ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

ΣΤΗΝ ΤΑΝΖΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ : ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΚΟΡΩΝΑΪΟ ΣΕ ΚΑΤΣΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΠΑΓΙΑ

Όπως γράφεται και στο youtube:
O πρόεδρος της Τανζανίας John Magufuli όντας και διδάκτωρ Χημείας αποκαλύπτει ότι έδωσε στο εργαστήριο της χώρας του δείγματα από διάφορα ζώα, φρούτα ακόμα και από λάδι αυτοκινήτου κρύβοντας ότι δεν ήταν ανθρώπινα. Προς μεγάλη του έκπληξη τα τεστ έβγαλαν μια κατσίκα και μια παπάγια θετικές!



Αδιάφορο πόσο θρήσκος κι αν είναι -άλλωστε και "ο συμπαθής κ. Τσιόδρας" δεν ψέλνει στον ελεύθερο χρόνο του;- , ο πρόεδρος της "τριτοκοσμικής" αφρικανικής χώρας "έβαλε τα γυαλιά" στους "πολιτισμένους" υστερικούς της κοροϊδο-αφήγησης σε Ασία, Ευρώπη και Αμερική.
Για την παροιμιώδη αν-αξιοπιστία των τεστς έχουν ακουστεί πάρα πολλά από ακόμη περισσότερους γνώστες της κατάστασης.
Τι θα πούνε τώρα τα επιστημονικά ξεφτέρια του ΠΟΫ; Ότι η Τανζανία είχε παραλάβει ή διέθετε ελαττωματική παρτίδα διαγνωστικών
τεστ; Τα καλά τα κρατάνε για άλλους; Για ποιους, τους Αγγλοσάξονες influencers όλου του υπόλοιπου πλανήτη σε θέματα πολιτισμικής, οικονομικής, ιατρικής φύσεως, ακόμα και στις επιταγές της μόδας?  Και πώς τότε βγήκαν τα "κρούσματα" που βγήκαν στην αφρικανική χώρα και ανακοινώνονταν μαζί με κάποιους νεκρούς, σε μια χώρα όπου οι υποδομές υγείας έχουν τα "θεματάκια" τους; Στα πλαίσια του ενορχηστρωμένου παγκόσμιου βομβαρδισμού με κύματα φόβου.
Βέβαια, σε χώρες - παραδείγματα του καταστροφικού περάσματος της "πανδημίας", από το Μάρτη έχουν υψωθεί οι δυσάρεστες για τους επικίνδυνους σχιζοφρενείς των εμβολίων φωνές που αποκαλύπτουν ότι τα πράγματα ουδεμία σχέση έχουν με το γνωστό story telling:  Το Ιταλικό Ζήτημα ή πώς δουλεύει η διασπορά μαζικής υστερίας 
Ενώ, οι αληθινοί επιστήμονες -όπου το επίθετο "αληθινός" το εξισώνουμε με το "έντιμος" - είχαν την ακεραιότητα, η οποία οφείλει απαρέγκλιτα να συνάδει με την ιδιότητά τους,  να βγουν και να πουν τα πράγματα με το όνομα που εκείνοι πίστευαν ότι τους ταιριάζει:  ΤOP DOCTOR (στην Αμερική): "η μεγαλύτερη απάτη που έχει γίνει στην ιστορία της ανθρωπότητας"  
Έστω και στο βαθμό που ο ιός, όντας υπαρκτός, ωστόσο δεν είναι όλα όσα τρομερά και φοβερά μας λένε ότι είναι...
Για τον "επιστημονικό τρόπο" με τον οποίο καταμετρούνται  τα θύματα του "ιού" και πάλι έχουν κελαηδήσει επισήμως οι αρμόδιοι, σε χώρες μάλιστα με  ειδικό βάρος όπως οι ΗΠΑ:
Έτσι βγαίνει η "πανδημία" : Deborah Birx: If Someone Dies w/ COVID-19, We Are Counting That As a COVID-19 Death

Προσοχή! Όλοι και όλα γύρω μας ανήκουν σε επίφοβες ομάδες. Κινδυνεύουν να βγουν θετικοί στον κορωναϊό οι παπάγιες, τα μάνγκο, τα κουκουνάρια, τα ορυκτά, τα βοοειδή, τα αμφίβια, τα ερπετά, τα έδρανα  βουλευτών και υπουργών και τα λάστιχα των λιμουζίνων τους, τα μικρόφωνα των δημοσιογράφων, οι οθόνες των τηλεοράσεων τις ώρες της επίσημης ημερήσιας ενημέρωσης για το πηγαινέλα του κορωναϊού, τα μπλοκάκια των αστυνομικών που έκοβαν πρόστιμα σε αντιρρησίες καραντίνων, τα χαρτιά υγείας στις τουαλέτες των ερευνητικών κέντρων, τα πακέτα με τα δολάρια των φαρμακευτικών εταιρειών προς τα ερευνητικά κέντρα, το σλιπάκι του Μπιλ Γκέητς και οι κεραίες 5G που περιβάλλουν σαν δάσος τη Γιουχάν..
Και μια και ανέφερα τη Γούχα ή Γιουάν ή Γιουχάν ή Γουχάν, τα κινεζικά μου δεν είναι ακόμη στο επιθυμητό επίπεδο. Είναι αλήθεια ότι το κινεζικό αυστηρότατο lockdown αφορούσε μόνο αυτή την επαρχία των δεκάδων εκατομμυρίων κατοίκων και όχι την υπόλοιπη αχανή χώρα; Όσο υπερ-οργανωμένοι και σκληροί στην τήρηση των μέτρων κι αν αποδείχτηκαν, πώς στην υπόλοιπη αχανή χώρα τα κρούσματα και θύματα ήταν αμελητέα -αν υπήρξαν- σε αριθμό και σχεδόν ανύπαρκτα σε σχέση με την πληττόμενη επαρχία; Δεν υπήρχαν άλλες μολυσματικές εστίες στην Κίνα, λοιπόν...... Λογικοφανές! Και πώς τότε ο ιός έφτασε σε όλη την Ευρώπη μέχρι και την Ισλανδία, μέχρι την Μποτσουάνα και την υπόλοιπη Αφρική και την Β. και Ν. Αμερική, μέχρι και την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες; Ή..μήπως οι Κινέζοι εφάρμοσαν στην Κίνα εκτός Γουχάν τη φυσική ανοσία του πληθυσμού; 
Η παπάγια τι έχει να πει γι' αυτά τα περίεργα;

Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου