Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών. 
Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...
Δεν θέλω να πω πολλά.
Μετά την σαφώς παράνομη συμφωνία Ερντογάν-Σάρατζ (ο δεύτερος ελέγχει μόνο την περιοχή της πρωτεύουσας Τρίπολης της Λιβύης και απειλείται με στρατιωτική ήττα και ανατροπή από τις πολυπληθείς και ενισχυμένες δυνάμεις του συμμάχου της Αιγύπτου κι εχθρικού προς την Τουρκία στρατάρχη Χάφταρ, που ελέγχει ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη λιβυκή επικράτεια) και την ανακήρυξη ψευδο- ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης, είναι πια θέμα χρόνου η Τουρκία να στείλει γεωτρύπανο δίπλα στην Κρήτη ή το Καστελόριζο. Μέρη δηλαδή, όπως Κρήτη και Δωδεκάνησα, που με τη "συμφωνία η οποία δημιουργεί τετελεσμένα" διαγράφονται ως ελληνική επικράτεια για τη φιλόδοξη γείτονα χώρα, η οποία και επιθυμεί διακαώς να αναβαθμιστεί σε περιφερειακή υπερδύναμη, ενώ είναι ήδη(;) ισότιμος συνομιλητής με Ρωσία και ΗΠΑ. Ίσως ο Ερντογάν στείλει τα πλωτά γεωτρύπανα την άνοιξη, όταν θα έχουν εγκατασταθεί σε τουρκικό έδαφος και οι περίφημοι ρωσικοί πύραυλοι S-400, που "κλειδώνουν" ό,τι πετάει ή πλέει και αποτελεί απειλή που θα πλήξει τουρκικούς στόχους.
Γιατί τέτοια μούγκα όσον αφορά τα "κίτρινα γιλέκα", ρε παιδιά; = Μια εξέγερση που διαρκεί μήνες στη Γαλλία
{σημείωση: έκλεισε πλέον ένα χρόνο, σε όλη σχεδόν τη
γαλλική επικράτεια, από το Παρίσι μέχρι το γαλλικό νότο, μέχρι το
ξέσπασμα πλέον της γενικής απεργίας με δυναμικές συγκεντρώσεις και συγκρούσεις με την κτηνώδη αστυνομία του τραπεζο-χαρτογιακά Μακρόν και με πολλούς νεκρούς &τραυματίες & σακατεμένους & φυλακισμένους στα μπουντρούμια της "δημοκρατίας"}. Και έχει οδηγήσει σε
μεγάλο εκνευρισμό και αναδίπλωση τις ελίτ και ασφαλώς σε μείζονα
πολιτική κρίση την κυβέρνηση του "golden boy", υπαλληλάκου της
δυναστείας των Ρότσιλντ, τον "Μανιού" Μακρόν
Κι ας μιλούν για "αγώνες" οι επαγγελματίες "επαναστάτες" και καθοδηγητές, μέσα στα προσωπικά τους στρατηγεία-τσιφλίκια. Και απ' την
άλλη να εξαργυρώνουν τα επαναστατικά τους χαλινάρια με συμφέρουσες
για τους ίδιους και μόνο αυτούς συμφωνίες και με το εθιστικό ναρκωτικό του ελέγχου. Οπότε η "επανάσταση" στρογγυλοκάθεται για να κατασπαράξει τα ίδια τα παιδιά της...
{ Απίστευτο και όμως "πολιτισμένα αληθινό": Καναδάς: Ο «δυτικός πολιτισμός» υποβάλλει σε υποχρεωτικές στειρώσεις γυναίκες ιθαγενείς! Και όχι μόνο στον Καναδά: "Στις ΗΠΑ τις δεκαετίες από το ’60 μέχρι το ’80, υπολογίζεται πως στειρώθηκαν χωρίς τη συγκατάθεσή τους 70.000 ιθαγενείς γυναίκες! Ενώ σε ολόκληρη τη χώρα, περίπου το 25% των ιθαγενών γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία είχαν στειρωθεί μέχρι το 1976".
Αποσπάσματα από άρθρο του μπλογκ (Eρωτήματα με τις απαντήσεις να χορεύουν στην κόψη του ξυραφιού): "
Δυνατότητες πρότυπων καλλιεργειών ακόμα και σε ερήμους και τεχνολογίες ελέγχου του καιρού (δες για το περίφημο HAARP + κι αυτό)
που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προς απόλυτο όφελος της ανθρωπότητας
και του πλανήτη (πχ αντιμετώπιση λειψυδρίας)."
" Eδώ έχουν τα πάντα, συνέχεια, κι όμως δεν βλέπω τίποτα. Μουσική, ταινίες, τέχνη, ο ένας τον άλλον. Ένας κόσμος γεμάτος, αλλά με ανθρώπους τόσο κενούς. Αυτό το μέρος, αυτή η εποχή, φαίνονται όλα πολύ άψυχα και αποστειρωμένα. Καμία σχέση με αυτό που φανταζόμουν. Με χώρους στοιχειωμένους, με ρυθμούς κουρδιστούς. Τα υποκείμενά του γεμάτα με συναισθήματα. Αφηρημένοι από τα υπάρχοντά τους (όπως για παράδειγμα, λέω εγώ, τα διαμερίσματα και τα αυτοκίνητά τους, τα κλαμπ και τις υλιστικές επιταγές της μόδας, τα κινητά τηλέφωνα ή άυλες οντότητες όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που τόσο πολύ έφτασαν να καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων). Αφοσιωμένοι στις εμμονές τους. Χαμένοι μέσα στις εικόνες. Στις αναμνήσεις. Χάνουν το παρόν, ενώ ξετυλίγεται μπροστά τους. "
Τρεις βδομάδες απεργία στον ΟΤΕ!
(Ως σχόλιο: Huawei- ΗΠΑ 1-0, προς το παρόν. Ο υπό κινεζικό έλεγχο εταιρικός γίγαντας των τηλεπικοινωνιών, παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ και τις απαγορεύσεις πρόσβασης στις αμερικανικές αγορές, ανακοίνωσε τo Noέμβρη του '19 την καταβολή μπόνους 286 εκατομμυρίων δολλαρίων στο υπαλληλικό της προσωπικό, ενώ μέχρι και τώρα τα ομόλογά της διαπραγματεύονται πάνω από την ισοτιμία...)
Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία - Roland Gérard Barthes
...Αν αυτοί οι στίχοι αρχίζουν και αποκτούν όλο και πιο "δύσπεπτο" νόημα: Στο βωμό μιας καριέρας ...Αν σιγά-σιγά διαπιστώνεις οικειότητα περίεργη με συμπαθείς εκπροσώπους του θαυμαστού κόσμου των ζώων: κότες, μουλάρια, γουρούνια...
 |
My name is Athens..."Athens Dark"
|
Ενότητες του τρομερά ενδιαφέροντος άρθρου: Μια αφανής ιδιοφυία - Η σπουδαιότερη ανακάλυψη της ζωής του - Δυο ιδιοφυίες ενώνουν τις δυνάμεις τους - Ένα άρθρο η αρχή του τέλους - Το ταξίδι στην Αντίγκουα - Η καταδίωξη και η φυλάκιση - Ο ύποπτος θάνατος του επιστήμονα - Κάτω από την επιφάνεια
{ Κάποιες απορίες που παρατίθενται και στον επίλογο, με αφορμή και μια εύστοχη γυναικεία ανάρτηση, όπως θα δούμε παρακάτω, στο twitter : Όλα
αυτά ωρέ σύντροφοι και "αλληλέγγυοι", μισότυφλοι ή θεόστραβοι από τις
ιδεολογικές σας αγκυλώσεις, δεν θα' πρεπε να στηλιτεύονται; Ή έστω να
προβληματίζουν και να βάζουν σε σοβαρές σκέψεις; Μπορούνε άνθρωποι με
100% θεοκεντρική αντίληψη του κόσμου να αναπτύξουν οποιαδήποτε πολιτική
συνείδηση και κοινωνικές ανατρεπτικές ευαισθησίες; Δηλαδή η συνεισφορά
της "αριστεράς" και της "αναρχίας" στη ριζοσπαστικοποίηση των μεταναστών
ή προσφύγων είναι να τους διατηρήσουν στο σκοταδισμό και τη
μισαλλοδοξία; Και το ασυμβίβαστο σύνθημα "ούτε θεοί ούτε αφέντες" επιδίδεται σε πατριαρχικές διακρίσεις και σε "ελευθεριακές κωλοτούμπες"; }
Μόλις μας μπήκε φουριόζο το 20ο κακομαθημένο βλαστάρι του
21ου αιώνα-μπαμπά πατριάρχη. Αν αυτό είναι τελικά το πλοίο που μας ταξιδεύει στους αχανείς
ωκεανούς της αιωνιότητας του πανδαμάτορα χρόνου, τότε ας αναλάβουμε ο καθένας τις ευθύνες που
μας πρέπουν πάνω στο πλεούμενο και ας το μεταμορφώσουμε από καταπιεστικό τσογλάνι σε σύμμαχο και ταξιδιάρικο αλάνι, εξασφαλίζοντας ένα συναρπαστικό ταξίδι. Όσο δύσκολο κι αν φαντάζει, όσοι σκόπελοι και ρουφήχτρες και αν παραμονεύουν σε
εχθρικά νερά, όσο κι αν με οι το έτσι θέλω καπεταναίοι σκοπεύουν ή να μας
αλυσοδέσουν αν δεν γίνουμε υπάκουα ζόμπι του πληρώματος ή να μας σουτάρουν στα
νερά. Ο βυθός βρίσκεται πρωτίστως στην ψυχή, όπου βουλιάζουν πρώτα εκεί αύτανδρα
τα καράβια, προσωπικής και συλλογικής ρότας. Και ίσως πατρίδα να προσφωνήσουμε
όχι τα μεταφορικά μέσα και τα σκαριά τους, ακόμη κι αν βρούμε ή φτιάξουμε τέτοια όπου σαν γόνιμα χώματα θα ανθίσει και θα μεγαλουργήσει η
ύπαρξή μας και η αρμονική συνύπαρξή μας. Αλλά ολάκερο τον
Για εμάς, τους "απάτριδες" πατρίδα είναι ο τόπος , το έδαφος, οι
άνθρωποί του και η "νοόσφαιρά" του, είναι το μέρος εκείνο που σου
παρέχει κάθε δυνατότητα κι ευκαιρία, ή κινείται σταθερά προς αυτή την
κατεύθυνση, για μια όσο το δυνατόν πιο αρμονική και ολοκληρωμένη ζωή. 200 περίπου χρόνια από την ίδρυση του νεοελληνικού κρατικού προτεκτοράτου, θεωρούμε ότι ειδικά αυτός ο καπελωμένος από εσωτερικούς και εξωτερικούς πασάδες και βαρώνους τόπος απέχει παρασάγγας από μία τέτοια κατανόηση και ύφανση (ή απόπειρες ύφανσης) πραγματικότητας. 
