ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Ελλειμματικοί προϋπολογισμοί και...στο Χάρβαρντ



Στο Χάρβαρντ είχε πάει και ο ΓΑΠ για να δώσει διαλέξεις σχετικά με το μέλλον της ευρωζώνης...Φοβερή μόρφωση...

Χάρβαρντ: Ένα από το πιο φημισμένα πανεπιστήμια του κόσμου, με δίδακτρα-φωτιά που απευθύνονται μόνο στην ελίτ, και που οι απόφοιτοι του προορίζονται να πάρουν τις κορυφαίες διοικητικές θέσεις σε κυβερνητικό και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Με λίγα λόγια, είναι ένα από τα ιδρύματα που "βγάζουν τους μελλοντικούς ηγέτες" της άρχουσας τάξης.

Μόνο που...το Χάρβαρντ είναι και αυτό ελλειμματικό.
Οι καθηγητές ζουν μέσα στα πλούτη, οι φοιτητές μαθαίνουν το πως να ρημάξουν τους λαούς για να προστατέψουν και να αυγατίσουν τις περιουσίες τους, και το σύστημα διαιωνίζεται.

Πέρα από την οικονομική διάσταση του θέματος, είναι νομίζω ενδεικτικό της σαπίλας ότι σήμερα ένα πανεπιστήμιο-σύμβολο για την άρχουσα τάξη είναι και αυτό...ελλειμματικό!

Harvard's deficit skyrockets to $34 million

Harvard University's deficit grew fourfold in the past year.

The number skyrocketed to $34 million in the 2013 fiscal year, compared to last year's $7.9 million shortfall, according to a report released by the university Friday night. The deficit comes as the top Ivy League institution's revenue grew 5%, but its expenses increased by 6%.

The report placed some blame on the "chilling" impacts of cuts in the federal budget on research grants. At the same time, salaries, wages and benefits, which represents half of the university's operating expense, also increased.

Another big cost for the university is servicing its $5.7 billion debt, which the report said it was working to reduce. 

The good news is that donations to the university continue to grow -- increasing 17% in the latest year to $339 million.
"Colleges and universities around the country continue to face substantial pressure, and Harvard is no exception," Harvard's chief financial officer Daniel Shore and treasurer James Rothenberg wrote in the report.
Harvard isn't the only top-tiered school with a money problem. Its top rival, Yale, also reported a $39 million deficit. 
Μην ανησυχείτε, δεν θα χρεωκοπήσει το Χάρβαρντ. Σιγά μην αφήσει η ελίτ ένα από τα πιο σημαντικά και πιο ιστορικά πανεπιστήμια της να βάλει λουκέτο (δείτε και τις δωρεές, που όπως λέει και το άρθρο του CNN έχουν αυξηθεί. Σε αντίθεση με τα πιο μικρά κολέγια, που ζορίζονται επειδή οι φοιτητές δε μπορούν να βρουν δουλειές για να αποπληρώσουν τα σπουδαστικά τους δάνεια, οι φοιτητές του Χάρβαρντ και οι οικογένειες τους έχουν λεφτά, και κάνουν μεγάλες δωρεές στο Χάρβαρντ). Το πολύ-πολύ λοιπόν το Χάρβαρντ να κάνει μερικές περικοπές για να "δώσει το καλό παράδειγμα της λιτότητας", ή να αυξήσει τα δίδακτρα, κτλ.

Αλλά σίγουρα η περίπτωση του Χαρβαρντ, του Γέηλ, κτλ, που είναι ιστορικά πανεπιστήμια για την άρχουσα τάξη και υποτίθεται βγάζουν τους αυριανούς ηγέτες του κόσμου, είναι ενδεικτική της χρεωκοπίας που υπάρχει - και όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο.

Είναι λίγο κλισέ, αλλά ας θυμηθούμε και μια κλασσική κινηματογραφική σκηνή, με τον Αλ Πατσίνο απέναντι σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο της ελίτ: http://youtu.be/RUE4v1rUpSM


Άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του ciaoant1

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου