ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020

Μαθαίνοντας να ζεις με τον "μπαμπούλα" κορωνοϊό (κι ένα βίντεο)


Είναι, σήμερα, η πρώτη ημέρα που τα κρούσματα της "από τη ζώνη του λυκόφωτος οντότητας" που αποκάλεσαν κορωνοϊό είναι περισσότερα εκτός Κίνας από εκείνα εντός της χώρας πρώτης εμφάνισης. Με την γειτονική Ιταλία να αποτελεί τη χώρα διασποράς για όλη την Ευρώπη, με 14 νεκρούς αυτή τη στιγμή. Και ακόμη δεν έχει μεταλλαχτεί  και άλλο ο ιός (που ομοιάζει με την εποχική γρίππη, την έτσι κι αλλιώς επικίνδυνη αλλά ανά περίπτωση) ή δεν ξέρουμε αν βρίσκεται ή καλύτερα πότε θα βρεθεί σε διαδικασία μετάλλαξης σε πιο επιθετική και ανθεκτική νέα μορφή, οπότε ίσως πια να μιλάμε για σκληρή κι απρόβλεπτης συμπεριφοράς (ακόμα περισσότερο) παγκόσμια πανδημία. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, τα εντοπισμένα κρούσματα
στην Ιταλία, αν δεν κάνουμε λάθος, ήταν 40 και οι νεκροί 2, ενώ σήμερα Πέμπτη λένε για 500 περίπου κρούσματα και 14 ήδη νεκρούς, οπότε μιλάμε για εντυπωσιακή ταχύτητα εξάπλωσης. Ασχέτως αν στο 85% των περιπτώσεων τα συμπτώματα είναι ήπια, ακόμη και επέρχεται σταδιακή ανάρρωση. Όσο για την περίοδο επώασης, στοιχείο τεράστιας σημασίας, αρχικά μιλούσαν για 14 ημέρες, οι σε εντυπωσιακή επίσης άγνοια "ειδικοί", ενώ πλέον εικάζουν για 28 ημέρες και αύριο μπορεί να αυξηθεί το χρονικό διάστημα, γεγονός με ανησυχητικές φυσικά προεκτάσεις.
 Κανείς δεν μπορεί να πει ακόμα πόσο μεγάλο θα είναι (αν τελικά είναι) το πλήγμα όχι μόνο στη φιλόδοξη και ραγδαία αναπτυσσόμενη ως τώρα κινεζική οικονομία, όχι μόνο στην ισχυρή ως τώρα οικονομία της Νότιας Κορέας και της Ιταλίας και του Ιράν που πλήττονται αυτή τη
στιγμή περισσότερο μετά την Κίνα, αλλά σε ολόκληρο το δίκτυο αλληλεπιδράσεων και ροής της παγκόσμιας οικονομίας. Γεγονός που ενισχύεται αρνητικά κι από τις σπασμωδικές και γεμάτες πανικό αντιδράσεις των πληθυσμών, αλλά και από τα συνήθη φαινόμενα χαμερπούς αισχροκέρδειας, αυτής της καθαρματοσύνης που ξέρει καλά να θησαυρίζει από τη διασπορά του Φόβου στις ανθρώπινες καρδιές (μάσκα στην "ερημική πόλη" του Μιλάνου, στο βιομηχανικό ιταλικό βορρά, βρέθηκε να πωλείται προς...5000 ευρώ! και ακολούθησε έφοδος της αστυνομίας σε χώρους κατασκευής μασκών με αρκετές συλλήψεις). Παρά τις σωστές συστάσεις για ψυχραιμία και όχι υπερβολές, καθώς για παράδειγμα μάσκα απαιτείται μόνο από νοσούντες και νοσηλευτικό προσωπικό και η οποία είναι στην πραγματικότητα μίας χρήσης αφού δεν αποτελεί πανάκεια και όταν υγρανθεί καθίσταται κενή ουσίας...
Στη δε Κίνα, πριν λίγες  ημέρες, στην πόλη από όπου πέρασε σαν οδοστρωτήρας ο μυστηριώδης ιός, παρατηρήθηκαν ακραία σκληρές καταστάσεις, με πολίτες να ξυλοκοπούνται από τους μπάτσους αν δεν κυκλοφορούσαν με μάσκες στους δρόμους και ολόκληρες οικογένειες να κλειδώνονται από τις Αρχές με τη βία μέσα στις κατοικίες τους (π.χ. να "σφραγίζονται" ολόκληρες πολυκατοικίες) και να μην τους επιτρέπεται να βγούνε έξω ούτε για τροφή. Θυμίζοντας σκηνές από την "προφητική" (;) ταινία Pandemic, όπως επισήμανε και ο Ένοικος.

Κλείνουμε προς το παρόν με ένα ενδιαφέρον βίντεο, όπου παρουσιάζονται και κάποιες θεωρίες για εργαστηριακή κατασκευή του ιού ως βιολογικού όπλου που "ξέφυγε του ελέγχου" και του "επιστημονικού αντίλογου" (που ωστόσο και αυτός δεν φαίνεται να πείθει απόλυτα τους υποψιασμένους από παλιά ανθρώπους), αλλά και μία σύγκριση των σημερινών συνθηκών (που εξελίσσονται ραγδαία και βρίσκονται ακόμη στην αρχή μιας έτσι κι αλλιώς αλλόκοτης ιστορίας) με καταγεγραμμένες ιστορικά πανδημίες, οι οποίες έπληξαν με απείρως πιο φονική σφοδρότητα στο παρελθόν την ανθρωπότητα...


1 σχόλιο:

  1. ειναι ψευτες και απατεωνες ο ιος ειναι μοριο και κανενα μοριο δεν φαινεται σε κανενα μικροσκοπιο,οποτε πως δινουν σκιτσα με σχηματα που μοιαζουν με ναρκες θαλασσης σε κατι που δεν μπορουν να δουν?
    Μα κανενας επιστημονας κανενας ιατρος κανενας τιποτα κουβεντα απο πουθενα?
    σαν δεν ντρεπονται και αντε μετα να εχεις εμπιστοσυνη σε οτι ςου λενε και με υφος 180 καρδιναλιων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή