ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020

Καλώς τον Άρχοντα του κυνικού Σκότους, και πάλι!

Νάτην πάλι η αρχι-μασόνα! Καλώς τον "κύριο αποπληθυσμό", που γνωρίζει καλά πώς να ξεπαστρεύει ή να σακατεύει με τα εμβολιαστικά δηλητήρια ολόκληρες φουρνιές παιδιών ανά τον πλανήτη! Καλώς τον κομπιουτερά που από μικρός ήθελε να γίνει γιατρός αλλά δεν του' κατσε και τώρα το κέρδισε με τα χρήματά του και τους αθέατους εντολοδότες του. Καλώς τον Ιζνογκούντ, που δονούνταν ανέκαθεν απ' την άγρια φαντασίωση να γίνει chief - doctor στη θέση των πραγματικά κορυφαίων επιστημόνων... Καλώς τον "επενδυτή" σε ζητήματα παγκόσμιας Υγείας! Καλώς την τρελή χαρά του "συνωμοσιολόγου" (έρχεται σε λίγο ειδικό αφιέρωμα για κάποιους κυρίους στα ελληνικά κανάλια που συνεντευξιάζουν υψηλά πολιτικά πρόσωπα και απαιτούν και "τιμωρίες", υπομονή λίγο...). Καλώς το "σκαλιστήρι του ανθρώπινου DNA"... 

...μέσω μαζικών εμβολιασμών στα βοοειδή της ανθρωποφάρμας, κι ας λένε, στην τσόντα-TV,  οι "διανοούμενες πόρνες" (να επισημάνουμε ότι αυτή η φράση έχει διατυπωθεί πρώτη φορά από το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται ο προηγούμενος ακριβώς σύνδεσμος, όχι από εμάς...) ότι όλα αυτά είναι "συνωμοσιολογικά"...

Τι σκατά ξερνάει πάλι από το βόθρο στο κάτω μέρος της κεφαλής του; Για να ακούσουμε εμείς, οι σε λίγο με το στανιό μαζικά εμβολιασμένοι, για το καλό μας, αλλιώς όπως έχει ειπωθεί, "θα αποκτήσει δυσκολίες η ζωή μας" από τις εκδικητικές "αγορές". Για να ακούσουν οι γονείς και κηδεμόνες (και μην πούνε ότι εμείς δεν τους είχαμε προειδοποιήσει για το εγκληματικό αυτό "κύκλωμα της σύριγγας", κι από το δεύτερο σπίτι μας!) τι λέει ο Αμερικανός boogieman! Και ας φροντίσουν να κλείσουν από τώρα θέσεις στην ουρά για το εμβόλιο της άμεμπτης αυτής επιχείρησης που λέγεται Pfizer και την εμπιστεύεται η τόσο υπεύθυνη, "στο πλευρό του πολίτη"-υπηκόου, colonial government of the European Uganda ...

Ο καθένας ας είναι ελεύθερος να επιλέξει τι τον συμφέρει και τι όχι, αλλιώς ας βγούνε ευθαρσώς και επίσημα, παγκοσμίως, οι οραματιστές καθοδηγητές της ανθρωπότητας για να δηλώσουν ότι περάσαμε οριστικά στην εποχή του ... Υδροχόου με ναζιστική αύρα. Στην εποχή της τεχνο-φασιστικής spirituality και των μετ-ανθρώπινων όντων, των, γενετικά μεταλλαγμένων, "human cyborgs"...(και αυτά δεν τα λέμε εμείς οι "συνωμοσιολόγοι", κοκόνες μου, τα λέτε πια στα ίσια εσείς οι συνωμότες!)

Είστε πολύ σίγουροι για αυτό το τελευταίο χαρτί που παίζετε, πως η Μεγάλη Παρτίδα έχει ήδη κριθεί;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου