...εικόνες πίσω από και μέσα σε εικόνες...

Μεγάλη πόρνη της Βαβυλώνας, αναμειγμένη με λογής σερνάμενα, παρεισφρύοντα ερπετά!

Το μαύρο ιερατείο που σ'έθρεψε και σε κατηύθυνε δεν έφυγε ποτέ από εδώ. Σε πολλαπλασίασε, σε διένειμε και σε κατένειμε σε πολλαπλά αντίγραφα, σε καίρια πόστα, σε εύηχες διακηρύξεις, σε χάρτες δικαιωμάτων, σε δημοκρατικά αθύρματα, σ'επαναστάσεις στημένες πίσω από σκιές. Για να στηθούν, να υψωθούν και να στεριώσουν τα θεμέλια του ψεύδους με μάσκα αλήθειας, της στομφώδους πλαστικής γλώσσας ως κούφια τιποτολογία, του τεχνο-τρόμου με μανδύα εξέλιξης.

Κρύβεσαι, καμουφλάρεσαι, υποκρίνεσαι. Χωμένη σε προεδρικά γραφεία, σε πριβέ υψηλές συναντήσεις και "δεξιώσεις", σε υπόγειες στοές αραχνιασμένες από του χρόνου σου το βρυκολάκιασμα. Σε χρηματοπιστωικές νέες Ιερές Εξετάσεις, σε ευαγή ιδρύματα, σε αγαθές προθέσεις και φιλανθρωπίες, σε οικολογικές ανησυχίες. Παραμονεύεις, χτυπάς ανελέητα και θολώνεις τα ύδατα. Πίσω από φωλιές μονοθεϊσμών, ιδεολογίες και ιδεολογήματα, τάσεις και ρεύματα, βρήκατε φιλόξενες στέγες. Εσείς ιερείς της πλάνης.

Για να διδάξετε, να νομιμοποιήσετε και να αποθεώσετε την υποκρισία και την τέχνη της μηχανορραφίας ως ανώτατη σπουδή.

Το σκουλήκι τρώει το μήλο από μέσα και καθώς το μήλο καταντάει σιγά σιγά απολειφάδι, το σκουλήκι ξεπετάει με θράσος πια τη θωριά του στο φως. Ένα άρρωστο γκρίζο φως που αντικαθιστά τον ήλιο. Και περηφανεύεστε!
Ότι τα καταφέρνετε να σας αναγνωρίζουν οι στρατιές των θυμάτων ως φρικιά του κέρδους και της εξουσίας απλώς. Ποιους; Εσάς τους μαέστρους της διαστροφής, των ακατανόμαστων παρεκτροπών, των ανήκουστων τελετών που θα έκαναν και τον πιο ακέραιο πολεμιστή να χλωμιάσει από αηδία και ρίγος, έστω και για κάποιες στιγμές.

Εσείς, που τρέφεστε με τον εκχυδαϊσμό της ανθρώπινης φύσης και τη διάχυσή του σε όλα τα μήκη και πλάτη, αποκτώντας παντού νόθα τέκνα και πιστά αναλώσιμα αντίγραφα. Για να τα χρησιμοποιείτε ωσάν ιούς που προσβάλλουν και αποδομούν ψυχοσωματικά τον οργανισμό των ξενιστών. Και γίνονται όλα πιο εύκολα, πιο βολικά κι ας ξεφεύγουν και κάποιοι λίγοι απ'τον έλεγχο...
Εσάς, που σας ερεθίζουν τόσο πολύ το αδικοχυμένο αίμα και η μαζική φρίκη και οδύνη που εκπέμπεται από θηριωδίες και κτηνωδίες, ενίοτε πασπαλισμένες με "ιερά ιδανικά" και πατριωτικά ιδεώδη...

Συνεχίστε να τοποθετείτε, όπως αρέσκεστε, τους συμβολισμούς σας και τις αντεστραμμένες έννοιές σας -ποιος έχει χρόνο και μάτια για παρατήρηση, ε;- παντού: στους μύθους, τις τέχνες, τις επιστήμες και τα γράμματα, στις προσόψεις και στα άδυτα ακόμη και των πιο ιερών σημείων των "ζαλισμένων κοπαδιών"...Που τους διαφθείρετε σώμα, ψυχή και πνεύμα...

Όμως εσείς, φορείς της διαστροφής και πλεκτάνης, μάθετε κάτι που ίσως και να το παραβλέπετε: Μέσα στην παροιμιώδη αλαζονία και το πάθος για ικανοποίηση των βίτσιων σας, γίνεστε όλο και πιο προβλέψιμοι. Κι όλο και περισσότεροι κοιτούν στα ίσια τα σκοτεινά διπρόσωπα μάτια σας. Και οσμίζονται τη δυσοσμία των αποτυπωμάτων σας σε ό,τι αγγίζετε και μιαίνετε.

Τα ξόρκια σας ξεφτίζουν. Το σκοτάδι μετατρέπεται σε φως και υψηλές δονήσεις σαν το διαπερνάς αγνοώντας το.
 Αυτός ο κόσμος δεν σας ανήκει πια. Δεν θα'ναι για πολύ η ιδιοκτησία σας, το κοτέτσι σας.
Το υποψιάζεστε. Και γι'αυτό βιάζεστε να τον παγώσετε σε βαθμό πλήρους ακινησίας.
                          Φοβάστε!

Κι αν και για όσο χρειαστεί, το γεράκι μπορεί να ενδυθεί το φτέρωμα περιστεριού. Και οι πιο συνηθισμένοι μυωπικοί φακοί να διατηρούν από πίσω την πιο διαυγή, σαρωτική όραση που σκορπίζει την υφή της ψευδαίσθησης εις τα εξ ων συνετέθη.
 Η Δράση δεν υφίσταται δίχως Αντίδραση κι ο Καταλύτης ανάμεσα δεν ελέγχεται από εσάς.

Κι επειδή ως Ένοικος ανάμεσα σε Κόσμους, που εκτείνονται σε όλο το φάσμα του χρόνου, αρέσκομαι να παίζω με "νεκρές γλώσσες" - και να φλυαρώ γραφικά όπως τώρα- βάζω τελεία κάπως έτσι:

 est vel lumen in tenebris

Ο Ένοικος...