ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Η κουλτούρα των μνημονίων και η αντίσταση μέσω (και) του πολιτισμού!

Aλληλεγγύη και συμπαράσταση στους μαθητές των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων (δεν είναι και πολλά!)


" Η κουλτούρα των φτωχών δεν πρέπει να είναι μια φτωχή κουλτούρα"

 "Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη τροφής και στέγης. Φτώχεια είναι το να αισθάνεσαι Κανένας, το να στερείσαι ταυτότητας. Η μουσική, το να είσαι πρωταγωνιστής σε μια ορχήστρα, το να παίζεις, να τραγουδάς, δημιουργεί στο παιδί μια αυτοεκτίμηση, μια υγιή και ωραία περηφάνια που το βγάζει από τη φτώχεια. Γιατί το παιδί, με το που παίρνει το μουσικό του όργανο, παύει αμέσως να είναι φτωχό. Ενα παιδί με ένα βιολί δεν είναι φτωχό! Γιατί το βιολί το οδηγεί σε έναν δρόμο αυξανόμενου πνευματικού πλούτου".
Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου


του ανιχνευτή

Πριν αναφερθώ στα γεγονότα της πλατείας Κλαυθμώνος, χτες το μεσημέρι στις 30/1, που είχε κατακλυστεί από γονείς (πολλοί απ'αυτούς γνωστοί μουσικοί και καλλιτέχνες) και παιδιά γεμάτα ταλέντο και αγάπη γι'αυτά που τα εμπνέουν (πράγματα τελείως ασύμβατα με την κυβερνητική "λογική" του παράλογου και της χυδαιότητας), ας δούμε πρώτα κάτι από το σάιτ της εξαιρετικής εκπομπής της ΝΕΤ "Εξάντας" (όαση στην τηλεοπτική μιζέρια και χωματερή) σχετικά με ένα ντοκυμαντέρ που προβλήθηκε το ίδιο βράδυ:

"Ένα απόγευμα του 1975 σ’ ένα γκαράζ του Καράκας της Βενεζουέλας, ο 36χρονος τότε καθηγητής μουσικής και οικονομολόγος José Antonio Abreu ξεκίνησε μια σταυροφορία που φαινόταν απολύτως ουτοπική. Να σώσει όσα περισσότερα παιδιά μπορεί από τη φτώχεια, τους δρόμους και την εγκληματικότητα, μαθαίνοντάς τους, δωρεάν, κλασσική μουσική και κάνοντάς τα μέλη μιας κλασσικής συμφωνικής ορχήστρας.

"Τίποτα σαν την πρώτη πρόβα", αναπολεί ο μαέστρος Abreu, 74 ετών σήμερα."Είναι η στιγμή που θυμάμαι με μεγαλύτερο πάθος. Τα υπόλοιπα ήταν μια μεγάλη καθημερινή συγκίνηση".

Σε εκείνη την πρώτη πρόβα ήρθαν μόλις 11 παιδιά. Όμως ο σπόρος είχε πέσει ήδη στο χώμα, γεννώντας αυτό που θα έμενε παγκοσμίως γνωστό ως EL SISTEMA (Το Σύστημα). Ένα όργανο Παιδείας, αλλά και ταυτόχρονα ένα όπλο κατά της φτώχειας. Ένα εργαλείο κοινωνικής αλλαγής. Μια απόπειρα να αλλάξει ο κόσμος μέσω της μουσικής!"

από τον ΕΞΑΝΤΑ

Δείτε το θαυμάσιο αυτό ντοκιμαντέρ του πολύ καλού Γιώργου Αυγερόπουλου και της ομάδας του εδώ:


( ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΑ 2012-2013 , EL SISTEMA - ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΖΩΕΣ )

Και τώρα η "σκυτάλη" σ' εμένα...
Με λίγα λόγια δηλαδή: το όραμα ενός ιδιαίτερου ανθρώπου μετουσιώθηκε σε ένα υποδειγματικό "εργαστήρι" πολιτισμού, όπου σπουδάζουν δεκάδες χιλιάδες παιδιά (πολύ φτωχά στην πλειοψηφία τους, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν στον ήλιο μοίρα! Γι'αυτό και το ντοκυμαντέρ είχε τον τίτλο "σώζοντας ζωές!"), με έξοδα της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και εξελίσσονται είτε σε πολύ καλούς μουσικούς, ή δασκάλους μουσικής, είτε σε κατασκευαστές μουσικών οργάνων (επίσης κάτι με τη δική του ξεχωριστή μαγεία)! Κι αυτό τον πολιτισμό που παράγουν, τον εξάγουν συγχρόνως σε όλο τον κόσμο...

 Ας έρθουμε τώρα στη δική μας καταθλιπτική (γιατί έτσι αποφάσισαν οι "καλλιτέχνες" της πολιτικής ξεφτίλας και βαρβαρότητας) και μίζερη πραγματικότητα:
 τα παιδιά που διαμαρτύρονταν χτες στο κέντρο της Αθήνας (και ολοκλήρωσαν τη διαμαρτυρία τους με μια πολύ όμορφη συναυλία) ήταν μαθητές των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων. Που το πάθος τους (και το λάθος τους για τη "χώρα που γέννησε τον πολιτισμό") είναι οι τέχνες: η μουσική, το θέατρο, η ζωγραφική...
 Και η πέρα για πέρα δίκαιη διαμαρτυρία τους (προς τα ατάλαντα και κλειστά αυτιά των αρμόδιων μάου μάου) οφειλόταν στο γεγονός πως τα σχολεία τους στερούνται πλέον τα ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ και με τις μεθοδεύσεις που προωθούνται οδεύουν ουσιαστικά στην κατάργηση..!

Καταλάβατε; Αν ο καθρέφτης μιας χώρας είναι ο πολιτισμός της, στη μετατρεπόμενη εγχώρια Μπανανία (με την απάθεια και την ανοχή των περισσότερων ιθαγενών ως τώρα) ο καθρέφτης αυτός έχει αρχίσει και θρυματίζεται! Γιατί; Μα πολύ απλά πολιτισμός= έμπνευση=διακίνηση ιδεών=ψυχική υγεία και δύναμη=αμφισβήτηση των καθιερωμένων νοοτροπιών και δομών=Αντίσταση!
 Απλή η εξίσωση, έτσι;

Ναι! Ο πολιτισμός είναι πνοή, είναι παράθυρο που ανοίγει με θέα όλο τον κόσμο, είναι ζωή!
Κι αν δεν καταλαβαίνετε εσείς-οι (αν)αρμόδιοι "κουλτουρολάγνοι" του υπουργείου παραΠαιδείας και του υπουργείου "παραλίγο πολιτισμού"- και στραγγισμένοι από κάθε "χυμό" έμπνευσης και κάλλους (οι...κάλοι), πόση σημασία έχει η μουσική και η καλλιέργεια γενικά  των τεχνών στην ψυχή των εφήβων (με  άμεσες επιδράσεις και στις οικογένειές τους), είναι γιατί η ψυχή σας είναι ελειμματική ή καλύτερα ανύπαρκτη! Αλλά βέβαια! Έτσι θα σώσετε τη χώρα:

 με συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολείων (οι ανειδίκευτοι σκλάβοι δε χρειάζονται και πολλές τέτοιες πολυτέλειες),

Ο Θεός σιωπά



Του Νίκου Δήμου




 Η «σιωπή του Θεού» είναι το βασικό μοτίβο όλης της υπαρξιακής φιλοσοφίας – αλλά και θεολογίας – του περασμένου αιώνα. Ο Θεός σώπασε στο Άουσβιτς και στην Ρουάντα, στην Καμπότζη και την Σερμπρένιτσα. Άφησε να εκτυλιχτούν απύθμενες βαρβαρότητες, χωρίς ποτέ να μας δώσει ούτε «ένα σημείον». Ο Θεός σωπαίνει όχι μόνο στις μεγάλες δημόσιες τραγωδίες αλλά και στις μικρές ιδιωτικές. Η μάνα που σπαράζει για τον χαμό του παιδιού της δεν παίρνει απάντηση. Ο Θεός σωπαίνει – είτε λέγεται Θεός, είτε Αλλάχ, είτε Ιεχωβάς, είτε αποκαλείται με άλλο όνομα από τα πολλά που του δίνουν οι άνθρωποι. Βλέπει το κακό να συμβαίνει και όχι μόνο δεν το σταματάει (αυτός ο παντοδύναμος) αλλά ούτε καν αντιδρά είτε για να το δικαιολογήσει είτε για να εκφράζει την συμπαράστασή του.
Κι όμως στην Χριστιανική θρησκεία τα κύρια επίθετα του Θεού είναι πανάγαθος, ελεήμων και φιλάνθρωπος και στην Μουσουλμανική «Αλ Ραχμάν» (ο οικτίρμων) και Αλ Ραχίμ (ο συμπονετικός). Αντίθετα με τον Θεό που σιωπά, οι προπαγανδιστές και απολογητές του υπήρξαν ανέκαθεν λαλίστατοι. Ιδρυτές θρησκειών, απόστολοι, προφήτες, ιερείς και αρχιερείς, μοναχοί και θεολόγοι, μας έχουν φιλοδωρήσει με χιλιάδες – ίσως και εκατομμύρια σελίδες κειμένων.

Ένα μικρό αφιέρωμα σ'ένα ξεχωριστό άνθρωπο...

Kάπου είχα διαβάσει ότι "οι άνθρωποι ζούνε όσο υπάρχουν μέσα μας και περπατάμε μαζί τους κι ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν παύουν να συγκατοικούν στο μυαλό μας!"
Ένας από αυτούς τους ιδιαίτερους ανθρώπους που αν κι έφυγαν θα είναι για πάντα ζωντανοί για όλους εμάς που μας άγγιξαν (κι εξακολουθούν να μας αγγίζουν) είναι και η Κατερίνα η Γώγου. Αυτό το μικρό αφιέρωμα, που ανακάλυψα στο ANARCHY ARCHIVES και μου άρεσε, με μεστές αναφορές στη ζωή της και κάποιους από τους πιο χαρακτηριστικούς της στίχους (πάντα επίκαιρους και ειδικά τώρα, στον παραλογισμό και τη στυγνή από τα πάνω τρομοκρατία που βιώνουμε), είναι γι'αυτήν...

Κατερίνα Γώγου



Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα και θα χαθώ...

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, το 1993, που η Κατερίνα Γώγου έφυγε, μα δεν ξεχάστηκε. Για τους πολλούς περνά και θα εξακολουθήσει να περνά από τις οθόνες τους σαν η αιώνια υπηρετριούλα και το έξαλλο πλουσιοκόριτσο στις μαυρόασπρες ταινίες της Finos films. Για κάποιους άλλους είναι οι στίχοι της που σηματοδοτούν μια ολόκληρη εποχή άρνησης κι ακόμα μας μιλούν πότε με ψιθύρους και πότε ουρλιάζοντας. Κάποιοι ρομαντικοί κι αλαφροΐσκιωτοι φίλοι της ίσως να την νιώθουν καμιά φορά να περνοδιαβαίνει σα σκιά στην πλατεία Εξαρχείων και στη Ναυαρίνου στη Θεσσαλονίκη.

Κανείς απ΄ όσο γνωρίζω δεν έγραψε μια βιογραφία της και δεν σκοπεύω βέβαια να το κάνω εγώ εδώ, ένα μικρό αφιέρωμα μόνο στη μνήμη της. Αν είναι να μιλήσει κανείς για την Κατερίνα ας το κάνει καλύτερα κάποιος που τη γνώρισε καλά και βαθιά και ας βιαστεί, γιατί κι οι φίλοι της, "τα μαύρα πουλιά", είναι βιαστικοί σαν εκείνη, όπως ο Γιάννης Σκανδάλης που έφυγε ένα χρόνο μετά από εκείνη...

Ίσως όμως και να μην έχει σημασία, όπως έλεγε η Κατερίνα οι ρίζες δεν είναι για να επιστρέφουμε σ αυτές, αλλά για να βγάζουν κλαδιά...

Εγώ πάντως θα θυμάμαι πάντα με στενοχώρια μια στιγμή, χαμένη τώρα στο χρόνο. Ήρθε στην κατάληψη ΛΚ37(=Λέλας Καραγιάννη 37 στην Κυψέλη, που πρόσφατα την "επισκέφτηκαν" και τα "playmobil" της ελληνικής αστυνομίας) κι ήθελε να μείνει μαζί μας, αλλά οι συνθήκες δεν το επέτρεψαν και πικράθηκε... Πέρασε καιρός. Τα νέα της δεν ήταν καλά. Μια δίψα, μια απέραντη λαχτάρα για τη ζωή, βυθισμένη στην παραζάλη και την καταστροφή...

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ

σχόλιο ανιχνευτή: ένα σημαντικό και διαφωτιστικό άρθρο πάνω σ'ένα θέμα που αποτελούσε και αποτελεί "ταμπού" για την κοινωνία και που οι υποτιθέμενοι ειδικοί πάνω σ'αυτό δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ'αυτά που (και πάλι υποτίθεται ότι) λύνουν και ανοίγουν πολύ περισσότερες πληγές από εκείνες που (υποτίθεται για άλλη μια φορά ότι) επουλώνουν!

Η Κατασκευή Ψυχασθενών από το Σύγχρονο «Ψυχιατρικό Ιερατείο»



«Υπήρξε ποτέ οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης που να μην προβαλλόταν ως κάτι το ‘’φυσικό’’ γι’ αυτούς που την υφίσταντο;»
John Stuart Mill[1]

Γράφει ο Thomas S. Szasz
Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥ «ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΩΝ»
Η ιδέα της ψυχικής αρρώστιας είναι ανάλογη με την ιδέα της μαγείας. Στον 15ο αιώνα, οι άνθρωποι πίστευαν ότι μερικά άτομα ήταν μάγοι και ότι ορισμένες πράξεις οφείλονταν στη μαγεία. Στον 20ο αιώνα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μερικά άτομα είναι ψυχασθενείς και ότι ορισμένες πράξεις οφείλονται στην ψυχασθένεια.
Περίπου δέκα χρόνια πριν, προσπάθησα να δείξω πως η ιδέα της ψυχασθένειας έχει την ίδια λογική και εμπειρική βάση με την ιδέα της μαγείας, ότι η μαγεία και η ψυχασθένεια είναι εξ’ ολοκλήρου ανακριβείς και εγκλωβιστικές συλλήψεις που προσαρμόζονται κατά βούληση σε οποιαδήποτε χρήση από τον ιερέα ή τον γιατρό (τον «διαγνωστικό») που επιθυμεί να τις χρησιμοποιήσει.[2] Σκοπεύω να δείξω πως η ιδέα της ψυχικής αρρώστιας εξυπηρετεί στο σύγχρονο κόσμο την ιδία κοινωνική λειτουργία που εξυπηρετούσε η ιδέα της Μαγείας κατά τη μεσαιωνική περίοδο, ότι -δηλαδή- η πίστη στην ύπαρξη της ψυχικής αρρώστιας και οι κοινωνικές πράξεις που απορρέουν απ’ αυτή την πίστη έχουν τις ίδιες ηθικές ενοχοποιήσεις και τις ίδιες πολιτικές συνέπειες μ’ εκείνες που είχε η πίστη στην ύπαρξη της μαγείας και οι κοινωνικές πράξεις που απέρρεαν απ’ αυτή.
Ο Henry Sigerist πρύτανης της αμερικάνικης ιατρικής ιστοριογραφίας, υποστήριζε πως «η σύγχρονη ψυχιατρική γεννήθηκε από την τροποποίηση της στάσης απέναντι στη μαγεία, ως μια μορφή ιατρικής πειθαρχίας».[3] Κι αυτή η άποψη ερμηνεύτηκε μ’ ένα τρόπο που να δείχνει πως οι άνθρωποι που πίστευαν ότι είναι μάγοι ήταν στην πραγματικότητα ψυχικά άρρωστοι που αντί να καταδιωχτούν ως αιρετικοί θα έπρεπε να θεραπευτούν ως τρελοί.
Αν και συμφωνώ με τον Sigerist και τους άλλους ιστορικούς που υποστηρίζουν ότι η ψυχιατρική αναπτύχθηκε μετά την παρακμή και του κυνηγιού των μαγισσών, η ερμηνεία μου βρίσκεται σε ριζική αντίθεση με τη δική τους.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ (ο μεγαλύτερος στην Αθήνα) ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ"...

...για την επονείδιστη εγκύκλιο του Υπουργείου (παρα)Παιδείας σχετικά με τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς (δασκάλους και ειδικότητες), που στην ουσία τους πετάει στον κάλαθο των αχρήστων! Την ίδια στιγμή τα κενά (δηλ. οι ελλείψεις σε προσωπικό) στα δημόσια δημοτικά σχολεία είναι τραγικά, ενώ τα πετσοκομμένα έως ανύπαρκτα κονδύλια δημιουργούν πολύ μεγάλα προβλήματα στη λειτουργία τους...

Κατά τ' άλλα: "όλα για το μαθητή", που έλεγε και η πρώην υπουργός παιδείας κ.Διαμαντοπούλου.



Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

" κόκκινο "

...στη μνήμη της όμορφης  Αλίνα, που άλλα της έταξαν όταν την έφεραν στον "καπιταλιστικό παράδεισο" της ευρωπαϊκής Ελλάδας και άλλα βρήκε όταν την πέταξαν στο καπιταλιστικό κολαστήριο της πληρωμένης άψυχης ηδονής...

"...μα...εγώ δεν είμαι Έλληνας!"


 Συζητώντας με ένα δάσκαλο τις προάλλες, άκουσα το παρακάτω περιστατικό που μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, γιατί είναι ενδεικτικό μιας συγκεκριμένης νοσηρής νοοτροπίας που διαβρώνει τους ανθρώπους από την ευαίσθητη  παιδική κιόλας ηλικία:

 Το σχολείο που εργάζεται ο δάσκαλος αυτός βρίσκεται σε μια περιοχή όπου συνυπάρχουν πολλές εθνότητες και πλήττεται από μεγάλη ανεργία: ο Αγ.Ιωάννης Ρέντης. Το σχολείο είναι, θα'λεγε κανείς, πολυπολιτισμικό και τα 2/3 των παιδιών είναι αλλοδαπά, με ένα πολύ μεγάλο μέρος απ'αυτά να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Τα παιδιά, απ'ότι μου είπε, τα βρίσκουν, επί το πλείστον, μια χαρά μεταξύ τους, έτσι όπως και ο ίδιος τα βλέπει κάθε μέρα να λειτουργούν εντός και εκτός τάξεων. Αν και αυτό που του κάνει εντύπωση, είναι, σε κάποιες μεμονωμένες γενικά περιπτώσεις, η κοροϊδία κάποιων παιδιών προς κάποια άλλα για το θέμα της καταγωγής τους, αλλά όχι (όπως θα περίμενε κανείς ίσως) Ελληνόπουλων προς τα άλλα παιδιά. Αντίθετα: Αλβανών προς Ρουμάνους, Ρωσοπόντιων προς Αλβανούς ή μουσουλμάνους (κάτι που αποδεικνύει ότι ο ρατσισμός μπορεί να λάβει "κολλητικές" διαστάσεις και ν'απλωθεί ανάμεσα και σε άλλες εθνικές ομάδες που κατοικούν σε μια χώρα, όπου ψάχνονται να βρεθούν "οι ανώτεροι ανάμεσα στους κατώτερους" μιας ασφυχτικής κοινωνικής πραγματικότητας).

 Τελοσπάντων, μια μέρα ήρθε ο 8χρονος Ντιμίτρι από Ουκρανία ή Ρωσία, δεν θυμάμαι ακριβώς (ή "Δημήτρης" ελληνιστί, μήπως και γίνει πιο αποδεκτός ίσως μέσα στην εγχώρια πραγματικότητα), που γεννήθηκε εδώ και μιλάει άψογα τα ελληνικά κι ελάχιστες φορές έχει πάει στην Ουκρανία ή στη Ρωσία, άρα η χώρα που γνωρίζει περισσότερο είναι η Ελλάδα και είναι και εξαιρετικός μαθητής και είπε στο δάσκαλο, με ένα χαριτωμένο παράπονο ζωγραφισμένο στο παιδικό του προσωπάκι: "κύριε, η Μαίρη (ελληνόπουλο) με κοιτάζει συνέχεια μέσα στην τάξη και όλο μου χαμογελάει".

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Ησυχία, τάξη κι ανασφάλεια

(ένα παιχνίδι του μυαλού)





Αφορμή για αυτό το κείμενο στάθηκε η συνομιλία μου με ένα  φίλο,που όταν τον ρώτησα πως περνάει, τι κάνει... μου απάντησε ακριβώς αυτό: Ησυχία, τάξη κι ανασφάλεια!

Μόλις τελείωσε η συνομιλία, συνειδητοποίησα ότι η ειρωνική πλέον ατάκα (ησυχία, τάξη και ασφάλεια) είναι παραποιημένη, αφού η λέξη ανασφάλεια είναι η πιο ρεαλιστική της εκδοχή.

Και δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε ότι η ησυχία και η τάξη είναι εύκολο να επιβληθούν και να διατηρηθούν με την ανασφάλεια.

Οι εκάστοτε εξουσιαστές κυριαρχούσαν και επιβάλλονταν ΠΑΝΤΑ με το φόβο.

Χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν την ωμή βία, σε πολέμους, δικτατορίες και φυσικά στις ''δημοκρατίες'' τους. Η ευφυέστερη ανακάλυψη τους όμως  ήταν, είναι και θα είναι η προπαγάνδα.
 Η διαδικασία κατά την οποία ο ανθρώπινος νους υποβάλλεται σε ιδέες και σκέψεις που του έχουν έξωθεν επιβληθεί,στην πορεία  όμως τις ενστερνίζεται και τις κάνει ''δικές του'', πιστεύοντας πως είναι δικές του. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται τόσα χρόνια, ελέγχοντας τους ανθρώπους με ''τη θέλησή τους''. Το μυαλό, η συνείδηση, οι πεποιθήσεις μας, η ηθική μας έχουν  γίνει παιχνίδι στα χέρια τους, μία εύπλαστη πλαστελίνη που την πλάθουν ανάλογα με τις συνθήκες και τις εποχές όπως τους συμφέρει.

Tom Robbins: Γιατί πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την ψυχή;


« Γιατί πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την ψυχή; Παρ’ όλα όσα λέει η σχετική λαϊκή κουλτούρα, η ψυχή δεν είναι μία παχύσαρκη τραγουδίστρια ναϊτκλάμπ που βασανίζεται από κάποιον έρωτα στο Ντιτρόιτ. Η ψυχή δεν τριγυρίζει σε κάποιο κουρείο του Μέμφις, δεν τρώει γατόψαρα για βραδινό και δεν έχει ένα τριανταοχτάρι Σπέσιαλ στο συρτάρι με τα εσώρουχά της. Οι δοκιμασίες και η εκκεντρική ζωή μπορεί να «ψήσουν» την ψυχή, αυτό είναι αλήθεια, αλλά η μαγιά που την κάνει να φουσκώνει είναι η χαρά.

«Από την άλλη μεριά, [..] η ψυχή σαφώς δεν είναι κάποιος χλομός ατμός που αναδίνεται υπό μορφήν αναθυμιάσεων από έναν κουβά μεταφυσικού, ξηρού πάγου.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Κλιμακώνεται ο ΔΙΩΓΜΟΣ του Βιβλίου



Πηγή: ΡΕΣΑΛΤΟ

Το βιβλίο, όπως λέει ο Ουμπέρτο Έκο, «δεν είναι μόνο υπόθεση κουλτούρας. Είναι και υπόθεση πολιτικής αγωγής…». 
Το βιβλίο συμπυκνώνει τη διαλεκτική του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι…Το διάβασμα ενός καλού βιβλίου σημαίνει μια «ενέργεια» στην οποία ο αναγνώστης έχει να παίξει ένα ρόλο τόσο σημαντικό όσο και το κείμενο.

Το διάβασμα είναι ένας διάλογος που «τέμνει» τις εμπειρίες και τη φαντασία του αναγνώστη με αυτές που ο φορέας του είναι το κείμενο, η αφήγηση και το ύφος.

Αυτή η δυναμική ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ του Βιβλίου που αντανακλά τις κατακτήσεις του Πολιτιστικού και Πολιτικού γίγνεσθαι, ΕΝΟΧΛΕΙ κάθε κατεστημένη εξουσία, η οποία επιδιώκει τη διαιώνιση της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ των πραγμάτων και της σκέψης…

ΠΑΝΤΑ το Βιβλίο βρισκόταν υπό διωγμό από τις εξουσίες…


Ο διωγμός αυτός γινόταν άμεσος και μοχθηρός σε καθεστώτα ολοκληρωτικά… Μια τέτοια κατάσταση, άμεσης και ανοικτής ΔΙΩΞΗΣ του βιβλίου, ξεδιπλώνεται σήμερα από τα καθεστωτικά ανδρείκελα της χρηματιστηριακής και τοκογλυφικής χούντας: Του νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ…

Μια πτυχή αυτής της βαρβαρότητας εναντίον του Βιβλίου είναι και το κλείσιμο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου…

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Μέτρησα τα χρόνια μου


Μέτρησα τα χρόνια μου

Εξοχο κείμενο από τον Mario de Andrade (1893- 1945: Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και μουσικολόγο από τη Βραζιλία).

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...



Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.



Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.




Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.



Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.



Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.



Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.



Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.


Η επίταξη, ο μονομερής πόλεμος και ο βιασμός...


του ανιχνευτή


 Επίταξη των εργαζομένων στο Μετρό; Χμ!
Εγώ ήξερα ότι η επίταξη κτιρίων ή ανθρώπων σε μια χώρα γίνεται ΜΟΝΟ όταν απειλείται σοβαρά η δημόσια υγεία ή η δημόσια ασφάλεια, κάτι που συμβαίνει σε καιρό πολέμου (ή εισβολής κακόβουλων εξωγήινων ή επέλασης σαρκοβόρων ζόμπι ή κατακλυσμικών φαινομένων τύπου συντέλειας κτλ.)

Με την απεργία διαρκείας των ΜΜΜ, λοιπόν, απειλήθηκε προφανώς η δημόσια ασφάλεια!
Γιατί έπαιρναν όλοι οι εργαζόμενοι (όσοι έχουν ακόμη εργασία ή υποαπασχολούνται για μία και εξήντα, ούτε καν για τρεις κι εξήντα) τα ΙΧ τους να πάνε στις δουλειές τους και υπήρχε αυξημένος κίνδυνος τροχαίων ατυχημάτων! Δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση, κάτι όμως που δεν αφορά τους παράλογους κι ασυνάρτητους δοσίλογους και τα μέσα παραενημέρωσής τους, που μας παρουσιάζουν το μαύρο ως φούξια.

Με την απεργία των ΜΜΜ απειλήθηκε και η δημόσια υγεία. Γιατί με την αυξημένη κυκλοφορία αυτοκινήτων στο κέντρο (και παρά το δακτύλιο), υπήρχε ανησυχητική αύξηση των ρύπων. Δεν υπάρχει πάλι άλλη λογική εξήγηση, αλλά η μνημονιακή σούπα φτιάχνεται για να σερβίρεται στους καταναλωτές ξινή και τοξική.

Οπότε έχουμε, για τη λογική της συγκυβέρνησης των "μαγείρων", συνθήκες μάλλον πολέμου!

Μην αναρωτηθείτε, βέβαια, ποιος κήρυξε τον πόλεμο σε ποιον. Τέτοιες απορίες έχουν μόνο

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Όταν η Επιστήμη πρωτοπορεί και ανακαλύπτει μεγάλες και ξεχασμένες Αλήθειες...

...που φαίνεται ότι γνώριζαν καλά οι αρχαίοι πολιτισμοί!

Η απίστευτη (και όμως αληθινή) Νέα Ιατρική (με την καταλυτική επιρροή των συμβόλων-προτύπων)του "αιρετικού" Δρ. Χάμμερ (φυλακίστηκε μάλιστα για να θαφτούν, από το δολοφονικά κερδοσκοπικό ιατροφαρμακευτικό καρτέλ, οι συγκλονιστικές και συντριπτικές του αποδείξεις μέσα από πληθώρα επιτυχημένων θεραπειών, ακόμα και σε προχωρημένα στάδια καρκίνου!) και η απόδειξη από το δρ.Γκαρνιέ-Μαλέ (τόσο καλά τεκμηριωμένη επιστημονικά θεωρία που η αμήχανη επιστημονική κοινότητα δεν μπορεί παρά να την αποδεχτεί!) των ανοιγμάτων του Χρόνου και της Διττότητας του εαυτού!!!Μια τόσο εξωφρενικά επαναστατική θεώρηση της υφής του χρόνου, με τεράστιες πλέον επιπτώσεις για όλες τις επιστήμες (Αστροφυσική, Φυσική, Χημεία,Βιολογία, Ιατρική κλπ.)

Δυο κορυφαίοι, πρωτοπόροι επιστήμονες των καιρών μας, που με τις αυστηρά επιστημονικές εργασίες τους αλλάζουν την αντίληψή μας για το σύμπαν, τους εαυτούς μας, την ίδια τη φύση της πραγματικότητας που αποδεικνύεται ίσως πιο προχωρημένη κι από την πιο τολμηρή φαντασία!

ανιχνευτής


Ας δούμε, περιεκτικά, μέσα από την ανάλυση του Ιωάννη Αναστασίου, για ποια πράγματα μιλάμε ακριβώς:


"  Ο Δρ. Hamer (στο σύνδεσμο αυτό υπάρχει η αποκαλυπτική συνέντευξη του μεγάλου επιστήμονα, όταν βγήκε από τη φυλακή, από την Αριάδνη Γερούκη ) με την Νέα Ιατρική του, και πολλοί άλλοι που εργάσθηκαν ως επί το πλείστο πάνω στα γόνιμα χνάρια του αλλά και παράλληλα μ’ αυτόν, αποδεικνύουν ότι η εξέλιξη των ειδών για την επιβίωση έγινε σμιλεύοντας μια απόλυτα απαραίτητη ενότητα μεταξύ σώματος – ψυχολογίας – εγκεφάλου. Η ερμηνεία μας για την πραγματικότητα προκαλεί αντιδράσεις μέσα μας που παίρνουν την μορφή μιας ψυχολογικής χροιάς.

Για παράδειγμα, μια κατάσταση που ερμηνεύθηκε σαν απειλή για την ζωή μας μπορεί να μετατραπεί στιγμιαία σε φόβο θανάτου.

Όταν το πρόβλημα – στρες ξεπερνάει τα όρια του επιτρεπτού για το σύστημα μας, ο εγκέφαλος αναλαμβάνει να κατευθύνει την επίλυση του προβλήματος προς ένα πολύ συγκεκριμένο όργανο που αντιστοιχεί επακριβώς στην χροιά του στρες. Στο παράδειγμά μας θα είναι οι κυψέλες των πνευμόνων, σύμβολο ζωής-θανάτου στην εξέλιξη των ειδών, που θα λάβουν την διαταγή να λειτουργήσουν διαφορετικά, δημιουργώντας περισσότερα κύτταρα (καρκίνος των πνευμόνων) για την προμήθεια περισσότερου οξυγόνου που (συμβολικά) λείπει.

Όταν το πρόβλημα επιλυθεί με κάποιο τρόπο, πχ. πραγματικό (η κατάσταση αλλάζει), η ψυχολογικό (συνειδητοποίηση πως η ερμηνεία-φόβος μας ήταν αβάσιμη) διατάζει την επαναφορά των κυττάρων στην πρότερη κανονική λειτουργία τους και την συμπαράσταση των μικρό-οργανισμών του σώματος ή έξω από αυτόν (στην περίπτωση μας τους βακίλους του Κώχ) που θα επανορθώσουν όλες τις ζημιές.

Ο Daniel Speckhard εναντίον της "αιμομιξίας" μεταξύ των πολιτικών, των καπιταλιστών και των ελληνικών μήντια...





...Βέβαια, όταν λέει πως είναι ενθαρρυντικό που αναδεικνύονται νέα κόμματα, μη ξεχνάμε ότι αυτό δεν έχει καμιά σημασία, αν αυτά αποτελούν μικρογραφίες των δυο μεγάλων αμαρτωλών κομμάτων διεφθαρμένης ως το μεδούλι εξουσίας, μεταλλαγμένα μορφώματα χωρίς όμως να έχουν απωλέσει τον ιδεολογικό πυρήνα και την πρωτογενή φιλοσοφία (ή την παρουσία "μετανοημένων" στελεχών) των "φωλιών" (ή τζακιών) απ'τα σπλάχνα των οποίων αποσπάστηκαν, ανανεωτικά και ανατρεπτικά αριστερά σχήματα, που άλλα όμως εξήγγειλαν στις 6 Μάη του'12 κι άλλα στις 16 Ιούνη και με σημαντικά, γενικά, "μελανά σημεία"...
 Α! και μη ξεχνάμε: νέο κόμμα είναι και η χρυσή αυγή!

Είμαστε λοιπόν πολλοί επιφυλαχτικοί, γιατί έχουμε καεί ουκ ολίγες φορές...

"Ο Τύραννος από τα κάτω"


ένα πολύ δυνατό κείμενο του Andre Lorulot  που, παρά τα 70 και βάλε χρόνια που πρωτοδημοσιεύτηκε, δεν έχει χάσει ούτε στο ελάχιστο την επίκαιρη κριτική του στις "κοινωνικές πληγές", τα πάθη και την υποκρισία που στιγματίζουν τους ανθρώπους, την πολιτική-και συνδικαλιστική- δημαγωγία και την προωθούμενη σύγχυση και άγνοια στο λαό ( μια εποχή που ήδη "είχε ριχτεί στο διεθνές τραπέζι" η ιδέα περί παγκοσμιοποίησης,) και άλλα ενδιαφέροντα, που-γιατί όχι;-σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι "είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα" από τότε..! Που και τότε κάποιοι έβλεπαν τη δυσωδία, τον παραλογισμό και τον οπορτουνισμό που απλωνόταν σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και αγωνιούσαν για την κατανόηση της ζωτικής ανάγκης ενός Ανθρώπινου και δίκαιου κόσμου...


Όχι, η ελευθερία δεν είναι για εμάς. Παραείμαστε αδαείς, φιλόδοξοι, υπερόπτες, δειλοί, αχρείοι, διεφθαρμένοι. (Μαρά)


"Πρέπει να το πω και θα το πω.

Με το να γράφω, αφιέρωσα τον εαυτό μου στο να ξορκίσω κάθε μορφής κομματισμό και στο να αρνηθώ να υποχωρήσω μπροστά σε οποιαδήποτε αλήθεια. Η υποκρισία μου είναι απεχθής, είτε προέρχεται από τη Δεξιά, είτε από την Αριστερά. Από αυτήν την ανάγκη για ειλικρίνεια απέκτησα πολλούς εχθρούς, ακόμα και -τι ειρωνεία- μεταξύ φίλων και αδελφών.

Ξυλοφορτώστε τους καπιταλιστές και τους φασίστες: μια χαρά. Μπράβο! Θα σας ενθαρρύνουν τουλάχιστον στα λόγια. (Όταν πρέπει να πληρώσεις με τα δικά σου λεφτά είναι πιο δύσκολο, καταλήγεις να πληρώνεις με το ίδιο σου το τομάρι).

Αλλά, πιστέ άνθρωπε, μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να κριτικάρει το τι συμβαίνει στο σπίτι σου. Αποκάλυψε τα ψεγάδια του γείτονα σου, αλλά κλείσε τα μάτια σου στις αισχρότητες του κόμματός σου.

Ποτέ δεν ήξερα πως να το κάνω αυτό. Μάλλον γι' αυτό δεν ήθελα ποτέ να είμαι μέλος κάποιου κόμματος, κάποιας εκκλησίας, κάποιας σέκτας. Η ανεξαρτησία μου είναι ότι πολυτιμότερο έχω.


Δεν είναι μια βολική κατάσταση. Τραβάς πολύ έχθρα πάνω σου. Ο ταραχοποιός. Αυτός που αρνείται να είναι συνεργός με τους φιλόδοξους, τους προδότες, τους κερδοσκόπους. Γιατί υπάρχουν. Και είναι παντού, παντού.

Αγαπώ με πάθος την ανθρωπότητα και έχω αφιερώσει τις καλύτερες μου προσπάθειες στον αγώνα για τους καταπιεσμένους. Όλοι οι τύραννοι με αηδιάζουν, όπως και όλοι εκείνοι που τους ανέχονται, τους κολακεύουν και τους υποστηρίζουν. Αφού τους καταστρέψω, θα γίνω εγώ τύραννος στη θέση τους; Θα αηδίαζα με τον εαυτό μου.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Όταν ο Καραμανλής "στοχοποίησε" το Mall

Ο Καραμανλής στος 4.2.2003: «Περίπτωση αλλαγής των όρων διαγωνισμού μετά το άνοιγμα των προσφορών», «δόθηκε δώρο μια υπεραξία περίπου 145 δισ. (δρχ.) στον ανάδοχο του έργου».

Kανείς δεν μπορεί να μας κλέψει την ομορφιά που υπάρχει εκεί έξω...

...όσο σκληρά και με ζήλο κι αν προσπαθήσει...

Gracias a la vida 

  

Cirque Du Soleil:

''άμα δεν έχεις μιλιά,φώναξε!
άμα δεν έχεις πόδια,τρέξε!
άμα δεν έχεις ελπίδα,ανακάλυψε!''




Alegria=Χαρά,Ευδαιμονία.

Alegria
Come un lampo di vita
Alegria
Come un pazzo gridare
Alegria
Del delittuoso grido
Bella ruggente pena,
Seren
Come la rabbia di amar
Alegria
Come un assalto di gioia
(ιταλικά)
Χαρά,σαν μια σπίθα ζωής
Χαρά,σαν τρελό ουρλιαχτό
Η εγκληματική κραυγή,όμορφα βρυχάται πόνο.
Γαλήνη.
Σαν την κραυγή της Αγάπης,σαν καταιγίδα χαράς.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Ρεύμα φτηνό για όλο το λαό - Κανένα σπιτικό στο σκοτάδι


( από Πρωτοβουλία Κατοίκων Καμινίων - Ρέντη Ενάντια στα Μνημόνια και τα Αντικοινωνικά Μέτρα, πρόσκληση σε Σύσκεψη – Συζήτηση για τον συντονισμό της δράσης μας ενάντια στις άδικες και αντιλαϊκές αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ


Τετάρτη 23 Γενάρη, στις 7:00΄΄μ.μ.,

Παπαγεωργακοπούλου 11 & Μεθάνων στα Καμίνια (Αίθουσα του 4ου Δημοτικού Διαμερίσματος)


  • Συζήτηση-σύσκεψη για να συντονίζουμε την Δράση μας σαν κάτοικοι, είτε σαν συλλογικότητες.

ΡΕΥΜΑ ΦΤΗΝΟ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
ΔΕΝ ΘΑ ΒΥΘΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ



Συντοπίτες, Συντοπίτισσες

Όλοι μας βιώνουμε την βάρβαρη επίθεση της Τρικομματικής Μνημονιακής Κυβέρνησης στο σύνολο των λαϊκών εργατικών καταχτήσεων που φτάνει στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης.

Κομμάτι αναπόσπαστο και Μνημονιακή υποχρέωση οι επερχόμενες αυξήσεις της ΔΕΗ για να ολοκληρωθεί το Κυβερνητικό έργο. Αυξήσεις που επιβάλλονται από την ΤΡΟΪΚΑ σαν ένα από τα προαπαιτούμενα για να πάρουμε την δόση την ίδια στιγμή που πάνω από 700.000 νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν τις οφειλές για το ρεύμα του 2012.

Η αναλγησία της Μνημονιακής Κυβέρνησης και της Διοίκησης της ΔΕΗ, έφτασε στο σημείο να κόψει με εντολή του Υποκαταστήματος των Καμινίων το ρεύμα στο Κέντρο Αιμοκάθαρσης Αίγινας τον Σεπτέμβρη του 2012 την ώρα της αιμοκάθαρσης 11 συμπολιτών μας, βάζοντας την ζωή τους σε άμεσο κίνδυνο!!!

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Η ανάγκη των μπαμπούλων για τη διατήρηση των αγάδων (σε βάρος των ραγιάδων)




του ανιχνευτή

Eμπιστεύσου τη λογική σου (που εύχομαι να λειτουργεί ακόμη ανεπηρέαστη από τη συλλογική παράνοια των καιρών). Αυτή σε βοηθά να προχωρείς τόσο σε απλές όσο και πιο σύνθετες συνδέσεις ανάμεσα ακόμα και σε φαινομενικά ασύνδετα φαινόμενα και γεγονότα. Δεν έχεις παρά να αφουγκράζεσαι το πνεύμα κάθε εποχής αποστασιοποιημένος από την προπαγάνδα και τους επαγγελματίες υπηρέτες της, από τα "μπάζα" της παραπληροφόρησης και τις "καθωσπρέπει" επίσημες ερμηνείες.
 Εμπιστεύσου την παρατηρητηκότητα, τις διαισθήσεις και τα ένστικτά σου. Αυτά δεν υπόκεινται σε ιδεολογήματα, κομματική στράτευση, εξηγήσεις βολικές για κάποιους αν και διάτρητες απ'όποια πλευρά κι αν τις επεξεργαστείς πιο προσεχτικά.

Ας δούμε ένα παράδειγμα σε όλες του τις πτυχές (κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα των καιρών μας μόνο συμπτωματική δεν είναι).

>Τα "ωμά" γεγονότα: Ξεχαρβάλωμα του κοινωνικού ιστού, μισθοί Βουλγαρίας με τιμές προϊόντων και παροχής υπηρεσιών Ελβετίας, συρρίκνωση ή και κατάργηση φορέων και υπηρεσιών που μέχρι πρότινος λειτουργούσαν (έστω και στοιχειωδώς) με γνώμονα την πρόνοια υπέρ των πολιτών, πρόκληση επιδημικής ανεργίας που ακυρώνει κάθε ελπίδα μελλοντικών προοπτικών, βίαιη γενικά διάλυση κάθε ίχνους κοινωνικού συμβολαίου (και χωρίς καν να αιτιολογηθεί με σαφή και ατράνταχτα επιχειρήματα που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα δημιουργίας χρεών από συγκεκριμένους λόγους και της όποιας δυνατής οικονομικής ανάκαμψης και...επιβίωσης ενός ολόκληρου λαού!).

Με δυο λέξεις: Τρόμος και απελπισία!

>Τα επακόλουθα και οι μεθοδεύσεις: για να μη μετουσιωθεί η οργή που προκαλεί η παραπάνω "ειδυλλιακή" πραγματικότητα σε-έστω-σπασμωδική αλλά απρόβλεπτης εξέλιξης κοινωνική έκρηξη (που δύναται να οδηγήσει ακόμα και σε μαζική κι οργανωμένη στη συνέχεια εξέγερση, η οποία  θα μπορούσε, υπό συνθήκες, και να θάψει οριστικά σάπιους θεσμούς και θεσμοθέτες, στήνοντας τα θεμέλια για τη διαμόρφωση διαφορετικών κοινωνικών πραγματικοτήτων), το σύστημα "των αγάδων" θα χρησιμοποιήσει κάθε είδους κατασταλτικό κι αποτρεπτικό μέσο.

 Δηλαδή: άγρια αστυνόμευση και απειλητικά γαβγίσματα και δαγκώματα εναντίον όποιων αμφισβητούν, αυτοοργανώνονται, αυτοδιαχειρίζονται τις ανάγκες τους δίχως κρατικούς και ιδιωτικούς μεσάζοντες, διαδηλώνουν, αγνοούν τα τρομολάγνα κελεύσματα υποταγής κι αποδοχής παρανοϊκών π.χ. χαρατσιών, αντιστέκονται δυναμικά στο ξεπούλημα "κοψοχρονιάς" των φυσικών και πλουτοπαραγωγικών πόρων του τόπου τους σε ανελέητους κερδοσκόπους και κεχαγιάδες, αντιδρούν στην εκμετάλλευση των συνανθρώπων τους, εκφράζουν ανοιχτά με το διάφανο παράδειγμά τους μια τελείως διαφορετική στάση και φιλοσοφία ζωής...

 Γιατί αυτοί θα τμωρηθούν παραδειγματικά: θα απειληθούν, θα διωχτούν και θα συλληφθούν, θα φορτωθούν γελοίες και ανυπόστατες κατηγορίες, θα κακοποιηθούν μέσα σε νόμιμες εστίες βασανισμού, θα διαπομπευθούν, θα προβληθούν ως πρότυπα ταραχοποιών και αποσταθεροποιητών της...έννομης τάξης και ασφάλειας και κοινωνικής ευρυθμίας. Άσχετα αν τα δυο πρώτα έχουν καταστρατηγηθεί απροκάλυπτα με επίσημες υπογραφές και τρισάθλια νομοθετήματα, ενώ το δεύτερο έχει μάλλον να κάνει με την ευρυθμία της τροπικής ζούγκλας όπου οι θηρευτές κατασπαράζουν τα άτυχα θηράματα (κι αν μας πουν ότι αυτός είναι ο νόμος της φύσης τότε ας τους θυμίσουμε ότι συχνά οι ρόλοι εναλάσσονται και τα θηράματα μπορεί να γίνουν θηρευτές!).

>Οι, δοκιμασμένες τόσες φορές στο παρελθόν που καταντούν ευπρόβλεπτες κι αναμενόμενες πια, μέθοδοι όταν τα πράγματα ζορίζουν (ή τείνουν να ζορίσουν για τη συστημική ελίτ) πολύ: Προβοκάτσιες! (ή και: "βοήθεια, ήρθαν οι αιμοσταγείς τρομοκράτες!"). Ακόμα κι αν αυτό στοιχίσει σε ανθρώπινες ζωές, το σύστημα έχει αποδείξει (με τα δολοφονικά και χωρίς νόημα κανένα πια μέτρα ή τη σιγή ασυρμάτου που τηρεί για το φοβερό θέμα των καλπαζουσών αυτοκτονιών) ότι δε δίνει δεκάρα γι'αυτό! Αμφιβάλλει δηλαδή κανείς; Αντίθετα χρειάζεται εικόνες αιμόφυρτων ανθρώπων για να προωθήσει τους σαδιστικούς του στόχους...Και μια πολυτιμότατη συνδρομή σ'αυτό αποτελεί ο ακόμα μεγαλύτερος ΦΟΒΟΣ όλων των πολιτών-θυμάτων. Που θα προστίθεται στη συσσωρευμένη σύγχυση, αποπροσανατολισμό, αγωνία και θα γιγαντώνει την ήδη ξέφρενη ανασφάλειά τους, μια "και όλα τα είχε η Μαριορή-κοινωνία, ο φερετζές της επίθεσης από τρομοκράτες ικανούς για κάθε φρίκη σε βάρος της τής έλειπε..."

 Και προσέξτε αυτό το απλό:

Το τεράστιο Σκάνδαλο: The Mall Athens!



Αυτή η παλιότερη ανάρτηση της 20/6/2012 στο μπλογκ, έρχεται πάλι "στην πρώτη γραμμή" να μας απασχολήσει, γιατί το συγκεκριμένο όργιο αυθαιρεσίας δεν έχει τέλος!

 Διαβάστε κι εδώ (η αλήθεια πάνω σ'αυτή την υπόθεση, είναι το λιγότερο προκλητική!):
http://galera.gr/magazine/modules/articles/print.php?id=140
http://galera.gr/magazine/modules/articles/print.php?id=68


Αλλά, ας θυμηθούμε ξανά κι εκείνη την παλιότερη ανάρτησή μας σχετικά με αυτό το- άγνωστων διαστάσεων για τους περισσότερους- σκάνδαλο:

  • H δίκη του Mall


Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της τελευταίας 20ετίας - και το πιο κρυφό.
Ίσως γιατί σε αυτό εμπλέκονται δύο πρωθυπουργοί, επτά υπουργοί και ο πιο πλούσιος Έλληνας στον κόσμο...

Η υπόθεση του Mall Athens, του «μεγαλύτερου αυθαίρετου της Ευρώπης», επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά...για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή.

Μυστηριωδώς (;), ακόμα και η ύπαρξη της δίκης αποσιωπείται από τα ΜΜΕ.Όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια που το σκάνδαλο του Mall βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ίσως γιατί στη δίκη του Mall διακυβεύεται κάτι πολύ σημαντικό.

Bίντεο: " το ξυπνητήρι της Ελευθερίας"



 Mετάφραση από τα αγγλικά:

Καταληψίες εργοστασίου στο Σικάγο δημιουργούν συνεταιρισμό εργατών!

(άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα αποφασισμένης και συντονισμένης συλλογικής δράσης με σκοπό την αυτοδιαχείριση, όσον αφορά  τη βιομηχανική παραγωγή)



Πρώτα, έκαναν κατάληψη στο εργοστάσιο για να πάρουν τα μεροκάματα που τους χρωστούσαν τ'αφεντικά που είχαν τον εξοπλισμό στην ιδιοκτησία τους. Μετά, έκαναν πάλι κατάληψη στο εργοστάσιο για να εμποδίσουν το δεύτερο γύρο αφεντικών από το να σταματήσουν τα μηχανήματα να δουλεύουν. Και τώρα ετοιμάζονται να πάρουν στην ιδιοκτησία τους και να λειτουργήσουν τα μηχανήματα οι ίδιοι.

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Όταν η ανθρώπινη υποκρισία γίνεται ανυπόφορη...

Ας δούμε δυο χαρακτηριστικά δείγματα:

  • " Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα"

Οι ιδιωτικές τηλεοράσεις είναι ημιπαράνομες επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν δημόσιες συχνότητες χωρίς κανένα δημόσιο έλεγχο. Οι ιδιοκτήτες τους δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά σε τομείς άσχετους με την ζημιογόνο "ενημέρωση", αλλά καθόλα σχετικούς με τις προσοδοφόρες δουλειές που μπορεί να σου δώσει η πίεση από ένα μεγάλο δίαυλο "ενημέρωσης".
 Τις ημέρες των γιορτών διάλεξαν κάποιοι καναλάρχες για να διαφημίσουν την όψιμη κοινωνική τους ευαισθησία κάνοντας όμως...μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Βίντεο: " Άνθρωπος"


Η αλαζονεία με την οποία το ανθρώπινο είδος εκμεταλλεύεται τη φύση...
Άραγε πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για να αλλάξει αυτό;
Τι αναλογεί στον καθένα από εμάς για να αλλάξει ΟΛΗ αυτή η κατάσταση;
Είναι πρώτιστα πνευματική η αλλαγή;
Και πόσο ο σύγχρονος "πολιτισμός" με τον ανάλογο τρόπο σκέψης και πράξης, με τους συγκεκριμμένους τρόπους ζωής, μας έχει διαβρώσει; Σε σημείο που να μη μπορούμε ή να μη θέλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τις στάσεις μας και το κέρδος να μην αποτελεί πρωταρχικό σκοπό σε βάρος των άλλων ανθρώπων και της φύσης... Να ξεφύγουμε από το φαύλο αυτό κύκλο, που βέβαια στο τέλος θα μας γυρίσει μπούμεραγκ (κάτι που ήδη συμβαίνει...)



Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Αυτή η ζωή δεν είναι δικιά μας...

του ανιχνευτή

Zούμε μια ζωή που δεν είναι δικιά μας!

Οι εικόνες της, τα γεγονότα που τρέχουν σαν τρένο με μεγάλη ταχύτητα, ο πακτωλός των πληροφοριών που μας βομβαρδίζει ολημερίς και οληνυχτίς σε βαθμό κορεσμού και εξόντωσης, τα γαβγίσματα από τoυς νάνους της TV που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι γίγαντες και η παράνοια ότι είναι η φυσιολογική ζωή...Που περνά μπροστά από τα αποσβoλωμένα μας μάτια σαν να μην είναι η δικιά μας ζωή! Αλλά κάποιων άλλων...


Κάποιων άλλων φουκαράδων που τους ενοχοποιούν συλλογικά. Που τους τόνισαν κάποιοι, υποτιθέμενοι εκπρόσωποι της υποτιθέμενης δημοκρατικής βούλησης, ότι μαζί τα έφαγαν κι ότι χρωστάνε για πολλές μελλοντικές ενσαρκώσεις στον τόπο αυτό, χρωστάνε καράβια από ευρώ σε απροσδιόριστης προέλευσης χρέη...αλλά σε ποιον ακριβώς; πότε; πώς; γιατί; Ποιες αόρατες οντότητες, με κουστουμαρισμένους πολιτικούς, οικονομολόγους, τραπεζίτες, δημοσιογράφους ως εκπροσώπους τους επί των λαών, είναι αυτές που κρίνουν όλους τους ανθρώπους υπόδικους, ενόχους, απλά και μόνο επειδή ίσως υπάρχουν...

Και φθάσαμε να ζούμε μια ζωή που δεν φαντάζει δικιά μας!

Κι όπως μας έμαθαν με τα νέα ταιριαστά για μας ήθη (οι καταχραστές του ιδρώτα μας, του παραγόμενου πλούτου από εμάς, που τώρα μετατρέπονται σε κατήγορούς μας), ξυπνάμε με το φόβο του βηξίματος των "αγορών" και κοιμόμαστε με την ανατριχίλα της προσμονής για ολοένα και πιο ψυχοπαθητικά σε βάρος μας μέτρα, που απορρέουν από το λόξιγγα του χερ Σόιμπλε ή τις ατάκες και γκριμάτσες της φροϋλάιν Μέρκελ, που μοιάζει με κακόγουστο αντίγραφο της "σιδηράς κυρίας" Θάτσερ (που της έκαναν πρόσφατα και ταινία τρομάρα της). Και να περιμένουμε σαν πρεζόνια την επόμενη "σωτήρια" δόση, η οποία όμως δεν καταλήγει ποτέ στις δικές μας τσέπες για τις δικές μας βασικές (και υποσιτιζόμενες) ανάγκες!

Και μας τρώει μια επίμονη αίσθηση ότι αυτή δεν μπορεί να είναι η δικιά μας ζωή!

Ναι! Το ένστικτό μας δεν κάνει λάθος! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΖΩΗ!


Ούτε αυτός ο κόσμος ο αληθινός, παρά μια καρικατούρα του αληθινού κόσμου, μια διαστροφική και αποτυχημένη εκδοχή του, ένα νοσηρό πισωγύρισμα του 21ου αιώνα σε περασμένες εποχές δυο τουλάχιστον αιώνες πριν, μια συλλογική παράκρουση που δημιουργούν στο μυαλό μας αυτοί που πάντα πάσχιζαν να μας έχουν κλινικά νεκρούς μέσω των ιών του Φόβου και του κατακερματισμού!
 Είναι απλά ένα τεχνητά προκαλούμενο βραχυκύκλωμα που μας τίναξε κάτω στο χώμα και ίσως είναι καλό τελικά για εμάς, γιατί η ισχυρή δόνησή του μπορεί να μας βοηθήσει να συνέλθουμε. Και να σηκωθούμε πάνω. Όρθιοι, ευθυτενείς. Κι αφού, πολύ πριν τις κρίσεις και τις επικρίσεις, μέσω του θεού-καταναλωτισμού, της τροφοδότησης ενός ανούσιου σταρ σύστεμ, του σε βάρος των άλλων βολέματος, της αδιαφορίας για τον άλλο, της πελατειακής σχέσης με κοινούς απατεώνες που αναρριχούνταν στο δημόσιο βίο με την ανοχή μας, του χλευασμού προς κάθε μορφή εντιμότητας και ευθιξίας ως...βλακείας και του εθισμού στο ψέμα αντί να τιμάμε την αλήθεια, κι αφού, λοιπόν, είχαμε χάσει για ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ τους εαυτούς μας...Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να τους ξαναβρούμε, ή καλύτερα να τους ανακαλύψουμε από την αρχή! Και να συμφιλιωθούμε με τα λάθη μας. Και να αγκαλιάσουμε όσα κακά μας έτυχαν, ακόμη και ως αναπόφευκτες συνέπειες του νόμου αιτίας-αποτελέσματος. Και να τα ξορκίσουμε. Και κυρίως να κοιτάξουμε κατάματα τους φόβους μας και τις κατάρες που μας κρατούσαν ως τώρα σκυφτούς και σκεβρωμένους. Και να τα ερμηνεύσουμε, να τα κατανοήσουμε, να μάθουμε απ'αυτά, να τα αφήσουμε να φύγουν μακριά μας σαν κάτι που γίνεται πολύ φυσικά!

 Και να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο όχι με δυσπιστία, αλλά με συμπάθεια, συντροφικότητα, ελευθερία πνεύματος και αισιοδοξία...Γιατί ό,τι και όποιοι φοβόμασταν ως τώρα είναι αυτοί που, στην πραγματικότητα, μας φοβόντουσαν πάντα! Από την εποχή των αυτοκρατοριών και κατασκευασμένων θρησκειών που νομιμοποιούσαν την ελέω θεού δουλεία στην Εξουσία, της φεουδαρχίας, της αποικιοκρατίας, της βιομηχανικής επανάστασης, της σταλινικής και εθνικοσοσιαλιστικής τυραννίας, της οικονομικής υποδούλωσης στις αγορές του καπιταλισμού και της γεμάτης εξόφθαλμα κουσούρια παγκοσμιοποίησης προς όφελος των ολιγαρχών και των πολυεθνικών παρασίτων και banksters...


Σας το λέω, αυτός ο κόσμος από πολύ παλιά ΔΕΝ ήταν ποτέ για εμάς και τούτη, τώρα, η ζωή Δεν είναι με τίποτα δική μας. Δεν έχει καμιά σχέση με ανθρώπινα όντα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό σε φιλοσοφικό, πνευματικό, υλικό πεδίο... Είναι ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, αυτό που θέλουν εκείνοι για εμάς. Τους ευχαριστούμε λοιπόν για τα ισχυρά ηλεκτροσόκ σε βάρος μας και...

... ας τους δείξουμε ότι δεν καήκαμε, αλλά αναγεννηθήκαμε από τις στάχτες μας σαν το μυθικό πουλί το φοίνικα και γι'αυτό είμαστε σοφότεροι και δυνατότεροι από ποτέ και είμαστε πάρα πολλοί και...

...αυτή η ζωή ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ! Πραγματικά!
(Κι αν διαφωνούν ας επιβιβαστούνε μέσα σε τίποτα διαστημόπλοια της NASA ή σ'αυτά που τελευταία φτιάχνουν οι ιδιωτικές τους εταιρείες κι ας ψάξουν για άλλους πλανήτες-θύματα, αν μπορούν! Βρε ουστ!!!)

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

" Βία στη βία, της καταδίκης της βίας ".

(ένα  καθηλωτικό κείμενο, από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί ποτέ, κατά την ταπεινή μου άποψη, πάνω σε αυτό το ζήτημα με τις τόσες πολλές προεκτάσεις!)

από 

Όχι ρε δεν καταδικάζω τη βία, «απ όπου κι αν προέρχεται».



Ούτε εσείς οι, τάχα σοκαρισμένοι, που ετοιμάζεστε να μου κουνήσετε το “πολιτικά ορθό” σας δάχτυλο στα μούτρα και να με κατατροπώσετε με “επιχειρήματα” περί του “πολιτισμού της μη βίας” και της “δημοκρατίας”. Το ίδιο δάχτυλο που πάτησε το κουμπί για να εξοντωθούν χιλιάδες άνθρωποι και να εξαθλιωθούν εκατομμύρια, με αντάλλαγμα την δική σας ευημερία, είναι αυτό που κηρύττει “καταδίκη της βίας”. Το ότι μεσολάβησε το κουμπί ανάμεσα στο δάχτυλο και την φυσική βία και το δάχτυλο ανάμεσα στην εντολή από τον γεμάτο σκατά εγκέφαλό σας και την μαζική εξόντωση, δεν κάνει τη βία της πράξης να προέρχεται από το πνευματικό υπερπέραν. Δική σας βία είναι, ολοδική σας, από εσάς προέρχεται. Ακόμη και το δικαίωμά σας να κουνάτε το δάχτυλό σας και να επιχειρηματολογείτε, “ελεύθερα”, είναι αποτέλεσμα ποταμιών αίματος και βίας, όχι πως δεν το γνωρίζετε, απλά το θυμάστε όταν σας βολεύει. Όμως η ιστορία και οι ίδιοι οι νόμοι της φύσης δεν βολεύονται από κανένα, ούτε από σας. Ακόμα και αυτή η ίδια η απομίμηση της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας», που καπηλεύεστε και επικαλείστε για να υποκριθείτε, φορώντας την κουκούλα του πασιφισμού και τις αστικοδημοκρατίας, τους κεντρώους, τους σοσιαλδημοκράτες και τους φιλελεύθερους, ενώ είστε απλά ένα σινάφι άρπαγες του κοινού ποινικού δικαίου, είναι αποτέλεσμα συγκρούσεων, κινημάτων, επαναστάσεων και βίαιων αλλαγών και ανατροπών. Ακόμα και η αναρρίχησή σας στα αξιώματα και την κοινωνική διαστρωμάτωση που σας δίνει το βήμα να μας μιλάτε “από πάνω”, είναι αποτέλεσμα βίας. Εν προκειμένω, πολύ βολικής βίας.

Όχι δεν την καταδικάζετε αληθινά τη βία, “απ όπου κι αν προέρχεται”, παλιοϋποκριτές.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Τελευταίες εξελίξεις: Ανακατάληψη της Λέλας Καραγιάννη!

Χαρακτηριστικό βίντεο:
(Συγκλονιστικό βίντεο, καταγράφει τους καταληψίες να φωνάζουν συνθήματα στην ταράτσα της ΛΚ37 και τα ΕΚΑΜ να τους περικυκλώνουν.)




και πάλι από το Indymedia Athens:

"17.10: Μετά από ώρες η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 βρίσκεται ξανά στα χέρια των καταληψιών, στα χέρια του κόσμου της αυτο-οργάνωσης, στα χέρια όλων μας".

http://katalipsiesiea.blogspot.gr/

...ενώ  και οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι και συμμετείχαν στη σημερινή πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού!




και βίντεο: 

Η έφοδος των ΕΚΑΜ(!!!ανακάλυψαν το άντρο του Κάρλος του τσακαλιού;) στο κt;i-

ριο Λέλα Καραγιάννη


"ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, ΣΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ"

Κινούμενη από τη λογική "όλα να  τα πλακώνει η φοβέρα και να τα σκιάζει η σκλαβιά" που υπαγορεύουν οι επονείδιστες (πρωτοφανείς στα παγκόσμια οικονομικά χρονικά σε δουλοπρέπεια, ενδοτικότητα & με βούλα ξεπούλημα των πάντων) μνημονιακές συμβάσεις, οι "νόμιμες αρχές τηςχώρας", που κατάντησαν το όποιο  δημοκρατικό Σύνταγμά της ένα κλισαρισμένο ανέκδοτο, συνεχίζουν την ανεγκέφαλη & λυσσασμένη επίθεση στους χώρους κοινωνικής αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, διακίνησης ιδεών, ανάληψης δημιουργικών πρωτοβουλιών, ανεξάρτητης πολιτικής σκέψης και Αμφισβήτησης...Πράγματα ιδιαίτερα επικίνδυνα για απολυταρχικά συστήματα που μασκαρεύονται σε δημοκρατίες , απευθυνόμενα προφανώς σε άβουλους και δουλοπρεπείς υπηκόους-σκλάβους.

Έτσι, σήμερα το μεσημέρι της Τρίτης, οι αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλλαν μέσα στο κτίριο της κατάληψης στην οδό "Λέλας Καραγιάννη" 37 στην Κυψέλη και αφού ξυλοκόπησαν άγρια κάποιους άτυχους, έκαναν το δημ(ι)οκρατικό τους καθήκον και συνέλαβαν 14 άτομα που οδήγησαν στη συνέχεια στα κεντρικά μπουντρούμια  της ΓΑΔΑ. 

Είπαμε: πάνω απ'όλα η νομιμότητα της άγριας καταστολής, του φιμώματος, της οικονομικής δολοφονίας ενός ολόκληρου λαού και της εξόντωσης και των επερχόμενων γενεών...


Και η Βουλή(=βούληση, θέληση) των Ελλήνων να έχει καταντήσει το μαγαζάκι ψιλικών της τρόικα και της διεθνούς και εγχώριας ελίτ και η "σωτήρια" συγκυβέρνηση τα παιδιά για τα θελήματα και οι βουλευτές τα διακοσμητικά εκθέματα του παραδοσιακού αυτού οικήματος, που παρ'όλα αυτά δεν παύουν να πληρώνονται αδρότατα και να απολαμβάνουν εξωφρενικά προνόμια για την...ουσιαστική ανυπαρξία τους!

ΟΛΑ ΝΟΜΙΜΑ ΚΙ ΟΛΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ!

Και βίντεο από το νέο άθλο των προστατών του πολίτη, ώστε σε κάθε εστία να ανάβει υπερήφανα η φλόγα της διαφάνειας και νομιμότητας!




...το παρακάτω κείμενο αναρτήθηκε στο  Indymedia Athens:

Αθώες 3 από τις οροθετικές που διαπομπεύθηκαν από την ΕΛΑΣ και το Υπ. Υγείας

Tην Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου, εκδικάστηκαν οι πρώτες δυο υποθέσεις ορροθετικών γυναικών, από τις 27 που διαπομπεύθηκαν με την δημοσίευση ονομάτων και φωτογραφιών τους από την ΕΛΑΣ.

Οι γυναίκες είχαν συλληφθεί στα πλαίσια επικοινωνιακής εκστρατείας που εξαπέλυσαν οι τότε υπουργοί Υγείας Α. Λοβέρδος και Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης, τον περασμένο Απρίλιο και Μάιο. Με βάση υγειονομική διάταξη που εκδόθηκε από τον υπ. Υγείας, το υπ. Προστασίας του Πολίτη πραγματοποίησε εκτεταμένη επιχείρηση συλλήψεων εκδιδομένων γυναικών, στη διάρκεια της οποίας προσήχθησαν 96, 27 συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη, ενώ 16 κρατούνταν μέχρι πρόσφατα στις φυλακές Κορυδαλλού.

Kαι οι δύο κατηγορούμενες των οποίων εκδικάστηκαν οι υποθέσεις κηρύχθηκαν αθώες, ενώ μια τρίτη απαλλάχθηκε με βούλευμα. Aναμένονται οι εκδικάσεις των υπολοίπων, ενώ αρκετές έχουν ήδη αφεθεί ελεύθερες.

Η υγειονομική διάταξη Λοβέρδου ενοχοποίησε στην ουσία τα θύματα αυτής της υπόθεσης, ενώ οι θύτες - πελάτες που πλήρωναν «κάτι παραπάνω» για να κάνουν σεξ χωρίς προφύλαξη - έμειναν στο απυρόβλητο. Ο ίδιος ο υπουργός είχε χαρακτηρίσει τις οροθετικές ιερόδουλες «υγειονομική βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας».



" μεθυσμένοι" στοχασμοί...

 από το πιοτί των πιο διαφανών προσωπικών ταξιδιών με το όχημα του νου και πλοηγό μια περίεργη εσωτερική ανάγκη, όταν καταλαγιάζουν οι θόρυβοι της μέρας και βυθίζεσαι στη γαλήνη και τους ψιθύρους της νύχτας...

   ανιχνευτής
(αφιερωμένο σ'εκείνους, που πίσω από τα τερτίπια της "προσωπικότητας" η οποία χτίζεται κουρέλι το κουρέλι από δημοφιλείς αντιλήψεις και εμφυτευμένες πεποιθήσεις από τους επιτήδειους "οικοδόμους" της πραγματικότητας, δε σταματούν να γυρεύουν μέσα τους ένα βαθύτερο εσωτερικό πυρήνα. Και μια ουσία άφθαρτη και άξια απόλυτης εμπιστοσύνης για οδηγό στο ταξίδι...
  Γιατί ο πρώτος μεγάλος Αγώνας, για έναν κόσμο άξιο για ανθρώπινα όντα, αρχινά από μέσα μας: ενάντια στην τυραννία της στενοκεφαλιάς, της μιζέριας, της μικροψυχίας, του ωφελιμισμού, της μονολιθικότητας.  Τα πεδία των μαχών είναι πολλά. Κι ο αγώνας κρίσιμος, τόσο για τον καθένα χωριστά όσο και για όλους μαζί, σ'ένα κόσμο φανερών και κρυφών αλληλεπιδράσεων...)



Μην επιζητάς

καμιά επιβεβαίωση ταυτότητας

μήτε από τους άλλους

μήτε από το πολυπρόσωπο είδωλό σου.

Τίποτε άξιο λόγου

να επικυρώσεις δε θα βρεις.

Τίποτε αληθινό να στηριχτείς!

Μέσα σε μια σήραγγα σαν αυτή

Πώς το FBI σε συνεργασία με τις τράπεζες κατέστειλε το κίνημα Occupy

 
της Ναόμι Γουλφ
μετάφραση: Στρ. Μπουλαλάκης


Tελικά, η πραγματικότητα απεδείχθη ανώτερη κάθε φαντασίας. Στοιχεία που μόλις είδαν το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι η βίαιη καταστολή του κινήματος Occupy Wall Street, το φθινόπωρο του 2011 –τόσο σκοτεινή τότε–, δεν συντονίστηκε απλώς από το FBI, το DHI (Τμήμα Εσωτερικής Ασφάλειας) και τις τοπικές αστυνομίες. Την επιχείρηση καταστολής (η οποία περιελάμβανε, όπως ίσως θυμάστε, βίαιες συλλήψεις, διάλυση ομάδων, εκτόξευση δακρυγόνων στα κεφάλια των διαδηλωτών, δέσιμό τους με χειροπέδες τόσο σφιχτά με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τους, τον ασφυκτικό αποκλεισμό τους για ώρες, χωρίς να μπορούν καν να ικανοποιήσουν τις σωματικές τους ανάγκες) συντονίστηκε από το FBI και το DHI, σε συνεργασία με τις μεγάλες τράπεζες.

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Γράμμα φαντάρων από τον Έβρο: " ο εχθρός δεν είναι ορατός"


508 Τάγμα Πεζικού ΡΙΖΙΑ

117 Πυροβολικό (κάνει το ΣΠΕΝ)

503 Τάγμα Πεζικού (κάνει το ΣΠΕΝ στα Ρίζια)

Βρεθήκαμε να υπηρετούμε τη στρατιωτική μας θητεία στο μακρινό Έβρο και σε μια τόσο δύσκολη περίοδο όπου εσωτερική και εξωτερική τρόικα έχουν εξαθλιώσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό εμάς και τις οικογένειές μας και έχουν συνθλίψει τα όνειρα μιας ολόκληρης γενιάς. Μιας γενιάς που καλείται να υπερασπιστεί τη πατρίδα από ποιον εχθρό αλήθεια;


Γιατί εδώ στην άκρη του Έβρου το ποιος είναι ο εχθρός είναι αρκετά αμφίσημο.

H EE ξεπουλά τον ευρωπαϊκό νότο

H EE ξεπουλά τον ευρωπαϊκό νότο




Στην Αγκόλα και σε άλλες πρώην αποικίες πουλάνε τη δημόσια περιουσία της Πορτογαλίας. Καταστροφική η επιδρομή της Τρόικας και στην Ισπανία. Με μαζικές κινητοποιήσεις επιχειρούν να απαντήσουν οι εργαζόμενοι του δημοσίου τομέα στην Ισπανία στις ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί η κυβέρνηση και η Τρόικα. Τουλάχιστον 300 διευθυντές νοσοκομείων και κέντρων υγείας υπέβαλαν την παραίτησή τους για τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του συστήματος υγείας ενώ χιλιάδες Ισπανοί συγκεντρώθηκαν για τον ίδιο λόγο στη Μαδρίτη. Η τοπική κυβέρνηση στοχεύει να ξεπουλήσει άμεσα 27 από τα 270 ιατρικά κέντρα στην ευρύτερη περιοχή της ισπανικής πρωτεύουσας. Από τη στιγμή που η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε τα σχέδια μερικής ιδιωτικοποίησης του συστήματος υγείας τον περασμένο Οκτώβριο αρκετά νοσοκομεία βρέθηκαν υπό κατάληψη εργαζομένων ενώ δεκάδες χιλιάδες άτομα έχουν συμμετάσχει στις λεγόμενες «λευκές παλίρροιες – τις μεγάλες συγκεντρώσεις ιατρικού προσωπικού και πολιτών. Η συμμετοχή στις απεργίες φτάνει και το 90%. Στο τέλος Δεκεμβρίου πάντως το ιατρικό προσωπικό αναγκάστηκε να διακόψει την μεγάλη απεργία που συνεχιζόταν για πέντε εβδομάδες και επέτρεπε μόνο τη λειτουργία των μονάδων επειγόντων περιστατικών.

19/1 Αθήνα - Πόλη Αντιφασιστική


Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Βίντεο από...

...τη συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τους 93 συλληφθέντες της Βίλας Αμαλίας και τους 8 από την κατάληψη Σκαραμαγκά, έξω από τη ΓΑΔΑ