Τίποτε πιο επιθυμητό από τη λάμψη της ετοιμόγεννης παρόρμησης να εξερευνήσεις τον εαυτό σου και τον κόσμο ολόκληρο, να ρισκάρεις, να σαλπάρεις για μια νέα γη.
Δεν υπάρχουν στέρεα να στηριχτείς! Όλα μια ιδεατή επιδίωξη στις δονήσεις της επιθυμίας. Ακόμα και της μη-επιθυμίας. Και η εχθρικότητα που εισπράττεις είναι ο τελευταίος ομφάλιος λώρος που σε συνέδεε με αμπαρωμένες πόρτες εθελοτυφλίας και απώλειας του είναι σου.
Τρέξε! Πέταξε! Απελευθέρωσε τον εαυτό!
Προσγειώσου κι ανώμαλα αν χρειαστεί, παρασυρόμενος από άγρια κι απρόβλεπτα ρεύματα. Χωρίς να το βάλεις κάτω, χωρίς να θρυμματιστείς.
Έτσι κι αλλιώς πτήσεις εκ του ασφαλούς δεν είναι πτήσεις.
Εξάλλου, πώς θα μάθεις να σηκώνεσαι πάνω και να βαδίζεις στα δύο-αρκετά έχουμε μπουσουλήσει, αν δεν γευτείς πρώτα το χώμα; Πώς θα μάθεις να νοιάζεσαι για τη φροντίδα των πληγών, αν δεν ματώσεις πρώτα ο ίδιος;
Διαπέρασε όλο το συσσωρευμένο μες στους αιώνες σκοτάδι, γινόμενος κομμάτι του φωτός.
Μέσα από λανθασμένες συλλήψεις και οχλαγωγίες, αναδεικνύεσαι ο κήρυκας μιας διάφανης, αιχμηρής σαν λεπίδα λογικής!
Για σκέψου τι σημαίνει:
Να ξεφορτώνεσαι από μέσα σου όλα τα σκουπίδια. Τραυματικές φοβίες κι εμμονές, αόριστες εντυπώσεις και προβλέψιμους αυτοματισμούς, "θέσφατες" αλήθειες που εξυπηρετούν άλλων τα σχέδια και καθόλου τη δική σου ζωή.
Να σταματήσεις να στρατεύεσαι στις σταυροφορίες των δηλητηριαστών της ανθρωπότητας, στα σχέδιά τους για "σωτηρία του κόσμου". Να πιθηκίζεις και να εμπεδώνεις τις νουθεσίες και νοσηρές "διδαχές" εκείνων που ταΐζουν τοξικά δηλητήρια τόσο το σώμα όσο και την ψυχή σου. Οδηγώντας σε ενάντια στη Φύση και τη φύση σου, που είναι η συμπόνια και η ελευθερία.
Και άρα για σκέψου τι σημαίνει να κάνεις δικιά σου αυτή τη ζωή! Κάνοντάς την και παρακαταθήκη για τις ζωές εκείνων που πρόκειται να έρθουν.
Πόσο μικροί πάσχισαν να μας πείσουν ότι είμαστε; Πόσο ανέτοιμους μας κατέστησαν στη διαχείριση της ίδιας της ελευθερίας μας;
Τίποτα δεν αλλάζει ως διά μαγείας και ουσιαστικά, αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου