ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2022

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ! :

 

( Do you remember Australia? "COVIDALISM'S" Police State and Pfizer's Eden ? )

ΘΥΜΗΣΟΥ: ΛΑΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΣΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ : Η λαομίσητη και άνεϋ λόγου υγειονομική χούντα και επίσημα πλέον στο "Αλκατράζ" της Αυστραλίας... και: Κλαίγοντας και παλεύοντας για Ελευθερία στο τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης της πρωτοφανούς παρανοϊκής υγειονομικής χούντας της Αυστραλίας  και:  Όταν το δικαίωμα της ειρηνικής διαμαρτυρίας τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του στην Αυστραλία... και, και, και: Αυστραλία: Ο Στρατός μεταφέρει δια της βίας θετικούς στον κορωνοϊό σε στρατόπεδα καραντίνας

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ
Εντυπωσιακό και συγκινητικό βίντεο από το BECCIOLINI NETWORK και το R.I.E. (European Information Network) MARCO PICCHI από Μελβούρνη, πολιτεία της Βικτόρια."


Άμεσος ο συνειρμός: " Συνεργασία ή αντίσταση "

Απορία (για άλλη μια ρημαδοφορά): Όταν και για όσο συνέβαιναν, αρχής γενομένης του καλοκαιριού του 2021, όλα αυτά τα αισχρά και οφθαλμοφανέστατα προϊόντα βαθιά χουντικής "φιλοσοφίας" ... πού ήταν εδώ στη χώρα μας, με ένα από τα σκληρότερα και μακροβιότερα lockdown παγκοσμίως (ουπς! και τι μας δήλωσαν σε όλα τα κορόιδα, εκ των υστέρων, κάποιοι "μάγκες" και..."βαρύμαγκες" ? ) ... πού στο καλό κρύβονταν βρε τα "παιδιά τα δραστήρια"? Όλοι αυτοί που μέχρι την έλευση της "covidomanias" διαδήλωναν ουκ ολίγες φορές για μία ευρεία γκάμα ζητημάτων κοινωνικο-πολιτικού ενδιαφέροντος, εντός κι εκτός "τειχών"... Οι "επαγγελματίες" του "αντιφασισμού" και οι υπερευαίσθητοι σε ζητήματα κοινωνικής και οικολογικής σημασίας "αντιεξουσιαστές", ενεργοποιημένοι από το περιβαλλοντικό έγκλημα στις Σκουριές Χαλκιδικής έως από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ στις ΗΠΑ, και οι...(συχνά σε σύγχυση) "αλληλέγγυοι", ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ (εκτός από κάποιες εξαιρέσεις αλλά σε επίπεδο μόνο κουβέντας μεταξύ γνωστών και φίλων ή πολύ περιορισμένης αρθρογραφίας) ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ... ΤΙΠΟΤΑ? ΤΙΠΟΤΕ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟ, ΤΟ ΑΞΙΟ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΑ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ? Έστω συμβολικής, μία παράσταση διαμαρτυρίας απέναντι σε αυτά όλα τα εξωπραγματικά και βαθιά δυστοπικά, κάποιες μεστές δηλώσεις συμπαράστασης, κάτι...Τέτοια μούγκα ρε παιδιά; why? Αλλά ίσως και να φταίει το γεγονός, όπως έχει επισημανθεί κι εδώ, ότι δεν διαθέτουν όλοι τον ίδιο βαθμό ανεξαρτησίας αντίληψης...Ή, μήπως, μια και η ζωή έχει και την κακοήθη ή και την...καχύποπτη πλευρά σκέψης, δεν έλαβαν καθόλου ... "μπικικίνια" από κάποιους "κρυφούς σπόνσορες" - ελεγκτές μέσω και μεθόδων "ρίψης στάχτης στα μάτια" και πρόκλησης απώλειας της πραγματικής έννοιας της χειραφέτησης...?  Ή μπορεί και να "έχαφταν" ότι τους έλεγαν ή και ... έκρυβαν επιμελώς οι..."παντογνώστες", "φωστήρες", "ειδικοί" (σε "ρεσιτάλ υπευθυνότητας") της ΤV και να αγνοούσαν "πράγματα και θαύματα", εξελίξεις και γεγονότα που συνέβαιναν διαρκώς...Τα οποία όμως απαιτούσαν να δείξει και το κάθε άτομο κάποιο έστω ενδιαφέρον σοβαρής διάθεσης τόσο για προσεκτική όσο και πλουραλιστική πληροφόρηση. Κάτι που οι πάσης φύσης..."ινστρούχτορες" απεχθάνονται να συμβαίνει στους...καθοδηγούμενους...








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου