ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

" Μαζάνθρωποι: Μηχανές Ευτυχίας "

{ Σύνδεση χρήσιμη είναι αυτή των όσων ακολουθούν και με ετούτα εδώ:
 ΠΛΑΣΤΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ - Μάνος Δανέζης
Η διαχρονική πτώση του μαζάνθρωπου...
  " Οι μάζες φοβούνται τη λευτεριά. " (Λιλή Ζωγράφου)
  Υπάρχει κάτι ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ και ξεκινά ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!
 Μία εκστατική επιθυμία...}


 
Μαζάνθρωποι: Μηχανές Ευτυχίας

Αποκαλούν τους μαζάνθρωπους «μηχανές ευτυχίας»

Ο ανιψιός του Φρόυντ, ο Αμερικανός Edward Bernays (1891-1995), ήταν ένας από τους πρώτους που πηρέ τις ιδέες του θείου του και τις χρησιμοποίησε για να χειραγωγήσει τις μάζες. Από τις αρχές του 20ου αιώνα και μέσω μιας υποθετικά «νέας μεθόδου»
Προπαγάνδας που μετονομάστηκε «δημόσιες σχέσεις» ο Bernays μπήκε στην εποχή του αμερικανικού καταναλωτισμού δείχνοντας στις μεγάλες εταιρίες και στη κυβέρνηση πώς να κάνουν τους ανθρώπους-μηχανές να επιθυμούν πράγματα που δεν χρειάζονταν. Αυτό έγινε πραγματικότητα με την διαφήμιση «αγαθών» μαζικής κατανάλωσης, υπηρεσιών, θρησκευτικών, πνευματιστικών και πολιτικών ιδεών για το υποσυνείδητο της μάζας και τις εγωκεντρικές της μηχανιστικές επιθυμίες.

Από τις προσπάθειες αυτές προέκυψε μια σύγχρονη μέθοδος για τη χειραγώγηση των μαζών. Ικανοποιώντας τις εσωτερικές και εγωιστικές επιθυμίες, (ξέρουμε ποιοί) κάνουν τις ανθρώπινες μηχανές «ευτυχισμένες» άρα υπάκουες και χειρίσιμες. Αυτή είναι η αρχή της καταναλωτικής Αμερικανικής εμμονής, μίας εμμονής που έφθασε να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στον πολιτισμό της Δύσης, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνες τις φιλοσοφίες που χρησιμοποιούμε για προσωπική βελτίωση.

Ο πολιτιστικός εγωκεντρισμός δημιουργήθηκε με σκοπό να υπηρετεί τα θρησκευτικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Αν
κρατήσεις τις μάζες απασχολημένες με τον εαυτό τους, και με σταθερό δεδομένο πως οι μάζες έχουν μυαλό χρυσόψαρου, καταναλώνοντας ευτυχισμένες αγαθά και υπηρεσίες που έχουν πειστεί ότι τις χρειάζονται, εκείνοι τότε που έχουν εξουσία μπορούν άνετα να το εκμεταλλευτούν και να ασκήσουν έλεγχο σύμφωνα με τις επιθυμίες τους.

Όσο μεγαλύτερη η ανθρωπόμαζα τόσο μικρότερη η μνήμη.

Αυτό εξηγεί το πως η ανθρωπόμαζα ξέχασε τα αίσχη και τις δολοφονίες των χριστιανών και πως οι κατ εξοχήν σφαγιασθέντες Έλληνες, δηλώνουν με περισσή ανοησία «χριστιανοί» Δεν υπάρχει απορία ή κάτι άγνωστο σε αυτό, πάντοτε η μάζα έχει μνήμη χρυσόψαρου, γι αυτό ψηφίζουν ξανά και ξανά τους ίδιους και κάθε αλλαγή η επίγνωση για τον μαζάνθρωπο είναι αδύνατη. Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι αν ισχύει αυτό, δεν είναι και απαραίτητα κακό, «τόσο τους κόβει το ακατοίκητο, τόσο λένε»

Το πρόβλημα είναι, ότι η ατζέντα αυτών που έχουν δύναμη -ανθρώπινων ή μη DNA- απέχει πολύ από κάποια καλά ή φιλοανθρώπινα κίνητρα. Στην πραγματικότητα έχει αλλάξει το νόημα της ζωής για εκατομμύρια ανθρώπων και έχει αποδυναμώσει τα θεμέλια των κοινωνιών και των χωρών στις οποίες ζουν κι επιχειρούν. Από ένα πολιτισμό “αναγκών” πέρασαν τον άνθρωπο σε έναν πολιτισμό «επιθυμιών». Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται πλέον από πολύ μικροί να επιθυμούν, να θέλουν πράγματα και μάλιστα πριν καταναλώσουν αυτά που ήδη έχουν. Οι επιθυμίες της ανθρωπόμαζας τώρα ξεπερνούν κατά πολύ τις ανάγκες της.

Πριν από αυτή την τεράστια καταστροφική παρέμβαση της ελίτ που κυβερνά, δεν υπήρχε η ταυτότητα του καταναλωτή. Υπήρχαν πολίτες. Δεν υπήρχαν καταναλωτές. Ο καταναλωτισμός είναι μία εφεύρεση. Οι πρώτες εταιρίες που βασίστηκαν σε αυτόν συνέδεσαν τα καταναλωτικά αγαθά και την πολιτική προπαγάνδα, με την ανθρώπινη αυτοεκτίμηση, την επιτυχία τον πλούτο και την προσωπική αξία. Το υποσυνείδητο μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: χρησιμοποίησε αυτά τα αγαθά, υποστήριξε την ατζέντα τους και θα είσαι επιτυχημένος, αλλά πολύ περισσότερο ευτυχισμένος. π.χ το φαρμάκι – δηλητήριο-ρόφημα coca cola

Στην κυριολεξία η ελιτ αποκαλεί τις μάζες «μηχανές ευτυχίας» ή «μαϊμούδες της Εδέμ». Λένε «Συνεχίστε να επιβραβεύετε τις μηχανές ευτυχίας, τις μαϊμουδίτσες, με περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες που στοχεύουν σε εγωιστικές επιθυμίες και σύντομα αυτό θα είναι η μόνη ευτυχία που θα ζητούν οι μηχανές» και είναι απόλυτα σωστό. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται να πείσουν τις μάζες να πιστεύουν την προπαγάνδα και να αγοράζουν άχρηστα αγαθά περιλαμβάνουν:

>Δημιουργία δελτίων τύπου για την ενημέρωση των πρακτορείων ειδήσεων σχετικά με τις εταιρικές εξελίξεις και τα νέα προϊόντα αν αυτά είναι άξια παρουσίασης.
>Χρησιμοποίηση μοντέλων, δημοσίων προσώπων και διασημοτήτων που προωθούν τα προϊόντα, μεταδίδοντας το μήνυμα ότι μπορούν και οι μάζες να αποκτήσουν διασημότητα, δύναμη, επιτυχία, σεξουαλική επιρροή κτλ. αν αγοράσουν το προϊόν. Μάλιστα υπάρχουν «διασημότητες» που κάνουν μόνο αυτό, υπνωτίζουν τις μηχανές ευτυχίας και τους ωθούν στον καταναλωτισμό.
>Δημιουργία ψεύτικων προσώπων για να προσδώσουν αξιοπιστία σε ένα προϊόν θρησκευτικές ή πολιτικές εκστρατείες.

Φυσικά όλες αυτές οι τακτικές είναι αρκετά κοινές σήμερα στις δημόσιες σχέσεις στην ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ και στην διαφήμιση. Είναι μέρος της κλασσικής προσέγγισης για τη δημιουργία επιθυμιών και υπηρεσιών, όλα στο όνομα μιας δήθεν προσωπικής ευτυχίας. Με άλλα λόγια η ευτυχία και η επιτυχία στη ζωή ισοδυναμούν με την αγορά και πρόσβαση σε προϊόντα. Ακολουθώντας την ίδια προπαγανδιστική γραμμή του καταναλωτισμού, οι ιδέες για δήθεν αυτο-βελτίωση και οι διδασκαλίες New Age είναι και αυτές, δυστυχώς, χρωματισμένες με προσωπικές εμμονές, θρησκευτικές ανοησίες, ευκολίες μαλθακότητας και ψυχαναγκασμούς. Οι κάθε λογής «δάσκαλοι» και προσωπικοί «γκουρού» έχουν εφεύρει σύγχρονες ανοησίες που τις αποκαλούν με υπερφίαλη εγωπάθεια και βλακεία «φιλοσοφίες» και έχουν αλλοιώσει το περιεχόμενο των αρχαίων φιλοσόφων, για να εξυπηρετήσουν τον καταναλωτικό εγωισμό της μηχανής. Δείτε για παράδειγμα παρακάτω μερικά από τα λόγια τους.

-Αν ονειρεύεσαι μία καλύτερη ζωή, η Δύναμη χωρίς Όρια, η Αλήθεια, το Μυστικό, η Σχολή, το Φως, ο Θεός, οι Θεϊκοί Άγγελοι, τα Άστρα, οι Ελλ, οι Κουνέλ, οι Ολύμπιοι ή ο Κθούλου, κατά περίπτωση, θα σου δείξει πώς να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη του μυαλού σου, για να κάνεις, να έχεις και να πετύχεις όλα όσα θέλεις, εύκολα, γρήγορα, χωρίς κόπο. Συνήθως μια πόρσε και μια θεογκόμενα ή έναν υπάκουο και φραγκάτο συ-ζυγό και κάνα δύο κουτσούβελα !!!

-Από τη στιγμή που θα κλειδώσεις την επιθυμία σου σε κάτι, τότε μπουμ! Θα έχεις την πόρσε ή τα κουτσούβελα αλλά για την θεογκόμενα ή τον φραγκάτο συ-ζυγό, πρέπει να το θέλεις περισσότερο. Έτσι λειτουργεί.

-Αν το φανταστείς, τότε μπορείς να το έχεις. Πόσα κιλά ηλιθιότητας πρέπει να έχεις για να χάφτεις κάτι τέτοιο !! Ναι, η ελίτ ρίχνει πολύ γέλιο καθημερινά -κι εγώ μαζί τους- με την ηλιθιότητα της μαϊμουδίτσας.

– Τι να πει κανείς για τις υπέρτατες ηλιθιότητες «όπως πάνω, έτσι κάτω» και «ότι δίνεις, παίρνεις» και «όλοι είμαστε ίδιοι» και … όρεξη να χεις να γελάς με τις ανοησίες των νεογκουρού του μαζάνθρωπου που από την βολή του ψάχνει διακιολογίες για την εγωπάθεια του.

Εκτός από το πόσο παραπλανητικά ηλίθια, βλακώδη και αναληθή είναι τα παραπάνω, αντικατοπτρίζουν την προσωπική μανία και εμμονή της ανθρώπινης μηχανής με τα υλικά αγαθά και τις ανοησίες. Κάθε απόσπασμα παραπάνω αντανακλά εγωκεντρικές επιθυμίες, παιδαριώδεις συμπεριφορές και μία σφοδρή επιθυμία για «περισσότερα σκουπίδια» γεγονός που βρίσκεται σε πλήρη συμφωνία με τις επιταγές της σύγχρονης Προπαγάνδας, δηλ. οργανικές μηχανές ευτυχίας που ψάχνουν για προσωπική ικανοποίηση. Θέλει ο σύγχρονος άνθρωπος-δούλος-μηχανή να είναι ασταμάτητα, αγκαλιά με την επιτυχία, πλούσιος, διάσημος και χωρίς όρια … και τα θέλει όλα τώρα, αν κι όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά και σίγουρα χωρίς να κουραστεί ιδιαίτερα, πέρα από το να τα θέλει πολύ !!! γιατί όσο να πεις και η «θέληση ξάπλα στον καναπέ» μια κάποια κούραση την έχει !!!

Υπάρχουν και οι ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις σύγχρονων φιλοσόφων -ελάχιστες, πολύ πολύ ελάχιστες- που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ποιοί είναι οι αληθινοί φιλόσοφοι, εδώ στο terra papers αναφερόμαστε σε όλους τους άξιους λόγου, για να πάρεις μια ιδέα από που να ξεκινήσεις την έρευνα για την ζωή σου και ξεκινώντας, το ένα σε πάει στο άλλο. Όμως αυτό δεν ισχύει για τις καταναλωτικές μηχανές, που βυθισμένες σε trendy γκουρου -ψευδοφιλοσοφίες, δεν θέλουν, αλλά και δεν μπορούν, ν’ ακούσουν την αληθινή φιλοσοφία, ούτε φυσικά να αντικρύσουν την πραγματικότητα, γιατί δεν είναι άνθρωποι με Λ Ο Γ Ι Κ Η, αλλά ασήμαντες μηχανές ικανοποίησης του εγώ τους, που συντηρούν και καλοτρέφουν την ελίτ.

Είναι σχεδόν απόλυτο –με σταθερό δεδομένο πως το απόλυτο, για τον άνθρωπο είναι ανέφικτο– ότι:

> Δεν μπορείς να έχεις όσα θέλεις και δεν θα πετύχεις όλα αυτά που θέλεις και δεν τα χρειάζεσαι, ούτε τα έχεις ανάγκη, όλα αυτά που θέλεις ή που σου είπαν να τα θέλεις. Μπορείς να έχεις πολλά πράγματα και να καταφέρεις ακόμα περισσότερα αν είσαι πρόθυμος με επιμονή να εργαστείς γι’ αυτά με πειθαρχία, σεβασμό και συνέχεια.
> Έχεις φυσικά, πνευματικά, συναισθηματικά και ψυχικά Ο Ρ Ι Α. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αναγνωρίσεις αυτά σου τα όρια και να τα αποδεχθείς. Όταν κι αν το κάνεις, τότε απελευθερώνεσαι από την προσμονή ότι πρέπει να κάνεις περισσότερα, από αυτά που είσαι και μπορείς.
> Το να εύχεσαι να συμβεί κάτι, σημαίνει ότι θα συμβεί κάτι, μα όχι απαραίτητα αυτό που εύχεσαι. Το να επιθυμείς κάτι δεν αρκεί για να το έχεις. Πρέπει και να κινηθείς [ενέργεια = δράση] προς την κατεύθυνση τους Σκοπού σου, με Επιμονή, Συνέχεια, και Διάκριση.
> Ο πόνος, η αποτυχία, το λάθος, η προσμονή είναι αναπόφευκτα μέσα στο παιχνίδι, αλλά είναι και κάτι καλό, από το οποίο μπορείς να διδαχθείς και γι αυτό χρειαζεσαι Ενέργεια, Αφοβία, Ακαμπτη Στόχευση, κλπ κλπ κλπ

Η ψευδοφιλοσοφία που δημιούργησε ηλίθιες εγωκεντρικές ανθρώπινες μηχανές ψευδούς ευτυχίας και καταναλωτισμού, κατέστρεψε την ταυτότητα του ανθρώπου σαν πολίτη, έχει επίσης καταστρέψει τις πραγματικές αξίες άλλων εποχών όπως αυτές φαίνονται στα παρακάτω λόγια:

—Ελπίζω να έχω σταθερότητα και αρκετή αρετή για να διατηρήσω αυτό που θεωρώ τον πιο αξιοζήλευτο από όλους τους τίτλους, αυτόν του έντιμου ανθρώπου. -George Washington

—Αυτό για το οποίο ένας πολίτης νιώθει μεγάλη ανησυχία για να το πετύχει είναι ένα συγκεκριμένο ήθος προς τους συμπολίτες του, δηλαδή η διάθεση στην αρετή και στην επίτευξη ενάρετων πράξεων. – Αριστοτέλης.

—Η δράση είναι ο χαρακτήρας. -F. Scott Fitzgerald

Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να μετέχει ενός αργού καθημερινού θανάτου, δηλ. μην επιτρέπετε να γίνετε μία εγωκεντρική μηχανή ψευδούς ευτυχίας. Ευτυχία σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΙΚΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ, ποτέ δεν ήταν κάτι τέτοιο, Ευτυχία είναι να μπορείτε να ζείτε στο Τώρα με Επίγνωση, Σεβασμό κι Ευγνωμοσύνη για όλα όσα ήδη διαθέτετε, δραστήριος και δημιουργικός. 

Έχετε την επιλογή να γίνετε ένας άνθρωπος με χαρακτήρα κι αξίες, ένας άνθρωπος που δεν χρειάζεται συστήματα πίστης και ξένες ιδέες για να αποφύγει την πραγματικότητα, αλλά την διαμορφώνει ΜΟΝΟΣ του και επιπλέον «Δεν επιτρέπει να τον επηρεάσει, αυτό που δεν μπορεί ο ίδιος να επηρεάσει» Το να διαμορφώσετε τον προσωπικό σας χαρακτήρα, χρειάζεται πολύ, καθημερινή, συνεχή εργασία, αλλά είναι ένας δρόμος χαρούμενος, που μπορεί να σας υποσχεθεί την πραγματική ευτυχία, που όλοι την αναζητούν, μα σε λάθος τόπο και με λάθος τρόπο.


Ηω Αναγνώστου /2009

(Εμείς το δανειστήκαμε από ΕΔΩ)

 Φώτο:Πίνακας του Βρετανού Mark Lascelles Thornton με τίτλο «Happiness machine». Ολοκληρώθηκε στο τέλος του Ιουλίου 2014 μετά από δουλειά τριών χρόνων. Η οικονομική κατάρρευση του 2008 έπαιξε το βασικό ρόλο στην δημιουργία του.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου