ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 20 Ιουνίου 2021

Πιο έντιμη η στάση των "κομιστών" από εκείνη των ..."αντιπολιτευόμενων"...

Σύνδεση, άμεσης συσχέτισης με όσα ακολουθούνε:  ΚΟΥΙΖ )

Με αφορμή την ψήφιση στην Βο(υ)λή των "ερήμην των Ελλήνων" του εργασιακού εκτρώματος (χαρακτηριστικές νύξεις από rohala  κι Ένοικο: Πού ζούμε ρε φίλε; και Ετοιμαστείτε να γίνετε Τιραμόλες!), έγραφε το έντυπο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΥΓΗ, στο ηλεκτρονικό της φύλλο: Αλέξης Τσίπρας / Ξεστοκάρετε πάνω στους νέους όλο το μίσος που στοκάρουν τα αυταρχικά καθεστώτα - Σφοδρή επίθεση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατά του πρωθυπουργού στη «μητέρα των μαχών» κατά του οδοστρωτήρα Χατζηδάκη, που καταργεί 8ωρο και δικαιώματα. Ξεκαθάρισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση της ΝΔ να κάνει τη δυστοπία πραγματικότητα. Υπογράμμισε ότι μαζί με τις υγιείς δυνάμεις αυτού του τόπου, τον κόσμο της εργασίας, τους νέους και τις νέες, τον κόσμο της επιστήμης και του πολιτισμού θα αντισταθεί παντού και δεσμεύτηκε για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που τίτλο έχει «Δημοκρατία και Δικαιοσύνη».   

Διαβάζοντάς τα αυτά τα πομπώδη κάποιος "δύσπιστος" κάλλιστα θα μπορούσε να αναρωτηθεί: Έλα μωρέ! Αποφάσισε τελικά η "αριστερά" να κάνει αντιπολίτευση;                                                    

 Δηλαδή, αυτοί (συμπεριλαμβανόμενου και του αντι-καπιταλιστικού και αντι-κορπορατικού, βλ. Big Pharma *, KOY-KOY-MΠE) που συμφώνησαν στα περί "πιστοποιητικών εμβολιασμού", με επικίνδυνα, πειραματικά ακόμη, σκευάσματα και στην προκλητικά αντισυνταγματική προώθηση "υποχρεωτικότητας" που ισοπεδώνει κάθε έννοια ισονομίας και ισοπολιτείας...Γρήγορα οι εξελίξεις, με την ονομαστική ψηφοφορία που συντελέσθη,  επιβεβαίωσαν την καχυποψία έως και περιφρόνηση του ... δύσπιστου ως προς τους "αριστερούς σχίστες καλσόν":

Με 158 «ναι» εγκρίθηκε το εργασιακό νομοσχέδιο - 55 άρθρα ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ (!!) Όπου διαβάζουμε, στη συγκεκριμένη δημοσίευση, και την ειρωνεία (δικαιολογημένη, αν και όλα είναι ένα Μεγάλο Θέατρο αλλά οι παθητικοί θεατές, μοιάζουν να μην το καταλαβαίνουν ακόμα...) του υπουργού Χατζηδάκη, που είχε τον ρόλο του κομιστή της εργασιακής απόλυτης εξαθλίωσης με πρόσχημα τον κλαρινοϊό : Ο Κωστής Χατζηδάκης σχολίασε σκωπτικά τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο νομοσχέδιο γράφοντας στο twitter: «Τα αποκαλυπτήρια του ΣΥΡΙΖΑ στην ονομαστική ψηφοφορία για το νομοσχέδιο για την Προστασία της Εργασίας! Υπερψήφισαν περίπου τα μισά άρθρα αυτού του «τρισκατάρατου» νομοσχεδίου! Περιμένουμε μια στοιχειώδη εξήγηση -αν υπάρχει- για αυτό το ρεσιτάλ πολιτικής τρικυμίας και υποκρισίας».

* περί  κοινωφελούς έργου των εταιρειών γενικά και των εμβολιαστικών τους πεπραγμένων ειδικά της Big Pharma : https://antidras.blogspot.com/2020/09/big-pharma_30.html

Με άλλα λόγια, η "αντιπολίτευση" μοιάζει σαν το "γιουσουφάκι" των "πασάδων" της κυβέρνησης που' χει τον ρόλο "να χαριεντίζεται" και να κάνει το δύσκολο, πριν τελικά ενδώσει με παθητική συναίνεση στα βίτσια και τις "σκληρές ορέξεις" της κυβέρνησης, έτσι "για να φτιαχτεί" ακόμη περισσότερο εκείνη... Ώστε μετά να καταστήσει σαφές στους ραγιάδες ποιος είναι ο απόλυτος άρχων και πασάς στο σαράι...

 Πιστεύουμε ότι το κυβερνόν κόμμα είναι πολύ πιο έντιμο σε σχέση με τα σαπάκια της "αντιπολίτευσης", καθώς δεν κάνει πια καμία προσπάθεια να κρύψει την πραγματική φύση του και τις κυνικές προθέσεις που πρέπει να πραγματωθούν με κάθε μέσο. Ενώ οι αριστεράντζες της συμφοράς αποδεικνύονται ούτε καν ύπουλοι δημαγωγοί, αλλά πανάξιοι χειριστές της "τέχνης" του σαδιστικά οφθαλμοφανούς εμπαιγμού... Φυσικά, απευθύνονται ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ σε πληθυσμούς μειωμένης αντίληψης και (κατά την "επιστημονική τους άποψη") αθεράπευτης ηλιθιότητας !...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου