ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018

" ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ MATRIX - ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΝΕΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ "




Μια ιδιαίτερης σημασίας συνέντευξη, για πάρα πολλούς λόγους, τόσο επιστημονικού και φιλοσοφικού όσο και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Από τον επίκουρο καθηγητή Αστροφυσικής του πανεπιστημίου Αθηνών Μάνο Δανέζη, έναν από τους κορυφαίους επιστήμονες και διανοούμενους στην Ελλάδα, και ίσως όχι μόνο κατά την δική μου εκτίμηση. Συνέντευξη στην εκπομπή "Αντιθέσεις" του Cretetv.

Παραθέτω και μια σύνθεση ορισμένων αποσπασμάτων και με συνοδευτικό σχολιασμό από εμένα:

" Ολόκληρος ο Δυτικός πολιτισμός στηρίχτηκε σε τρεις πυλώνες: τα κοινωνικά συστήματα, την επιστήμη και τη θεολογία. Οι ρίζες και των τριών είναι τρεις φυσικές έννοιες: η ύλη, ο χώρος και ο χρόνος. Ακόμη και η θεολογία μιλάει για έναν θεό που έφτιαξε ύλη. Ακόμη και τα κοινωνικά συστήματα, όπως προκύπτει από τη μελέτη της φιλοσοφίας τους,  συστήματα όπως ο διαλεκτικός υλισμός και μαρξισμός κλπ., στηρίζονται πάνω στην έννοια της ύλης - και στην υλιστική θεώρηση της ζωής, να προσθέσω εδώ, δημιουργώντας ανάλογες αξιακές κατασκευές, όπου η ενασχόληση με πνευματικά ζητήματα συχνότατα χλευάζεται, για να μην πούμε ότι έχει θεωρηθεί έως και..αντεπαναστατική!
 Oλόκληρος ο πολιτισμός έχει δομηθεί στο αξιακό περιεχόμενο που δινόταν σε αυτές τις έννοιες το 1600 και 1700. Όσοι όμως είναι γνώστες των σύγχρονων θετικών επιστημών κι άρα γνωρίζουν ότι αυτές οι έννοιες έχουν ανατραπεί 1.000.000.000%, ξέρουν πως όλο το οικοδόμημα -κοινωνικοπολιτικό, επιστημονικό, θεολογικό-  που έχει δομηθεί πάνω στις τρεις αυτές έννοιες έχει καταρρεύσει!
Για τη μεγάλη επιστημονική επανάσταση που έχει ξεκινήσει εδώ κι έναν αιώνα περίπου -μια παλιά πλέον αντίληψη της πραγματικότητας κι όχι νέα, όπως λανθασμένα ίσως νομίζουν πολλοί-  και που δεν έχει ακόμη εισαχθεί ολόκληρη στα πανεπιστήμια, η ύλη είναι ένα MATRIX! Είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο εγκέφαλός μας λόγω της φυσιολογίας μας!
 Τα δεδομένα αυτά έχουν αποδειχτεί εδώ και χρόνια, αλλά αρνούμαστε ακόμα να τα διδάξουμε σε όλο το -εκπληκτικό για να μην πούμε συγκλονιστικό!- εύρος τους, γιατί δεν είναι "social correct"!

 - Ή, αλλιώς, γιατί η "εκπαίδευση", άλλη διαδικασία μάθησης κι απόκτησης πραγματικής γνώσης η "Παιδεία", λειτουργεί αναπαράγοντας αυτό το καταρρέον σύστημα και έχοντας τεράστιες ευθύνες για τη βαθιά κρίση του, αντί να το ωθεί προς τα μπρος, προς νέους και πραγματικά συναρπαστικούς ορίζοντες. Ακόμη και σημερινοί "επιστήμονες" και καθηγητάδες ανωτάτων σχολών, όπως επισημαίνει και ο κ. Δανέζης, όταν ακούνε για την καινούργια αντίληψη της "πραγματικότητας", κι ας έχει αρχίσει να διαμορφώνεται από παλιά,  μιλάνε υποτιμητικά για μεταφυσική ή θεολογία. Πιστοί υπηρέτες του επιστημονικού ιερατείου του σύγχρονου σκοταδισμού, που υπηρετεί με συνέπεια την καταπιεστική βία, τόσο σωματική όσο και ψυχολογική ή διανοητική, της εξουσίας και τη συστηματική εξαπάτηση των ανθρώπινων μαζών -

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΡΓΗΣΕΙ..."

Περισσότερη ανάλυση στο βίντεο της συνέντευξης.


Να κλείσω με παραπομπή σε άλλη μια συνέντευξη του κ. Δανέζη που έχουμε αναρτήσει:
Μάνος Δανέζης «Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»
Απ' όπου και τα εξής ως επίλογο:
"  Είναι επιτακτική ανάγκη, το συντομότερο δυνατόν, να αντικατασταθεί ο πολιτισμός του Homo Sapiens, του σοφού ανθρώπου των πολέμων του αίματος και των καταστροφών, από τον ουμανιστικό πολιτισμό του Homo Universalis, του Συμπαντικού ανθρώπου, που τόσο έχουμε ανάγκη"

Συμφωνούμε απόλυτα!

Ο Ένοικος...

Ίσως και κάτι ακόμα:
 
ΕΤΣΙ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 2 -από την περίφημη σειρά ντοκυμαντέρ της ΕΤ3 -
 Eπεισόδιο 2: "Η ψευδαίσθηση του αισθητού κόσμου" Αισθήσεις και πραγματικότητα ή μάλλον ανθρώπινες αισθήσεις και το αδιόρατο, ισότροπο και ομογενές Σύμπαν που μας περιβάλλει. Είναι άραγε άμεσο και αληθινό αυτό που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας; Υπάρχουν στην πραγματικότητα όλα αυτά που παρατηρούμε, αγγίζουμε, γευόμαστε και βλέπουμε; Μήπως όλα είναι μια εικονική πραγματικότητα;
Μήπως όλα αυτά τα οποία αντιλαμβανόμαστε με τις ατελείς ανθρώπινες αισθήσεις μας αποτελούν, όπως λέμε σήμερα, ένα matrix, δηλαδή μια πλαστή εικόνα, την οποία δημιουργεί η ανθρώπινη φυσιολογία μέσω του εγκεφάλου και των αισθητηρίων οργάνων μας; Είναι γεγονός πλέον ότι οι νέες, πειραματικά επιβεβαιωμένες όμως, επιστημονικές απόψεις για την ύλη και τα παράγωγά της ανατρέπουν, ή πολλές φορές, ενισχύουν δόγματα τόσο επιστημονικά όσο θεολογικά και κοινωνικά. Κατ' αυτόν τον τρόπο μας οδηγούν σε νέες πολιτισμικές προτεραιότητες τις οποίες θα πρέπει γνωρίσουμε και να ξέρουμε, αφού αυτές πια θα καθορίζουν και θα καθοδηγούν τη ζωή μας.

 ΕΤΣΙ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: Σειρά ημίωρων εκπομπών με θέματα αιχμής της σύγχρονης φυσικής, αστροφυσικής, ιστορίας και φιλοσοφίας. Η νέα σειρά του τρίτου καναλιού της δημόσιας τηλεόρασης αποτελεί, τρόπον τινά, συνέχεια της επιτυχημένης σειράς των επιστημονικών εκπομπών της ΕΤ3 με τον τίτλο «Το Σύμπαν που αγάπησα» και τους ίδιους επιστημονικούς συντελεστές Μάνο Δανέζη και Στράτο Θεοδοσίου, καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις εκπομπές εκείνες φάνηκε ότι οι ανακαλύψεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αλλάξει το τοπίο στην επιστημονική κοινότητα. Η νέα σειρά διερευνά το πώς ακριβώς διαμορφώνεται ο πολιτισμός μας από τις ανακαλύψεις αυτές, αλλάζοντας τελικά και τον κόσμο μας. Περιεχόμενο και στόχος της είναι η κατανόηση του γεγονότος ότι η ουσιαστική βάση της ανάπτυξης ενός Πολιτισμού αποτελείται από τρεις βασικές έννοιες: της ύλης, του χρόνου και του χρόνου. Οι έννοιες αυτές αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας των Θετικών επιστημών και το περιεχόμενο που τους προσδίδουμε κάθε φορά έχει βαθύ αντίκτυπο σε μια σειρά απαντήσεων σε φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως από που ερχόμαστε, που πηγαίνουμε και ποια είναι η σκοπιμότητα μας στον κόσμο αυτόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου