Το φετινό θέμα της έκθεσης, στις πανελλήνιες εξετάσεις, είχε σχέση με τη "Δημοκρατία και τους νέους ". Εμείς καταφέραμε να εξασφαλίσουμε ένα αλλόκοτο γραπτό που με την πρώτη κλεφτή ματιά που του έριξαν οι αρμόδιοι το πέταξαν με αγανάκτηση στον κάλαθο των αχρήστων. Να'ναι καλά η καθαρίστρια, άλλη μία εργαζόμενη με σύμβαση ντροπής, που το μάζεψε και μας το'στειλε!
Ιδού λοιπόν το μεμπτότατο και προκλητικότατο (για το πνεύμα των εξετάσεων και της υπευθυνότητας με την οποία πρέπει να τις αντιμετωπίζουν οι αυριανού ελπιδοφόροι υπήκοοι) κείμενο ενός εφήβου που υπέγραψε με τη φράση "καλύτερα αναρχικός και χίπης παρά δουλευταράς και γλείφτης".
Kαι είχε ενσωματώσει και αρκετές συνοδευτικές εικόνες :
Δημοκρατία είναι τα λόγια του αξιαγάπητου κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, φίλου του αριστερού πρωθυπουργού μας, όπως τα εξομολογήθηκε στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, με την ειλικρίνεια που χαρακτηρίζει έναν γνήσιο Eυρωπαίο δημοκράτη: "Αποφασίζουμε κάτι, μετά το αφήνουμε να διαρρεύσει και περιμένουμε ένα διάστημα αν θα γίνει κάτι. Αν δεν υπάρξει κατακραυγή και κινητοποιήσεις, γιατί οι περισσότεροι ούτε που καταλαβαίνουν τι αποφασίστηκε, εμείς συνεχίζουμε βήμα βήμα. Μέχρι που δεν υπάρχει πια επιστροφή "
H ενωμένη ευρωπαϊκή μας οικογένεια μας δείχνει το δρόμο: Η Ενωμένη Ευρώπη μοιάζει να έχει κρίση ταυτότητας. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε ταυτότητα, λόγω της κρίσης των δημοκρατικών θεσμών που επέφερε η ένωσή της.
Η Ενωμένη Ευρώπη απεχθάνεται τα δημοψηφίσματα των ευρωπαϊκών λαών, γιατί αποτελούν δείγμα έκφρασης αυτοδιάθεσης.
Αυτοδιάθεση! Η αποκηρυγμένη και συνάμα επικηρυγμένη έννοια μέσα στην ευρωαγκαλιά της αυταρχικής γερμανίδας νταντάς. Η οποία τα οικονόμησε χοντρά με το νόμισμα του ευρώ και την κατάρρευση των κουμπαράδων της νότιας ευρωπαϊκής γειτονιάς και την μεταφορά των περιεχομένων τους στους δικούς της τραπεζικούς λογαριασμούς. Και όλα αυτά και άλλα τόσα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, ή μεταρρυθμίσεις όπως μας τα βαφτίζουν, που μόνο ισονομία μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών δεν θυμίζουν σύμφωνα με τη διακήρυξη του Μάαστριχτ. Πάντοτε υπό την εποπτεία της διεθνούς μαφίας των τοκογλύφων και τη συνδρομή και συνέργεια των τοπικών επιστατών της σε κάθε, όπως επιθυμούν, ευρωπαϊκό κράτος. Σαν τον Μακρόν ας πούμε που ακούει για κίτρινα γιλέκα και τρελαίνεται και έχει γεμίσει τη Γαλλία με φυλακισμένους, σακατεμένους και κάμποσους νεκρούς.
Η δημοκρατία ανδρώνεται και ευδοκιμεί μέσα από δολοφονική λιτότητα, από πληθυσμούς που δεν έχουν πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της Υγείας, από οικογένειες που λιμοκτονούν και παιδιά που λιποθυμούν σε αυλές σχολείων λόγω της καλοπέρασης, από οικογένειες που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε περιβάλλον αθλιότητας ή καταλήγουν ή οδεύουν ολοταχώς να καταλήξουν άστεγες στο δρόμο, όπως γίνεται εδώ και χρόνια στην Ισπανία με τους μπάτσους να πετάνε ακόμη και ανάπηρους και μικρά παιδιά έξω από τα σπίτια τους, λόγω κατασχέσεων προκειμένου να σωθούν τράπεζες. Και να παραδεχτούν, όπως πρόσφατα για την Ελλάδα με τις θυσίες του λαού όπως μας έλεγαν όλες ως τώρα οι πρωθυπουργάρες της κρίσης, εκ των υστέρων λάθος χειρισμούς στη διαχείριση χρεών τα διάφορα ΔΝΤ. Κλείνοντας το μάτι σε νέα κομψότερα μνημόνια.
Η δημοκρατία αντλεί αυτοεπιβεβαίωση και ηδονή μέσα από εργασιακές δουλεμπορικές γαλέρες και στρατιές από ευέλικτους εργαζόμενους που δεν ξέρουν αν αύριο θα έχουν μια δουλίτσα έναντι ψίχουλων ως μισθό, από υπερφορολόγηση και από την ιδιωτικοποίηση ακόμα και του νερού που πίνουμε, γιατί όπως λέει και ο υπερεπιτυχημένος επιχειρηματίας-πρότυπο και πρόεδρος της Nestle το νερό είναι εμπορεύσιμο προϊόν και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται...
Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή που ποδοπατάει την αξιοπρέπεια των ανθρώπων αντί να τη σέβεται; Ο σωστός όρος θα' πρεπε να είναι: μπασταρδοκρατία!
Όσο για το ρόλο των νέων μέσα σε αυτό το γαμημένο κολαστήριο; Ανάθεμα την παντός καιρού και πανταχού παρούσα και τα πάντα ποιούσα χούντα σας...Δεν...δεν μπορώ να μην παραδίνομαι σε κάτι τέτοιου είδους παρορμήσεις και καταδικάσιμους για τις Σειρήνες της κοινωνίας σας πόθους, ακόμη και για να αντλήσω μία διαφορετική αίσθηση αιχμηρού και ανατρεπτικού χιούμορ μέσα στη σοβαροφάνεια, τη σεσημασμένη υποκρισία και ηλιθιότητα που διαρρέει οριζόντια και κάθετα το οικοδόμημά σας. Έτσι ένιωσα καλώς ή κακώς, όπως τυχαία έπεσα πάνω σε ένα τραγουδάκι στο youtube, σε ένα μικρό διάλειμμα στο ψυχοβγαλτικό διαβασμα, πιο σωστά στη στείρα αποστήθιση, των ανιαρότατων συγγραμμάτων των πανελληνίων εξετάσεων, που νιώθω ότι με κακοποιούν για το καλό μου, έτσι ώστε να γίνω υποδειγματική λεμονόκουπα...ε...εννοούσα αυριανός εργαζόμενος. Από αυτούς της νέας κοπής και του πολιτικά ορθού, αυτούς τους εργαζόμενους (ο Γιαχβέ ή ο Αλλάχ να τους κάνει) δίχως γραφικές αντιλήψεις περί διεκδικήσεων και κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, μέσα στη χοάνη των αγορών που μεταχειρίζονται ανθρώπους σαν ψηφία σε ατζέντες επενδυτικών αρπαχτικών και σε οθόνες λογιστικής παράκρουσης.
Σας το αφιερώνω λοιπόν αυτό το τραγουδάκι σαν επίλογο και αν θέλετε εσείς ψάξτε να το βρείτε (γιατί γαμώτο να έχω υψοφοβία;). Α ναι! και το μέλλον μου, έτσι όπως εσείς το θέλετε να χτιστεί και να τσιμενταριστεί, βάλτε το στον πάτο σας:
https://youtu.be/DwcwDmvGaX0
καλύτερα αναρχικός και χίπης παρά δουλευταράς και γλείφτης
μνημειώδες γραπτό! Αν έγραφε κάτι τέτοιο ο γιος μου χθες στις πανελλήνιες θα έκανε βέβαια εξεταστικό χαρακίρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως κάνω κάθε μέρα εγώ στις δυο δουλειές που τρέχω κάθε μέρα για να τα φέρω βόλτα. Αλλά τι να κάνω; Είμαι ο μόνος που έχει το παιδί μου σε αυτό τον τρελό και ψεύτικο κόσμο και το χειρότερο είναι ότι πρέπει να μάθει να ζει και να προσαρμοστεί μέσα σε αυτόν. Με έχει ανάγκη, είναι το παιδί μου και το πτυχίο ίσως είναι εισιτήριο για να τα καταφέρει να ζήσει καλύτερα απο εμένα και αν μπορέσει εκτός Ελλαδιστάν, όπως αποκαλείτε κι εσείς αυτή την χώρα που τρώει τις σάρκες των νέων της. Αλλά αυτό το " τι να κάνω;"με σκοτώνει κάθε μέρα και με κάνει να ανέχομαι ένα σωρό μαλακίες στη δουλειά και εκτός δουλειάς. Εσείς πάντως συνεχίσετε να κάνετε αυτό που κάνετε και να'στε πάντα καλά
Κι εσύ να είσαι καλά φίλε! Κάνε ό,τι νομίζεις καλύτερο εσύ για το γιο σου, αλλά και ο ίδιος για τον εαυτό του... Ωστόσο καλό είναι και να έχεις κρατημένο στην άκρη του μυαλού σου ότι τα πράγματα εκτός Ελλάδας δεν είναι παντού αγγελικά πλασμένα, ούτε τόσο ιδανικά, μέσα σε αυτή την παγκοσμιοποιημένη σούπα. Αν και υπάρχουν ακόμη κάποιες περιπτώσεις όπου ένας νέος άνθρωπος μπορεί να προχωρήσει μπροστά και να ασχοληθεί με το αντικείμενο που του αρέσει και τον εμπνέει πραγματικά βάσει αξιοκρατικών κριτηρίων και αναγνώρισης των δυνατοτήτων σε συνάρτηση με τις ευκαιρίες που προσφέρονται, αν και πάντα μέσα σε περιοριστικά πλαίσια όσον αφορά την ελευθερία στην έρευνα και τις συναρπαστικές εφαρμογές της. Με στόχο ανθρωποκεντρικό: το αληθινό κοινωνικό όφελος και την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από πάσης φύσης τέλματα και δογματικές, εθελοτυφλούσες έως αντιεξελικτικές παγιώσεις. Κάποιος θα μπορούσε να πει σε αυτό το σημείο: όμως κάτι είναι και αυτό εδώ που βρισκόμαστε! Εμείς όμως, από τη φύση μας ίσως, δεν ικανοποιούμαστε με τέτοιες παρηγορητικές διαπιστώσεις...
ΔιαγραφήΌπως και να'χει, ευχόμαστε ό,τι καλύτερο για εσένα και το παιδί σου!