ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία: "Με συντάξεις κάτω από το όριο της φτώχειας των 665 ευρώ 4 στους 10 συνταξιούχους"

"Επιπλέον, από το σύνολο των 2.637.090 συνταξιούχων όλων των κατηγοριών (γήρατος, θανάτου, αναπηρίας), περίπου το 1.511.000 (περίπου το 60%) λαμβάνει αποδοχές μέχρι 800 ευρώ και αφαιρουμένων των κρατήσεων και της περίθαλψης το τελικό ποσό πέφτει σε αρκετές περιπτώσεις και κάτω από τα 700 ευρώ. Μάλιστα, ειδικά η συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων αναπηρίας λαμβάνει αποδοχές από 250 έως 540 ευρώ!" 

 Κατά την τρόικα, και με τη σύμφωνη γνώμη (που το θράσος τους συνεχίζεται έως σήμερα αμείωτο να υφίσταται) των σαμαροβενιζελικών εγχώριων μάνατζερ  της "Διεθνούς των Τοκογλύφων",  παρατηρούνταν το "απαράδεκτο" εξής καθεστώς: αυτό της υψηλής μέσης σύνταξης για τους Έλληνες ασφαλισμένους, καθώς και μεγάλα ποσοστά των κατηγοριών συνταξιούχων ή ΑμεΑ, που είχαν συνταξιοδοτηθεί πριν τα 62 τους χρόνια. Και με αυτό το διάτρητο "επιχείρημα" προχώρησαν στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλειας και τη δολοφονική για τους δικαιούχους συρρίκνωση και κατεδάφιση των επιδομάτων πρόνοιας και των συντάξεων. Για να δούμε όμως τι έχουν να πουν τα επίσημα αποκαλυπτικά στοιχεία, με τους αριθμούς ως αδιάψευστους μάρτυρες...

Με συντάξεις κάτω από το όριο της φτώχειας των 665 ευρώ 4 στους 10 συνταξιούχους



Από την επεξεργασία των στοιχείων των συντάξεων του Μαρτίου του 2015 προέκυψε ότι ο αριθμός των συνταξιούχων της χώρας ανέρχεται σε 2.654.784, μειωμένος κατά 2.865 συνταξιούχους σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Το μηνιαίο ποσό που καταβλήθηκε ανήλθε σε 2.346.571.801 ευρώ.

Το Μάρτιο του 2015 πληρώθηκαν συνολικά 4.541.966 συντάξεις, από τις οποίες οι 2.902.477 ήταν κύριες και 1.639.489 επικουρικές.


Το 25% των συνταξιούχων είναι ηλικίας άνω των 81 ετών, το 32% κυμαίνεται μεταξύ 71 και 80 ετών, το 38% μεταξύ 51 έως 70 ετών ενώ μόλις το 1% είναι συνταξιούχοι ηλικίας μικρότερης των 25 ετών. Συνταξιούχοι ηλικίας μεταξύ 56-65 ετών λαμβάνουν τα υψηλότερα ποσά σύνταξης.

Η πλειονότητα των συνταξιούχων λόγω γήρατος (σε ποσοστό 18% του συνόλου) είναι ηλικίας μεταξύ 66-70 ετών με μέση σύνταξη που αγγίζει το ποσό των 1.061,87 ευρώ.

Υπενθυμίζεται, ότι για τον υπολογισμό του μέσου εισοδήματος από συντάξεις αθροίζονται στην κατηγορία σύνταξης γήρατος και όλες οι συντάξεις άλλων κατηγοριών (θανάτου, αναπηρίας) που ενδεχομένως λαμβάνει ένας συνταξιούχος.

Τέλος, από την κατανομή του πλήθους των συντάξεων ανά συνταξιούχο παρατηρείται πως 1.286.180 συνταξιούχοι λαμβάνουν 1 μόνο σύνταξη, 954.322 λαμβάνουν 2 συντάξεις και 334.914 συνταξιούχοι λαμβάνουν τρεις συντάξεις.

Πολύ περιορισμένος αριθμός λαμβάνει πάνω από 7 συντάξεις. Με αφορμή την ανακοίνωση των στοιχείων της 22ης έκθεσης του πληροφοριακού συστήματος «ΗΛΙΟΣ», που αφορά στις συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα για τον μήνα Μάρτιο του 2015, ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Δημήτρης Στρατούλης δήλωσε τα εξής:

«Τα στοιχεία της 22ης έκθεσης του πληροφοριακού συστήματος ΗΛΙΟΣ είναι αποκαλυπτικά σε σχέση με τα πραγματικά δεδομένα που αφορούν το ύψος των συντάξεων για τη μεγάλη μερίδα των ασφαλισμένων και έρχονται να διαψεύσουν δημοσιεύματα ξένων ΜΜΕ και δηλώσεις εκπροσώπων των δανειστών της χώρας. Το 44,8% των συνταξιούχων (1.189.396 από 2.654.784) παίρνουν συντάξεις κάτω από το σταθερό όριο της σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ (σταθερό όριο σχετικής φτώχειας του 2013 από ΕΛΣΤΑΤ).

Το διαβάσαμε στον αγγελιοφόρο


Επίσης, ως συμπλήρωμα πάνω σε αυτά τα στοιχεία διαβάζουμε και στο capital: "Επιπλέον, από το σύνολο των 2.637.090 συνταξιούχων όλων των κατηγοριών (γήρατος, θανάτου, αναπηρίας), περίπου το 1.511.000 (περίπου το 60%) λαμβάνει αποδοχές μέχρι 800 ευρώ και αφαιρουμένων των κρατήσεων και της περίθαλψης το τελικό ποσό πέφτει σε αρκετές περιπτώσεις και κάτω από τα 700 ευρώ. Μάλιστα, ειδικά η συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων αναπηρίας λαμβάνει αποδοχές από 250 έως 540 ευρώ!"

Κι όποιος από αυτούς ζήσει έζησε... Αν σκεφτείς και την κατάσταση όσον αφορά την πρόσβαση στη "δημόσια δωρεάν Υγεία":
"Σε ποια χώρα;" (η κατεδάφιση της Υγείας στο νοσηρό όνομα μιας αντι-"ανάπτυξης" και γενοκτονίας κοινωνικής) ΒΙΝΤΕΟ
Δυστυχώς πάντα επίκαιρο στη χώρα των "θαυμάτων": "Γιατί γίνεται τόσος ντόρος σχετικά με το θέμα των φαρμάκων; Πού είναι το παράξενο;"(Κακώς ήλθες σε αυτή την Ελλάδα! Η υγεία της ψυχής σου και της σάρκας σου βρίσκονται σε κίνδυνο!)

Κι αν σαν αντεπιχείρημα ακουστεί ότι η χώρα γέμισε συνταξιούχους, λόγω και της γήρανσης του πληθυσμού και της ταυτόχρονης πτώσης των γεννήσεων (σαφές δημογραφικό πρόβλημα), τότε η ερώτηση (ρητορική) είναι αναπόφευκτη: 
κατά πόσο σε αυτή πια την Ελλάδα-αποικία συσσώρευσης απεχθούς χρέους και κοινωνικής εξαθλίωσης και εργασιακής δουλείας και ομηρίας και μαζικής μετανάστευσης για αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, υπάρχουν κίνητρα τέτοια ώστε να κάνει κάποιος οικογένεια που θα φέρει παιδιά στον κόσμο της "βιωσιμότητας" υπέρογκων χρεών και εργασιακών δουλεμπορικών και θα καταφέρει να τα αναθρέψει και μεγαλώσει με αξιοπρέπεια; 
 Στη φτώχια ζει ένα στα τέσσερα παιδιά που ζει στην Ελλάδα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου