ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 8 Απριλίου 2021

"ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ ΚΙ Η ΧΟΥΝΤΑ : ΠΟΔΙΑ ΚΙ ΕΜΒΟΛΙΑ κι άσπρο γιακά αντί μάσκας! Από τον υποχρεωτικόν εκκλησιασμόν στον υποχρεωτικόν εμβολιασμόν! Τα υποχρεωτικά Self test σε μαθητές κι εκπαιδευτικούς…είναι το τελευταίο βήμα πριν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό τους;;;"

Τα υποχρεωτικά Self test (ΣΧΟΛΙΟ δικό μας: ορισμός της διαφάνειας και ο ορισμός της "αξιοπιστίας") σε μαθητές κι εκπαιδευτικούς…είναι το τελευταίο βήμα πριν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό μαθητών εκπαιδευτικών;;;

”Οι μαθητές δεν θα φέρουν μαζί τους τη δήλωση θα αποκλείεται η είσοδος στην αίθουσα , ενώ δεν θα κάνουν ούτε τηλεκπαίδευση.” (ΣΧΌΛΙΟ δικό μας, και πάλι: αυτό εκτός από επικίνδυνα παρανοϊκό είναι και προκλητικά ειδεχθές! Δηλαδή υπάρχει κίνδυνος "διασποράς" αν ένα ανεμβολίαστο παιδί κάνει μάθημα, μόνο του και στο χώρο του, μέσω μιας οθόνης; Κοινωνικός στιγματισμός και καμία πρόσβαση, κανένα δικαίωμα συνταγματικά κατοχυρωμένο πρόσβασης στο αγαθό της εκπαίδευσης χωρίς το, συγκεκριμένο μάλιστα , ΤΡΥΠΗΜΑ; Αυτά για να ξέρουμε με τι "υγιή ανθρώπινα όντα" έχουμε να κάνουμε...)

Αποβολή αποκλεισμός τιμωρητικό μέσο αναστολή συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος πρόσβασης στη μόρφωση..κι Αναφαίρετου Ανθρώπινου Δικαιώματος..

‘Αρθρο 16: Συντάγματος (4. Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας) που πλέον τροπoποιείται με την προσθήκη εκτός από αυτούς που δεν υποβάλλονται 2 φορές ανά εβδομάδα στην διαγνωστική του self test και δεν προσκομίζουν τη σχετική βεβαίωση….

Θεσπίζεται επικίνδυνο καθεστώς διακρίσεων και κοινωνικά αποκλεισμένων persona non grata Ανεπιθύμητων μαθητών. Αντίθετα από τη ρητή Οικουμενική Δικαήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Άρθρο 26 που ορίζει:
Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική της βαθµίδα. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση θα πρέπει να είναι διαθέσιμες κατά γενικό κανόνα και η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα µε τις ικανότητές τους.

Tα παιδιά ενός κατώτερου κράτους θα είναι αυτά που στο μέλλον για οποιοδήποτε λόγο θ΄αρνηθούν να υποβληθούν ως ανήλικοι εθελοντές στις πειραματικές δοκιμές αμφιλεγόμενων αυτοαποκαλούμενων εμβολίων;;;;;

Κοινωνική διάσπαση, κοινωνικός διχασμός, διαχωρισμός πολιτών σε αυτούς που διαθέτουν πιστοποιητικά υγειονομικών φρονημάτων και μη…..

Το χαρακτηριστικό των σχολείων της χούντας ήταν ποδιά κι εμβόλια… το άσπρο υποχρεωτικό γιακαδάκι για λόγους ευταξίας και μαθητικού κοινωνικού καθωσπρεπισμού αντικαθίσταται από την υποχρεωτική μάσκα .. αλλά τα εμβόλια ..εμβόλια…. και τουλάχιστον εκείνα ήταν εμβόλια.. άλλο αν τα σχολεία και τότε είχαν μεταβληθεί σε εμβολιακά κέντρα…..από τον υποχρεωτικόν εκκλησιασμόν στον υποχρεωτικόν εμβολιασμόν!…Aπό τον καλοσιδερωμένο άσπρο γιακά στην καλοσιδερωμένη μάσκα!!

Η κατάργηση της «ομοιομορφίας των μαθητών», δεν κράτησε και πολύ στη χώρα μας επανήλθε με υγειονομικό μανδύα….Από τον Εσωτερικό κανονισμό για σχολεία το 1875: «έκαστος μαθητής προσερχόμενος εν τη σχολή πρέπει να είναι καθαρός το σώμα …» ..

«Πιστοποιητικό υγείας» για ιερόδουλες θυμίζουν αυτές οι παρωχημένες πρακτικές…..

Ο υγειονομικός αυταρχισμός ως μέσο διαπαιδαγώγησης!!

Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των μαθητών με τα πειραματικά εμβόλια δεν είναι κινδυνολογία αλλά ωμή πραγματικότητα..

Ο Simon Cauchemez (από το Ινστιτούτο Pasteur στη Γαλλία) δηλώνει απερίφραστα: “Για να σταματήσει η επιδημία Covid-19, τα παιδιά θα πρέπει να εμβολιαστούν”
Ο Simon Cauchemez είναι επικεφαλής της μονάδας «μαθηματική μοντελοποίηση μολυσματικών ασθενειών» στο Institut Pasteur και είναι μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου.

Εξηγεί ότι είναι παρανόηση ότι ο εμβολιασμός θα μας επιτρέψει να ξαναρχίσουμε μια φυσιολογική ζωή. Είναι δυνατόν, εξηγεί αυτός ο ερευνητής, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι το 90% των ενηλίκων προστατεύεται. Διαφορετικά, εάν δεν επιτευχθεί ένα τέτοιο ποσοστό, τα μοντέλα του δείχνουν ότι είτε θα συνεχίσει να ζει με περιορισμούς, είτε θα ανοσοποιήσει τα παιδιά. Το έργο του, ακριβώς, έχει επικριθεί τις τελευταίες εβδομάδες…Με τον ιό που κυκλοφορούσε πέρυσι, η προστασία του 75% των ενηλίκων θα είχε χαλαρώσει εντελώς τους περιορισμούς. Αλλά με τη βρετανική παραλλαγή, η οποία είναι πολύ πιο μεταδοτική, τα μοντέλα μας δείχνουν ότι περισσότερο από το 90% των ενηλίκων θα πρέπει να εμβολιαστούν για να περιορίσουν την επιδημία, και να γίνει αφαίρεση όλων τα περιοριστικών μέτρων. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 46% των Γάλλων παραμένουν εχθρικοί στον εμβολιασμό…Γιατί χρειαζόμαστε τόσο υψηλή κάλυψη ανοσοποίησης σε ενήλικες;

Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα γιατί θεωρητικά, η συλλογική ασυλία πρέπει να επιτευχθεί πιο γρήγορα. Το πρόβλημα που επισημαίνεται από τα μοντέλα είναι ότι εάν εμβολιάζουμε μόνο ενήλικες, αναμένουμε να έχουμε σημαντική επιδημία στα παιδιά, ακόμη και αν η εμβολιαστική κάλυψη είναι πολύ υψηλή στους ενήλικες. Επομένως, η κυκλοφορία του ιού στα παιδιά θα διευκολύνει τη μόλυνση των γονέων και των παππούδων που δεν έχουν εμβολιαστεί ή που θα προστατεύονταν ελάχιστα από τα εμβόλια, καθώς δεν είναι 100% αποτελεσματικά.

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου