ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 17 Ιουλίου 2021

«Να φύγουν τώρα! Είναι παράφρονες και δειλοί! Έχουμε μπλέξει με ψυχοπαθείς δικτατορίσκους...»

 Ως σχόλιο δικό μας: οι "ψυχοπαθείς" διακρίνονται από την απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης, συμπόνιας και συχνά επιδεικνύουν, εκτός από αυξημένη αλαζονεία, υψηλές ικανότητες στην προσπάθεια χειρισμού των θυμάτων τους. Η οποία περιλαμβάνει την άσκηση της "τέχνης της εξαπάτησης", σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι ικανοί για όλα λόγω και υψηλού βαθμού έλλειψης ενδοιασμών...Αυτά τους καθιστούν ιδιαίτερα επικίνδυνους!...Κάτι που χαρακτηρίζει και τους τυραννίσκους οι οποίοι συγκεντρώνουν στο "προφίλ" τους τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Και το κακό είναι ότι κυβέρνηση και συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων αντιπολίτευσης βρίσκονται σε φρικιαστική ομοφωνία, κι ας λένε ειδικά οι δεύτεροι, κατά καιρούς, στα πρόβατα των ψηφοφόρων τους "άλλα λόγια ν' αγαπιούνται" (των οποίων η σιωπηλή αποδοχή και συναίνεσή τους, εκτός κι από θύματα, τα κάνει και συνεργούς στο έγκλημα) ...

«Να φύγουν τώρα! Είναι παράφρονες και δειλοί! Έχουμε μπλέξει με ψυχοπαθείς δικτατορίσκους...»
Της Ιωάννας Υψηλάντη

Είναι παράνομοι!
Είναι καταχραστές της εξουσίας!
Είναι καταστροφείς της Ελληνικής κοινωνίας και... οικονομίας!
Είναι ακραίοι ρατσιστές!
Είναι παράφρονες και δειλοί!
Έχουν καταπατήσει τα δύο σημαντικότερα άρθρα του Συντάγματος, που το ένα (άρθρο 4) προβλέπει την ισότητα των πολιτών και το δεύτερο (άρθρο 5), την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου, συμμετέχοντας, στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου.
Έχουν καταπατήσει τον νόμο 4285/2014, κατά του ρατσισμού, που προβλέπει την ελεύθερη πρόσβαση πολιτών κάθε θρησκείας, εθνικότητας, διαφορετικότητας και κατάστασης υγείας, σε μαζικούς χώρους εστίασης και εκδηλώσεων.
Έχουν κουρελιάσει όσα οι ίδιοι ψήφισαν, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για τους εμβολιασμούς.
Έχουν ξεχαρβαλώσει όλη την εργατική νομοθεσία. (σ.σ. : Πού ζούμε ρε φίλε; και Ετοιμαστείτε να γίνετε Τιραμόλες! Με την ανεργία των νέων στην Ελλάδα να έχει ξεπεράσει το 38% και να καταλαμβάνει τα πρωτεία στην Ευρώπη...)
Δεν μπορεί να σου απαγορεύουν την μετακίνηση σου με οποιονδήποτε περιορισμό, σε νησιά και στεριές!(άρθρο 5)
Δεν γίνεται να σε διαχωρίζουν σε εμβολιασμένο και ανεμβολίαστο. (άρθρο 4)
Δεν γίνεται να απαγορεύουν την πρόσβαση σε οποιοδήποτε κατάστημα, μπαρ, εστιατόριο, καφέ, θέατρο, σινεμά, συναυλία, γήπεδο, οπουδήποτε γενικά και με οποιοδήποτε πρόσχημα.(Νόμος κατά του ρατσισμού). Επιπλέον, να μεταθέτουν την δική τους ευθύνη αυτών των αποφάσεων, στους καταστηματάρχες με την απειλή προστίμων. Είναι οι ίδιοι οι καταστηματάρχες, που θα υποστούν μηνύσεις και αποζημιώσεις, για όσους έχουν αρνηθεί να εξυπηρετήσουν.
Δεν μπορεί να βάζουν σε υποχρεωτική αργία εργαζόμενους, χωρίς καταβολή μισθού, για ν΄αποφύγουν ακόμα και αποζημιώσεις απόλυσης, επειδή κάποιος δεν θέλει να εμβολιαστεί! Αυτό είναι καταδίκη σε στέρηση και πείνα και προοιωνίζεται ένα ζοφερό μέλλον, για όλους μας!
Έχουμε μπλέξει με ψυχοπαθείς δικτατορίσκους, που πανικόβλητοι τσεκάρουν τις αντοχές μας, στον βούρδουλα!
Εργατικές, δικηγορικές, ιατρικές Ενώσεις πρέπει να σπάσουν την σιωπή τους και να καταδικάσουν κάθε Συνταγματική εκτροπή!
Οσο για τα κόμματα, απέδειξαν, σε όλο το διάστημα της "πανδημίας" ότι το Σύνταγμα δεν είναι κάτι που πρέπει να επικοινωνήσουν, στους πολίτες. Ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους!
Ε, λοιπόν, αυτό θα κάνουμε!

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου