ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020

Ένα ανατρεπτικό ρεπορτάζ του Fox News για τη χρήση των μασκών

{ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ, η ανάρτηση αυτή ανανεώθηκε μέσα στο Φλεβάρη του 2021, με το ανέβασμα από εμάς του βίντεο που τελικά, όπως και είχαμε αρχικά προβλέψει, δεν κατάφερε να "ριζώσει" στη δημοφιλή πλατφόρμα...}

Ας συνεισφέρω για λίγο κι εγώ στην προσπάθεια της ελεύθερης διακίνησης της πληροφορίας μέσα σε μία παρατηρούμενη γενική απόπειρα απαράδεκτης μα σαφούς διάθεσης λογοκρισίας...
 Και ως εισαγωγή στο παρακάτω βίντεο να αναρωτηθώ για τα εξής, για τα οποία ίσως πρέπει να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε όλοι και να ζητήσουμε να ξαναγραφτούν τα βιβλία με τις βασικές γνώσεις της ανθρωπότητας: 
Μήπως τελικά η γη είναι επίπεδη και ο ήλιος γυρνάει γύρω από αυτήν; 
Και ποιος δήλωνε αυτά λίγους μήνες πριν, αν όχι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: "Η ευρεία χρήση μάσκας από υγιείς ανθρώπους δεν υποστηρίζεται από επιστημονικά στοιχεία και συνεπάγεται αβεβαιότητες και κρίσιμους κινδύνους"

 

Για το τέλος παραπέμπω και σε ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο του παραπάνω βίντεο στο youtube (ελπίζω να παραμείνει εκεί και να μην το κατεβάσουν, όπως έχει συμβεί τόσες φορές με ανάλογου περιεχομένου, στοιχειοθετημένης αμφισβήτησης, βίντεο), μαζί με την παραπομπή και στις "παράδοξες" δηλώσεις ενός ειδικού καθοδηγητή εν Ελλάδι:

" Για ένα σκεπτόμενο άνθρωπο δεν αποτελεί έκπληξη το βίντεο αυτό.

 1ον. Όσες μάλιστα περισσότερες μάσκες φοράς τόσο πιο εύκολα αναπνέεις και εξηγούμαι: Π.χ. Κάτσε μπροστά από ένα καθρέπτη, άναψε ένα τσιγάρο και πάρε μια βαθιά ρουφηξιά, φόρα μια τέτοια μάσκα και φύσα τον καπνό μέσα στη μάσκα. Θα διαπιστώσεις ότι ο καπνός βγαίνει από παντού τριγύρω από τη μάσκα και λίγος καπνός μέσα από τις μικρο-οπές της επικάλυψης. Όσες περισσότερες μάσκες φορέσεις δυσκολεύοντας την διέλευση του αέρα/καπνού από τις επιστρώσεις τόσο θα διαπιστώνεις την απόδραση του καπνού από τις παρειές και τις παρυφές των μασκών που έχεις φορέσει δεδομένης και της κακής εφαρμογής τους λόγω του ότι είναι σχεδιασμένες να φοριούνται μία κάθε φορά. Τον καπνό στο πιο πάνω πείραμα τον χρησιμοποίησα για να "χρωματιστεί" άρα κατανοηθεί η εκπνοή σου. Όπως δεν καταφέρνεις να παγιδεύσεις φορώντας την μάσκα αυτή τον καπνό/αέρα στην εκπνοή σου έτσι δεν καταφέρνεις να παγιδεύσεις τον αέρα και στην εισπνοή σου με ότι αυτός κουβαλά μαζί του.

 2ον. Η χρήση μάσκας όχι μόνο χρήσιμη δεν είναι στη προφύλαξη από τους ιούς οι οποίοι μετριούνται σε nano-meters και είναι χιλιάδες φορές μικρότεροι από τις οπές της επίστρωσης μιας μάσκας οι οποίες είναι σχεδιασμένες να κατακρατούν μικροβιακούς οργανισμούς που μετριούνται σε micro-meters αλλά είναι και επικίνδυνες όταν η χρήση τους είναι εκτεταμένη, η υγεία του ατόμου καταπονημένη και η σωματική δραστηριότητα αυξημένη. Ας θυμηθούμε τι έγινε σε κομητεία της Κίνας πριν από λίγους μήνες όταν πέθαναν από εγκεφαλικά και καρδιακά μαθητές δημοτικού που τους απαγορεύτηκε να βγάλουν τις μάσκες εν ώρα διαλείμματος. Να θυμηθούμε επίσης πως κι ο κ. Τσιόδρας τον Απρίλιο στην αρχή του lock-down όχι μόνο δεν συνιστούσε αλλά αντιδρούσε στην χρήση της μάσκας. Όταν μετά από ένα μήνα έπεσε το σύνθημα από Αμερική άλλαξε ταχύτατα άποψη. Είναι φυσιολογικό για ένα διάσημο λοιμοξιολόγο; Τι δεν ήξερε πριν που το έμαθε μετά; Ντροπή! Βεβαίως υπάρχουν μάσκες για ιούς αλλά δεν είναι τίποτα από αυτές που κυκλοφορούν στο εμπόριο παγκοσμίως. Είναι πανάκριβες, σωστά σκάφανδρα με ολόσωμες εξαρτήσεις και φιάλες ατμοσφαιρικού αέρα. Είναι αυτές που φορούν οι επιστήμονες-βιοτεχνολόγοι και γενετιστές σε ειδικά εργαστήρια μοριακής βιολογίας και ατομικής φυσικής. Προσθέτω τελειώνοντας πως το αναπνευστικό σύστημα είναι προορισμένο να λειτουργεί ελεύθερα εισπνέοντας αέρια, στη συνέχεια φιλτράροντας τα και διαχωρίζοντας τα αποβάλλει τα άχρηστα και δηλητηριώδη αέρια μαζί με τους άχρηστους, τοξικούς και επικίνδυνους για το σώμα μικροοργανισμούς. Ας φανταστούμε τι παγιδεύουμε εκπνέοντας στη μάσκα και επανα-εισπνέουμε άρα ξαναβάζουμε στο αίμα μας ότι τοξικό έχει καταφέρει να αποβάλλει το σώμα μας."


Και μία τελευταία απορία: σε τι είδους άτομα απευθύνονται οι ειδικοί όταν βγαίνουν και κάνουν τέτοιες δηλώσεις: Ομολογία Σύψα: Δεν χρειάζεται η μάσκα στα μικρά παιδιά – Γίνεται ως «μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας»  Και σε τι συμπεράσματα να καταλήξουν δηλαδή οι άμεσα ενδιαφερόμενοι;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου