ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Μα...οι πουτανίτσες τους, ρε;



Η Ε.Φ.Ε.(=Ενωμένη Φασιστική Ευρώπη), αυτό το έκτρωμα ναζιστικών καταβολών {"Οι ιδρυτές και χρηματοδότες της ΕΕ ήταν Ναζί" (Ω! Τι έκπληξις!)}, που δημιουργήθηκε με τις ευλογίες των ΗΠΑ και των πολυεθνικών της για να διαλύσει κάθε απομεινάρι νομιμότητας (πραγματικής και όχι ας πούμε τύπου Δένδια) και αυτοδιάθεσης των ευρωπαϊκών λαών, σκέφτεται σοβαρά και "υπεύθυνα" την προοπτική σύνταξης για όλους τους Ευρωπαίους υπηκόους της στα 70 μπορεί και 75, τοποθετώντας το προς το παρόν γύρω στο 2020!

 Αν βέβαια υφίσταται ως τότε αυτό το γραφειοκρατικό και απολυταρχικό "ατύχημα", των μη εκλεγμένων από κανένα Ευρωπαίο πολίτη χαρτογιακάδων και αλαζονικών τεχνοκρατών, οι οποίοι δεν υπόκεινται σε κανενός είδους θεσμικό έλεγχο. Οι φατρίες της παγκόσμιας ελίτ, με αιχμές του δόρατος τη μαφία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, την στρατικοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών και τις διαπλανητικές στρατιωτικές επεμβάσεις πρόκλησης καταστροφικών γεωπολιτικών μαύρων τρυπών (σε Β.Αφρική, Μέση Ανατολή, Αφγανιστάν και προσεχώς σε Ανατολική Ευρώπη;) και την επέλαση της πρωτοφανούς ανομίας και ολοκληρωτισμού των πολυεθνικών εταιρειών { TTP και ΤTIP: η μεγάλη πολυεθνική επίθεση κατά των νυν και επόμενων γενεών!}, αποτελούν τους πλέον επικίνδυνους τρομοκράτες που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης.

 Μιλώντας λοιπόν για το παραπάνω ευρωπαϊκό όραμα περί συντάξεων, με την αιτιολόγηση της αύξησης του μέσου όρου ζωής στις χώρες του "αναπτυγμένου κόσμου", που...μαστίζεται από την πρωτοφανή φτωχοποίηση και την αποδόμηση των κοινωνικών υπηρεσιών πρόνοιας και ωφέλειας του πολίτη, με συνέπεια... την κατακόρυφη μείωση του προσδόκιμου ζωής! Το προτεκτοράτο "Ελλάς" λοιπόν θα σπεύσει βέβαια από τους πρώτους να αγκαλιάσει αυτές τις "μεταρρυθμίσεις". Ας μη ξεχνάμε και το μεγαλεπήβολο σχέδιο της εξόδου από την τεχνητή κρίση {Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και Το "Colpo Grosso" του ελληνικού χρέους} και της εξυπηρέτησης του...μη βιώσιμου χρέους{Τα "κανόνια" συνεχίζουν να βαράνε εκκωφαντικά!}. Κι έτσι θα δούμε "αναπτυξιακές" σκηνές απείρου σουρεαλιστικού κάλλους:
Νοσηλευτικό προσωπικό με αρχές αλτζχάιμερ ή συμπτώματα εμφράγματος ανάμεσα στην πληθώρα ποντικοφαγωμένων ράντζων με ασθενείς σε δημόσια νοσοκομεία-ερείπια, μιας διαλυμένης πλήρως δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης{ιστορίες ξεφτίλας & θανάτου: Η "ευταξία" στο ζωτικό χώρο του βασικότατου αγαθού της "δημόσιας" "δωρεάν" "Υγείας"}.  70αρηδες εκπαιδευτικούς να πηγαίνουν με πι μέσα στις τάξεις για να κάνουν μάθημα στα παιδιά. Σερβιτόρους που τους πέφτει η μασέλα μέσα στα πιάτα που σερβίρουν στους πελάτες. Υπαλληλικό προσωπικό να τρέχει σαν το βετεράνο λοκατζή σε δυο και τρεις δουλειές-κάτεργα με φιάλες οξυγόνου προσαρμοσμένες στην πλάτη...Κι όποιος τελικά προλάβει να πάρει την πενιχρή σύνταξη θα μπορέσει επιτέλους να...χαρεί τη ζωή του και να πενθήσει τα νιάτα του.

Και συνεχίζουμε.


H μόλις δύο χρονών Diana Sofia Melitton κάθεται έξω από το σπίτι της με τα πράγματα της οικογένειάς της, λίγο μετά την έξωση από το σπίτι τους με τη...δυναμική συνδρομή της αστυνομίας και κοιτάζει ακτιβιστή να "μπουκάρει" στο διαμέρισμα των γονιών της για να το ξανανοίξει! Bραβευμένη φωτο του φωτογράφου του Associated Press, Adres Kudacki
... εικόνες από Ισπανία που η "κρίση των εξώσεών της" ήρθε και στην Ελλάδα των "αριστερών" και της εκχώρησης των κόκκινων δανείων σε distress funds
(από το  Οι πλειστηριασμοι σπιτιών στη χώρα της αριστερής πρώτης φοράς...)

...μια από τις συνηθισμένες πλέον σκηνές, "νόμιμων μπουκαδόρων" με τραπεζική βούλα, από την Ισπανία. Τι να πούμε τώρα; "Και στα δικά μας";

Στο προτεκτοράτο "Ελλάς", αυτό της "αριστεράς", ετοιμάζονται (ήδη έχουν ξεκινήσει) μαζικές κατασχέσεις σπιτιών, ακόμη και πρώτης κατοικίας. Και, σύμφωνα και με το "πρωτοποριακό" ισπανικό μοντέλο, ίσως δούμε τους ρόμποκοπς (παιδιά εργατών, αγροτών και υπαλλήλων που εξασφάλισαν επαγγελματική σταδιοδρομία και θαλπωρή) να σπάνε πόρτες κατοικιών σαν μεσαιωνικοί πολιορκητές με σύγχρονους πολιορκητικούς κριούς και να πετάνε στους δρόμους οικογένειες ακόμη και με μωρά ή και αναπήρους...
 
To trailer της σοκαριστικής πραγματικά αμερικανικής ταινίας "99 Homes", για τo τσουνάμι εξώσεων εκεί και το ταυτόχρονο τζογάρισμα στην αγορά ακινήτων από τους αετονύχηδες...

Στο προτεκτοράτο "Ελλάς", αυτό της first time "αριστεράς", τα ένστολα παιδιά των εργατών, αγροτών και υπαλλήλων ψεκάζουν με χημικά συνταξιούχους που διαμαρτύρονται για το δίχως φρένο πετσόκομμα των ήδη καταβαραθρωμένων συντάξεών τους, οι οποίες δεν τους εξασφαλίζουν πια ούτε καν αξιοπρεπή θάνατο. Διότι τα γερόντια αγρίεψαν και τόλμησαν να επιχειρήσουν να ανατρέψουν ολόκληρη κλούβα των ΜΑΤ. Της "αριστεράς". Μια και δεν μπορούν να ρίξουν μπουρλότο στις σπιταρώνες πολιτικών και κρατικοδίαιτων "κουμπάρων" τους, στις βίλες μετά πισινών, στις καταθέσεις σε υπεράκτιες εταιρείες και στις συμφωνίες με δωράκια κάτω από τα τραπέζια για την ανάθεση δημόσιων έργων υποδομών. Οι συνταξιούχοι που προσέρχονται σε μεγάλο ποσοστό στις κάλπες ως υπεύθυνοι ψηφοφόροι στην απροκάλυπτη ολιγαρχία της κοινοβουλευτικής αγυρτείας και των φανφάρων περί "κοινωνικού κράτους". Κι εξαπατώνται και αυτοί ξανά και ξανά.
Και οι κύριοι και κυρίες βουλευτές, μετά από μία τετραετή θητεία (ή και λιγότερων ετών) εξασφαλίζουν μια διόλου ευκαταφρόνητη σύνταξη εφ'όρου ζωής. Όπου σε μια "δημοκρατική" βουλή (που σημαίνει βούληση, δηλαδή θέληση του...λαού) απλώς επικυρώνουν όλα όσα γουστάρει και φέρνει εκεί η εκάστοτε κυβέρνηση, όπως οι περίφημες "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου" και οι "τροπολογίες". Ξέρετε, ας πούμε, πόσες τροπολογίες πέρασε μαζζεμένες η κυβέρνηση Σαμαρά πριν παραδώσει τη σκυτάλη στην "αριστερά" κι ακόμα δεν γνωρίζουμε τι συνέπειες έχουν και ποιους ωφέλησαν τα μάλα;
Και μετά το αστυνομικό ψέκασμα σε βάρος των συνταξιούχων, ο "αριστερός μαέστρος" διαμαρτυρήθηκε για τη ρίψη χημικών, λες και τα ΜΑΤ αποφασίζουν μόνα τους, αγνοώντας τις "αριστερές αρχές" (ή λες να συμβαίνει αυτό;):  Η "ΟΡΓΗ" Τσίπρα για την επίθεση στους συνταξιούχους

Στο προτεκτοράτο "Ελλάς", αυτό της "ήρθαμε για να ισοπεδώσουμε ό,τι αδυνατούσαν οι προηγούμενοι  να αποτελειώσουν"-"αριστεράς", {κι ένα παλιότερο προφητικό άρθρο από τον Ένοικο: Η "αριστερά" ήρθε- η ελπίδα έφυγε;} βάζουν λουκέτο και στα συσσίτια και στα κοινωνικά παντοπωλεία και φαρμακεία!!! Kλείσιμο όλων αυτών δηλαδή που πρόσφεραν στήριξη σε πάρα πολλές χιλιάδες ανθρώπων, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια επονείδιστη εξαθλίωση-κόλαφο κάθε έννοιας σχετικής με νομιμότητα και μέριμνας υπέρ αδυνάτων! Ακόμα και λίγους μήνες να διαρκέσει αυτό, το πλήγμα θα είναι ιδιαίτερα επώδυνο.

(ΠΟΙΟΙ "ΚΑΝΟΝΕΣ" ΠΟΙΑΣ Ε.Ε. ΒΡΕ ΛΑΜΟΓΙΑ; " Άκυρα τα δάνεια αν παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα ")

Η "ευέλικτη εργασία" {Πώς μετατρέπουν την Ελλάδα σε εργασιακό παράδεισο (για εργοδότες) και  "Κοινωφελής", ενοικιαζόμενη εργασία...- Το νέο κοινωνικό μοντέλο εργασιακής εκμετάλλευσης και ο ρόλος των ΜΚΟ ως σύγχρονα δουλεμπορικά! ( Η ΓΣΕΕ το μεγαλύτερο δουλεμπορικό! } στη δουλεμπορική γαλέρα της "ανάπτυξης", της πλέον μισητής λέξης των τελευταίων ετών, και των ενάντια σε κάθε λογική φοροεισπραχτικών επιδρομών έχει οδηγήσει στην τερατογένηση ενός νέου σαρωτικού λαϊκού συνθήματος: "να βγει κι αυτός ο μήνας..."  Που μεταφράζεται στο να παραμείνουμε ζωντανοί, υγιείς, έξω από την ψειρού λόγω της πλήρους πια αδυναμίας αντιμετώπισης της λερναίας ύδρας των "υποχρεώσεων"!
Σύντομα αυτό θα μετατραπεί, αν δεν έχει συμβεί ήδη για πολλούς , στο "να βγει άλλη μια μέρα"...

Στο ευρωπαϊκό πειραματόζωο "Ελλάς", με αριστερούς πλέον φύλακες του εγαστηρίου-εργοτάξιου γκρεμίσματος και ξεπουλήματος έναντι πινακίου φακής των πάντων (έμψυχων και άψυχων), τα ιδεολογικά πρόσημα κατάντησαν, με τον πιο ηχηρό τρόπο, άδεια κελύφη στους ωκεανούς της παγκοσμιοποιημένης κτηνωδίας.
Σημασία όμως έχει ότι το κίνημα μοιάζει να βρίσκεται σε μια φάση που, αν όχι παρατεινόμενη σύγχυση, θυμίζει τουλάχιστον σιγή ασυρμάτου. Και η ανάμεσα στους ανθρώπους όλο και πιο διαδεδομένη ατάκα "δεν υπάρχει άλλη λύση" θυμίζει τα τελευταία σαλέματα του ναρκομανή πριν πέσει σε μη αναστρέψιμο κώμα! Μια μαζική ύπνωση, ένα καταστροφικό "οβερντόουζ" από την εισχώρηση στην καρδιά και το μυαλό ενός συνδυασμού Φόβου και έλλειψης νοήματος.

 Όσον αφορά το φόβο, να'ναι καλά και η κολοσσιαία κοινωνική μηχανική και προπαγάνδα διαμόρφωσης αντιλήψεων.
Όσον αφορά το νόημα {Η Μαύρη Τρύπα επί Γης}, πρόκειται για εκείνες τις ποιότητες που βιώνει ο άνθρωπος ή τον καθορίζουν ως ψυχοσωματική οντότητα και του επιτρέπουν να έχει και την ευφυΐα (ναι, αυτή είναι η σωστή λέξη!) να επαναξιολογεί και να συνεχίζει τη ζωή του. Δίχως να λυγίζει μέχρι να σπάσει, όταν έρθει η στιγμή να δει το σκουληκιασμένο πραγματικό πρόσωπο των κάθε είδους ταγών του και ζήσει την κατάρρευση με πάταγο όλων εκείνων των πεποιθήσεων, δικών του και των γύρων του, για το πώς λειτουργούσε ως τώρα ο κόσμος αυτός...


Και ακόμη όμως και η "επανάσταση για την κάβλα της" (να θυμηθούμε και το περίφημο βιβλίο τoυ Abbie Hoffman) χρειάζεται ως κινητήριο καύσιμο..."καυλωμένους!"
{Συμπέρασμα: Καυλώνω άρα υπάρχω!}.

Γιατί...γιατί αν έχουμε γίνει οι πουτανίτσες κάθε βαθμίδας προαγωγών: Των φατριών αχρείων μεγαλοτσιφλικάδων...Των χαρτογιακάδων φλωρο-γραφειοκρατών τους...Των αγυρτών πολιτικάντηδων που το μόριό τους πέφτει μέσα στα μεταξωτά βρακιά τους πότε αριστερά, πότε δεξιά και πότε χάσκει κάπου στο κέντρο σαν ερμαφρόδιτη κλωστίτσα...Και των γεμάτων σοβαρά ψυχολογικά σύνδρομα κατασταλτικών μηχανισμών τους και τρομοκρατικών οργανώσεών τους {Μια αιμοδιψής σκιά που στοιχειώνει την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο}...Τότε είμαστε άξιοι μιας τύχης που δεν έχει σχέση με τύχη. Αλλά με επιλογή!
 Κι όπως έλεγε ο Νίτσε, δεν υπάρχει τυχαιότητα και η τύχη είσαι εσύ που συμβαίνεις σ'εσένα.
Και κάθε επιλογή προϋποθέτει και το ανάλογο ρίσκο. Κάτι που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στην Κίνηση και τη γλίτσα και αρρώστια των λιμνάζοντων υδάτων.



Κι αλήθεια: Πώς είναι δυνατόν ένας διανοητικά ακέραιος, ένας ψυχικά υγιής, ένας έντιμος και ελεύθερος εσωτερικά άνθρωπος να μην αρρωσταίνει και να μην επαναστατεί με όλες αυτές τις νοσηρές και ατιμωτικές και εξωφρενικές καταστάσεις κι ακόμη περισσότερες;

Είναι δυνατόν;

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου