ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020

Μιλώντας για ιούς

Διαβάζω και στη βικιπαίδεια, για να έχω όσο γίνεται πιο πλήρη αντίληψη επί του αντικειμένου που με απασχολεί: "Ο ιός είναι παθογενετικός παράγοντας που δρα μολύνοντας τα κύτταρα ενός οργανισμού, ενσωματώνοντας το γενετικό του υλικό στο γονιδίωμα αυτών και χρησιμοποιώντας για τον πολλαπλασιασμό του, τους μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής και μετάφρασης του κυττάρου, όπως και τα περισσότερα ένζυμα που χρειάζεται για την επιβίωση του. Κατά γενική αποδοχή οι ιοί μεταλλάσσονται και εξελίσσονται, αν και δεν υπάρχει γενική συμφωνία για το αν μπορούν να θεωρηθούν έμβια συστήματα "
 Τα σημεία που έχω υπογραμμίσει με βάζουν αναπόφευκτα σε σκέψεις για το κατά πόσο ένας μικροσκοπικός ιός, που ενσωματώνεται στον ξενιστή του με εκπληκτικούς μηχανισμούς μετάλλαξης και προσαρμοστικότητας, αποτελεί τελικά μία νοήμονα
και μάλιστα ευφυή οντότητα. Είτε η πηγή προέλευσής του βρίσκεται κάπου στο φυσικό περιβάλλον είτε έχει παρασκευαστεί σε κάποιο πειραματικό επιστημονικό εργαστήριο γενετικών ερευνών ή βιολογικού πολέμου. Κι επειδή ένας ιός δρα αμέσως σαν νοήμονας οργανισμός -έστω και με αυτοκαταστροφική κατάληξη, ομοιάζοντας εδώ στο "νοήμον" ανθρώπινο είδος-  κι εφευρίσκει τρόπους εξασφάλισης της επιβίωσής του ακόμη κι αν αυτό έχει να κάνει με την καταστροφή των "δοχείων" που τον μεταφέρουν, είναι επικίνδυνος να ξεφύγει από κάθε έλεγχο των δημιουργών του. Βλάπτοντας μακροπρόσθεσμα και τελικά και τους ίδιους.

 Η γρίπη των πτηνών ή η νόσος των τρελών αγελάδων είχαν τουλάχιστον προσδιοριστεί ως προς την πηγή τους, ασχέτως αν η πρώτη επανέρχεται ανησυχητικά στο προσκήνιο. Ο κωροναϊός ωστόσο αποτελεί, ακόμη, μία όντως μυστήρια ιστορία για την οποία
κανείς, προς το θολό παρόν. δεν ξέρει -ή δεν θέλει για άλλους λόγους- να πει για το πού εδράζεται. Οι εικασίες πάνε κι έρχονται ενώ ήδη ο ιός επελαύνει και ίσως δεν θα αργήσει να μεταλλαχτεί επιδέξια κατά την επεκτατική του πορεία. Με σύμμαχό του την αδυναμία των παγκόσμιων αρχών, κι όχι μόνο κινεζικών,να ελέγξουν αποτελεσματικά τη διασπορά, που βοηθιέται και από τις μετακινήσεις πληθυσμών, όπως μέσω των πλοίων ή των αεροπλάνων. Μετακινήσεις που αναπόφευκτα, τουλάχιστον εντός της αχανούς κινεζικής επικράτειας, θα ήταν αυξημένες κατά τον λαμπρό εορτασμό της κινεζικής πρωτοχρονιάς, στις 25 του Ιανουαρίου φέτος.

To παρακάτω βίντεο είναι σίγουρα παράξενο και βάζει τον θεατή σε σκέψεις για το πώς ο σπουδαίος και τρανός Bill Gates -που σύμφωνα με δικές του δηλώσεις και πράξεις τάσσεται υπέρ της αναγκαιότητας "ελέγχου του παγκόσμιου πληθυσμού"- είχε προβλέψει ένα χρόνο πριν το ξέσπασμα της σημερινής ανησυχητικής κατάστασης με φιλοδοξία πανδημίας:



Και γεγονότα και απίστευτες καταστάσεις που λαμβάνουν χώρο εδώ και χρόνια, με τακτικές συγκάλυψης κι αποσιώπησης, και αρνητικές συνέπειες σοβαρές και πολύπλευρες στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν μας αφήνουν να είμαστε καθησυχασμένοι ή ανυποψίαστοι.

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η νέα και πολύ σοβαρή ιογενής δοκιμασία θα ξεπεραστεί με επιτυχία, με την υπεύθυνη και αφοσιωμένη στην εύρεση αποτελεσματικής λύσης προσπάθεια της επιστήμης. Η οποία δεν θα αναγκαστεί να πρέπει ν' αντιμετωπίσει τη δυσάρεστη έκπληξη, ακόμη κι αν δεν ειπωθεί ποτέ δημοσίως, να μαζέψει τα συντρίμια μιας .. άλλης επιστήμης, που χρησιμοποιείται για σκοτεινούς σκοπούς.
 Κι ας ελπίσουμε ότι ο κωροναϊός θα χάσει το στέμμα -κορώνα- και θα υποκύψει ηττημένος παρά τις "βασιλικές βλέψεις" του σε βάρος της ίδιας της ανθρωπότητας. Αντίθετα με τους ανίκητους ιούς της ανθρώπινης βλακείας, που είναι και γεμάτη αυτοπεποίθηση και δεν αμφιβάλλει ποτέ για τον εαυτό της. Και της ακόρεστης δίψας για εξουσίας, με οικονομικά κίνητρα και διάφορα μέσα επιβολής τα οποία η ανθρώπινη ιστορία δεν σταματάει να αποδεικνύει ότι επιφέρουν μόνο καταστροφικές συνέπειες.

Ο Ένοικος...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου