ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "ΤΑ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΥΝΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΜΥΡΑ"


Συνδέστε τους προβληματισμούς που θέτει στο τέλος το άρθρο και με αυτά: ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ "ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ": " Ο ψεύτικος πόλεμος του Ομπάμα ενάντια στο ισλαμικό κράτος (ISIS), το οποίο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της" και  The War on ISIS is a Farce - Ο "πόλεμος" ενάντια στον ISIS είναι μια φάρσα!

Εδώ οι "φορείς του πολιτισμού και της ελευθερίας του" και τα εξτρεμιστικά σκοταδιστικά σκυλά τους δεν δίνουν δεκάρα για τις εκατόμβες ανθρώπινων θυμάτων, τις αρπαγές, βιασμούς και σύγχρονο δουλεμπόριο χιλιάδων γυναικόπαιδων, θα νοιαστούν για ανεκτίμητα έργα τέχνης και αρχαίας διανόησης και για μνημεία που αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας; Χα! Πού είναι το περίεργο; Αφού βιώνουμε σε κάθε έκφανση πια της "οργανωμένης παγκόσμιας κοινότητας" το ΑΦΥΣΙΚΟ! Και την αισχρή συνωμοσία σε βάρος υψηλών εννοιών και ατομικών ή συλλογικών μελλοντικών προοπτικών: με την οικονομία ως παρασιτικό εργαλείο δημιουργίας χρέους και εξανδραποδισμού των πληθυσμών, με τα γενετικά τροποποιημένα δηλητήρια ως λύση στο επισιτιστικό πρόβλημα, με τους βομβαρδισμούς αμάχων στο όνομα της απελευθέρωσής τους, με την αλυσοδεμένη και υπό συνεχή παρακολούθηση "ασφάλεια" των "πολιτών" και την απειλή δαιμονικών μπαμπούλων κατασκευασμένων στα διευθυντήρια των ψυχοπαθών, να προελαύνουν ως σήμα κατατεθέν της "νέας τάξης καθαρμάτων" και της "κουλτούρας" τους...

Και ποια ανθρωπότητα; Αυτήν που όπως πάει (ή επιτρέπει να την πηγαίνουν) αντιεξελίσσεται ραγδαία και εισέρχεται ολοσούμπητη στις πιο μεγάλες νύχτες του οργουελικού πεπρωμένου που της ετοιμάζουν οι "κηδεμόνες" της;

ανιχνευτής


 ΤΑ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΥΝΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΜΥΡΑ


της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΥΡΙΛΛΑ

H Παλμύρα έπεσε… Είναι πλέον στα χέρια τους. Τα αγάλματα της Μοσούλης κατακρεουργήθηκαν, η Βιβλιοθήκη της Μοσούλης – 112.000 χειρόγραφα και 8.000 βιβλία – έγιναν στάχτη. Η Χάτρα καταστράφηκε. Χιλιάδες αντικείμενα μακραίωνου πολιτισμού του ανθρώπου, όταν δεν σπάνε με βαριοπούλες, βρίσκουν διεξόδους στους διεθνείς διαδρόμους αρχαιοκαπηλείας, αποθηκεύονται για λίγο διάστημα, μέχρι δηλαδή να αποκτήσουν πλαστά πιστοποιητικά μονιμότητας και μετά εμφανίζονται στις αγορές της Ευρώπης και κυρίως των ΗΠΑ.

Αλλά σε ποιών πραγματικά καταστροφικά χέρια βρέθηκαν όλα αυτά τα αναντικατάστατα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς; Ποιος είναι ο αληθινός δράστης αυτών των «εγκλημάτων πολέμου», όπως τα έχει χαρακτηρίσει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν.
Είναι ο ίδιος που το 2003 «εξαφάνισε» 32.000 αντικείμενα από 12.000 αρχαιολογικούς χώρους στο Ιράκ, που έκλεψε 15.000 αντικείμενα από το Εθνικό Μουσείο της Βαγδάτης, που είχε μετατρέψει την αρχαία Βαβυλώνα σε στρατόπεδο 2.000 στρατιωτών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και χώρο διέλευσης βαρέων οχημάτων. Είναι ο ίδιος που τον Οκτώβρη του 2011 «εξαφάνισε» από τη Λιβύη το «Θησαυρό της Βεγγάζης», δηλαδή 8.000 χρυσά και ασημένια νομίσματα, κοσμήματα, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα ανεκτίμητης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας.

Το ισλαμικό κράτος, οι «τζιχαντιστές», είναι το πιο δολοφονικό και αιμοσταγές χέρι του ιμπεριαλισμού, αυτού δηλαδή που ισοπέδωνε κράτη, κατακρεουργούσε λαούς και μαζί κατέστρεφε και κατέκλεβε μνημεία και αρχαιότητες στο Ιράκ και τη Λιβύη. Ο στόχος διπλός:
για να «σβήσεις» από το χάρτη ένα λαό, προκειμένου να εκμεταλλευτείς κάθε σπιθαμή πλούτου που διαθέτει η πατρίδα του, πρέπει να απαλείψεις οποιοδήποτε ίχνος τον φέρνει σε επαφή με την ιστορική του μνήμη και συνέχεια, την κληρονομιά, τον πολιτισμό του. Εάν αυτή η πράξη «ιμπεριαλιστικού εκπολιτισμού» μπορεί να συνδυαστεί – και μπορεί – με παράλληλη τροφοδοσία του διεθνούς κυκλώματος αρχαιοκαπηλείας και παράνομης εμπορίας αρχαιοτήτων και έργων τέχνης, τότε τόσο το καλύτερο.

Η Ουνέσκο κάνει έκκληση στη διεθνή κοινότητα να λάβει μέτρα για να σωθεί η Παλμύρα – μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς – αλλά σε ποια ακριβώς διεθνή κοινότητα απευθύνεται; Μήπως στην ίδια που τον Μάρτιο του 2011, δηλαδή λίγο πριν την ιμπεριαλιστική εισβολή του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, την κατατόπιζε για τις ακριβείς θέσεις των αρχαιολογικών χώρων της Λιβύης, προκειμένου να μην χτυπηθούν; Και για να καταλαβαίνουμε για τι ακριβώς μιλάμε: η Ουνέσκο αποδεχόταν την ιμπεριαλιστική εισβολή στη Λιβύη, αλλά….προνοούσε ώστε από την εισβολή να μην πληγούν μνημεία (για τους ανθρώπους δεν πειράζει….) και κατέγραφε τις θέσεις των μνημείων προς ενημέρωση των ίδιων που λίγα χρόνια πριν λεηλατούσαν την πολιτιστική κληρονομιά του Ιράκ! Στην ίδια διεθνή κοινότητα ανήκει άλλωστε και ο κατ’ εξοχήν μακελάρης των λαών, το ΝΑΤΟ, το οποίο, αφού είχε ήδη ισοπεδώσει το Ιράκ, λίγους μήνες μετά την εισβολή στη Λιβύη ανέβαζε στην επίσημη ιστοσελίδα του άρθρο με τον προκλητικό τίτλο «Προστατεύοντας την κληρονομιά της Λιβύης»! Η υποκρισία είναι ανάλογη του να τραγουδούν οι υπουργοί του ΝΑΤΟ "We are the world"!!

Βέβαια, τους χρειάζεται η προπαγάνδα για να κρύβουν τα αίσχη τους, τα οποία όμως δεν κρύβονται. Το έκαναν και στην περίπτωση του Ιράκ. Τότε επιστράτευσαν ένα συνταγματάρχη των αμερικανών πεζοναυτών, τον Μάθιου Μπογκντάνος, ο οποίος τον Απρίλιο του 2008 μίλησε σε συνέδριο της Ουνέσκο, που έγινε στην Αθήνα, για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας, ως εκείνος που είχε αναλάβει να καταγράψει τις κλοπές και λεηλασίες που έγιναν στο Μουσείο της Βαγδάτης! Στο μεταξύ είχαν ήδη αρχίσει να επιστρέφονται στο Ιράκ κάποιες λίγες χιλιάδες από τις εκατοντάδες χιλιάδες αρχαία αντικείμενα που εξαφανίστηκαν και αυτό μόνο για να υπάρχει μία έξωθεν μαρτυρία ότι οι μακελάρηδες φροντίζουν για την πολιτιστική κληρονομιά. Και ενώ οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ήταν σε πλήρη ανάπτυξη, στα τέλη Απριλίου του 2008 ο σύμβουλος του ιρακινού υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, δρ. Μπαχάα Μαγιάχ, σε συνέντευξή του στο Λονδίνο, ενώπιων αρχαιολόγων, κατήγγειλε ότι ο αμερικανικός στρατός έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτες καταστροφές σε μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας περιοχές και επιπλέον επιτρέπει σε Αμερικανούς αρχαιοπώλες να εμπορεύονται ελεύθερα θησαυρούς που έχουν κλαπεί από το Ιράκ. Κι επειδή οι αρχαιολόγοι τεκμηριώνουν πάντα αυτά που λένε, ο Μπαχάα Μαγιάχ παρουσίασε μια σειρά από αεροφωτογραφίας οι οποίες αποδείκνυαν το μέγεθος της λεηλασίας. Πρόσθεσε μάλιστα ότι «στις ΗΠΑ βλέπουμε αρχαιοπώλες να εμπορεύονται τις αρχαιότητες χωρίς να λαμβάνεται κανένα μέτρο». Επρόκειτο για αρχαιότητες που προέρχοταν από παράνομες ανασκαφές και επομένως ήταν σχεδόν ακατόρθωτο για το Ιρακ να αποδείξει ότι του ανήκουν.

Για να επιστρέψουμε, λοιπόν, στην Παλμύρα και τους «τζιχαντιστές», ας έχουμε στο μυαλό μας ότι: ο διοικητής του ισλαμικού κράτους, ο λεγόμενος «χαλίφης Ιμπραήμ», ήταν επιφανές μέλος του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, δηλαδή του στρατού που εξόπλιζε πλουσιοπάροχα η Δύση για να ανατρέψει τον Ασαντ. Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι οι ΗΠΑ στήριξαν με όλα τα μέσα τον UCK για να μακελέψει την πρώην Γιουγκοσλαβία στην οποία θυμίζουμε ότι, εκτός από τον ανθρώπινο φόρο αίματος, λεηλατήθηκαν και πολλά μνημεία.  

Ας έχουμε δηλαδή στο μυαλό μας ποιος βρίσκεται πίσω από πληρωμένους μακελάρηδες και δολοφόνους, είτε ονομάζονται «τζιχαντιστές», είτε ονομάζονται «UCKάδες», είτε ονομάζονται «μουτζαχεντίν»…. Ενας εσμός αδίστακτων ιμπεριαλιστών.



Από imerodromo μέσω ΔΉΘΕΝ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου