ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 19 Μαΐου 2023

Άλλο ένα δείγμα του πόσο βαθιά νοσηρές και αντιανθρώπινες είναι οι συνθήκες και οι μεθοδεύσεις που θέλουν να αποδεχτούμε ως "φυσιολογικές":

 ΩΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ από εμάς στο άρθρο που ακολουθεί:

Εικόνα δεξιά: "Ακαδημαϊκοί" και "ειδικοί", επιστημονικά μέλη των κυρίαρχων δεξαμενών σκέψης (think tanks), συζητούν με βαθύ προβληματισμό, διακατεχόμενοι κι από την αρμόζουσα επιστημονική δεοντολογία, περί των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και προκλήσεων.

Και εξετάζοντας τις αιτίες που οδηγούν σε μια δυσλειτουργική (αν όχι ολέθρια για την πλειοψηφία) κοινωνική οργάνωση, δεν άργησαν να εντοπίσουν την πηγή των δεινών της ανθρωπότητας, που δεν είναι τελικά η προκλητικά άνιση κατανομή πλούτου και η διαρκής υποβάθμιση των δομών κοινωνικής πρόνοιας (αχ! αυτές οι "απρόβλεπτες" οικονομικές και υγειονομικές κρίσεις!) αλλά και η απαίτηση για αέναη κερδοφορία των ολίγων, μια που αυτό αποτελούσε ανέκαθεν τη "φυσική τάξη των πραγμάτων". Kαι, με υψηλή την αίσθηση καθήκοντος, δεν άργησαν να αποφανθούν: Kill the fuckin' poor!
 

Ευθανασία στους φτωχούς υποστηρίζουν Καναδοί ακαδημαϊκοί

Καναδοί ακαδημαϊκοί με επιστημονική δημοσίευση υποστηρίζουν την ευθανασία για τους φτωχούς.. Πεινάς και είσαι άστεγος; Οι παγκοσμιοποιητές έχουν τη «λύση»: Ευθανασία! Αν δεν έχεις να φας, δεν έχεις να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου, κοιμάσαι στο δρόμο και δεν σ’ αρέσουν τα ναρκωτικά, η ύπνωση δια της οθόνης ή οι ολιστικές αηδίες για να ξεγελάσεις την πείνα σου, σου πληρώνουν δωρεάν ευθανασία!
(ως σχόλιο, σε αυτό το σημείο: Α χα! Πώς να μην μνημονεύσουμε λοιπόν αυτή την ανάρτηση; : Mα γιατί πονοκεφαλιάζετε, "χρήσιμοι άρχοντες" μου για το τι θα κάνετε με "όλους αυτούς τους άχρηστους και δίχως σκοπό ανθρώπους" ; *)

Ήδη στον Καναδά, όπου το κόστος της ιατρικής φροντίδας είναι απαγορευτικό ακόμα και για τα μεσαία εισοδήματα, ο Τριντό (σχόλιο: για το "pretty boy" Trudeau, παραπέμπουμε κι εδώ: Πού το βρήκες, μωρή .... όλο αυτό το "μαλλί" ? ), το άλλο παιδί του Κλάους Σβαμπ (σ.σ. γαμπρός των Ρότσιλντ, ο γεροξούρας "οραματιστής" της "Μεγάλης Επανεκκίνησης" και πρόεδρος του εγκληματικού οργανισμού που αποκαλείται Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ), αντί να ξοδεύει ώστε να επιτρέψει στους φτωχούς να ζήσουν, πληρώνει σε όσους επιθυμούν να απαλλαγούν από πείνα, μιζέρια, χρέη κ.τλ. δωρεάν ευθανασία!

(σ.σ. ΘΥΜΗΣΟΥ και αυτή την ανάρτηση: Τι λένε οι "soultakers" ? )

Καλή και αποτελεσματική!

Στον Καναδά όλο και περισσότερο αυξάνονται τα ποσοστά της ιατρικώς υποβοηθούμενης αυτοκτονίας (ευθανασίας), ιδίως ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, με αποτέλεσμα πέρσι το βρετανικό περιοδικό Spectator να αναρωτηθεί «Γιατί ο Καναδάς προωθεί την ευθανασία τους φτωχούς;».

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έρχεται από δύο επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τορόντο οι οποίοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνει κοινωνικά αποδεκτή η ευθανασία των φτωχών ανθρώπων! Η Kayla Wiebe, υπ. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας και η Amy Mullin, Καθηγήτρια Φιλοσοφίας, έγραψαν στο Journal of Medical Ethics ότι είναι μη αποδεκτό ηθικά να ασκείται πίεση στους ανθρώπους που ζουν σε δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις να περιμένουν μέχρι αυτές να μεταβληθούν προς όφελός τους…

Επί της ουσίας οι δύο ακαδημαϊκοί έχουν διαστρεβλώσει το περιεχόμενο των εννοιών… Η ευθανασία θεωρείται «ιατρική βοήθεια» και η θανάτωση ανθρώπων δια της ιατρικώς υποβοηθούμενης αυτοκτονίας «μείωση βλάβης» ιδίως για όσους διαβιούν υπό δύσκολες κοινωνικές συνθήκες… Γράφουν ότι «Όλες οι επιλογές που βρίσκονται στο τραπέζι είναι πραγματικά τραγικές. Αλλά ο λιγότερο επαχθής δρόμος είναι να επιτρέψουμε σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν την ικανότητα να λάβουν αποφάσεις, να έχουν πρόσβαση σε αυτή την επιλογή, ακόμα κι αν είναι τραγική».

Οι ιστορίες φρίκης των Καναδών που αναζητούν υποβοηθούμενη αυτοκτονία επειδή δεν μπορούν να λάβουν την κοινωνική βοήθεια που χρειάζονται είναι τα «χειρότερα σενάρια», γράφουν οι βιοηθικοί. «Ένας τρόπος για να ανταποκριθούμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι, «Λοιπόν, είναι σαφές ότι η ιατρική βοήθεια για τον θάνατο δεν θα πρέπει να είναι διαθέσιμη σε αυτούς», είπε ο Mullin σε μια συνέντευξη .

«Απλώς δεν πιστεύουμε ότι το γεγονός ότι οι κοινωνικές συνθήκες συμβάλλουν στο να κάνουν τη ζωή τους αφόρητη σημαίνει ότι δεν έχουν τα μέσα να κάνουν αυτή την επιλογή. Οι άνθρωποι μπορούν να αποφασίσουν μόνοι τους για το αν αξίζει να ζήσουν οι ζωές τους και θα πρέπει να το σεβαστούμε».

Αντί λοιπόν να προσπαθήσουν οι επιστήμονες να βρουν έναν τρόπο να μην υπάρχουν φτωχοί και άστεγοι, ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες για να τους ξεπαστρέψουν.. Δεν είναι απλά ανήθικο, είναι σατανικό και εντελώς πέρα από οποιαδήποτε έννοια ανθρωπιάς… Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα και θέλουμε να πιστεύουμε πως σύντομα αυτοί που προτείνουν την ευθανασία των φτωχών θα είναι και αυτοί που θα την υποστούν..


στοιχεία του άρθρου από:lifesitenews

Εμείς το διαβάσαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου