ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2021

(Και) αυτό το "κυβερνόν παρεάκι", βγαλμένο από κακέκτυπο καρτουνιάρικης ιστορίας, είναι πολύ επικίνδυνο για το παρόν & μέλλον των αντικειμένων της αυθαιρεσίας τoυ (ή αλλιώς τους..."πολίτες")!

 Α) Προφητικό βίντεο παρακάτω (21/7) για τους κινδύνους του άμεσου μέλλοντος, του δημοσιογράφου Θάνου Κόκκαλη, όταν οι πλασιέ εμβολίων αποψίλωναν μονάδες της ΕΜΑΚ, αποσπώντας υποχρεωτικά έμπειρους πυροσβέστες επειδή δεν γούσταραν να εμβολιαστούν με τα πειραματικά σκευάσματα επικίνδυνων άμεσων ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΩΝ μακροπρόθεσμων ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΩΝ και υπήρχε κίνδυνος να κολλήσουν κοροϊδοϊό (όπως λέμε κορόιδο-λαό) τις πύρινες γλώσσες και τη χλωρίδα του τόπου...Και μάλιστα στη θέση των "ανυπότακτων" ήλθαν λιγότεροι, ακόμη κι άτομα που είχαν υπερβεί το όριο ηλικίας κι ενώ τον προηγούμενο μήνα της "εκκαθάρισης της ΕΜΑΚ" (Ιούνιο) ο υπουργός "προστασίας" του πολίτη έκανε δημόσια επίδειξη άρθρωσης σπαρταριστών αστείων ("αντιπυρική θωράκιση" της χώρας!)

Β) 2ο βίντεο: Η απόλυτη επιβεβαίωση του 1ου βίντεο και η απόλυτη ταπείνωση (σιγά μην ιδρώνει το αυτί τους, ίσως και να σκεφτεί ο αναγνώστης...) των "επιπόλαιων" ιθύνοντων νοών...

Και θέτουμε εδώ, εμείς, ένα ερώτημα: όλοι αυτοί που έχασαν σπίτια, μαγαζιά, επιχειρήσεις, χωράφια...θα κληθούν από το φθινόπωρο να εμβολιαστούν, όσοι κι εφόσον παραμένουν αμπόλιαστοι, για να μην αποκλειστούν ... εργασιακά και κοινωνικά, όπως οι..."συμπολίτες" του μεγάλου αρχηγού και της παρέας του; 

 

Χαρακτηριστικό ρεπορτάζ του pronews (τίτλος και αποσπάσματα):   Σχέδιο: «Τρέξτε να σωθείτε!» - Αποδεκάτισαν την Πυροσβεστική και κατακάηκε η Ελλάδα - Άφαντα πάλι τα εναέρια μέσα- - Αντιμετωπίζουν τη φωτιά με αστυνομικούς και όχι με πυροσβέστες - Αντί να αγοράσουν αεροσκάφη μοίραζαν λεφτά σε ΜΜΕ... - Εγκληματικές είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης για τις φωτιές που έχουν κάψει πάνω από 60.000 στρέμματα εδώ και λίγες ημέρες, καθώς έχει θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο... «τρέξτε να σωθείτε»!
Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένα σχέδιο το οποίο ουσιαστικά ενδιαφέρεται μόνο για την εκκένωση των κοινοτήτων και (όχι και τόσο) για την κατάσβεση της φωτιάς; Πως μπορεί να χαρακτηριστεί ένα σχέδιο το οποίο αποτελείται από περισσότερους αστυνομικούς απ' ότι από πυροσβέστες; Άλλωστε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε ως «υποδειγματική» την εκκένωση της Βαρυμπόμπης, ασχέτως που κάηκαν περίπου 100 σπίτια.   - Ας είναι καλά το ρωσικό πυροσβεστικό αεροσκάφος Beriev Be-200 γιατί αλλιώς η φωτιά που ξέσπασε στη Βαρυμπόμπη θα έφτανε στο Μαρούσι. Βλέπουμε τώρα που το Beriev βρίσκεται σε συντήρηση το τί συμβαίνει με τις φωτιές σε Εύβοια, Αρχαία Ολυμπία και Μεσσηνία. Τα Canadair είναι πάλι άφαντα, με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως δεν μπορούν να επιχειρήσουν λόγω των καπνών. Ενώ έχει επιβεβαιωθεί πως αρκετά έχουν φθορές. Συγκεκριμένα με φθορές είναι 15 ( εννιά CL-215 και έξι CL-415) - Όσον αφορά το κόστος των Beriev; Το ένα κοστίζει περίπου 50 εκατ. ευρώ. Δηλαδή η Ελλάδα θα μπορούσε αντί να μπει σε lockdown για δύο εβδομάδες (ήταν έξι μήνες) να αγοράσει περίπου 30 (!) αεροσκάφη. Αν τα είχαμε... προφανώς δεν θα συζητούσαμε τώρα για τις φωτιές. Αντιθέτως σκορπίσαμε πολλά εκατομμύρια σε ΜΜΕ για να «ενημερώνουν» για τον κορωνοϊό.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου