ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

Χωρίς QR στο ψύχος το εξώτερον.. οι ανεμβολίαστοι!! Το παίζουνε θεοί και διαχωρίζουν ως Άδη-κοι κριτές τα πρόβατα από τα ερίφια στην αγορά! Yγειονομική Εσχατολογία!!!!


Χωρίς QR στο ψύχος το εξώτερον.. οι ανεμβολίαστοι!! Το παίζουνε θεοί και διαχωρίζουν ως Άδη-κοι κριτές τα πρόβατα από τα ερίφια! Κριτές του κοσμάκι…..

Τα μαγαζιά είναι άδεια ο Άδης θα είναι τίγκα...Έχουν κάνει ζώνες μόνο για εμβολιασμένους και νοσήσαντες σάλες ως και terrasses. Οι ανεμβολίαστοι στο ψύχος το εξώτερον Νοέμβρη μήνα. Και μετά γιατί θερίζουν οι πνευμονίες. Το 4ο κύμα το προκαλούν τα μέτρα που επιβάλουν γενικό ψύχος μέσα έξω. Ψύχος στα διαμερίσματα με τιμές φωτιά σε ηλεκτρικό αέριο για να σώσουν τον πλανήτη σκοτώνοντας τον άνθρωπο..στα πρότυπα του η εγχείρηση επέτυχε αλλά ο ασθενής απεβίωσε... Ψύχος στη μόνη ζώνη πρόσβασης για ανεμβολίαστους στο πεζοδρόμιο… Κατάργηση κοινωνικής ζωής για ανεμβολίαστους. Καταδίκη σε θάνατο στο διαμέρισμα από μαρασμό απομόνωση σε ηλικιωμένους σε συνταξιούχους τρίτη ηλικία.. Τέρμα το καφενείο ..Mέτρα υγειονομικού απαρτχχάιντ. Ρατσισμός στο έπακρον…..

”Το υπουργείο Ανάπτυξης απευθύνει αυστηρές συστάσεις στα καταστήματα, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να υπάρχει ένας υπάλληλος στην είσοδο του καταστήματος, ο οποίος θα ζητά τα πιστοποιητικά και τα αποδεικτικά (διαβατήρια, ταυτότητες, δίπλωμα οδήγησης κ.α.) από τον πελάτη που έχει κάνει το εμβόλιο ή έχει νοσήσει για να μπει μέσα.” Οι άλλοι στο καταδικάζονται από το νέο Υπουργείο Θρησκευμάτων Τελευταίας Κρίσης .. στο ψύχος το εξώτερον.. Το παίζουν θεοί το παίζουν Σωτήρες;; Tι είναι;; Υγειονομική εσχατολογία……Παγκόσμιος ψευδο-υγειινίστικος σεκταρισμός. Ποιο Σύνταγμα, ποια ΕΕ, ποια Ανθρώπινα Δικαιώματα, όλα στην πυρά του Ιεροεξεταστή…

Kατά τ’ άλλα ελεύθερη διακίνηση πολιτών στην ΕΕ…..κι όλα αυτά για το αυτοαποκαλούμενο εμβόλιο καμιά σχέση με κλασική έννοια όρο, πείραμα 1000 τοις χιλίοις σε πειραματικό στάδιο που στην ΕΕ έχει προκαλέσει, σύμφωνα με Φαρμακοεπαγρύπνιση ευρωπαϊκή, πάνω από 28.000 θανάτους σε εμβολιασμένους, πάνω από 1.000.000 ανεπιθύμητες παρενέργειες και 75.000 σοβαρές νευρολογικές παρενέργειες από Pfizer. 5.000 επίσημα πιστοποιημένοι θάνατοι από τον Οργανισμό. Κι όμως είναι ακόμα σε διακίνηση και επιβάλλεται ως υποχρεωτικό. Το σκάνδαλο όλων των εποχών στην Ιστορία της Επιστήμης… Έχει δε προκαλέσει αναλογικά με τα κανονικά εμβόλια πολλαπλάσιους θανάτους αναπηρίες και παρενέργειες και όμως με δογματισμό το υποστηρίζουν… ως θανάτου κυριολεκτικά.

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ
Tweet:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου