ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

Η σημασία της Μνήμης και της Κρίσης και της ελεύθερης ροής της Πληροφορίας μέσα σε στοιχειωδώς δημοκρατικές κοινωνίες..


Εγώ απλά θυμίζω κάποιες βαρυσήμαντες δηλώσεις της περασμένης άνοιξης από τον επιστημονικό συνεργάτη της ελληνικής κυβέρνησης Σωτήρη Τσιόδρα, που έμπαινε καθημερινά στα σπίτια μας μέσα από την οθόνη για να μας υποδείξει το τι είναι πρέπον και τι όχι, το τι να πράξουμε και τι να αποφύγουμε για την καλύτερη προστασία μας από τον αόρατο εχθρό:
" η μάσκα αποτελεί μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας!" και " τα παιδιά εμφανίζουν εξαιρετικά ήπια συμπτώματα και κινδυνεύουν λιγότερο στο να μεταδώσουν τον ιό και στο να νοσήσουν τα ίδια!"
Και δεν πάει καιρός πολύ, μέσα στο καλοκαίρι, που ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, τον οποίο και τόσο σέβονται οι κυβερνήσεις και συμβουλεύονται στα βήματα τους αντιμετώπισης της πανδημίας, είχε υποδείξει: "Η ευρεία χρήση μάσκας από υγιείς ανθρώπους δεν υποστηρίζεται από επιστημονικά στοιχεία και συνεπάγεται αβεβαιότητες και κρίσιμους κινδύνους" -  "As described above, the wide use of masks by healthy people in the community setting is not supported by current evidence and carries uncertainties and critical risks"
Κι αν κάποιος τολμήσει να ισχυριστεί ότι αυτά αποτελούν γέννημα συνωμοσιολογικής φαντασίας, εκθέτει ανεπανόρθωτα τον εαυτό του και καταφανέστατα ενεργεί με δόλο!
Τι συμβαίνει λοιπόν στην Ελλάδα που -αντίθετα με υποανάπτυκτες χώρες όπως η Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία- επιχειρήθηκε η υποχρεωτική χρήση μάσκας μέσα στα σχολεία ακόμη και σε νήπια; Συμβουλεύτηκαν και ανακοίνωσαν τα πορίσματα παιδοψυχολόγων και αναπτυξιολόγων για τις επιπτώσεις της επιβολής αυτής στην ψυχική υγεία των μικρών, αλλά και μεγαλύτερων μαθητών; Και δεν αναφερθούμε εδώ σε ενδεχόμενη επιβάρυνση του αναπνευστικού ή πρόκληση δερματοπάθειας.
  Υπάρχουν επιστημονικές απόψεις σχετικά με τα μειωμένα ή όχι κίνητρα διαδραστικής επαφής μασκοφορεμένων
βαριανασαίνοντων μαθητών με μασκοφορεμένους βαριανασαίνοντες δασκάλους; Ειδικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τα προβλήματα της εφηβείας να ζητάνε την αμέριστη κατανόηση και στήριξη από εμπμευσμένους και με φωτεινά βλέμματα εκπαιδευτικούς.  Έτσι ώστε να καθησυχάσουν και την καταιγίδα αντιδράσεων από γονείς αντί να την δαιμονοποιούν.. Από πότε η δημοκρατία απεχθάνεται τον αντίλογο, από πότε αποφεύγει με μένος να αναπτύξει μια διαλεκτική υγιή σχέση με αυτόν, ώστε να τον καταρρίψει με επιχειρήματα μέσω διαλόγου και όχι μέσω απειλών. 
 Μία στοιχειωδώς δημοκρατική εκπαίδευση διδάσκει ή εκπαιδεύει τον εκπαιδευτικό έτσι ώστε αυτός να διδάσκει με τη σειρά του τον μαθητή του να ερευνά και να σταχυολογεί όλα τα υπάρχοντα δεδομένα και τις πληροφορίες μέσω της ελεύθερης ροής τους και όχι της λογοκρισίας τους. Και να ενεργοποιεί τη Μνήμη και την Προσοχή και την Κρίση του, δηλαδή τις ανώτερες νοητικές λειτουργίες. Και να αμφισβητεί αν και όπου χρειάζεται, να καταλήγει σε συμπεράσματα με γνώμονα την επιστημονική αλήθεια και τον Λόγο -την περίφημη αρχαιοελληνική λογική- και περισσότερο απ' όλα "να συλλογάται ελεύθερα". 
 Αν κάπου κάνω λάθος, αν υποπίπτω σε συλλογιστικό ατόπημα, ας με διορθώσει παρακαλώ κάποιος.
 Στα πλαίσια εξαγωγής συμπερασμάτων, με βάση το παραπάνω σκεπτικό, θα είχε ή όχι άδικο κάποιος να ισχυριστεί ότι η επιβολή μασκών ακόμα και σε πολύ μικρά παιδιά,  μπορεί πιθανώς και να είχε άμεση σχέση και με αυτή τη "νομοθετική" εξέλιξη που θα διαμορφώσει το νέο σχολικό τοπίο; Και μάλιστα εν μέσω της λεγόμενης πανδημίας:  ΙΔΟΥ, ΓΟΝΕΙΣ & ΚΗΔΕΜΟΝΕΣ, ΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΟΤΙ Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ! Εκτός κι αν υπάρχουν δύο ταχυτήτων συμβουλάτορες...
Στα πλαίσια αυτής της ελεύθερης ροής της πληροφορίας ακολουθεί συγκεκριμένο άρθρο.

Ο Ένοικος...


Μια μετάλλαξη έκανε τον ιό- covid19 λιγότερο μολυσματικό αποφαίνονται 3 επιστημονικές μελέτες και ο πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Λοιμωδών Νόσων


Ο SARS-CoV-2 coronavirus, υπεύθυνος για την πανδημία, γίνεται πιο μεταδοτικός αλλά λιγότερο επικίνδυνος ταυτόχρονα; Ναι επιβεβαιώνουν 3 επιστημονικές δημοσιεύσεις που ενδιαφέρονται για μια γενετική μετάλλαξη που επηρεάζει την πρωτεΐνη Spike με την οποία ο ιός συνδέεται με ανθρώπινα κύτταρα.

Επεξηγήσεις.

Επιτέλους, κάποια καλά νέα για το μέτωπο της πανδημίας Covid-19; Το SARS-CoV-2, ο πλέον διάσημος κορωνοϊός που είναι υπεύθυνος για την ασθένεια, λέγεται ότι υπέστη γενετική μετάλλαξη η οποία, ενώ την καθιστά πιο μεταδοτική, ταυτόχρονα την κάνει να χάσει τη μολυσματικότητα της (ιικότητά). Τουλάχιστον τρεις επιστημονικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένης μιας στο περιοδικό “Cell” της 3ης Ιουλίου, υποστήριξαν αυτή τη διατριβή, που μεταδόθηκε συγκεκριμένα από τον πρόεδρο της Διεθνούς Εταιρείας Λοιμωδών Νόσων, Paul Tambyah.

Αυτή η μελέτη του “Cell” και δύο άλλων (δημοσιεύτηκαν στις 12 Ιουνίου και 6 Ιουλίου στον ιστότοπο ανοιχτού αρχείου bioRxiv) επικεντρώνονται στη μετάλλαξη “D614G”, η οποία έχει πολλαπλασιαστεί τους τελευταίους μήνες σε σημείο να κυριαρχήσει σε παγκόσμια κλίμακα. Ενώ πριν από την 1η Μαρτίου, αυτή η παραλλαγή D614G παρατηρήθηκε μόνο στο 10% των γενετικών αλληλουχιών του ιού που εξετάστηκαν από ερευνητές, βρέθηκε τον επόμενο μήνα, στο 78% των αλληλουχιών. Ωστόσο, αυτή η μετάλλαξη είναι κρίσιμη επειδή επηρεάζει το λεγόμενο γονίδιο Spike, κωδικοποιώντας την πρωτεΐνη με το ίδιο όνομα χάρη στην οποία ο ιός συνδέεται με τους υποδοχείς ACE-2 στα ανθρώπινα κύτταρα.lesechos 20/8/20

Το αλίευσα από το dimpenews στο οποίο επίσης παραπέμπω τον αναγνώστη σε ένα ακόμη άρθρο που έχει τη σημασία του. Τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη και αναγνώστρια, καθώς το άρθρο εκφράζει και τις προσωπικές απόψεις-χαρακτηρισμούς των ατόμων στα οποία γίνεται αναφορά: 
francesoir/ Dr G. Delépine,χειρούργος ογκολόγος και Dr N. Delépine παιδίατρος καρκινολόγος: Η υποχρεωτική μάσκα στα παιδιά είναι μια κακοποίηση! Η επιδημία τελείωσε…..Τα παιδιά δεν μεταδίδουν τον ιό ούτε στα άλλα παιδιά ούτε στους ενήλικους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου