Κι αν ζούμε μέσα σε ένα MATRIX δεν σημαίνει ότι αυτό θα είναι ισόβια ποινή. Η απόδραση είναι πάντα εδώ.

 " Mήπως πρόκειται ο παρατηρητής να γίνει ένα αποτέλεσμα ανάμειξης και ένας που πάντα αναμειγνύεται και προσπαθεί να γίνει το κεντρικό μέρος της εμπειρίας αυτής, ή μήπως μπορεί ο παρατηρητής να γίνει μάρτυρας και να αφήσει την εμπειρία να ξετυλιχτεί μόνη της; Μερικές παραδόσεις είναι πολύ καλές σε αυτό. Οι Ινδιάνοι Χόπι δεν έχουν προφανώς κάποια λέξη για το εγώ ή το εμείς. Η έμφαση πέφτει στο ρήμα, στο συμβάν. Θα έριχναν βροχή, θα αγαπούσαν. Βλέπετε τι συμβαίνει; Συνήθως λέω ότι κάνω έρωτα με το συγκεκριμένο άτομο, έτσι δεν είναι; Αλλά αν αντ' αυτού πω ότι: η ερωτική πράξη συντελείται κι εγώ είμαι μάρτυρας. Συντελείται η ερωτική πράξη, εμπλέκονται δυο άτομα. Ένας εγώ κι ένας ο σημαντικός μου άλλος. Και μετά αυτό που συμβαίνει είναι έρωτας στην πράξη. Δεν υπάρχει εγώ δεν υπάρχει αυτό.  Μόνο έρωτας ως πράξη. Καταλαβαίνετε την ομορφιά αυτής της μεταστροφής; "  AMIT GOSWAMI, Ph.D.

Κολυμπάμε μέσα σε ωκεανούς ενέργειας, δονούμαστε σε ενεργειακές συχνότητες που εκπέμπονται από τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας και επηρεαζόμαστε από τις ταλαντώσεις του πλανήτη που μας φιλοξενεί. Τα ίδια τα κύτταρά μας "κατασκοπεύουν" τις σκέψεις μας, το ίδιο το σώμα μας ανταποκρίνεται σε αυτές και τη δονητική τους ποιότητα με το να ασθενεί ή να ενδυναμώνεται. Τοξικές σκέψεις και κατώτερα συναισθήματα αμαυρώνουν και παγιώνουν τη ρευστότητα της λεγόμενης πραγματικότητας σε υπαρξιακούς φαύλους κύκλους. Η ιδρυματοποίηση είναι το αντίθετο της ορμής της ζωής. Αναθεώρηση συστημάτων γνώσεων, πεποιθήσεων και αξιών, συντονισμός με την ενεργειακή αναβάθμιση ενός ολόκληρου πλανήτη, συνείδηση που από τη φύση της συνάδει με κβαντικά πεδία, παράξενες διαισθήσεις και "ενοχλήσεις" στην ίδια την προσαρμοστικότητα στο μεταβαλλόμενο αέναα "τώρα". Επικαλούμαι και τα λεγόμενα της JZ knight: " ένα σημάδι πλήξης είναι σημάδι για αλλαγή. Και τι σημαίνει αλλάζουμε γνώμη; Αλλάζουμε εκεί όπου ο παρατηρητής βρίσκεται στον εγκέφαλό μας. Αυτό αρχίζει να πυροδοτεί νέους νευρώνες κάτι που κάνει τον παράξενο λαβύρινθο ίδιο με τη σκουληκότρυπα και μας στέλνει με ένα λούπινγκ σε ένα νέο νευρωνικό δίκτυο του εγκεφάλου.."

Πώς θα άλλαζαν τα πάντα στην οπτική της αντίληψής μας αν κατανοούσαμε ότι χρόνος δεν υπάρχει, ότι η γραμμικότητα είναι η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση όλων των εποχών; Και τότε το χθες δεν θα βάραινε το σήμερά μας, μία άκυρη επιταγή, το αύριο θα σάρκαζε ανελέητα κάθε πρόγνωση και υπολογισμό, το τώρα θα αποτελεί μια εξελισσόμενη ταινία που προσφέρεται για ανατροπές και κανείς δεν μπορεί να προκαθορίσει το τέλος της. Τα πάντα συμβαίνουν, ίσως και να έχουν συμβεί στο μέλλον και τα αποτελέσματα να εξαργυρώνονται στο αιώνιο παρόν.  Δεν είμαστε απλές και αδιάφορα φευγαλέες σκιές ονείρων, είμαστε τα όνειρα που ονειρεύτηκε η ίδια η συμπαντική συνειδητότητα κι όπου οι όροι ενότητα και σύνδεση αποτελούν τις θεμέλιες δοκούς του.."ονειρικού οικοδομήματος". Τόσο πραγματικού σαν αυτό που νιώθεις άμεσα όταν ατενίζεις ένα ουράνιο τόξο να κοσμεί τον ουρανό μετά την ανοιξιάτικη μπόρα.. Είμαστε τα πολύτιμα κομμάτια της υπερσυνειδητότητας.

Και τα όνειρα είναι ρευστά, όπως και η εγρήγορση, τα πάντα μπορούν να συμβούν και όλες οι πιθανότητες να πραγματωθούν σε άπειρες -"ονειρικές"- πραγματικότητες μέσα σε ηλεκτρικές συνάψεις του εγκεφάλου που δημιουργεί πραγματικότητα. Γεννηθήκαμε ελεύθεροι, είμαστε περισσότερο πνευματικά όντα παρά προβλέψιμα μηχανιστικά σαρκία, φτιαγμένοι από την ίδια την ουσία των άστρων, έχοντας λίγη από τη λάμψη τους και τις δυνατότητες που ανοίγουν τις Πύλες των Θαυμάτων. Μην το ξεχνάμε.   Ο Ένοικος...

" Η σοφία των αποκρυφιστών φαίνεται να έχει προβλέψει εδώ και αιώνες αυτό που η νευρολογία σήμερα αποδεικνύει. Μια απόλυτα μονιστική ύπαρξη, ένα εγώ που αναμειγνύεται με άλλα, νους και ύλη είναι ένα και το αυτό."  ANDREW NEWBERG, M.D.

ΠΡΟΤΑΣΗ:  "Αδιανόητο και όμως αληθινό " (ΚΒΑΝΤIΚΗ ΔΙΕΜΠΛΟΚΗ)