ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

"Γεωπολιτική Ανάφλεξη στην Ανατολική Μεσόγειο" (μήπως ξεκινούν, έστω και αμυδρά στην αρχή, να ηχούν τα τύμπανα του πολέμου;)

(Βλέπε και το "στρατηγικό βάθος" της πολυδιάστατης κι επιδεξιότατης σε διπλωματικό πεδίο Τουρκίας, με κορυφαίο αντιπροσωπευτικό σύγχρονο παράδειγμα την πολιτική σκέψη του Αχμέτ Νταβούτογλου)

Μετά την σαφώς παράνομη συμφωνία Ερντογάν-Σάρατζ (ο δεύτερος ελέγχει μόνο την περιοχή της πρωτεύουσας Τρίπολης της Λιβύης και απειλείται με στρατιωτική ήττα και ανατροπή από τις πολυπληθείς και ενισχυμένες δυνάμεις του συμμάχου της Αιγύπτου κι εχθρικού προς την Τουρκία στρατάρχη Χάφταρ, που ελέγχει ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη λιβυκή επικράτεια) και την ανακήρυξη ψευδο- ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης, είναι πια θέμα χρόνου η Τουρκία να στείλει γεωτρύπανο δίπλα στην Κρήτη ή το Καστελόριζο. Μέρη δηλαδή, όπως Κρήτη και Δωδεκάνησα,  που με τη "συμφωνία η οποία δημιουργεί τετελεσμένα" διαγράφονται ως ελληνική επικράτεια για τη φιλόδοξη γείτονα χώρα, η οποία και επιθυμεί διακαώς να αναβαθμιστεί σε περιφερειακή υπερδύναμη, ενώ είναι ήδη(;)  ισότιμος συνομιλητής με Ρωσία και ΗΠΑ. Ίσως ο Ερντογάν στείλει τα πλωτά γεωτρύπανα την άνοιξη, όταν θα έχουν εγκατασταθεί σε τουρκικό έδαφος και οι περίφημοι ρωσικοί πύραυλοι S-400, που "κλειδώνουν" ό,τι πετάει ή πλέει και αποτελεί απειλή που θα πλήξει τουρκικούς στόχους.
 Κι όπως πολύ εύστοχα επισημαίνει o Σταύρος Λυγερός, στο παρακάτω βίντεο της εξαιρετικής εκπομπής ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ του ΚΡΗΤΗ TV:
Αυτή η συμφωνία δεν είναι κάτι γενικό και αφηρημένο και ενοχλητικό για την Ελλάδα, είναι η βάση που πατάει πάνω της ο Ερντογάν για τις άμεσα μελλοντικές κινήσεις του. Στη Λιβύη δεν κρίνεται ποια θα είναι η αυριανή εξουσία της χώρας. Κρίνεται τι Τουρκία θα έχουμε στη γειτονιά μας.Εάν δεν σκοντάψει ο Ερντογάν στη Λιβύη, τότε δεν θα τον σταματήσει τίποτα.

Πλησιάζει μήπως ο καιρός για ένα "ατύχημα" στο Αιγαίο;



Από την περιγραφή του βίντεο:

" Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστήμιου Κρήτης Δημήτρης Ξενάκης, σε μία συζήτηση με νέα αποκαλυπτικά στοιχεία. Στην εκπομπή παρεμβαίνουν ο αρθρογράφος – αναλυτής και επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός και ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Ηλίας Κουσκουβέλης Οι ραγδαίες γεωπολιτικά εξελίξεις, με την κρίσιμη Διάσκεψη για την Λιβύη στο Βερολίνο, τον Χάφταρ στην Αθήνα, την ελληνική απουσία και την αποχαλίνωση Ερντογάν με τις ανακοινώσεις του για αποστολή στρατού στη Λιβύη και την έναρξη σεισμικών ερευνών σε περιοχές ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με επίκληση στη παράνομη συμφωνία με την κυβέρνηση Σάρατζ στη Τρίπολη. Οι χάρτες των προκλήσεων, τα σενάρια περί Χάγης και συζητήσεων συν-διαχείρισης. Ο ρόλος των μεγάλων παικτών ισχύος και οι στρατηγικές βάθους στην Ανατολική Μεσόγειο."

Συνδεση: ΑΟΖ-Τα Γεωπολιτικά Παίγνια στην Ανατολική Μεσόγειο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου