"Τα ξέχασε ο Θεός " ....είναι βλασφημία.
"Τα ξέχασαν οι γονείς τους"...είναι ασέλγεια στην Φύση
και τους κανόνες της.
"Τα παραμέλησε η πολιτεία"....είναι εγκληματική αμέλεια.
Αν βρε Ελλάδα δεν είσαι ικανή να σώσεις μια χούφτα αθώες ψυχές
τότε στο όνομα ποιας αιτίας εκδίδεσαι στους πιστωτές σου ;
Περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους μέσα σε θαλάμους των Νοσοκομείων «Αγλαΐα Κυριακού» και «Αγία Σοφία», περιμένοντας να βρεθεί μια θέση σε ένα ίδρυμα και βλέπουν στοργή από κάποιους εθελοντές που καθημερινά προσπαθούν να κλείσουν τις πληγές τους...
Tα παραπάνω είναι παρμένα από ένα σχετικό άρθρο που είχε δημοσιευτεί ΕΔΩ, επί Α.Λοβέρδου στο υπουργείο Υγείας...
Ερχόμαστε στο ακόμα χειρότερο σήμερα! Τις προάλλες είχε πάει στο «Αγλαΐα Κυριακού» μια φίλη της μάνας μου, για να επισκεφτεί το άρρωστο εγγονάκι της. Έτυχε να είμαι στο σπίτι της μάνας μου, όταν την επισκέφτηκε αυτή η κυρία και δακρυσμένη περιέγραφε την αποκαρδιωτική κατάσταση: το νοσοκομείο σε κάθε ένα από τους τρεις ορόφους του (αν δεν κάνω λάθος στο νούμερο) έχει κι από έναν θάλαμο με κάμποσα μικρά θύματα μιας μισάνθρωπης εποχής, όπου τα χρήματα διαμορφώνουν τις αξίες και τα κέρδη την επιβίωση ή μη των ανθρώπων...Σε κάθε θάλαμο εξακολουθούν να φιλοξενούνται ένα σωρό παιδάκια, από 6 με 8 μηνών ως 13-14 ετών. Εγκαταλελειμμένα από τους γονείς τους, ελλληνόπουλα και μετανάστες, που περιμένουν να βρεθεί κάποιος πιο κατάλληλος χώρος για να συνεχίσουν τη ζωή τους. Και αν δεν μπορούν οι γονείς τους να τα θρέψουν και να τα φροντίσουν στοιχειωδώς, φταίνε αποκλειστικά οι ίδιοι; Όταν η ίδια η ζωή καταντάει πολυτέλεια πια για εκατομμύρια ανθρώπους και όλα τα συστήματα οικονομικής διαχείρισης και διακυβέρνησης φαντάζουν πλέον ως κακόγουστες φάρσες, που κάποιοι στήνουν με πρωτοφανή σαδισμό σε βάρος της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης.
Και δε γουστάρω ν'ακούω άλλες μαλακίες από επίσημα χείλη, αρμοδίων και μη, εντός κι εκτός συνόρων, για το πόσο άδικο είναι να πληρώνουν τα αθώα παιδάκια τις επιπτώσεις της "κρίσης"(=μαζική δολοφονία, σχεδιασμένη από άτομα που δεν έχουν τίποτα το ανθρώπινο μέσα τους, γιατί έτσι "εκπαιδεύτηκαν" απλώς...). Και για το πόσο νοιάζονται και επιθυμούν να βρεθεί μια λύση σ'αυτή την απίστευτη ντροπή!
Το μέλλον των παιδιών είναι υπόθεση ΟΛΩΝ μας, αν θέλουμε να αποκαλούμαστε ακόμη "άνθρωποι" και όχι σιχαμερά ζόμπι ή άψυχα σκεύη ή αναλώσιμα πιόνια στη σκακιέρα των "μεγάλων παιχτών" ή, απλώς, άξιοι της τύχης μας.
Και ήρθε η ώρα να αφήσουμε όλα τα κουσούρια των τόσο πολλών μαντριών (που μας διακατέχουν) έξω από τη ζωή μας, να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο στα μάτια άφοβα και να αναποδογυρίσουμε αυτή τη σκακιέρα μια για πάντα! Αλλιώς ας κάτσουμε ήσυχα και καλά να μας σφάξουν!
Α! Και να σταματήσουμε, ίσως, να φέρνουμε παιδιά σε αυτό τον φριχτό και αποτυχημένο κόσμο! Εντάξει; Δεν μας φταίνε σε τίποτα να πέσουν, με το που γεννηθούν, στις δαγκάνες των "αγορών" και των γραβατωμένων ψυχοπαθών και να υποφέρουν! Ή δεν μας νοιάζει για τα παιδιά των άλλων αν εμείς έχουμε ακόμη ένα ξεροκόμματο να ταΐζουμε τα δικά μας; Για να γίνουν "χρήσιμα μέλη" αυτής της άχρηστης κοινωνίας...
(ΥΓ. Και μια τελευταία απορία, που θα μπορούσε να τη θέσει στους κυβερνώντες κι ένα μικρό παιδί του δημοτικού: όλοι αυτοί οι άνθρωποι που χάνουν τις δουλειές τους, για να σωθεί βέβαια η χώρα μας, κι έχουν οικογένειες με παιδιά, τι θα τα ταΐζουν πια; Απελπισία; Ή, μήπως, να βγουν να κλέψουν; Αφού μόνο οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες επιτρέπεται να κλέβουν! Και δεν υπάρχουν, γαμώτο, και πολλά πια ιδρύματα και νοσοκομεία, για να αφήνουν τα παιδιά μπροστά στις πόρτες τους..!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου