Όντας αθεράπευτα ίσως ρομαντικός, επαναλαμβάνω κάτι που είχα γράψει και πριν τρία χρόνια, Μάη μήνα και πάλι, επί σωτήριων μνημονιακών και τότε εποχών όπως άλλωστε και τώρα, όπου όλα ίδια μένουν αλλά με ακόμη πιο διαστροφικές κοινωνικές βλέψεις. Σε αριστερή συσκευασία πλέον και με πνευματικό πάντα οδηγό τον βαρώνο Μυνχάουζεν και τις εύηχες ιστορίες του.
"...δυο λογάκια περί εκπαιδευτικών, μαθητών και Πανελλήνιων. Ενταγμένα μέσα (πώς γίνεται αλλιώς, άλλωστε;) στο γενικό κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο και τις προεκτάσεις του.
Πιστεύω, τελικά, ότι το ιδανικό και ιδιαίτερα ηχηρό σαν σφαλιάρα προς όλες τις κατευθύνσεις, θα ήταν η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών (με τη σύμφωνη γνώμη και στήριξη των γονέων και κηδεμόνων) ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ Σ'ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ως μια απρόσμενη και δυναμικότατη μορφή διαμαρτυρίας της διάλυσης του παρόντος τους και ακύρωσης του μέλλοντός τους! Σ'αυτές τις αγχωτικές-νευρωτικές-ψυχοκτόνες εξετάσεις που ουδεμία σχέση έχουν με την έννοια της Εκπαίδευσης και τη μετάδοση της Γνώσης ως βιωματικής εμπειρίας, που περνά μέσα από τον εαυτό και μέσα στον εαυτό. Εξετάσεις για μια θέση στην κρεατ-αγορά της εργασιακής εξαχρείωσης του πανελλαδικού Αλκατράζ."
Πανελλήνιες θέλετε εσείς; ΑΠΟΧΗ τα παιδιά από το "μορφωτικό πάρτυ" σας!
Και επισυνάπτω (και πάλι) το γράμμα μιας κοπελιάς που είχε γραφτεί πριν δυο χρόνια, όταν είχε ριχτεί και αυτή στο σφαγείο της μόρφωσης και "επαγγελματικής αποκατάστασης" ή εισόδου στην αγορά δημιουργίας πτυχιούχων κι εργαζομένων (ή πτυχιούχων εργαζομένων) μιας χρήσης, με "λεμονοστίφτες" νεανικών μυαλών και σωμάτων τις πολυεθνικές, τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους χρηματιστές:
Α! Και θυμήθηκα και κάποιες άλλες σκέψεις που μου έβγαιναν αβίαστα και με μεγάλες δόσεις αηδίας για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που πνίγει μαθητές και κηδεμόνες, πριν δυο χρόνια τέτοια πάλι εποχή, διαπιστώνοντας ότι αυτή η δυσάρεστη αίσθηση δεν λέει να με αφήσει:
" Hμέρες "πανελλήνιων εξετάσεων". Στην ουσία; Ημέρες εξόντωσης και μαζοχιστικής ψυχοφθόρας κι αντιπαιδαγωγικής δοκιμασίας. Με τη γνώση να θεωρείται στυγνή και ξερή αποστήθιση ολόκληρων βιβλίων και συσσώρευση πακτωλού πληροφοριών, που την επόμενη στιγμή και με μεγάλες συχνά δόσεις απέχθειας έχουν ξεχαστεί και χωρίς ίχνος βιωματικής μάθησης και ψυχικής ωφέλειας για τα βασανισμένα θύματα της "μόρφωσης". Και με τη βούλα των "εκπαιδευτικών εγκεφάλων" ενός ανεκπαίδευτου και ατάλαντου κι αντιερωτικού (ίσως το χειρότερο απ'όλα!) συστήματος "ενσωμάτωσης" των εφήβων σε μια σειρά διαδικασιών που οδηγούν ίσια στην αγκαλιά της "αγοράς εργασίας". Και πώς αντιλαμβάνονται εδώ στο νεοελληνικό κοτζαμπασέικο πολλών αφεντάδων κι αγάδων την "αγορά" αυτή;
Μα φυσικά ως τον παράδεισο των ενοικιαζόμενων κι "ωφελούμενων εργαζόμενων". Καθώς δεν τολμούν να πουν στα ίσια αυτό που βλέπει κι ένας τυφλός: ότι πρόκειται για δουλοπάροικους μέσα σε μια ανελέητη δουλεμπορική γαλέρα, που στοιχειώνεται από το "πνεύμα των αγορών". Αλλά βέβαια οι διαμορφωτές και χορηγοί αυτής της παράλογης κι άθλιας πραγματικότητας, στην οποία οφείλουμε να συναινέσουμε και να αποδεχτούμε, αρέσκονται πολύ στη διαστρέβλωση κι εκφυλισμό κάθε ζωτικής για το άτομο και το κοινωνικό σύνολο έννοιας. Όπως "γνώση", "εργασία", "δικαιοσύνη" κτλ.
Η "εκπαίδευση"! που περνάει μέσα από τη στενωπό των πανελλήνιων αφαιμάξεων γνωστών κι ως εξετάσεων. Aφαίμαξη της ψυχοσωματικής ενέργειας των νεανικών θυμάτων τέτοιων εξετάσεων, αλλά και για τους γονείς. Και με τα "αναγκαία" έξοδα για φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα. Μιας εκπαίδευσης ενταγμένης στο "πνεύμα των αγορών". "
Κλείνω με ένα εξαιρετικό βίντεο, καθώς η πρόταση μου έρχεται ξανά και ξανά στο μυαλό ζώντας εδώ, σε άλλο ένα κράτος (Σχολεία: H Κατασκευή Υπηκόων) όπου η βία είναι "καταδικαστέα", ειδικά αυτή της νόμιμης αντίστασης απέναντι στη δολοφονική ψυχοσωματικά βία της "έννομης σκλαβιάς". Και όπου τα παιδιά χάνουν όλο και πιο βίαια, πρώιμα, σαδιστικά, άσπλαχνα, ψυχαναγκαστικά και διαστροφικά τους πιο πολύτιμους και ζωτικούς χυμούς της παιδικότητάς τους, της νιότης τους, της ζωής τους:
" ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΣΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑ!" Όπως, κουφάλες τελάληδες, γραμματείς, φαρισαίοι και αρχόντοι, ΒΙΑ είναι και τα οράματά σας σχετικά με το μέλλον των παιδιών. Ερήμην των παιδιών...
Και κάποιες κουβέντες κακής επιρροής για τα νιάτα όλου του κόσμου ετούτου, του καλού και χιλιομπαλωμένου: "ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ" ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Συντρίψτε την κανονικότητα, στην τελευταία ίσως ευκαιρία του κόσμου για ωρίμανση κι ενηλικίωση..!
ανιχνευτής
" Σύμφωνα με τα όσα μας μαθαίνουν σήμερα το σχολείο, η τηλεόραση και οι εφημερίδες, ζούμε σ’ ένα δημοκρατικό κράτος. Σε ποια ακριβώς στιγμή της Ιστορίας η εξουσία πέρασε στα χέρια της πλειοψηφίας; Σ’ όλες τις εποχές οι πλούσιοι και ισχυροί έλεγαν στους άκληρους και εκμεταλλευόμενους ότι το κράτος τους ήταν δίκαιο κράτος. Σ’ ολόκληρη την ιστορία του κράτους, οι καταπιεσμένοι μπορούσαν να μιλάνε ελεύθερα για τους καταπιεστές της περασμέvης κοινωνίας, ενώ η κριτική κατά της σημερινής κοινωνίας τιμωρούνταν πάντα, συχνά μάλιστα με θάνατο. Η κριτική κατά της κοινωνίας είναι, αναγκαία, κριτική κατά των κυρίαρχων. Οι κυρίαρχοι δεν θα ήταν κυρίαρχοι αν δεν κυριαρχούσαν και στα μυαλά."
Ε.Α. ΡΑΟΥΤΕΡ H Κατασκευή Υπηκόων
Έτσι μπράβο. Τα έχουνε γαμήσει τα παιδιά (όπως γαμήσανε κι εμάς). Ακόμα κι αν επρόκειτο να βρούνε σίγουρα δουλειά με 5000 € τον μήνα, δεν θα άξιζε τον κόπο τέτοια κακοποίησή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή