ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Ώστε η παραγωγή τροφίμων δεν αρκεί να θρέψει τον παγκόσμιο πληθυσμό και πρέπει όλοι ν'αρχίσουμε να τρώμε έντομα! Και δεν κυνηγάμε καλύτερα τις κατσαρίδες που μας εκμεταλλεύονται;


 " Όποιος ελέγχει τα τρόφιμα ελέγχει και την ανθρωπότητα"


Aς πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, σε αυτό το παγκόσμιο θέατρο παραλόγου, εξαπάτησης κι εκφυλισμού του ανθρώπινου είδους, προώθησης των μεταλλαγμένων δηλητηρίων και με τη βούλα του νόμου και της τερατωδώς άνισης κατανομής του πλούτου και των παραγόμενων τροφίμων...

(Λίγο παλιότερο αλλά σημαντικό, περί γενετικής τροποποίησης και διατροφικής αποδόμησης: Παγκόσμια κινητοποίηση κατά της Monsanto)

  ...Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία (FΑΟ), είχε παραδεχτεί επίσημα, με έκθεσή του από το 2004, πως η αγροτική παραγωγή του πλανήτη μας δύναται να θρέψει ικανοποιητικά 12 δισ. ανθρώπους! Όχι μόνο τα σημερινά 7 και κάτι δισ. του παγκόσμιου πληθυσμού. Και μάλιστα, ακόμη και σε περιβάλλον που διαμορφώνεται υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες που μαστίζουν τις ανθρώπινες κοινωνίες! Κι επίσης: ο ίδιος Οργανισμός καταλήγει στο ότι στον κόσμο μας, υπό τις παρούσες συνθήκες, τα παραγόμενα τρόφιμα είναι κατά μιάμιση φορά περισσότερα από εκείνα που απαιτούνται για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του παγκόσμιου πληθυσμού! Πόσοι άραγε έχουν ακούσει ή, έστω, δώσει την απαιτούμενη προσοχή σε αυτή την κρίσιμη πληροφορία; Και όλες οι έρευνες των επιστημόνων διαπιστώνουν πως την τελευταία εικοσαετία οι ρυθμοί της παγκόσμιας διατροφικής παραγωγής (που ήδη υφίσταται) αυξάνονται με ταχύτητα αρκετά έως πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού. 
 Κατά τ'άλλα κάποιοι "υπερευαίσθητοι" για την αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού και της επικείμενης επισιτιστικής "μάστιγας", προτείνουν κι επεξεργάζονται διάφορα μέτρα παγκόσμιου αποπληθυσμού (δες και δυο "παραδειγματάκια" ΕΔΩ κι ΕΔΩ)

Όμως, κάθε λογικός άνθρωπος (ναι! υπάρχουν κι αυτοί που "ζουν ανάμεσά μας") κατανοεί ότι ο λόγος για την πείνα είναι η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ανάμεσα στους ανθρώπινους πληθυσμούς και ΟΧΙ Ο ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ!
 Οι διαχρονικοί δημιουργοί διαφόρων κρίσεων με στόχο τους ανθρώπους, την ψυχοσωματική υγεία και την ίδια τους την ύπαρξη, ξέρουν πολύ καλά από κόλπα και πειράματα. Που συνήθως συνοδεύονται κι από ανάλογες δηλώσεις περί αγαθών σκοπών...

Και η εμετική υποκρισία και παράνοια ΔΕΝ τελειώνει εδώ. Ο ίδιος οργανισμός (FAO), που διαπιστώνει επίσημα τα παραπάνω, προτείνει και προωθεί ως λύση για το... επισιτιστικό πρόβλημα...την κατανάλωση εντόμων σε παγκόσμια μαζική κλίμακα! Και δίνει και "επιστημονικά επιχειρήματα" για τα θετικά αυτής της... "εξωτικής βρώσης" (μεγάλος βρώσιμος αριθμός ειδών εντόμων, θρεπτικά στοιχεία κτλ): «Τα έντομα είναι το μέλλον της διατροφής μας...Φάτε σκαθάρια, κάμπιες και ακρίδες,κάνουν καλό!»
 και Φάτε έντομα, το κρέας δεν φτάνει για όλους!(Η εκτροφή εντόμων αποτελεί πλέον μία πολύ επικερδή επιχείρηση...)
Βέβαια, όπως επισημαίνει και ο Νίκος Μπογιόπουλος, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και αθώα: Πεινασμένοι, φάτε... έντομα!

Και θα κλείσω με κάποιες εύλογες και δικαιολογημένες παρατηρήσεις από ένα ιδιαίτερα εμπεριστατωμένο και αναλυτικό άρθρο, όσον αφορά κι αιτίες και προεκτάσεις σχετικά με το θέμα αυτό, του περιοδικού Hellenic Nexus, στο νέο τεύχος Οκτωβρίου 2013:

"...η διατροφή με έντομα όχι απλά δεν προσφέρει ικανές ποσότητες θρεπτικών ουσιών στον άνθρωπο, αλλά εγκυμονεί και τεράστιους κινδύνους για την υγεία του. Τα έντομα, ακόμα κι αν διαθέτουν κάποιες θρεπτικές ουσίες, αυτές είναι σε πολύ μικρές ποσότητες, με αποτέλεσμα ο ανθρώπινος οργανισμός να πρέπει να καταναλώσει τεράστιες ποσότητες εντόμων για να τραφεί επαρκώς...
...Το βασικότερο πρόβλημα είναι αυτό της μόλυνσης από διάφορους μικροοργανισμούς που περιέχουν τα έντομα, καθώς είναι φορείς πληθώρας ιών, μυκήτων, βακτηρίων και πρωτόζωων, που βρίσκονται στην εξωτερική τους επιφάνεια, είτε διαβιούν στο εσωτερικό τους ως ξενιστές. Περιβάλλοντα ανάπτυξης εντόμων όπως σκουπιδότοποι, αποχετεύσεις, ελώδη στάσιμα νερά (κτλ) βρίθουν από επικίνδυνους για τον άνθρωπο μικροοργανισμούς...
...Οι μικροοργανισμοί αυτοί, ακόμα κι αν τα έντομα τύχουν επεξεργασίας (πχ θερμικές επεξεργασίες, ακτινοβολίες ή χημικά πρόσθετα, πχ βακτηριοκτόνα), είναι ικανοί ακόμα και σε πολύ μικρούς αριθμούς να βλάψουν ανεπανόρθωτα την υγεία των καταναλωτών...
...Κι αλήθεια, η Ευρώπη (που υποτίθεται ότι επενδύει δισ.ευρώ ετησίως πάνω στην έρευνα και την εφαρμογή των κανόνων Υγιεινής και Ασφάλειας των Τροφίμων), πώς θα δεχτεί να υιοθετήσει την κατανάλωση εντόμων τη στιγμή που η επίσημη νομοθεσία της απαγορεύει ρητά την ύπαρξη εντόμων στα τρόφιμα; "

Χμ! Ετοιμαστείτε σιγά σιγά να συνηθίσετε στην ιδέα "εκλεκτών μεζέδων". Όπως σουβλάκια από ακρίδες, σαλτσούλες τερμιτών, σκαθαρο-σνίτσελ, σάντουιτς τριζονιών, σαλάτα μυρμηγκιών κτλ. Για το καλάθι της νοικοκυράς έως και τη βραδινή  έξοδο "γαστρονομικής απόλαυσης" σ'ένα μοδάτο ρέστοραν. Κι όλες αυτές οι "λιχουδιές" (που μπορεί και να τις ακριβοπληρώνεις) θα έχουν δεχτεί επεξεργασία πληθώρας χημικών ουσιών, για το ευπαρουσίαστο κι εύγευστο του πράγματος...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου