδιοι θεωρούν πολύτιμα, για να ιδρύσουμε μια νέα Αυτοκρατορία καταπίεσης, εκμετάλλευσης, και σκοτωμών. Φυσικά, με την απείρως ανώτερη τεχνολογία μας δεν διατρέχουμε τον παραμικρό κίνδυνο, αλλά κάθε επαφή μαζί τους είναι μάταιη… Πρόκειται για ένα εντελώς παρανοϊκό και καταδικασμένο είδος…».

“Μπορεί να χρειαστεί να μάθουμε ότι το άπειρο στροβίλισμα του θανάτου και της γέννησης,
απ’ όπου δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε, είναι δική μας δημιουργία,
δική μας αναζήτηση.”
To πλήρες άρθρο εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου