ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Ένας "πατέρας" κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τους..


Εδώ έχουμε και μια ξεκάθαρη άποψη περί ελευθερίας και δημοκρατικής νοοτροπίας από τους φανατικούς, σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές

Aφιερωμένο στους ζηλωτές, με όποιο λογότυπο κι αν επιλέγουν να μαρκάρονται. Αφιερωμένο ειδικά στις ξέχειλες από "ιερό φανατισμό" ορδές στο όνομα προφητών, συχνά αυτόκλητων, και  ουράνιων αφεντικών. Αφιερωμένο στους οπαδούς ενός θεού αιμοσταγούς, επεκτατικού κι εκδικητικού. Κομμένου και ραμμένου στα δικά τους "ανθρώπινα" μέτρα.


{...ο Σουίτερς αναφέροντας πάλι κεφάλαιο και στίχο -από το κοράνι- τους θύμισε ότι ο Μωάμεθ απαγορεύει την ιεροσύνη και τους ρώτησε γιατί αφού το Κοράνιο δηλώνει καθαρά ότι κάθε άνθρωπος θα πρέπει να πλησιάζει το θεό από μόνος του, το σύγχρονο Ισλάμ είχε γεννοβολήσει μια τέτοια εξουσιαστική ιεραρχία από αγιατολάχηδες, ιμάμηδες και μουλάδες. Aυτή τη φορά η σύσκεψή τους (των μουσουλμάνων οπλοφόρων που ήθελαν να σκοτώσουν τις καλόγριες ενός χριστιανικού μοναστηριου στην έρημο, στο οποίο είχε βρει καταφυγιο ο άθεος ήρωας) ήταν πιο σύντομη. "Αυτές οι υψηλές αυθεντίες στις οποίες αναφέρεσαι", είπε ο εκπρόσωπός τους, "δεν είναι ιερείς αλλά λόγιοι". Έκανε πίσω με μάλλον αυτάρεσκο ύφος, σίγουρος ότι είχε την τελευταία λέξη, μην ξέροντας ότι είχε να κάνει με τον Σουίτερς.
"Μπορούν να αυτοαποκαλούνται λόγιοι, μέχρι να πετάξουν οι καμήλες" τους είπε, "αλλά η αλήθεια είναι ότι λειτουργούν σαν ιερείς και επίσκοποι και καρδινάλιοι και το ξέρετε καλά αυτό. Μεσολαβούν ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Αλλάχ...Δείξτε μου αν μπορείτε, που λέει στο Κοράνι ότι ο ευσεβής μουσουλμάνος έχει το καθήκον ή το δικαίωμα να σκοτώσει όσους δεν πιστεύουν τα ίδια μ'αυτόν. Δείξτε μου πού εγκρίνει ο Μωάμεθ το φόνο εκείνων που έχουν άλλη πίστη, ή που δεν έχουν καθόλου πίστη κι εγώ θα ανοίξω αυτή την πόρτα και θα σας αφήσω να σφάξετε σαν γενναίοι πολεμιστές αυτές τις άοπλες γυναίκες". Όταν δεν πήρε άμεση απάντηση, προσέθεσε: "Δεν υποστηρίζει ο Προφήτης τη βίαιη συμπεριφορά, αλλά οι φιλόδοξοι αγιατολάχ και οι πολιτικοί που εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα". } (Δείτε κι αυτές τις αναρτήσεις του ανιχνευτή: Το αληθινό κτηνώδες πρόσωπο των αντικαθεστωτικών "ανταρτών" που θα "απελευθέρωναν" το συριακό λαό! και Ποίημα - πρόκληση του Ταρίκ Αλί προς τους ισλαμιστές της Αιγύπτου και  Αλήθεια, πόσο το Ισλάμ μπορεί ν'αποτελέσει απειλή για τας πολιτισμένας Ευρώπας;)

Το παραπάνω ήταν απόσπασμα απ΄το εκπληκτικό βιβλίο -κυριολεκτικά σε σαστίζει ο τρόπος γραφής και το ύφος του- του περίφημου Τομ Ρόμπινς: "Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα", εκδ. ΑΙΟΛΟΣ.

Τα ίδια, πάνω κάτω, ισχύουν και για τη θρησκεία των "μακάριων και πτωχών τω πνεύματι" που βγήκε από τα σπλάχνα της "εταιρείας" του "περιούσιου λαού". Έτσι όπως έχει σε όλο το μεγαλείο του αποδειχτεί κι από το βεβαρυμένα αμαρτωλό παρελθόν της. Με τις γενοκτονίες λαών και καταστροφές αρχαίων πολιτισμών στο όνομα του θεού της "Αγάπης", με τους "εξαγνισμούς" της Ιεράς Εξέτασής της που μπροστά της ωχριούν τα πιο σκληρά θρίλερ του κινηματογράφου, με την αιμοδιψή λαίλαπα των Σταυροφοριών της. 

Επίλογος:Απευθύνομαι σε εσάς, εσάς όλα τα διεγερμένα από πλεόνασμα φανατισμού και καλυμμένα από τόνους σκοταδισμού, "τέκνα". Όλων των θεϊκών ετικετών, ρευμάτων, αιρέσεων κι αποχρώσεων, ιδρυμάτων και τηλε-αμβώνων. Παιδιά λυπάμαι! αλλά ο θεός σας δεν είναι στο σπίτι. Ίσως του προκαλέσατε και σύγχυση με τα πολλά ονόματα που του δώσατε. Ο "μακάριος πατέρας" -και γιατί παρακαλώ όχι Μητέρα, που είναι και η πηγή της ζωής;- έχει φύγει εδώ και πολύ πολύ καιρό σε ταξίδι για δουλειές. Έχει κι αλλού, μια και το σύμπαν είναι άπειρο -ή δεν είναι συμβατό κι αυτό με τα πιστεύω σας;- ίσως και άλλες "οικογένειες" να φροντίσει και να γαλουχήσει. Ίσως και γιατί ήθελε να σας αφήσει μόνους για να ωριμάσετε και να στηριχτείτε στις δικές σας αυτόβουλες δυνάμεις, όπως συμβαίνει σε κάθε οικογένεια ζώων. Δίποδων -αν κι εδώ δεν είναι πάντα ο κανόνας, τουλάχιστον σε κάποιες κοινωνίες- και μη, στη φύση.
 Δεν είστε εδώ χάμου στον ξετιναγμένο απ'τον "πολιτισμό" και τις σέχτες σας αυτόν πλανήτη, τα μοναδικά του τέκνα. Αλλά σίγουρα είστε τα πλέον εγωιστικά και σαλεμένα, ενώ οι "αντιπρόσωποι" του "υψηλού κηδεμόνα σας" είναι οι διακορευτές και κλειδοκράτορες των άλογων και γεμάτων ομίχλης ψυχών σας. Τώρα αν εσείς επιλέξετε να αλληλο-κατακρεουργηθείτε και να διαλύσετε το "οίκημα" και μάλιστα εις το όνομα του "πατρός σας", δεν έχετε όσοι απομείνετε μετά το δικαίωμα να κατηγορείτε κανέναν. Παρά μόνο τον ίδιο σας, ο καθένας χωριστά κι όλοι μαζί με τις ίδιες "θέσφατες αλήθειες" σαν ιερή παντιέρα , τον μισαλλόδοξο κι αρρωστημένο και μισογύνη κι αφύσικο και αποκτηνωμένο εαυτούλη. Ή τερατούλη..

Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου