ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Αίγυπτος: Ο λαϊκός ξεσηκωμός γίνεται χείμαρρος!


"Ξημερώματα Σαββάτου, όταν γράφεται αυτό το σημείωμα, η κρατικά ελεγχόμενη Αλ-Αχράμ ανακοίνωσε στην αραβική της ιστοσελίδα ότι ο πρόεδρος της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι σκέφτεται να εκδώσει διάταγμα με το οποίο τα μέλη και στελέχη του στρατού θα αναλάβουν έκτακτες εξουσίες μέχρι να πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα για την αποδοχή του σχεδίου Συντάγματος και να διενεργηθούν εκλογές για την νέα βουλή. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 1 του διατάγματος αυτού, ο στρατός σε συνεργασία με την αστυνομία θα είναι υπεύθυνος για την προστασία και ασφάλεια καίριων εγκαταστάσεων της χώρας, μέχρι να λάβει χώρα το νέο σύνταγμα και να πραγματοποιηθούν οι βουλευτικές εκλογές. Επιπλέον, ο στρατός θα ενεργεί για τα παραπάνω κατόπιν αιτήματος του προέδρου.

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του διατάγματος οι αξιωματούχοι του στρατού που θα αναλάβουν τα καθήκοντα αυτά θα έχουν δικαστικές εξουσίες και θα μπορούν να ασκούν την εξουσία τους σε όποιο βαθμό κρίνουν αναγκαίο για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 3 του διατάγματος, ο στρατός θα μεταφέρει τις πιθανές ποινικές υποθέσεις που θα προκύψουν στους αρμόδιους εισαγγελείς και όχι στα στρατοδικεία. Λίγες ώρες νωρίτερα, ο αντιπρόεδρος της Αιγύπτου Μαχμούντ Μέκκι ανακοίνωνε ότι ο Μόρσι θα αποφάσιζε να αναβάλει την ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, αρκεί να υπάρξουν διαβεβαιώσεις από την αντιπολίτευση ότι δεν θα κινηθεί νομικά προκειμένου να το ακυρώσει εντελώς, επειδή σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις το δημοψήφισμα πρέπει να πραγματοποιηθεί το αργότερο δεκαπέντε μέρες μετά την προκήρυξη του, γεγονός που συνέβη το Σάββατο 1 Δεκέμβρη.

Ο Μόρσι μέσα στην ίδια βραδιά, σε χρονική απόσταση ελάχιστων ωρών, χρησιμοποιεί και το «μαστίγιο» και το «καρότο».
Κλείνει το μάτι στους «μετριοπαθείς» και καθʼ έξιν καιροσκόπους της αντιπολίτευσης, καλώντας τους να ανταποκριθούν σε διάλογο για αναβολή του δημοψηφίσματος, ώστε να τιθασεύσουν την τρικυμία που δεν λέει να καλμάρει, και από την άλλη απειλεί ότι θα δώσει τη δυνατότητα στο στρατό να επέμβει και να καταστείλει το λαό που διαμαρτύρεται για το πραξικόπημα. Ετσι, όμως, ξεσκεπάζεται για μια ακόμη φορά το σχέδιο του Μόρσι και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας να επιβάλουν από κοινού με τον στρατό ένα νέο δικτατορικό καθεστώς επί του λαού της Αιγύπτου.


Από την πλευρά της αντιπολίτευσης, που συνήψε ενιαίο μέτωπο από την πρώτη στιγμή μετά την έκδοση του προεδρικού διατάγματος του Μόρσι στις 22 Νοέμβρη, με το οποίο ο τελευταίος χρίζει τον εαυτό του Αιγύπτιο Βοναπάρτη, υπήρξαν οι πρώτοι φανεροί τριγμοί. Αμέσως μετά την ανακοίνωση του Μαχμούντ Μέκκι, ο Αμρ Μούσα ανακοίνωσε ότι οι δυνάμεις του ενιαίου μετώπου της αντιπολίτευσης θα συσκεφθούν και θα αποφασίσουν για την… πρωτοβουλία του προέδρου. Ο δυτικόφιλος Μοχάμεντ Ελ-Μπαραντέι, που εκτελεί χρέη εκπροσώπου Τύπου του μετώπου, ανακοίνωσε αντίθετα ότι η αντιπολίτευση θα μποϊκοτάρει το διάλογο εφόσον ο Μόρσι δεν εγκαταλείψει τις υπερεξουσίες που εξέλαβε πραξικοπηματικά στις 22 Νοεμβρίου και δε δοθεί αναβολή για το δημοψήφισμα. Η θέση εκπροσώπου Τύπου του Ελ-Μπαραντέι στο συσταθέν μέτωπο δεν είναι τυχαία. Αντανακλά από τη μια τους συσχετισμούς ανάμεσα στις σοσιαλδημοκρατικές και «φιλελεύθερες»-δυτικόφιλες δυνάμεις που το συγκροτούν και από την άλλη τις από κοινού βλέψεις του συνόλου των δυνάμεων αυτών προς τη Δύση. Ο νασεριστής Χαμντίν Σαμπάχι ανακοίνωσε το βράδυ της Παρασκευής στην κατάμεστη πλατεία Ταχρίρ ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κανένα διάλογο με τον Μόρσι.

Το βράδυ της Παρασκευής 3.000 εργάτες εισέβαλαν στο δημαρχείο της πόλης Μαχάλα Αλ-Κούμπρα, ανακηρύσσοντας την αυτονομία της πόλης από την εξουσία των σαλαφιστών και της μουσουλμανικής αδελφότητας. Η Μαχάλα είναι το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της Αιγύπτου και το προπύργιο του εργατικού ξεσηκωμού ενάντια στο καθεστώς του Μουμπάρακ και στο καθεστώς της χούντας του Στρατιωτικού Συμβουλίου που διαδέχτηκε τον έκπτωτο Μουμπάρακ. Στις 6 Απρίλη του 2008 οι κλωστοϋφαντουργίες της Μαχάλα απετέλεσαν την αφετηρία για την απόπειρα πραγματοποίησης γενικής απεργίας στην Αίγυπτο. Η καταστολή του καθεστώτος ήταν ακαριαία. Το κίνημα της 6ης Απρίλη, που πρωτοστάτησε στη σύγκρουση με τις δυνάμεις του καθεστώτος από τις 25 Γενάρη του 2011 προήλθε από την υπεράσπιση αυτής της απεργίας.


Η είδηση της εργατικής εισβολής στο δημαρχείο της Μαχάλα διανθίστηκε ακαριαία με φήμες για τη συγκρότηση επαναστατικού συμβουλίου που ελέγχει την πόλη. Στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην περιοχή επιβεβαίωσαν την είδηση της δυναμικής κινητοποίησης των εργατών, αλλά διέψευσαν στο Reuters την είδηση για συγκρότηση επαναστατικού συμβουλίου. Ακόμη και σε συμβολικό επίπεδο, αδυνατώντας ακόμη να διασταυρώσουμε τις συνολικές της διαστάσεις, η κίνηση αυτή επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά πως ο λαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στο πραξικόπημα του Μόρσι στις 22 Νοέμβρη αφορά πρώτα και κύρια την εργατική τάξη της χώρας που μάτωσε χρόνια τώρα κάτω από την χούντα του στρατού και βλέπει τους αγώνες και τις θυσίες της να βαίνουν άκαρπες κάτω από την νέα δικτατορία των συνεταίρων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του στρατού. Η νέα εργατική βάρδια, η εργατική νεολαία της Αιγύπτου, βρίσκεται πάνω από δέκα μέρες τώρα στους δρόμους των αιγυπτιακών πόλεων ενάντια στο πραξικόπημα του Μόρσι.

Σε όλες τις πόλεις της Αιγύπτου ο λαϊκός ξεσηκωμός μετατρέπεται σε τεράστιο χείμαρρο, βάζοντας ανυπέρβλητα εμπόδια στο παζάρι εξουσίας του Μόρσι με το στρατό. Στην Αλεξάνδρεια από νωρίς το απόγευμα χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους κατευθυνόμενοι στα γραφεία του Κόμματος Ελευθερίας και Δικαιοσύνης, πολιτικού βραχίονα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Στην πορεία συγκρούστηκαν με δυνάμεις των Αδελφών Μουσουλμάνων που μάταια προσπάθησαν να τους σταματήσουν. Οι διαδηλωτές μπούκαραν στα γραφεία του ΚΕΔ και τα έκαναν γυαλιά καρφιά. Στην πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Αιγύπτου, την Τάντα, χιλιάδες διαδηλωτές κατευθύνθηκαν στα γραφεία του ΚΕΔ και τα πυρπόλησαν. Στο Κάιρο εκατοντάδες χιλιάδες λαού κατέκλυσαν την πλατεία Ταχρίρ και χιλιάδες πολιορκούν το Προεδρικό Μέγαρο. Στις οχτώ παρά είκοσι οι διαδηλωτές έκοψαν τα συρματοπλέγματα που είχαν βάλει οι δυνάμεις του στρατού γύρω από το μέγαρο και εισέβαλαν κατά εκατοντάδες στην περιοχή ελέγχου των τανκς. Οι επικεφαλής του στρατού στην περιοχή ανακοίνωσαν ότι δεν πρόκειται να χτυπήσουν τους διαδηλωτές. Σε όλες τις πορείες αντηχεί το σύνθημα «ο λαός θέλει να ρίξει το καθεστώς» και «Μόρσι ξεκουμπίσου». Οι σκηνές που εκτυλίσσονται ξυπνούν έντονα μνήμες της εξέγερσης του Γενάρη του 2011 ενάντια στο καθεστώς του Μουμπάρακ.

Οι οπαδοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην περιοχή, πολύ κοντά, τρία μίλια από το προεδρικό μέγαρο. Οι επικεφαλής τους δήλωναν στην αρχή ότι θα κατευθυνθούν στο προεδρικό μέγαρο, εφόσον οι οπαδοί της αντιπολίτευσης εισβάλλουν σε αυτό. Αντʼ αυτού η κρατική Αλ-Αχράμ ανακοίνωσε αργότερα ότι οι δυνάμεις καταστολής ενισχύουν άρον-άρον τις θέσεις των Αδελφών Μουσουλμάνων στην περιοχή για να τους προστατέψουν από τις επιθέσεις του μαινόμενου πλήθους των διαδηλωτών.

Και σε επίπεδο προπαγάνδας, οι θέσεις του Μόρσι και των Αδελφών Μουσουλμάνων είναι ίδιες και απαράλλαχτες με την προπαγάνδα του καθεστώτος του Μουμπάρακ την περίοδο του Γενάρη του 2011. Στο τηλεοπτικό του διάγγελμα την Πέμπτη το βράδυ ο Μόρσι ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με τις ανακρίσεις υπεύθυνα για τις βίαιες συγκρούσεις ήταν ξένα στοιχεία που παρεισέφρησαν στις γραμμές των διαδηλωτών της αντιπολίτευσης. Στοιχεία που χρηματίστηκαν από διεφθαρμένες δυνάμεις για να… σκοτώσουν. Δεν κατονόμασε βέβαια καμία από αυτές τις δυνάμεις. Οι πάντες γνωρίζουν ότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης που είχαν απομείνει από το βράδυ της Τρίτης έξω από το προεδρικό μέγαρο δέχτηκαν αιφνιδιαστική επίθεση από χιλιάδες οπαδούς της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με τη συνοδεία της αστυνομίας. Οι φωτογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει πλέον μέσω των διεθνών ΜΜΕ σε όλο τον πλανήτη δείχνουν εξαγριωμένους μουσάτους να λιντσάρουν μεμονωμένους οπαδούς της αντιπολίτευσης. Αυτό που δεν έχει γίνει ευρέως γνωστό είναι ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα βρισκόταν σε άψογη συνεργασία με την κρατική ασφάλεια εκείνο το βράδυ, «ανακρίνοντας» και βασανίζοντας όσους κατάφεραν να πιάσουν. Καταγγελίες και φωτογραφίες υπάρχουν. Γιʼ αυτά θα γράψουμε κάποια άλλη στιγμή".


Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου