ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Όταν ο κόσμος γκρεμίζεται, κάποιοι απλώς κοιτούν (ή μιλούν για)τη σκόνη που πέφτει (λίγο πριν τους πλακώσουν τα χαλάσματα...)


Στις 14 Νοέμβρη, την Τετάρτη που πέρασε, έγινε, με μεγαλειώδεις (πραγματικά) συγκεντρώσεις, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η μεγάλη πανευρωπαϊκή απεργία-καταγγελία ενάντια στα σχέδια της ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ να απαλλοτριώσει χώρες ολόκληρες και να αποδομήσει-προλεταριοποιήσει-εκμηδενίσει λαούς...


 Μια παγκόσμιου βεληνεκούς κοινωνική γενοκτονία με μπροστάρηδες (υπηρέτες των μεγάλων αφεντικών-οικογενειών που θεωρούν τον πλανήτη ως προσωπικό τους λούνα παρκ και τους ανθρώπους αναλώσιμα σφαχτάρια στις ορέξεις τους) κάτι γελοίες καρικατούρες που θέλουν να λέγονται πολιτικοί με "σχέδια διαχείρισης κρίσεων και σωτηρίας"(= δηλ. ξεπουλήματος πλουτοπαραγωγικών πόρων σε ιδιώτες-τσελιγκάδες και εξανδραποδισμού των μαζών), ψυχοπαθείς και αποτυχημένους τραπεζίτες που για να σωθούν τα χρηματοπιστωτικά τους τοκογλυφομάγαζα καταδικάζονται σε ασιτία  λαοί ολόκληροι! Και με μισθοφορικούς στρατούς τους  ακόμα πιο ψυχοπαθείς και επιστημονικά λοβοτομημένους"φύλακες" των πολιτών, δηλαδή τις αστυνομίες...

...που στην ουσία προστατεύουν με νύχια(γαμψά) και δόντια(άγρια ακονισμένα) τους παρανοϊκούς εγκληματίες και τις καμαριέρες τους...


....που μας οδηγούν ΟΛΟΥΣ ολοταχώς σε
    
 μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΧΟΥΝΤΑ νεοφεουδαρχικού τύπου,


με συνδρομή υψηλής (ελάχιστα γνωστής στο κοινό σε όλες της τις διαστάσεις και δυνατότητες) τεχνολογίας παρακολούθησης και καταστολής (της νόμιμης άμυνας που ονομάζουν χάος και τρομοκρατία),  ψυχολογικού&πνευματικού κατακερματισμού(ΜΜΕ=Μέσα Μαζικού Ελέγχου), δηλητηρίασης των ανθρώπων μέσω ιατρικών μεθοδεύσεων (που ονομάζουν...θεραπείες!), γενετικά τροποποιημένων δηλητηρίων (που ονομάζουν λύση του διατροφικού προβλήματος), αλλοίωσης του νερού και του αέρα (βλέπε αεροψεκασμούς δήθεν για κλιματολογικούς λόγους) κ.ά. πολλά...

Σ'αυτό το κολαστήριο που στήνουν και ονομάζουν κόσμο, μεθοδεύεται η εξόντωση εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων ίσως ανθρώπων ως "φύρα", όπως διαφαίνεται ξεκάθαρα από τα "μέτρα" και τις μεθοδεύσεις διάλυσης του κοινωνικού ιστού, του δικαιώματος στην εργασία-υγεία-παιδεία, στην ίδια τη ΖΩΗ..!

Κι ενώ η νότια, κυρίως,  Ευρώπη (οι λόγοι δε χρειάζεται να αναλυθούν) φλεγόταν σε δεκάδες πόλεις της Ισπανίας (απίστευτη αστυνομική βαρβαρότητα εδώ, όπως θα φανεί και στα παρακάτω βίντεο), Ιταλίας, Πορτογαλίας, εντούτοις στο "πειραματικό ελληνικό εργαστήρι", μνημονιόπληκτο μέχρι το μεδούλι και με 1000άδες αυτοκτονίες που φιλοδοξούν να γίνουν η καθημερινή συνηθισμένη είδηση της πραγματικότητας του απαθή επί το πλείστον, αποπροσανατολισμένου, παθολογικά στωικού και ταπεινωμένου νεοραγιά...
  

 ...τα εγχώρια συνδικάτα κήρυξαν μια μίζερη στάση εργασίας που εξελίχτηκε σε μια υποτονική φραπεδόβολτα στο κέντρο της Αθήνας με μερικά ανώδυνα συνθηματάκια...Α! ναι! Μια δικαιολογία που έπαιξε πολύ ήταν ότι ο κόσμος ήταν κουρασμένος από τη 48ωρη απεργία της προηγούμενης εβδομάδας...


 Χμ! Εκτονωτικά πυροτεχνήματα 1-2-3 φορές το πολύ κάθε μήνα δίχως σχέδια και στρατηγικές ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ  με μηχανισμούς αλληλεγγύης, αλληλοστήριξης και αλληλοκάλυψης αναγκών των ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΩΝ από τα ΚΑΤΩ ,  δεν οδηγούν σε ανατροπές, επαναθεσμίσεις σαπισμένων μέχρι το κόκαλο θεσμών και αναγεννήσεις λαών! Τι χρειάζεται τελικά;

 Α! Ρωτήστε τους επαγγελματίες συνδικαλιστές που τόσο πολύ θέλουν εδώ και τόσα χρόνια να αναβαθμίσουν τα βαλτωμένα(όπως ομολογούν συχνά και οι ίδιοι) συνδικάτα τους, τους εργατοπατέρες-αυριανούς γλύφτες & στελέχη εκείνων που αρχικά λοιδωρούν, τους "υπεύθυνους& συνειδητοποιημένους πολιτικά και υγιείς πνευματικά" ψηφοφόρους στις "δημοκρατικές"εκλογές των δημιοκρατών για δημιοκρατούμενους (λες και δημοκρατία=κάθε 4 χρόνια εκλογές και μετά η Απόλυτη Μούγγα για το"συμμετέχοντα"πολίτη και με διλήμματα τύπου: "εδώ που φτάσαμε, είμαι ανάμεσα σε Σύριζα ή Χρυσή Αυγή!") και τόσους άλλους που μέχρι τώρα αλώνιζαν, εξαπατούσαν, αδιαφορούσαν, ρουσφετολογούσαν, διαπλέκονταν...αλλά μόλις μπήκε το καπιταληστρικό-πρώην οικείο γι'αυτούς χέρι μέσα στις ίδιες τους τις τσέπες, θυμήθηκαν να διεκδικήσουν...Και κουβέντα για άλλες κοινωνικές ομάδες που πλήττονται βάναυσα!



Ναι παιδιά! Αλλά κι εσείς που διαπιστώνετε στις ατέλειωτες συνελεύσεις σας ότι ο κόσμος βράζει και κάποια στιγμή θα εξεγερθεί και μένετε εκεί με τη συνδρομή και καμιάς αφίσας, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ  ΚΟΣΜΟ να του μιλήσετε πρόσωπο με πρόσωπο και να αδράξετε όσο πιο ουσιατικά (και αποτελεσματικά) σας παίρνει τα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, εδώ και τώρα; Υπάρχουν τελικά προβλήματα συντονισμού και στοιχειώδους συνεννόησης, έτσι;

Ίσως και οι διάφορες συνιστώσες δεν συνιστούν απαραίτητα Δράση, χωρίς έγκριση από τους συνιστωχειριστές...(άραγε όταν πάμε στην τουαλέτα για την άμεση ανάγκη μας χρειάζονται κι εκεί κάποιες διαδικασίες ενημέρωσης και έγκρισης απο κάποιους για να κινηθούμε;)

 Αλλά κανένας λαός, όσο κι αν θέλει να φημίζεται (και να βαυκαλίζεται) για τον πολιτισμό και το ιστορικό του βάθος, δεν έχει υπογράψει με την Ιστορία κανένα συμβόλαιο διαρκούς παρουσίας και διαιώνισης! Αυτό, δηλ. η ιστορική συνέχεια και μελλοντική πορεία, δεν χαρίζεται...κατακτιέται.

Τα περισσότερα από τα  βίντεο και όλες οι φωτογραφίες (προηγούμενες και αυτές που ακολουθούν), σχετικά με τις γειτονικές ευρωπαϊκές κινητοποιήσεις, αλιεύτηκαν από το eagainst

 














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου