ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 4 Ιουλίου 2021

"Ωδή στη Χαρά". Μια απάντηση μέσα από εικόνα, ήχο, δονήσεις δημιουργικής συνάθροισης.

Απαντάμε με έναν δικό μας τρόπο σε όλους αυτούς τους ατάλαντους και ψυχολογικά διαταραγμένους, που ολοφάνερα εκδηλώνουν μίσος. Οξύ μίσος προς όλους τους "άπιστους", τους "αιρετικούς", τους αμφισβητίες, αγνοώντας προκλητικά κι όλα όσα σοβαρά και σημαντικά στοιχεία κι αν επικαλούνται και παραθέτουν οι τελευταίοι. Αμφισβητίες με αιτία, μιας όλο πιο χυδαίας ρητορικής, θέσφατης όπως την προβάλλουν οι προπαγανδιστικοί πυλώνες, εχθρικής προς τις ανώτερες νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου. 

Απαντάμε με έναν διαφορετικό τρόπο σε αυτούς τους θρασείς μηχανορράφους, λήσταρχους που κλέβουν τη χαρά και την ουσία της ζωής και διασπείρουν τα βδελυρά δηλητήριά τους στην κοινωνία. Τον συνεχή και μ' αδιάλειπτη ένταση φόβο του θανάτου, για να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε λιποψυχία. Τις ριπές μιζέριας, κατήφειας και σύγχυσης μέσω επίμονης απόπειρας ελέγχου της πληροφορίας και παραχάραξης της γνώσης, για να οδηγήσουν τα μυριάδες θύματά τους σε θολή κρίση και αυτοματοποιημένη συμπεριφορά. Τις συνεχείς βολές ψυχικής παράλυσης με σφαίρες τις απειλές ολοένα πιο παρανοϊκής χροιάς, για να καταστήσουν τους πληθυσμούς ευκολότερα ποδηγετήσιμους. Το λανσάρισμα του Προβλήματος και μετά τις προβλεπόμενες μέσω προπαγάνδας αντιδράσεις, την παρουσίαση της "θέσφατης" Λύσης. 

Δεν θα καμφθούμε. Ακόμα κι αν αποφασίσουν να μας πυροβολούν στους δρόμους αν με τίποτα δεν πειστούμε να ακολουθήσουμε -και μάλιστα κατά γράμμα- όλες τις νυν κι επερχόμενες  ναζιστικές επιταγές. Το καλό ή κακό -άλλωστε δεν έχουν γίνει πια σχετικές οι έννοιες;- είναι ότι μας αρέσει και ο χορός και η ευελιξία που προσφέρει στις κινήσεις, ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου.


Επειδή λοιπόν χρησιμοποιούμε κι εμείς τον συμβολισμό, απαντάμε με χαρούμενα, ταλαντούχα, συναθροισμένα για έναν όμορφο κοινό σκοπό, παιδικά προσωπάκια. Με υπαίθριες ορχήστρες που στήνουν "γιορτή στο δρόμο", με υπέροχη μουσική και συντονισμένα φωνητικά, με θεσπέσιους στο άκουσμα ήχους και δονήσεις. Που οι αποδέκτες της απάντησης αυτής δεν μπορούνε ν' αντέξουν. Γιατί δεν συνάδουν με την ψυχρόαιμη φύση τους. Όπως και η φύση κάθε έμψυχου ανθρώπινου πλάσματος δεν συνάδει με τη δική τους. Κάθε πλάσματος συντονισμένου με τον ήλιο της ζωής εντός του και σε αλληλεπίδραση με όλους εκείνους που έχουν αφυπνισθεί και μπορούν πια να συνεννοηθούν με τη μία μεταξύ τους.. 

Αρνούμαστε ρητά και κατηγορηματικά τη νέα θρησκεία της βιοτρομοκρατίας, τους ιερείς της και τις απαίσιες κι εχθρικές προς την ίδια την επιβίωση διδασκαλίες τους. Αδιαφορούμε για τα τελετουργικά τους μέσα σε "πεφωτισμένες στοές", μέσα σε τηλεοπτικά στούντιο και αίθουσες διασκέψεων "κορυφής", γελάμε με τους κώδικες και την αριθμολογία τους σε κοινή θέα. Αρνούμαστε τα πειράματά τους με πειραματόζωα θέλουμε και όχι εμάς, τις "ευλογίες" της διαχείρισης των "πιστών" και της "σωτηρίας" όπως την αντιλαμβάνονται αυτοί, την ενέσιμη έγχυση τοξικών και νευρο-εκφυλιστικών δηλητηρίων μιας επιστήμης που αντιστρατεύεται την ίδια την ευαίσθητη ισορροπία σώματος και πνεύματος. Δεν μας αγγίζουν καθόλου οι εκκρίσεις εξωπραγματικού παραλογισμού ενός ρακένδυτου αφηγήματος που προπαντός αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι, τη φιλαλήθεια. Τη μόνη ατραπό που σύμφωνα και με τον Πυθαγόρα κάνει τους ανθρώπους όμοιους με τους θεούς.


Ο Ένοικος...

3 σχόλια:

  1. Mιλάμε πλέον για έναν κανονικότατο πόλεμο κι ως τέτοιον πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σίγουρα όλα δείχνουν ότι έχουν κηρύξει λυσσαλέο πόλεμο κατά της πλειοψηφίας των πολιτών, πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα που μόνο στο Ισραήλ πήρε τέτοια σκληρά χαρακτηριστικά, αν και το Ισραήλ δεν θεωρείται ευρωπαΙκό κράτος κ ας συμμετέχει στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις μπάσκετ και ποδοσφαίρου στην Ευρώπη λόγω δημόσιων σχέσεων. Η δικαιολογία όμως ότι είναι για λόγους συμφέροντος δημόσιας υγείας δεν στέκει πια ούτε στο ελάχιστο. Όχι μόνο λόγω των χιλιάδων θανάτων και εκατομμυρίων παρενεργειών στον κόσμο, αλλά έχουμε και άλλη εξέλιξη που δεν τους παίρνει να την αποκρύψουν, όσο κι αν επιχείρησαν να την εμποδίσουν να τελεσφορήσει με μη χρηματοδότηση και γραφειοκρατικά εμπόδια. Επιστημονική ομάδα σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο της Β.Ελλάδας όλα δείχνουν ότι ανακάλυψε αποτελεσματικότατο φάρμακο, χωρίς παρενέργειες και εντυπωσιακά μικρή περίοδο αποθεραπείας όπως με ενημέρωσε και ο ανιχνευτής που θα επιληφθεί και του θέματος πολύ σύντομα. Οι αφύσικα βιαστκές πράξεις αυτής της κυβέρνησης αποδεικνύουν πανικό μήπως και τους μείνουν στις αποθήκες τα εμβόλια που δεσμεύτηκαν να τα σπρώξουν αδιαφορώντας -άξιο απορίας, δεν το'χω ξαναδεί!- και για το πολιτικό κόστος και για τις πραγματικές μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των αναλώσιμων υποκειμένων στο μεγάλο πείραμα. Γιατί πολίτες με δικαιώματα δεν τους θεωρούν!Και το χειρότερο και πολύ περίεργο σχεδόν συνωμοσιολογικών διαστάσεων, λαχταρούν να εμβολιάσουν όσο γίνεται πιο πολλούς ακόμη και αν καταρρεύσουν πολιτικά με άσχημο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το φάρμακο αυτό ήδη εδώ και ένα μήνα έδωσε εντυπωσιακά αποτελέσματα, αλλά σφυρίζουν αδιάφορα, εμμένοντας εμβολιασμό.Πιο τρανή απόδειξη δόλου δεν υπάρχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή