«Η φυλακή είναι το μόνο κτίριο σε ένα κράτος σκλάβων, όπου μπορεί να κατοικήσει ένας ελεύθερος άνθρωπος διατηρώντας την αξιοπρέπειά του».
Χένρι Ντέιβιντ Θορό
"Όταν μια κυβέρνηση ξεπέφτει στην ανομία και τη διαφθορά, η ανυπακοή των πολιτών είναι ιερή τους υποχρέωση"
Γκάντι
-κατά πόσο είναι νόμιμη η δολοφονία των περισσότερων πολιτών μιας χώρας για τη σωτηρία τραπεζών και αλγόριθμων και την αποπληρωμή τοκογλυφικών ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΩΝ ΧΡΕΩΝ; -
Και με 300 ευρώ "εθνική σύνταξη" και πάνω κάτω στα ίδια κυβικά τους "εθνικούς μισθούς" που σίγουρα θα εφαρμοστούν και στο δημόσιο τομέα, επί δικαίων και αδίκων, τότε τι κάνεις;
-πάει και η βοηθητική καβάτζα της σύνταξης των γονέων και των παππούδων και γιαγιάδων, με την οποία κουτσοπερνούσαν και τα άνεργα ή "ημιαπασχολούμενα", δηλαδή στην ουσία άνεργα, παιδιά και εγγόνια-
Εκτός από το σύνηθες γεγονός του κατά συρροή εμπαιγμού: υποσιτίζεσαι, ασθενείς κι εγκαταλείπεσαι, ξεσπιτώνεσαι, ξεπατώνεσαι, διαγράφεσαι από τα επίγεια αρχεία και αποδημείς σ'έναν "καλύτερο κόσμο";
ή τους λες έμπρακτα, αν σου'χει μείνει μια στάλα αυτοσεβασμού, ότι:
"βάλτε τις εθνικές σας συμφωνίες και αγυρτείες εις τα εθνικά σας καπούλια!"
Γιατί οι "επώδυνοι συμβιβασμοί", κατά τη σικάτη τηλεδιάλεκτο, δεν αφορούν εκείνους που τους προετοιμάζουν, τους προωθούν με άφθονη ρητορεία και περίσσια αδιαφάνεια και τους υπογράφουν σε "εθνικά συμβόλαια θανάτου", αλλά όλους εκείνους που ακόμα αναθέτουν τις τύχες τους και μεταθέτουν τις ευθύνες τους στους προηγούμενους.
Εθνική μας "καλη"-νύχτα. Και ψάξε μετά να θυμηθείς πού μετανάστευσε και κατά πού πέφτει ο ήλιος..
Ο Ένοικος...
Χένρι Ντέιβιντ Θορό
"Όταν μια κυβέρνηση ξεπέφτει στην ανομία και τη διαφθορά, η ανυπακοή των πολιτών είναι ιερή τους υποχρέωση"
Γκάντι
-κατά πόσο είναι νόμιμη η δολοφονία των περισσότερων πολιτών μιας χώρας για τη σωτηρία τραπεζών και αλγόριθμων και την αποπληρωμή τοκογλυφικών ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΩΝ ΧΡΕΩΝ; -
Σωστά;
Και με 300 ευρώ "εθνική σύνταξη" και πάνω κάτω στα ίδια κυβικά τους "εθνικούς μισθούς" που σίγουρα θα εφαρμοστούν και στο δημόσιο τομέα, επί δικαίων και αδίκων, τότε τι κάνεις;
-πάει και η βοηθητική καβάτζα της σύνταξης των γονέων και των παππούδων και γιαγιάδων, με την οποία κουτσοπερνούσαν και τα άνεργα ή "ημιαπασχολούμενα", δηλαδή στην ουσία άνεργα, παιδιά και εγγόνια-
Εκτός από το σύνηθες γεγονός του κατά συρροή εμπαιγμού: υποσιτίζεσαι, ασθενείς κι εγκαταλείπεσαι, ξεσπιτώνεσαι, ξεπατώνεσαι, διαγράφεσαι από τα επίγεια αρχεία και αποδημείς σ'έναν "καλύτερο κόσμο";
ή τους λες έμπρακτα, αν σου'χει μείνει μια στάλα αυτοσεβασμού, ότι:
"βάλτε τις εθνικές σας συμφωνίες και αγυρτείες εις τα εθνικά σας καπούλια!"
Γιατί οι "επώδυνοι συμβιβασμοί", κατά τη σικάτη τηλεδιάλεκτο, δεν αφορούν εκείνους που τους προετοιμάζουν, τους προωθούν με άφθονη ρητορεία και περίσσια αδιαφάνεια και τους υπογράφουν σε "εθνικά συμβόλαια θανάτου", αλλά όλους εκείνους που ακόμα αναθέτουν τις τύχες τους και μεταθέτουν τις ευθύνες τους στους προηγούμενους.
Εθνική μας "καλη"-νύχτα. Και ψάξε μετά να θυμηθείς πού μετανάστευσε και κατά πού πέφτει ο ήλιος..
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου