ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Νισάφι πια ρε πατριώτες!

( παθογένειες και ενοχικότητα μέσα στην αποχαύνωση του "διαίρει και βασίλευε")



Aπόσπασμα από άρθρο με τίτλο "Πρόωρες εκλογές;":

"Τώρα φωτίζεται παραπέρα και η πρόσφατη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η οποία πρόβαλε και διαμονοποιούσε τη Χρυσή Αυγή: Εντάσσεται και αυτή μέσα σ’ αυτό το προεκλογικό σκηνικό που στήνεται.

Σχετικό κείμενο ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7493

Οι τελετουργικοί προβοκάτορες-«λαγοί», πάντα σηματοδοτούν πιο κραυγαλέα τους σχεδιασμούς του καθεστώτος: Ο Καρατζαφέρης χθες, η Χρυσή Αυγή σήμερα…
Σηματοδοτούν τους σχεδιασμούς των αφεντικών τους ακριβώς διότι αποτελούν τα άμεσα παρακρατικά γρανάζια που λειτουργούν σαν αυτόματα.
Η Χρυσή Αυγή μια τέτοια παρακρατική συμμορία είναι και οι τελετουργικές, ηλίθιες κινήσεις της, καταγράφουν πιο ορατά το στήσιμο ενός σκηνικού πρόωρων εκλογών.

Στο σημερινό «Ριζοσπάστη» ο Νίκος Μπογιόπουλος φέρνει στη δημοσιότητα άκρως απόρρητο έγγραφο της Ελληνικής Αστυνομίας, ΑΚΡΩΣ αποκαλυπτικό για την παρακρατική φύση και λειτουργία της Χρυσής Αυγής.
http://www.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=28/5/2013&columnId=1821

Ανάμεσα στα άλλα το έγγραφο λέει και τα εξής:

«β) Η οργάνωση (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή) διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξ/κούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους.
γ) Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και αποστράτους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς.
δ) Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους κτυπούν, εμφανιζόμενοι ως «αγανακτισμένοι» πολίτες.
(...)
στ) Τα περισσότερα μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενα όπλα από βουλευτές (της ΝΔ) παρουσιαζόμενοι ως συνοδοί τους».

Αυτά για όσους συνεχίζουν να φοράνε πεισματικά τις παρωπίδες τους…"

Έχουμε και λέμε, λοιπόν: Αυτοί που στα γκάλοπ βγάζουν τρίτο κόμμα τη Χ.Α., ενώ δε φείδονται και δηλώσεων υπέρ της σε καφενεία, δημόσιες συζητήσεις κτλ, ΔΕΝ μπορούν με τίποτα να συλλάβουν το αληθινό πρόσωπο και ποιόν της ναζιστικής αυτής φάρσας; Ακούμε να λένε ότι την ψήφισαν- και σκοπεύουν να την ψηφίσουν ξανά ή αρκετοί για πρώτη φορά- για "πατριωτικούς λόγους". Έχω ξαναπεί ότι η ποιότητα των λέξεων, μέσα σε αυτή την παγκοσμιοποιημένη σούπα, έχει απωλέσει πλήρως την ποιότητά της! Μήπως οι "πατριώτες" πρέπει να το ξανασκεφτούν και να επαναπροσδιορίσουν την ουσία της (πιο κακοποιημένης στον κόσμο) λέξης "πατριωτισμός;"
Εκτός κι αν αυτό για πολλούς σημαίνει μαφιόζικη οργάνωση με μιλιταριστικές δομές και παράλληλα ανήλιαγες "κουμπαριές". Και "διάφανες" τακτικές τύπου φιλάμε απ'τη μια τα χέρια των εφοπλιστών κι από την άλλη ξεπαστρεύουμε τους πλέον τελευταίους τροχούς της άμαξας. Και βαράμε κι όσους έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογικές απόψεις, αλλά και διαφορετική εμφάνιση από εμάς! Τι υψηλά εθνικά ιδεώδη! Τι επαναστατικότητα!(καθώς κάμποσοι, όπως πχ γνωστός Έλληνας ακαδημαϊκός που'χει διδάξει σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής, θεωρούν τη ΧΑ "επαναστατικό κίνημα που δικαιολογημένα ασκεί βία", όπως όλα τα επαναστατικά κινήματα!)... Τι μεγαλοπρεπής πατριωτισμός! Τι φωτεινά κοινωνικά πρότυπα, που θα'πρεπε να διδάσκονται στους μικρούς μαθητές στο μάθημα της Αγωγής του πολίτη! Και μετά να βγαίνουν στο προαύλιο να πλακώνονται ανελέητα με τους αλλοδαπούς συμμαθητές τους!
Γιατί έτσι θα σωθεί και θα καθαρίσει(φυλετικά) η χώρα!

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας ποιο είναι; Μήπως οι πρακτικές ΟΛΩΝ των κυβερνητικών σχημάτων από τη μεταπολίτευση; Κι εννοούμε ΟΛΩΝ, ακόμα και εκείνων που έστω και για λίγο συγκυβέρνησαν σε "φιλελευθερο-κομουνιστικές κυβερνήσεις συνεργασίας" έως την σημερινή "Αριστερά της ευθύνης" και οδήγησαν στη σημερινή αποικία διαφθοράς, χρέους και σκλαβιάς. Μήπως, σχετικά με το μεταναστευτικό, υπέγραψαν τη συνθήκη του ΔουβλίνουII οι πρόεδροι της πακιστανικής κι αφγανικής κοινότητας της Ελλάδας, επειδή δεν ήθελαν με τίποτα να φύγουν ποτέ από αυτή την επίγεια Εδέμ; Ή μήπως οι "πατριωταράδες" πολιτικοί που την υπέγραψαν, είχαν καταναλώσει πολλά αλκοολούχα και δεν κατάλαβαν τις συνέπειες και προεκτάσεις αυτού που υπέγραφαν;


Αν κοιτάξεις με αποστασιοποιημένο και ψύχραιμο μάτι τα τεκταινόμενα στον πολιτικοκοινωνικό βίο της χώρας, σχηματίζεις την ακόλουθη εντύπωση για τους υπηκόους του προτεκτοράτου (αντίθετα με την έννοια του πολίτη, που αναλαμβάνει ο ίδιος τις τύχες του, μέσω της ενεργούς και ρητά συλλογικής δραστηριότητας στο "άρχειν και άρχεσθαι", που έλεγε κι ο Καστοριάδης): ότι διαφωνούν έντονα για το ποιος τύπος μαστιγίου θα τους μαστιγώνει λιγότερο! Αντί να συγκλίνουν, σε πείσμα όλων των εγχειρημάτων του "διαίρει και βασίλευε" (θεμελιώδης αρχή της κοινωνικής μηχανικής) και να πάρουν στο κυνήγι τους μαστιγοφόρους και τις Σειρήνες τους. Εκτός αν διακατέχονται τελικά (μπαγάσα Πάγκαλε!) από σοβαρά ενοχικά σύνδρομα που συμβάλλουν στη σημερινή, ως τώρα, θλιβερή εικόνα της παθητικής στωικότητας! Γιατί άραγε; Μήπως διότι ένα καθόλου αμελητέο τμήμα του "λαού" ανέπτυξε αυτά τα σύνδρομα μέσω μιας συγκεκριμένης νοοτροπίας που το διακατείχε τις τελευταίες δεκαετίες; Κι ανδρώθηκε μέσα από τις πελατειακές σχέσεις με τις πολιτικές ηγεσίες και τους δημόσιους μηχανισμούς τους, μέσα από το υστερικό κυνήγι του βολέματος, τα ρουσφέτια και ρουσφετάκια, την επιλογή του "δανεικώς  ζειν". Και από την επιδημία επικράτησης "υψηλών" αξιών, όπως ο κλέψας του κλέψαντος (κι ο εξαπατήσας του εξαπατήσοντος), οριζόντια και κάθετα, σε όλες σχεδόν τις πτυχές και πλείστους επαγγελματικούς κλάδους μες στην κοινωνία.

 Αν είναι (που είναι σε μεγάλο βαθμό) κι έτσι, τότε έστω και με ένα βίαιο κοινωνικά τρόπο (όπως συμβαίνει με τη σημερινή λαίλαπα), κάτι σαν "πολιτισμικό σοκ" ξεβολέματος, καιρός να εγκαταλείψουν πολλοί, οριστικά, τέτοιου είδους νοοτροπίες. Και να βρουν από την αρχή όλα εκείνα που νοηματοδοτούν ουσιαστικά τη ζωή και προσδιορίζουν τις πραγματικά δημοκρατικές, αυτόνομες, εύρυθμες ανθρώπινες κοινότητες. Αλλιώς, ας μεταναστεύσουν στις φάμπρικες της Γερμανίας, όπου θα τύχουν κι ανάλογης στοργικής υποδοχής από τους εργοδότες και πιθανότατα εγκάρδιων καλωσορισμάτων απ'τους εκεί ναζήδες...


Τέλος, δεν μπορώ να μη σχολιάσω και την απίστευτη ατάκα που μάτωσε τα αυτιά μου στο "αποκαρδιωτικό δελτίο" ιδιωτικού καναλιού. Εκτοξεύτηκε σαν δημοκρατικό πυροτέχνημα την ώρα που εκφράζονται οι τηλεθεατές και, δυστυχώς, ο λαϊκισμός(= η εκλαΐκευση της βλακείας και της αμάθειας) σπάει κάθε κοντέρ. Κάποιος συνειδητοποιημένος δημοκρατικά θεατής (αχ! αυτή η απώλεια του νοήματος των εννοιών...) δήλωσε όλο παρρησία ότι ψήφισε χρυσή αυγή γιατί είναι υπέρ της...δημοκρατίας!!!!
 Ώστε έτσι! Κακώς είχα μείνει άναυδος κι αμήχανος, λοιπόν, όταν είχα δει σ'ένα αμερικάνικο ντοκυμαντέρ κάποιο μέλος της Κου Κλουξ Κλαν, μες το λευκό του  σεντονάκι να μοιάζει με φρεσκοπλυμένο φάντασμα και να δηλώνει σοβαρά ότι συμμετέχει σε ανθρωποκυνηγητά κι ανελέητους ξυλοδαρμούς έγχρωμων, γιατί...αγαπάει το ανθρώπινο είδος!

Νισάφι πια ρε πατριώτες όλου του κακοποιημένου αυτού κόσμου!

ανιχνευτής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου