ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2021

Περί εννοιών και αναγκαιοτήτων...

 

Κάποιες σκέψεις με αφορμή το αρχικό βίντεο:

"Αυτή είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος στην ιστορία του ανθρώπου. Η σοβαρότητα αυτής της πλοκής δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Δεν οφείλεται σε καμία απειλή συμβατικού πολέμου ή πυρηνικής εξομάλυνσης. Βασίζεται στο γεγονός ότι πρόκειται για ψυχολογικό πόλεμο που διεξάγεται από ψυχοπαθείς εναντίον όλης της ανθρωπότητας και προωθείται από μια μικρή ομάδα τεράτων, τα οποία κι έχουν πάρει τον έλεγχο των ανθρώπινων συνειδήσεων μετά από δεκαετίες μαζικού υπνωτισμού από τα ΜΜΕ"  - ΓΚΑΡΥ ΜΠΑΡΝΕΤ

"Δεν έχω μία εξουσία πάνω σου που δεν μου δίνεις εσύ και δεν έχεις καμία εξουσία πάνω μου που δεν σου δίνω εγώ" - ΛΕΟΝ ΤΟΛΣΤΟΪ

Περί Βιομηχανικών Επαναστάσεων και Παιδείας με συγκεκριμένες στοχεύσεις. Περί του καθηγητή Schwab, δισεκατομμυριούχου πλέον υπερήλικα ιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και του δημοφιλέστατου σε υψηλούς πολιτικούς κύκλους βιβλίου του για την "Παγκόσμια Επανεκκίνηση" (χαρακτηριστικό το "bonus video" του τέλους)...Περί της ομόφωνης αποδοχής αυτού του "οράματος" για το άμεσο μέλλον του μετανθρωπισμού, από όλες τις πολιτικές παρατάξεις και ηγεσίες  "κυρίαρχων κρατών", φαινομενικά αντίθετων μεταξύ τους σε πολλά ζητήματα μέχρι την έλευση του COVIDALISM και της φρικιαστικής ομοιομορφίας στη λήψη παρανοϊκών, ανθρωποκτόνων "μέτρων". Ο μακάριος ύπνος και η σε αποκαρδιωτικό (ως τώρα τουλάχιστον) βαθμό σιγή ασυρμάτου των υπηκόων, ή ζαλισμένων κοπαδιών μη εξαιρουμένων και των..."μαύρων προβάτων" που ήθελαν να "αφυπνίσουν" το υπόλοιπο κοπάδι με τη "φιλοσοφία"ή "ιδεολογία" και την..."αντισυμβατική" ζωή και "επαναστατική στάση". Το τέλος με πάταγο όλων των "γραμμικών ετικετών" που διαχώριζαν το ανθρώπινο είδος -"Διαίρει και Βασίλευε" ω πανούργα Μεγάλη Ρώμη!...Περί δολοφόνων λαών, με τις οικονομικές τους μαζικές δολοφονίες, με τις σφαίρες και βόμβες τους ή τις θανάσιμες θεραπείες τους, που τώρα αγάπησαν την ανθρωπότητα και θέλουν ξαφνικά να τη...σώσουν!! Με το αποδεδειγμένο πια (για τους γραφικούς "ρεαλιστές") ξεφόρτωμα τόνων επικίνδυνων σωματιδίων βαρέων μετάλλων πάνω στα κεφάλια μας εδώ και χρόνια και τα "προγράμματα γεωμηχανικής", με τα τοξικά τους δηλητήρια να αλώνουν καθημερινά την παραπαίουσα υγεία μας και τώρα με τα αμφιλεγόμενα και "αγνώστου αποτελεσματικότητας" σκευάσματα που θέλουν να "θωρακίσουν" την υγεία μας! Περί αποφάσεων που φέρνουν τα πάνω-κάτω στη ζωή των ανθρώπων χωρίς ποτέ να ρωτηθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι μέσα στην "αιθαλομίχλη της δημοκρατίας", μέσα στον "πολιτισμό" της καφρίλας και διαστρέβλωσης των εννοιών και των χρηστικών στη ζωή ωφελειών μιας ξεπουλημένης τεχνο-επιστήμης, αυτής του "έξυπνου φασισμού"

 Η άμεσα επιτακτική ανάγκη της διανοητικής υπέρβασης και συναισθηματικής διεύρυνσης, η ατραπός της ανεξαρτησίας της αντίληψης που τόσο τρέμουν τα αθέατα "αστέρια" και ψυχρόαιμες σαν ερπετά φατρίες της Εξουσίας και τα πιστά κι αναλώσιμα τσιράκια τους (γαλουχημένα στα Χάρβαρντ, Γέηλ, Οξφόρδη, Γουέστμινστερ και άλλα "φυτώρια" μαριονετών με περγαμηνές)  ανά τον πλανήτη παΓΗδα. 

 Και Ελευθερία σημαίνει πρωτίστως αποτίναξη των αλυσίδων από το μυαλό και την καρδιά...Αυτοί που θέλουν να μας "επανεκκινήσουν" δεν το κάνουν για το καλό μας και αυτοί που μιλάνε ακόμη(!!!) για "συνωμοσιολογία" είναι ή εκ του πονηρού κινούμενοι ή ημι- ηλίθιοι (ή και χωρίς το α΄συνθετικό), εκτός της τυφλότητάς τους όσον αφορά στη μη κατανόηση των τεράστιων κενών του διάτρητου από όλες τις πλευρές αφηγήματος, που μας θέλει να σερνόμαστε σαν χαμερπή, άνοα σκουλήκια στο χώμα...

Η μη επιστροφή σε μια όντως παθογενή, στρεβλή σε πάρα πολλές πτυχές "κανονικότητα", την οποία όμως εκείνοι εξέθρεψαν, έστησαν και συντήρησαν, δεν συνεπάγεται το "χτίσιμο" ωφελιμότερων (για την "πλέμπα") και ανθρωπινότερων συνθηκών!...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου