ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 12 Μαΐου 2020

Περί του νέου αντεκπαιδευτικού "πολυνομοσχεδίου" (πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια αύριο στις 13:00 μ.μ.)

 "Τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εκπαίδευση, τις ανοιχτές σχολικές τάξεις. «Η τηλεκπαίδευση, η εξ’ αποστάσεως, η ασύγχρονη εκπαίδευση», σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λειτουργήσουν επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσουν τη ζωντανή διαδικασία της τάξης"
Θυμηθείτε κι αυτό: " Η ψηφιακή αποβλάκωση: μια μαζική παιδοκτονία "

 Την παρακάτω "πληθωρική ανακοίνωση"(που συντάχθηκε από συγκεκριμένη παράταξη, αλλά πιστεύουμε ότι λογικά εκφράζει στο σύνολό της όχι μόνο αυτή, αλλά και το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας και τους γονείς-κηδεμόνες) , με συνοδεία της πανέξυπνης γελοιογραφίας στο τέλος της ανάρτησης, μας την έστειλε ο εκπαιδευτικός που μας είχε στείλει και κείμενο το οποίο αποτέλεσε τη θεμέλια δοκό αυτής της ανάρτησης: ΙΔΟΥ, ΓΟΝΕΙΣ & ΚΗΔΕΜΟΝΕΣ, ΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΟΤΙ Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ! Εκτός κι αν υπάρχουν δύο ταχυτήτων συμβουλάτορες...  Με τις εξωφρενικές μεθοδεύσεις και τροπολογίες (το αποκαλούν εκπαιδευτικό "πολυνομοσχέδιο") στο χώρο της εκπαίδευσης και σε "περίοδο πανδημίας" (όπως μας λένε, με τα "πρώτα κύματα" και τα
επερχόμενα "δεύτερα", "τρίτα" κλπ.). 
Θέλει η Χούντα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει; Πόσο ταιριάζει αυτή παραλλαγμένη ρήση με το μπαράζ ανήκουστων και τελείως παράλογων κυβερνητικών μεθοδεύσεων (τι "φωστήρες" συμβουλάτορες εμπιστεύονται, τελοσπάντων;)..; Όπως η αύξηση των μαθητών σε κάθε σχολικό τμήμα από Σεπτέμβρη, η (θεσμοθετημένη όπως δείχνει το "κόλπο") επιδιωκόμενη τοποθέτηση καμερών μέσα στις τάξεις για live ή μαγνητοσκοπημένες διδασκαλίες, που, π.χ, ο κάθε επιτήδειος μπορεί να ανεβάσει στα social media γράφοντας κι οτιδήποτε, ο νοών νοείτω, αλλά αυτό είναι μάλλον το λιγότερο μπροστά στις φοβερές προεκτάσεις σε βάρος της ελευθερίας και ελεύθερης πρωτοβουλίας... Όπως και η ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων...και άλλα... 
 Λεφτά δεν υπάρχουν για την πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού και την κάλυψη των τόσων κενών που λέγονται από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς ότι αποτελούν τροχοπέδη, για τη δημιουργία αναγκαιότατων υποδομών (μαθαίνουμε ότι υπάρχουν ακόμα σχολεία, μέσα στην Αθήνα, που λειτουργούν σε...κοντέινερ!), αλλά υπάρχουν για την μετατροπή της παιδείας σε ριάλιτι σώου τύπου Big Brother και σε εργαστήρι ρομποτοποίησης...! H ηδονή φασιστικών φαντασιώσεων βρίσκει τη δικαίωσή της, μέσα στην "τρελή χαρά" και με βολικό πάτημα τον κορωνοϊό;
Βλέπουμε τσουνάμι κινητοποιήσεων σε μια μάχη (όπως αποκαλείται και στο κείμενο) που δεν αφορά μόνο την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και ολόκληρη την κοινωνία. Τουλάχιστον στο σύνολό της, αυτό που αποστρέφεται τέτοιες πρακτικές, οι οποίες πηγάζουν από συγκεκριμένα κέντρα με απόλυτα συγκεκριμένη "φιλοσοφία"...
(Διαβάστε και αυτό:  Μαθητές Σπάτων-Αρτέμιδας: Δε γίνεται να επιστρέψουμε σε αίθουσες χωρίς εξαερισμό και σε κοντέινερ...)
Επίσης, ο αναγνώστης μας με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού δεν αμέλησε να μας στείλει και την ανακοίνωση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) "προς τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών για το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας" (σε pdf) :
http://doe.gr/wp-content/uploads/2020/05/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-2020.pdf

Ευχαριστούμε, λοιπόν, θερμά τον αναγνώστη κι εκπαιδευτικό που μας έστειλε το παρακάτω:


Ένα παιδικό γέλιο θα σας θάψει!

Οι κάμερες, η μονιμοποίηση της εξ αποστάσεως και εκτός πανδημίας, τα πολυνομοσχέδια και οι αντιεκπαιδευτικές πολιτικές θα πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων από το εκπαιδευτικό κίνημα

Μέσα σε συνθήκες «έκτακτης ανάγκης», με κλειστά σχολεία, η Κυβέρνηση της ΝΔ και το ΥΠΑΙΘ συνεχίζουν το επικίνδυνο αντι-κοινωνικό και αντι-εκπαιδευτικό τους έργο. Μετά την δημοσιοποίηση του πολυνομοσχεδίου για την Παιδεία, που φέρνει καταργήσεις – συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων, περικοπές σε εκπαιδευτικό προσωπικό, τιμωρητική αξιολόγηση, σχολείο-εξεταστικό κάτεργο, απογείωση των ταξικών φραγμών, αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων και διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα τους, η Υπ. Παιδείας Κεραμέως περνά «εν κρυπτώ» στη Βουλή τροπολογία με την οποία επιχειρεί:

1. Την εγκατάσταση και χρήση καμερών και μικροφώνων στις σχολικές τάξεις, για τη ζωντανή αναμετάδοση των μαθημάτων και της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσω διαδικτύου στα σπίτια των μαθητών, και μάλιστα με δυνατότητα καταγραφής τους από το Υπουργείο.

(«Η ταυτόχρονη διδασκαλία σε μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν στο μάθημα με φυσική παρουσία και σε άλλους μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν εξ αποστάσεως επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση επιδημικών νόσων».«Σκοπός της παρεχόμενης δυνατότητας όλων των ανωτέρων περιπτώσεων είναι αποκλειστικά η παροχή εκπαίδευσης.» «Τα μεταδεδομένα που τυχόν παράγονται στο ίδιο ως άνω πλαίσιο διατηρούνται για συγκεκριμένο εύλογο χρονικό διάστημα […]. Η επεξεργασία των εν λόγω μεταδεδομένων επιτρέπεται αποκλειστικά για σκοπούς ερευνητικούς ή στατιστικούς […].)

2. Την νομιμοποίηση και τη μονιμοποίηση της εξ αποστάσεως όχι μόνο σε συνθήκες πανδημίας, αλλά ως οργανικό μόνιμο στοιχείο λειτουργίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
(«η, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, παροχή σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευση με χρήση μέσων τεχνολογίας σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που δεν δύναται να παρακολουθήσουν δια ζώσης την εκπαιδευτική διαδικασία είτε λόγω καθολικής ή μερικής αναστολής ή απαγόρευσης λειτουργίας εκπαιδευτικής δομής είτε για άλλο λόγο που ανάγεται σε έκτακτο ή απρόβλεπτο γεγονός». )

Ο «μεγάλος αδερφός» στα σχολεία; Μόνο στις οργουελικές φαντασιώσεις σας!

Κάνοντας ένα ακόμα πιο ακραίο αντι-δημοκρατικό βήμα, με την τροπολογία θεσμοθετείται «η ταυτόχρονη διδασκαλία σε μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν στο μάθημα με φυσική παρουσία και σε άλλους μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν εξ αποστάσεως» υποτίθεται σε έκτακτες συνθήκες. Δηλαδή, θεσμοθετείται η ζωντανή αναμετάδοση μέσα από τις σχολικές τάξεις!!

Πρόκειται για μια επιχείρηση σαρώματος και ισοπέδωσης από την κυβέρνηση των κάθε είδους δικαιωμάτων. Το κεφάλαιο και το κράτος διεκδικούν τον ρόλο κεντρικής εποπτείας όλων αυτών των χρήσεων της παραποιημένης εκπαιδευτικής διαδικασίας για να χρησιμοποιηθούν σε φάσεις αξιολογήσεων, περικοπής προσωπικού. Είναι βέβαιο ότι όλοι αυτοί που εισηγήθηκαν τη βιντεοσκόπηση των μαθημάτων και την απευθείας μετάδοσή τους, δεν έχουν μπει ποτέ μέσα σε σχολική αίθουσα. Για αυτούς τους εμπνευστές λοιπόν των σχολείων – ριάλιτι όλα είναι μετρήσιμα και αξιολογήσιμα. Για αυτούς λοιπόν, το σχολείο δεν είναι χώρος κοινωνικοποίησης, κοινωνικής μάθησης, δημιουργίας σχέσεων εμπιστοσύνης, δε χωράνε μαθητικά «λάθη», πειραματισμοί, αυθορμητισμοί, ατομικά δικαιώματα. Τα «ρομποτάκια ακούνητα» οφείλουν να υποτάσσονται και να συμμορφώνονται κάθε δευτερόλεπτο με τις επιταγές της αυταρχικής πανοπτικής εξουσίας, με την «κοινωνία του θεάματος», να λογοδοτούν στο «μεγάλο αδερφό», να ζουν υπό το φόβο της δημόσιας διαπόμπευσης.Δεν υπάρχουν προσωπικότητες, διαφορετικά χαρακτηριστικά, ατομικές ελευθερίες, ιδιαιτερότητες. Κάθε δευτερόλεπτο πρέπει να αξιοποιείται για την εντατικοποίηση, την πειθάρχηση, τον εξεταστικό ανταγωνισμό, την εκμάθηση δεξιοτήτων που έχουν ανάγκη τα αφεντικά – εργοδότες και οι μεγαλο-επιχειρηματίες φίλοι της Κυβέρνησης.

Με το πολυνομοσχέδιο και την τροπολογία γίνεται φανερό το σχολείο που ονειρεύονται. Πάνω από τα κεφάλια των μαθητών, πίσω από κάθε εφηβική σκανδαλιά, αλλά και για να «προλάβει» τις νεολαιίστικες εξεγέρσεις που φοβούνται ότι θα φέρει η πολιτική τους υψώνεται η δαμόκλειος απειλή του ματιού του «μεγάλου αδερφού» και της αναγραφής της διαγωγής στους τίτλους σπουδών που θα ακολουθεί ως ανεξίτηλο στίγμα κάθε «ταραξία» για τον υπόλοιπο εργασιακό και κοινωνικό του βίο. Η αράχνη της αξιολόγησης και του πανοπτικού ελέγχου υφαίνει τον ιστό του νεοεπιθεωρητισμού και της αξιολόγησης/κατηγοριοποίησης. Αποτελεί το μέσο και το όχημα για την επιβολή όλων των αντι-εκπαιδευτικών ρυθμίσεων και της ατζέντας των επιλογών του Κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΣΕΒ, του ΙΟΒΕ και του ΟΟΣΑ, και συγχρόνως το μαστίγιο της αυταρχικής τιμωρητικής πειθάρχησης των εκπαιδευτικών στις κατευθύνσεις αυτές και στις επιλογές του Κράτους.

Από την άλλη, είναι εξίσου βέβαιο ότι οι εκπαιδευτικοί οργανωμένα, με παιδαγωγική, κοινωνική και εργασιακή συνείδηση, με την αγωνιστική μαχητικότητα που τους διακρίνει, δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψουν να μετατραπεί το σχολείο σε φορντικό μοντέλο κατακρεατούργησης της σκέψης, της καταπίεσης των ανθρώπινων ενστίκτων και αναγκών, του κοινωνικού, εργασιακού και μαθητικού «πειράματος», της ανθρωποφαγίας και της αμφισβήτησης της παιδαγωγικής ελευθερίας και αμφίδρομης εμπιστοσύνης. Δεν θα εφαρμόσουν με κανέναν τρόπο την τροπολογία για τη ζωντανή μετάδοση του μαθήματος με κάμερες. Η κάμερα μέσα στη σχολική τάξη, προδίδει την παιδαγωγική σχέση και την παιδαγωγική εμπιστοσύνη εκπαιδευτικού και μαθητών, υπονομεύει τη ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία, ακυρώνει το δικαίωμα στο λάθος και την αυθόρμητη συμπεριφορά των μαθητών, λειτουργεί ως ένα «μάτι», μια κλειδαρότρυπα, όπου κάποιος τρίτος, σε πολλές περιπτώσεις αναγκαστικά και ενήλικας, κρυφοκοιτάει τη ζωή και τις λειτουργίες της μαθητικής κοινότητας. Καμία δικλείδα ασφαλείας δεν υπάρχει, κανένα προσωπικό δεδομένο δεν εξασφαλίζεται, κανένα επιχείρημα της Κυβέρνησης δεν είναι επαρκές ούτε πειστικό. Τίποτα δεν εξασφαλίζει ότι οι αναμεταδόσεις δε θα δημοσιεύονται.

Ίσα ίσα, η εμπειρία της σημερινής συγκυρίας, επιβεβαιώνει τη διαπίστωση ότι παιδαγωγικά, κοινωνικά και διδακτικά, η ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία είναι αναντικατάστατη. Γι΄ αυτό απαιτούνται τώρα μαζικοί διορισμοί σε γενική και ειδική εκπαίδευση, χρηματοδότηση όλων των δομών και υποδομών, απαιτούνται όλα αυτά για τα οποία το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει δώσει ούτε δεκάρα.

Η μάχη που δίνουν οι εκπαιδευτικοί να μην μπουν κάμερες στις σχολικές τάξεις, είναι μια μάχη όλης της κοινωνίας γιατί αν ο μαζικός χώρος της εκπαίδευσης μετατραπεί σε εργαστήριο εφαρμογής της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, της κατάργησης της ιδιωτικότητας, της τηλεανεργίας και του πανοπτικού ελέγχου, τότε στους υπόλοιπους κοινωνικούς χώρους και ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα εργασίας, το ρολόι του χρόνου θα επιστρέψει στο μεσαίωνα.

Κάθε κρίση αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία για να προωθήσουν νέους κύκλους συντηρητικών και αντι-εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων.

Οι εκπαιδευτικοί όλο αυτό το διάστημα στάθηκαν με παιδαγωγική ευθύνη απέναντι στους μαθητές και τις οικογένειές τους, με δικές τους πρωτοβουλίες (και όχι του Υπουργείου Παιδείας) στάθηκαν και στέκονται δίπλα τους, ως αλληλέγγυοι εκπαιδευτικοί, με τα μάτια στραμμένα στην πληττόμενη πλειοψηφία των μαθητών μας και των λαϊκών οικογενειών τους χωρίς να εντείνουμε τους ταξικούς φραγμούς που ήδη υπάρχουν. Αντίθετα, η Κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ, χωρίς καμία διάθεση στήριξης του έργου τους, επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την πανδημία και την κρίση ως ευκαιρία για να περάσουν όλη τη νέο-συντηρητική, αντι-εκπαιδευτική και νεοφιλελεύθερη ατζέντα του ΟΟΣΑ, του ΙΟΒΕΕ, της Ε.Ε. για την επιβολή ενός σχολείου ως χώρος παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών και δεξιοτήτων και μάλιστα με τους όρους που θέτει η Αγορά (αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, αυτονομία της σχολικής μονάδας, Προγράμματα σύνδεσης με την Παραγωγή και την Αγορά, Εξετάσεις και Πιστοποίηση). Για τη χρήση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε μόνιμη βάσηαντί για προσλήψεις εκπαιδευτικών. Για το πανοπτικό σύστημα αξιολόγησης και ελέγχου, την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Για την αναπαραγωγή των ήδη οξυμένων ταξικών και κοινωνικών ανισοτήτων και αποκλεισμών. Για την αποστείρωση της ζωντανής εκπαιδευτικής διαδικασίας και σχέσης, την πειθαρχία στις επιλογές του Κράτους, την απαγόρευση του παιδικού αυθορμητισμού και της παιδαγωγικής ελευθερίας.

Επιβεβαιώνοντας τους κινδύνους που έχουμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή, το ΥΠΑΙΘ τώρα έρχεται να επιβάλλει όλες τις παραπάνω στοχεύσεις νομιμοποιώντας και μονιμοποιώντας την εξ αποστάσεως ως κανονική πλέον αυτόνομη μέθοδο διδασκαλίας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από τους εκπαιδευτικούς και το εκπαιδευτικό κίνημα, διότι όπως τονίσαμε εξ αρχής τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εκπαίδευση, τις ανοιχτές σχολικές τάξεις. «Η τηλεκπαίδευση, η εξ’ αποστάσεως, η ασύγχρονη εκπαίδευση», σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λειτουργήσουν επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσουν τη ζωντανή διαδικασία της τάξης (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική/σωματική προσέγγιση κ.ά).

Στηρίζουμε τους μαθητές μας και τις οικογένειές τους, όχι τις πολιτικές της Κυβέρνησης

Η μονιμοποίηση της εξ αποστάσεως θα απονομιμοποιηθεί από τους εκπαιδευτικούς

Η περίοδος που διανύουμε έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Την μακρόχρονη αναστολή λειτουργίας των σχολείων (τουλάχιστον δύο μήνες κλειστά) και την πανδημία. Σε αυτή την περίοδο, και μόνο υπό αυτή την έκτακτη συνθήκη, οι εκπαιδευτικοί οργάνωσαν τη δουλειά τους με τον τρόπο που εκείνοι θεώρησαν καταλληλότερο και πιο αποτελεσματικό ώστε να κρατήσουν ζωντανή την σχέση τους με τους μαθητές τους, να διατηρήσουν μια ελάχιστη επαφή των παιδιών με ποιοτικές μορφωτικές, ψυχαγωγικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές δραστηριότητες, να προσφέρουν στα παιδιά και το δημόσιο σχολείο και όχι για το Υπουργείο και την αντιεκπαιδευτική πολιτική. Δεν μπορεί αυτή η ιδιαίτερη και ειδική συνθήκη να μετατραπεί σε μόνιμη και νόμιμη κατάσταση για την εκπαίδευση. Είμαστε κάθετα αντίθετοι με την μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της σημερινής συνθήκης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 1 της τροπολογίας, δηλαδή της «παροχής σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης», αλλά, επίσης, και συνολικά της εξ αποστάσεως ως αυτοτελές εργαλείο/υποκατάστατο της ζωντανής εκπαιδευτικής διαδικασίας, σε κάθε περίπτωση «αναστολής λειτουργίας εκπαιδευτικής δομής» για κάποιο «έκτακτο ή απρόβλεπτο γεγονός» (για παράδειγμα, μια κακοκαιρία ή κάποιες απουσίες μαθητών λόγω γρίπης). Για το σύνολο του κλάδου η εξ αποστάσεως επικοινωνία τερματίζεται με την επιστροφή εκπαιδευτικών και μαθητών στην φυσική τους θέση, την σχολική αίθουσα. Τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί είχαν και έχουν τους τρόπους και τις διαδικασίες να αντιμετωπίσουν, μέσα στα πλαίσια της ζωντανής εκπαιδευτικής διαδικασίας, κάθε πρόβλημα και κάθε έκτακτη ανάγκη που παρουσιάζεται. Αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε και τώρα, ακυρώνοντας στην πράξη την αντιεκπαιδευτική τροπολογία και όλες τις διατάξεις της.

Δε θα επιτρέψουμε την αμφισβήτηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών των μαθητών μας, καμία συναίνεση με τις πολιτικές του κράτους «έκτακτης ανάγκης», και της «κατάστασης εξαίρεσης» που γίνεται κανόνας. Οι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να εργάζονται και να διδάσκουν όπως ακριβώς το κάνανε και πριν την πανδημία, δηλαδή με ζωντανή αλληλεπιδραστική κοινωνική σχέση και επαφή. Αυτό που συμβαίνει μέσα στην τάξη είναι μοναδικό και αναντικατάστατο, γι’ αυτό μέσα στην τάξη μπορούν να πραγματοποιούνται παιδαγωγικά θαύματα που διαμορφώνουν συνειδήσεις και στάσεις ζωής. Γι’ αυτό καμιά τεχνική διαδικασία εξ αποστάσεως δεν μπορεί να υποκαταστήσει την παιδαγωγική επίδραση της ζωντανής εκπαιδευτικής λειτουργίας. Δε θα επιτρέψουμε την μετατροπή της παιδαγωγικής διαδικασίας σε μια μονοδιάστατη μετάδοση πληροφοριών ή μια αλληλουχία διδακτικών για τη μετάδοση δεδομένων, δε θα νομιμοποιήσουμε και δε θα αναπαράγουμε τις τρομακτικές κοινωνικές και ταξικές ανισότητες,αποτέλεσμα του εκμεταλλευτικού παραγωγικού μοντέλου.

Καλούμε σε μαζική πανεκπαιδευτική και παγκοινωνική συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Τετάρτης 13/5, στις 13.00 στα Προπύλαια.

  •  Ενάντια στο αντιεκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο, στο εκπαιδευτικό big brother, στα 24ρια/26ρια τμήματα, στην αξιολόγηση, στο εξεταστικό κάτεργο, στη διαγωγή κοσμία. Για τα μορφωτικά, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας και των παιδιών της.
  •  Απαντάμε με μαζική συμμετοχή στις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις την Τετάρτη 13 Μαΐου και στις αμέσως επόμενες, ενάντια στο Πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία και την τροπολογία τους αίσχους και αμέσως μετά σε συσκέψεις αγώνα και συντονισμού Συλλόγων Εκπ/κών και ΕΛΜΕ .
 Να καταργηθεί τώρα η τροπολογία! Δηλώνουμε πως με συλλογικές αποφάσεις των σωματείων μας και των ομοσπονδιών, δεν θα επιτρέψουμε να εφαρμοστεί! Καλούμε Συλλόγους Εκπ/κώνΠΕ και ΕΛΜΕ, τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ, να καταδικάσουν τις απαράδεκτες ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας , να απαντήσουν, να πάρουν αποφάσεις ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ!

Δεν εφαρμόζουμε την τροπολογία για τη ζωντανή μετάδοση του μαθήματος με κάμερες.

Δεν μονιμοποιούμε την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Όταν επιστρέψουμε στα σχολεία η ζωντανή παιδαγωγική διαδικασία είναι η μοναδική και αποκλειστική εκπαιδευτική μέθοδος. Όπως και πριν, τα τεχνολογικά μέσα χρησιμοποιούνται μόνο ως εργαλεία που λειτουργούν επικουρικά με την ζωντανή εκπαίδευση στην τάξη.

  •  Καλούμε τους Συλλόγους Διδασκόντων να πάρουν αποφάσεις ενάντια στο μέτρο της ζωντανής μετάδοσης των μαθημάτων, ενάντια στην μονιμοποίηση της εξ αποστάσεως όπως περιγράφεται παραπάνω.Να μην εφαρμόσουν την τροπολογία στα σχολεία τους.
  • Καλούμε τους Συλλόγους Γονέων και τις Ενώσεις Γονέων, τα συνδικάτα και τους κοινωνικούς φορείς να πάρουν θέση μάχης απέναντι στο πανοπτικό της εκπαίδευσης.
  •  Καλούμε τους συναδέλφους να μη δεχθούν να κάνουν μάθημα με ζωντανή ή μαγνητοσκοπημένη αναμετάδοση και παρέχουμε πλήρη συνδικαλιστική κάλυψη.

 Αποφασίζουμε απεργία-αποχή, σε κάθε περίπτωση επιχείρησηςσυνολικής ή τμηματικής εφαρμογής της τροπολογίας.Καλούμε τη ΔΟΕ να βγάλει αντίστοιχη απόφαση και να παρέχει πλήρη συνδικαλιστική κάλυψη σε όλους τους συναδέλφους.Υπογραμμίζουμε ότι η εξ αποστάσεως-τηλεκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτική.

 Να παραιτηθεί τώρα η Υπουργός του αντιεκπαιδευτικού πολυνομοσχεδίου και του bigbrother!

" ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Π.Ε."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου