ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Ξεχάστε ό,τι ξέρατε περί "πραγματικότητας"...

Παλιότερη ανάρτηση του no Gravity Zone από τον ανιχνευτή.
Αφιερωμένο όχι μόνο στους αναζητητές της αλήθειας. Πέρα από κάθε όριο, από δογματισμούς παρωχημένους και από περιφράξεις εκ του πονηρού, μπροστά στις εκπληκτικές νέες προοπτικές που διευρύνουν τη συνειδητότητα επικίνδυνα για κάθε καταπιεστικό οικοδόμημα κι απελευθερώνουν και την ανθρώπινη αντίληψη από κάθε είδους τέλμα! Αφιερωμένο και στους απαρέγκλιτους υπέρμαχους κάθε μορφής υλισμού: κοινωνικού, διανοητικού, αδιάλλακτου ή διαλεκτικού.

  • Ξεχάστε ό,τι ξέρατε περί "πραγματικότητας": αυτή διαμορφώνεται από τη συνείδηση του παρατηρητή που επηρεάζει την "ύλη", το σύμπαν υιοθετεί ΟΛΕΣ τις πιθανότητες και είναι κυρίως πνευματικής φύσης!

ME ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: τα δομικά στοιχεία-θεμέλιοι λίθοι της ΥΛΗΣ τα υποατομικά σωματίδια ή κβάντα (από το λατινικό quantum= μικρότατo πακέτo ενέργειας), από τα οποία αποτελούμαστε εμείς και τα πάντα γύρω μας και συνέχουν αυτό που λέμε ΥΛΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, όπως έχει αποδειχτεί σε αμέτρητα πειράματα, άλλοτε συμπεριφέρονται σαν υλικά σωματίδια κι άλλοτε σαν ενεργειακά κύματα! Όσο για την "πραγματικότητα;" Αυτή εξαρτάται από τον παρατηρητή (ΔΕΝ είναι αυτή που θέλουν να μας πείσουν οι "εγκέφαλοι" αυτού του επιτηδευμένα μονολιθικού κόσμου ότι είναι) και είναι...ΕΥΠΛΑΣΤΗ, γιατί το Σύμπαν υιοθετεί ΟΛΕΣ τις πιθανότητες-προοπτικές που παρουσιάζονται για ένα γεγονός!!!

Αυτό σημαίνει ότι ίσως σε μια παράλληλη χρονική γραμμή ή διάσταση(=κατεύθυνση) , ο Χίτλερ και οι ναζήδες έχουν νικήσει στον πόλεμο και είναι παγκόσμιο καθεστώς  ή έχει γίνει ανακωχή, σε κάποια άλλη "κατεύθυνση" και έχουν μοιραστεί τον πλανήτη οι Αμερικανοί και Σοβιετικοί με τις δυνάμεις του Άξονα..! Επιστημονική φαντασία; Χμ! Αυτή ωχριά μπροστά στις φανταστικές πτυχές της (ή των) πραγματικότητας(-ων)...

 Για επιστημονική απόδειξη των παραπάνω δεν έχετε παρά να δείτε κι ένα απόσπασμα από το εξαιρετικό επιστημονικό ντοκυμαντέρ-ταινία " what the bleep do we know: down the rabbit hole", όπου σ'ένα κατατοπιστικότατο animation πληροφορούμαστε για το συγκλονιστικό πείραμα "της διπλής οπής" (the double slit experiment), με όλες τις απίστευτες κι όμως αληθινές προεκτάσεις του για τη φύση της περίφημης "πραγματικότητας". ¨Οπου έχει άνεϋ παρερμηνειών κι αμφισβητήσεων αποδειχτεί ότι η συνείδηση διαμορφώνει την πραγματικότητα κι όπου προέκταση άμεση είναι η διαπίστωση πως το σύμπαν ολάκερο είναι περισσότερο και κυρίως πνευματικής φύσης παρά...υλικής!
Άλλωστε οι ίδιοι πια οι επιστήμονες αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το 99,99% αυτού που αποκαλούμε "ύλη" αποτελείται από...κενό χώρο! Καθώς οι δομικοί λίθοι της ύλης, τα άτομα "περιέχουν" κενό μεταξύ του πυρήνα και των ηλεκτρονίων, αν κι έχει αποδειχτεί ότι το "κενό" μόνο ανενεργό δεν είναι. Καθώς από αυτό προκύπτουν μ'ένα αυθόρμητο τρόπο τα στοιχειώδη σωματίδια, που η σύγχρονη Φυσική δεν τα θεωρεί ως ίχνη ή κόκκους ύλης αλλά ως πρότυπα πιθανοτήτων μέσα σ'ένα αδιάσπαστο κοσμικό δίκτυο.

Αλλά ας δούμε κι όσα εκπληκτικά έχει να μας πληροφορήσει (όλο το Σύμπαν είναι ίσως μια τεράστια πληροφορία που αποτελείται από μυριάδες επιμέρους πληροφορίες και το ερώτημα είναι ποιοι... "την λαμβάνουν") το διαβόητο πείραμα "της διπλής οπής", με ελληνικούς υπότιτλους, για τη "μαγική" φύση της πραγματικότητας. Που συντρίβει τις καθιερωμένες για πολύ καιρό πεποιθήσεις περί υλικού μηχανιστικού σύμπαντος...

ανιχνευτής


Διαβάζουμε και σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο: Επιστημονική μελέτη δείχνει διαλογιζόμενους που επηρεάζουν κβαντικά συστήματα εξ’ αποστάσεως (Βίντεο) τα εξής γύρω από τις απίστευτες προεκτασεις του πειράματος:

" Αυτό το πείραμα είναι ένα από τα πολλά που αποδεικνύουν ότι η συνείδηση και ο φυσικός υλικός μας κόσμος είναι αλληλένδετα. Πρόσφατα δημοσιεύτηκε μια μελέτη με τίτλο «8 επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν ότι η συνείδηση διαμορφώνει το υλικό μας πεδίο»

Ένα βασικό σημείο της νέας φυσικής είναι το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως ο παρατηρητής μπορεί να διαμορφώσει την πραγματικότητα. Ως παρατηρητές, εμπλεκόμαστε προσωπικά στη δημιουργία της δικής μας πραγματικότητας. Οι φυσικοί αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το σύμπαν είναι μια «ψυχική» κατασκευή.

Ο πρωτοπόρος Βρετανός φυσικός Sir James Jeans έγραψε ότι το ποτάμι της γνώσης οδεύει προς μια μη μηχανική πραγματικότητα. Το σύμπαν αρχίζει να φαίνεται περισσότερο σαν μια τεράστια σκέψη παρά σαν μια τεράστια μηχανή. Η σκέψη δεν φαίνεται πλέον ως μια τυχαία εισβολή στη σφαίρα της ύλης αλλά θα πρέπει μάλλον να την αναγνωρίσουμε ως δημιουργό και κυβερνήτη του βασιλείου της ύλης.

Ας ξεχάσουμε λοιπόν παλαιότερες θεωρίες και ας αποδεχτούμε το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα. Το σύμπαν είναι άυλο, ψυχικό και πνευματικό (R.C. Henry, «Το ψυχικό σύμπαν», Nature, 436:29, 2005)."


Συσχετίστε άμεσα τα παραπάνω με αυτά:
 μορφογενετικά πεδία, το πνευματικό υπόβαθρο του φυσικού κόσμου
  "BIOKENTΡΙΣΜΟΣ": Η επέλαση της νέας επιστημονικής αντίληψης για έναν κόσμο όπου ο χωροχρόνος είναι κατασκεύασμα του νου και ο θάνατος ΔΕΝ υφίσταται!
 Μάνος Δανέζης «Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»
Και ακολουθήστε τον τρισδιάστατο Dr Quantum σ'ένα εκπληκτικό ταξίδι στη δισδιάστατη "επιπεδούπολη". Όπου οι με την ανάλογη "δύο διαστάσεων αντίληψη" κάτοικοί της μπορούν να αντιληφθούν την επιρροή του ως κάτι σαν.."θεϊκό άγγιγμα"!  Χμ! έτσι;
Dr Quantum Visits Flatland - Ο δρ Κβάντουμ επισκέπτεται την "επιπεδούπολη"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου