...και τι περιμένουν για να το κάνουν; Το μεσσία ή το...Χάρο να τους πάρει πρόωρα, από την πείνα, τις κακουχίες και την κατάθλιψη..;
Aπορία δικιά μας: Αν οι φτωχοί και οι κατατρεγμένοι του κόσμου ετούτου μάθαιναν (λες και δεν το ξέρουν ήδη ή έστω το υποπτεύονται) όλο το μέγεθος των διαστάσεων της προδοσίας κατά των ανθρώπων και της κατάχρησης του παραγόμενου πλούτου των κοινωνιών και της ιδιοποίησης ολόκληρης της γης από τους (πολύ) ολίγους...Και αποφάσιζαν ξαφνικά να συμπλεύσουν, παραμερίζοντας τις διαφορές τους-βούτυρο στο ψωμί των εκμεταλλευτών τους και να αυτο-οργανωθούν, παρακινούμενοι από την ανάγκη και τα κοινά συμφέροντα και... Προχωρούσαν στη μαζική υπέρβαση μιας επανάστασης, θα είχαν άραγε ως κρυφό και ανομολόγητο στόχο να γίνουν πλούσιοι στη θέση των πλουσίων; Όλοι; ή θα εμπνέονταν από την ξεκάθαρα επαναστατική στόχευση της ισομερούς κατανομής του πλούτου και της δύναμης, της εξουσίας μέσα στην κοινωνία; Με βασικό κι αδιαπραγμάτευτο γνώμονα την ελευθερία, άρα και την αυτονομία των μελών της κοινότητας (ή κοινοτήτων-συγκοινωνούντων δοχείων) και με μόνο δείκτη ανάπτυξης την ΕΥΤΥΧΙΑ της κοινότητας και των μελών της.
Μήπως απλώς θα άλλαζε μορφές κι ορολογίες (πχ μια επανάσταση στο όνομα του προλεταριάτου μα στη συνέχεια ερήμην αυτού από τους θεοποιημένους "μπροστάρηδες") αυτός ο αέναος φαύλος κύκλος; Αυτό το γόνιμο έδαφος για σωρεία δημαγωγών και παρασιτικών οργανισμών; Που όλα τα σημεία του περιστρέφονται γύρω από τη χοάνη του κέντρου του: τη χρηματοοικονομική πανούκλα και τους κώδικές της. Οι οποίοι διαφθείρουν βαθιά τη φύση των ατόμων και των κοινωνιών, μέχρι τη συντριβή τους...
Υπάρχουν τελικά τρόποι και ιδέες που χαράσσουν ρότες διεξόδου από τη φυλακή αυτής της φαυλότητας; Δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο, αλλά ούτε κι ακατόρθωτο κι εμείς πιστεύουμε πως ναι! Εσείς;
Άλλωστε όπως έχει επισημάνει και ο Ένοικος:
"Όταν η παθητικότητα και η εθελούσια δουλεία των πολλών γίνεται νόμος, η ασέλγεια των λίγων σε βάρος των πολλών γίνεται καθήκον!"
Όσο για μένα, πιστεύω πως κάθε μάχη ξεκινάει πρώτιστα από το αυστηρά προσωπικό έδαφος του ατόμου. Ψυχικό, διανοητικό, συναισθηματικό. Και απλώνεται προς τα έξω, αδιαφορώντας για την πληρωμή τιμημάτων, σα διάφανο βιωματικό παράδειγμα. Άλλωστε οι αγώνες που χάνονται στα σίγουρα ειν'αυτοί που δεν δίνονται ή αφήνονται ανολοκλήρωτοι στη μέση...
Κι αν η υπάρχει η χυδαιότητα των αφεντάδων κι αρχόντων, αυτή τρέφεται κι αυγατίζει απ'τη χυδαιότητα της συναινετικής υποταγής των δούλων κι αρχόμενων...
Ιδού λοιπόν και κάποιες ιδέες ως ερεθίσματα προς επεξεργασία:
Η ΟΥ-ΤΟΠΙΑ ΕΙΝ'ΕΔΩ!
Να κερδίσουμε τις στιγμές μας!
Γιατί οφείλουμε να αρνούμαστε, ψυχή τε και σώματι, αυτούς τους κανόνες αυτής της κοινωνίας...
Η "διάφανη" παρέα των "ΔΕΝ"
Ισότητα δεν σημαίνει ισοπέδωση των πάντων, αλλά ίσες ευκαιρίες καλλιέργειας κι ανάδειξης των ανθρώπινων δυνατοτήτων...
Υπάρχει κάτι ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ και ξεκινά ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!
"A Tornallom" (ή Ανταλλαγή εργασίας, χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα)
ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΑΧΡΗΜΑΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τοπικοποίηση
Διασχίζοντας τα βασίλεια του Φόβου και των κλώνων του...
Πολιτισμένοι και απολίτιστοι, πεποιθήσεις και αποκαθήλωσή τους.
Κάποιες ιδέες προς επεξεργασία (ατομικότητα σε συνέργεια με τη συλλογικότητα)...
Αν ήξεραν οι φτωχοί πόση χλιδή κατέχουν οι πλούσιοι θα είχαν επαναστατήσει
του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη
Πλατεία Συντάγματος, πλατεία Ομόνοιας, οδός Αιόλου, οδός Αθηνάς , οδός Σταδίου, παντού μεγάλα και φανταχτερά καταστήματα με τις βιτρίνες τους στολισμένες.
Ακριβώς κάτω από τις βιτρίνες, τόσο κοντά στα επώνυμα και γεμάτα φινέτσα προϊόντα, οι άστεγοι και οι κατατρεγμένοι χαλάνε την εικόνα της αρμονίας και της επιχειρούμενης αποχαύνωσης.
Άνθρωποι σε χάρτινα στρώματα με μισή κουβέρτα, στην καλύτερη περίπτωση, για σκέπασμα και στέγη συγχρόνως.
Κοντά στο 1,5 εκατομμύριο οι άνεργοι που είναι εγγεγραμμένοι στις λίστες του ΟΑΕΔ και με τη φτώχια να έχει μπει στα σπίτια και τις ψυχές του 40% των Ελλήνων, είναι φανερό πως το «κόμμα» των νεόπτωχων χτυπάει αυτοδυναμία ενώ παράλληλα η συσσώρευση πλούτου και η αχαλίνωτη χλιδή «χτυπάει κόκκινο».
Την ίδια στιγμή υπάρχουν σπίτια που στο παιδικό δωμάτιο έχουν ενυδρείο με …. καρχαρίες, διαθέτουν παιδική τουαλέτα με τζακούζι και για τον κανακάρη τής οικογένειας είναι σταθμευμένα στο γκαράζ ….. 90 (ενενήντα) αυτοκίνητα.
Κάθε αυτοκίνητο κοστίζει όσο και το οικογενειακό εισόδημα μιας μεσαίας, από οικονομική άποψη, οικογένειας.
Δηλαδή, οι ζωές 90 οικογενειών, χωράνε σε ένα γκαράζ. Άλλες τόσες θα βρίσκονται στοιβαγμένες στην ντουλάπα με τα ρούχα, άλλες τόσες στην αποθήκη παπουτσιών, πολύ περισσότερες στις θήκες των κοσμημάτων και ασύγκριτα πιο πολλές στις τραπεζικές θυρίδες και στα βιβλιάρια καταθέσεων.
Η δε κυρία του σπιτιού, που μπορεί να φημίζεται για τα φιλανθρωπικά της αισθήματα, ξοδεύει 5.000 ευρώ για μια κρέμα ειδική για την αναδόμηση των βλεφάρων, και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τις σκηνοθετικές και καλλιτεχνικές αναζητήσεις του κανακάρη της.
Για τον εβδομαδιαίο ανεφοδιασμό του σκάφους της οικογένειας ξοδεύονται 50 με 70 χιλιάδες ευρώ ώστε να καλύπτονται και τα πιο απαιτητικά γούστα των μελλοντικών καλεσμένων που περιλαμβάνουν καλλιτέχνες, ηθοποιούς , υπουργούς, τραγουδιστές, μόδιστρους και λοιπές αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Τόση χλιδή και τόση πλεονεξία δίπλα σε τόση δυστυχία και τόση ανέχεια.
Λες και μπορεί ένας άνθρωπος να οδηγεί ταυτόχρονα 90 αυτοκίνητα, να μένει σε 10 σπίτια και να καταναλώνει τόνους τροφίμων.
Οι παραπάνω συμπεριφορές έρχονται να επιβεβαιώσουν την αλαζονεία και τη ματαιοδοξία που κυριαρχεί στα μυαλά και τις πρακτικές όλων αυτών που δεν ξέρουν, κυριολεκτικά, πόσο πλούτο έχουν.
Θυμίζει τη συμπεριφορά μιας άλλης πολύ πλούσιας κληρονόμου η οποία, καθισμένη στην ιδιωτική της παραλία, άκουσε την αναγγελία της ώρας στο ραδιόφωνο και διαπίστωσε ότι δεν ταυτιζόταν με την ένδειξη του ολόχρυσου ρολογιού της. Η άμεση αντίδρασή της ήταν να πετάξει το ρολόι στη θάλασσα, αρνούμενη να δεχτεί το γεγονός ότι το σύμπαν δεν είναι συγχρονισμένο μαζί της. Και αφού δεν μπορούσε να καταστρέψει το σύμπαν, κατάστρεψε το ρολόι που της θύμισε ότι ίσως υπάρχουν και πράγματα που δεν μπορεί να εξουσιάζει, όπως είναι ο χρόνος.
Αν οι φτωχοί του κόσμου μπορούσαν να φανταστούν πόσο πολύς πλούτος βρίσκεται σε τόσο λίγους ανθρώπους θα είχαν σίγουρα επαναστατήσει.
Όμως, δυστυχώς, η υπεύθυνη δημοσιογραφία και η υπεύθυνη ενημέρωση δεν συμπεριλαμβάνουν τέτοιου είδους ενοχλητικές ειδήσεις, χαλάνε τη διάθεση των αφεντικών.
Από το http://kyrgiakischristos.wordpress.com/ μέσω ΡΕΣΑΛΤΟ
Aπορία δικιά μας: Αν οι φτωχοί και οι κατατρεγμένοι του κόσμου ετούτου μάθαιναν (λες και δεν το ξέρουν ήδη ή έστω το υποπτεύονται) όλο το μέγεθος των διαστάσεων της προδοσίας κατά των ανθρώπων και της κατάχρησης του παραγόμενου πλούτου των κοινωνιών και της ιδιοποίησης ολόκληρης της γης από τους (πολύ) ολίγους...Και αποφάσιζαν ξαφνικά να συμπλεύσουν, παραμερίζοντας τις διαφορές τους-βούτυρο στο ψωμί των εκμεταλλευτών τους και να αυτο-οργανωθούν, παρακινούμενοι από την ανάγκη και τα κοινά συμφέροντα και... Προχωρούσαν στη μαζική υπέρβαση μιας επανάστασης, θα είχαν άραγε ως κρυφό και ανομολόγητο στόχο να γίνουν πλούσιοι στη θέση των πλουσίων; Όλοι; ή θα εμπνέονταν από την ξεκάθαρα επαναστατική στόχευση της ισομερούς κατανομής του πλούτου και της δύναμης, της εξουσίας μέσα στην κοινωνία; Με βασικό κι αδιαπραγμάτευτο γνώμονα την ελευθερία, άρα και την αυτονομία των μελών της κοινότητας (ή κοινοτήτων-συγκοινωνούντων δοχείων) και με μόνο δείκτη ανάπτυξης την ΕΥΤΥΧΙΑ της κοινότητας και των μελών της.
Μήπως απλώς θα άλλαζε μορφές κι ορολογίες (πχ μια επανάσταση στο όνομα του προλεταριάτου μα στη συνέχεια ερήμην αυτού από τους θεοποιημένους "μπροστάρηδες") αυτός ο αέναος φαύλος κύκλος; Αυτό το γόνιμο έδαφος για σωρεία δημαγωγών και παρασιτικών οργανισμών; Που όλα τα σημεία του περιστρέφονται γύρω από τη χοάνη του κέντρου του: τη χρηματοοικονομική πανούκλα και τους κώδικές της. Οι οποίοι διαφθείρουν βαθιά τη φύση των ατόμων και των κοινωνιών, μέχρι τη συντριβή τους...
Υπάρχουν τελικά τρόποι και ιδέες που χαράσσουν ρότες διεξόδου από τη φυλακή αυτής της φαυλότητας; Δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο, αλλά ούτε κι ακατόρθωτο κι εμείς πιστεύουμε πως ναι! Εσείς;
Άλλωστε όπως έχει επισημάνει και ο Ένοικος:
"Όταν η παθητικότητα και η εθελούσια δουλεία των πολλών γίνεται νόμος, η ασέλγεια των λίγων σε βάρος των πολλών γίνεται καθήκον!"
Όσο για μένα, πιστεύω πως κάθε μάχη ξεκινάει πρώτιστα από το αυστηρά προσωπικό έδαφος του ατόμου. Ψυχικό, διανοητικό, συναισθηματικό. Και απλώνεται προς τα έξω, αδιαφορώντας για την πληρωμή τιμημάτων, σα διάφανο βιωματικό παράδειγμα. Άλλωστε οι αγώνες που χάνονται στα σίγουρα ειν'αυτοί που δεν δίνονται ή αφήνονται ανολοκλήρωτοι στη μέση...
Κι αν η υπάρχει η χυδαιότητα των αφεντάδων κι αρχόντων, αυτή τρέφεται κι αυγατίζει απ'τη χυδαιότητα της συναινετικής υποταγής των δούλων κι αρχόμενων...
Ιδού λοιπόν και κάποιες ιδέες ως ερεθίσματα προς επεξεργασία:
Η ΟΥ-ΤΟΠΙΑ ΕΙΝ'ΕΔΩ!
Να κερδίσουμε τις στιγμές μας!
Γιατί οφείλουμε να αρνούμαστε, ψυχή τε και σώματι, αυτούς τους κανόνες αυτής της κοινωνίας...
Η "διάφανη" παρέα των "ΔΕΝ"
Ισότητα δεν σημαίνει ισοπέδωση των πάντων, αλλά ίσες ευκαιρίες καλλιέργειας κι ανάδειξης των ανθρώπινων δυνατοτήτων...
Υπάρχει κάτι ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ και ξεκινά ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!
"A Tornallom" (ή Ανταλλαγή εργασίας, χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα)
ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΑΧΡΗΜΑΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τοπικοποίηση
Πολιτισμένοι και απολίτιστοι, πεποιθήσεις και αποκαθήλωσή τους.
Κάποιες ιδέες προς επεξεργασία (ατομικότητα σε συνέργεια με τη συλλογικότητα)...
ανιχνευτής
Αν ήξεραν οι φτωχοί πόση χλιδή κατέχουν οι πλούσιοι θα είχαν επαναστατήσει
του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη
Πλατεία Συντάγματος, πλατεία Ομόνοιας, οδός Αιόλου, οδός Αθηνάς , οδός Σταδίου, παντού μεγάλα και φανταχτερά καταστήματα με τις βιτρίνες τους στολισμένες.
Ακριβώς κάτω από τις βιτρίνες, τόσο κοντά στα επώνυμα και γεμάτα φινέτσα προϊόντα, οι άστεγοι και οι κατατρεγμένοι χαλάνε την εικόνα της αρμονίας και της επιχειρούμενης αποχαύνωσης.
Άνθρωποι σε χάρτινα στρώματα με μισή κουβέρτα, στην καλύτερη περίπτωση, για σκέπασμα και στέγη συγχρόνως.
Κοντά στο 1,5 εκατομμύριο οι άνεργοι που είναι εγγεγραμμένοι στις λίστες του ΟΑΕΔ και με τη φτώχια να έχει μπει στα σπίτια και τις ψυχές του 40% των Ελλήνων, είναι φανερό πως το «κόμμα» των νεόπτωχων χτυπάει αυτοδυναμία ενώ παράλληλα η συσσώρευση πλούτου και η αχαλίνωτη χλιδή «χτυπάει κόκκινο».
Την ίδια στιγμή υπάρχουν σπίτια που στο παιδικό δωμάτιο έχουν ενυδρείο με …. καρχαρίες, διαθέτουν παιδική τουαλέτα με τζακούζι και για τον κανακάρη τής οικογένειας είναι σταθμευμένα στο γκαράζ ….. 90 (ενενήντα) αυτοκίνητα.
Κάθε αυτοκίνητο κοστίζει όσο και το οικογενειακό εισόδημα μιας μεσαίας, από οικονομική άποψη, οικογένειας.
Δηλαδή, οι ζωές 90 οικογενειών, χωράνε σε ένα γκαράζ. Άλλες τόσες θα βρίσκονται στοιβαγμένες στην ντουλάπα με τα ρούχα, άλλες τόσες στην αποθήκη παπουτσιών, πολύ περισσότερες στις θήκες των κοσμημάτων και ασύγκριτα πιο πολλές στις τραπεζικές θυρίδες και στα βιβλιάρια καταθέσεων.
Η δε κυρία του σπιτιού, που μπορεί να φημίζεται για τα φιλανθρωπικά της αισθήματα, ξοδεύει 5.000 ευρώ για μια κρέμα ειδική για την αναδόμηση των βλεφάρων, και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τις σκηνοθετικές και καλλιτεχνικές αναζητήσεις του κανακάρη της.
Για τον εβδομαδιαίο ανεφοδιασμό του σκάφους της οικογένειας ξοδεύονται 50 με 70 χιλιάδες ευρώ ώστε να καλύπτονται και τα πιο απαιτητικά γούστα των μελλοντικών καλεσμένων που περιλαμβάνουν καλλιτέχνες, ηθοποιούς , υπουργούς, τραγουδιστές, μόδιστρους και λοιπές αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Τόση χλιδή και τόση πλεονεξία δίπλα σε τόση δυστυχία και τόση ανέχεια.
Λες και μπορεί ένας άνθρωπος να οδηγεί ταυτόχρονα 90 αυτοκίνητα, να μένει σε 10 σπίτια και να καταναλώνει τόνους τροφίμων.
Οι παραπάνω συμπεριφορές έρχονται να επιβεβαιώσουν την αλαζονεία και τη ματαιοδοξία που κυριαρχεί στα μυαλά και τις πρακτικές όλων αυτών που δεν ξέρουν, κυριολεκτικά, πόσο πλούτο έχουν.
Θυμίζει τη συμπεριφορά μιας άλλης πολύ πλούσιας κληρονόμου η οποία, καθισμένη στην ιδιωτική της παραλία, άκουσε την αναγγελία της ώρας στο ραδιόφωνο και διαπίστωσε ότι δεν ταυτιζόταν με την ένδειξη του ολόχρυσου ρολογιού της. Η άμεση αντίδρασή της ήταν να πετάξει το ρολόι στη θάλασσα, αρνούμενη να δεχτεί το γεγονός ότι το σύμπαν δεν είναι συγχρονισμένο μαζί της. Και αφού δεν μπορούσε να καταστρέψει το σύμπαν, κατάστρεψε το ρολόι που της θύμισε ότι ίσως υπάρχουν και πράγματα που δεν μπορεί να εξουσιάζει, όπως είναι ο χρόνος.
Αν οι φτωχοί του κόσμου μπορούσαν να φανταστούν πόσο πολύς πλούτος βρίσκεται σε τόσο λίγους ανθρώπους θα είχαν σίγουρα επαναστατήσει.
Όμως, δυστυχώς, η υπεύθυνη δημοσιογραφία και η υπεύθυνη ενημέρωση δεν συμπεριλαμβάνουν τέτοιου είδους ενοχλητικές ειδήσεις, χαλάνε τη διάθεση των αφεντικών.
Από το http://kyrgiakischristos.wordpress.com/ μέσω ΡΕΣΑΛΤΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου