ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2022

Άλλος ένας νομπελίστας που λέει τα πράγματα με το όνομά τους για τους "Φρουρούς"...

 

...της "δημόσιας Υγείας", που κάνουν τον συμπαθή Πινόκιο να μοιάζει με τέρας ειλικρίνειας μπροστά τους! 

(Να θυμηθούμε και μια χαρακτηριστικά ανάλογη ελληνική περίπτωση: https://antidras.blogspot.com/2021/07/covid-19.html )

Περί της "αξιοποίησης" της πάμφθηνης (και γι' αυτό απαγορευμένης) ιβερμεκτίνης, αλλά και της  υδροξυχλωροκίνης παραπέμπουμε εδώ, με τους αρκετούς ενσωματωμένους συνδέσμους για μελέτη και πλουσιότερη στοιχειοθέτηση και με σκοπό τη σύνθεση μιας όσο γίνεται πιο πλήρους εικόνας της ΑΠΑΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ:  What is the truth? - Ποια είναι η αλήθεια;

Και για να θυμηθούμε τι έλεγε σχετικά προσφάτως ένας άλλος τεράστιας αξίας νομπελίστας (Νόμπελ Ιατρικής 2008) επιστήμονας, ο αείμνηστος πλέον.... Καθηγητής Luc Montagnier/Λικ Μοντανιέ στη Βουλή του Λουξεμβούργου: αυτά δεν είναι εμβόλια. Είναι δηλητήρια. Είναι μια καμπάνια marketing για να πουλήσουν και να επιβάλουν προετοιμασίες που σκοτώνουν. Σκοτώνουν ευτυχώς όχι όλον τον κόσμο αλλά ηλικιωμένους αλλά και πιο νέους αθλητικούς κ.α Επικαλέστηκε τον Ιπποκράτη ”Primum non nocere”πρώτα, μην βλάπτεις”.Το mRNA επιτρέπει τη μεταγραφή του μηνύματός του εντός ολόκληρου του σώματος, ανεξέλεγκτα!

Πάμε και σε αυτόν που τολμάει να χαλάει την..."πιάτσα", με τη "θεραπευτική συνταγή": 

Το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2018, o Ιάπωνας Καθηγητής Ανοσολόγος Tasuku Honjo για την Ιβερμεκτίνη: για τον πληθυσμό αυτό το φάρμακο είναι τέλειο για θεραπεία και πρόληψη του covid19. Είναι αποτελεσματικό και φθηνό. Κανένας φαρμακευτικός όμιλος δεν το λανσάρει γιατί δεν είναι κερδοφόρο! ΒΙΝΤΕΟ
(" Le Prix Nobel de Médecine 2018, Pr Tasuku Honjo, déclare au sujet de l’Ivermectine : « Du point de vue de la population, ce médicament est parfait. Il est efficace et bon marché. Mais aucun groupe pharmaceutique ne se lance, tout simplement parce que ce n'est pas rentable… » ")

(Video από twitter:)


Το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2018, o Ιάπωνας Καθηγητής Ανοσολόγος Tasuku Honjo, λέει για την Ιβερμεκτίνη: «για τον πληθυσμό αυτό το φάρμακο είναι τέλειο για θεραπεία και πρόληψη του covid19. Είναι αποτελεσματικό και φθηνό. Κανένας φαρμακευτικός όμιλος δεν το λανσάρει γιατί δεν είναι κερδοφόρο!…»

”-Είναι πραγματικά θλιβερό γιατί από την αρχή υπάρχουν θεραπείες. Για π.χ Ιβερμεκτίνη. Στην Ιαπωνία δεν έχουμε ακόμη ολοκληρώσει μια κλινική δοκιμή. Eπίσης μια κλινική δοκιμή ευρείας κλίμακας κοστίζει πολύ ακριβά. Ξέρω ότι το Πανεπιστήμιο του Kitasato έκανε μια όπως και ο φαρμακευτικός όμιλος Kowa αλλά δεν είναι ακόμη στο στάδιο αιτήματος της εξουσιοδότησης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχουν πολλοί ασθενείς στην Ιαπωνία αλλά να κοιτάξουμε τα δεδομένα στο εξωτερικό αυτό το φάρμακο δεν είναι μόνο αποτελεσματικό για θεραπεία αλλά και για πρόληψη της ασθένειας. Θα ήταν ευχής έργο να μπορούσαμε ν΄αναπαράγουμε αυτά τ΄αποτελέσματα και στην Ιαπωνία αλλά δεν υπάρχει μεγάλη φαρμακευτική που να επιδίδεται αρχής γενομένης από την Kowa.

-Γιατί;

Πολύ απλά γιατί δεν είναι επικερδής. Η Ιβερμεκτίνη αναπτύχθηκε εδώ και δεκάδες χρόνια οι πιστοποιήσεις της (διπλώματα ευρεσιτεχνίας) έληξαν και υπάρχουν πολλά γενόσημα. Η τιμή πώλησης είναι άκρως χαμηλή και καμιά φαρμακευτική εταιρεία δεν θα είναι σε θέση ν΄ανακτήσει ( αποσβέσει) την επένδυση της στις κλινικές της δοκιμές. Αλλά για τον πληθυσμό αυτό φάρμακο είναι τέλειο, καθώς λειτουργεί και είναι φθηνό. Επομένως στο μέλλον αυτό εδώ είναι ένα πρόβλημα εμπορικής στρατηγικής για τις Big Pharma καθώς για να είσαι franc πρέπει το συντομότερο να λύσεις ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας για την ανθρωπότητα. Είναι αλήθεια ότι η έγκριση φαρμάκων απαιτεί όλες τις προφυλάξεις, βέβαια το αβλαβές όντας ήδη διαπιστωμένο αρκεί απλά η εξουσιοδότηση για μια νέα ένδειξη κάτι που δεν αντιπροσωπεύει τις ίδιες απατήσεις όπως η μελέτη του αβλαβούς ενός νέου φαρμάκου. ”

Η εκατόμβη θυμάτων του κόβιντ έχει ένα και μόνο όνομα κερδοσκοπία εμπορευματοποίηση υγείας ιδιωτικοποίηση του αγαθού ζωής. Οι Big Pharma αποφασίζουν όχι με βάση το δημόσιο συμφέρον αλλά με γνώμονα το κέρδος. Έγκλημα χωρίς τιμωρία…..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου