ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Ένα διαφορετικό ξύπνημα..!





Eκείνο το πρωινό της Κυριακής που ξύπνησα, είπα να με ξαφνιάσω, να με πιάσω εξαπίνης.

Και δεν αναψα τσιγάρο, ούτε έβαλα καφέ. Κανένα σχέδιο ή πρόγραμμα δεν κατέστρωσα. Την πόρτα άνοιξα μοναχά και γλίστρησα έξω, στους δρόμους. Βαστάτε πόδια μου λοιπόν!

Βέβαια, μια στρατιά από λογής σκέψεις άρχισαν να πολιορκούν το κεφάλι μου. Συνηθισμένες, άσχετες, ξέμπαρκες, φλύαρες, αυτάρεσκες. Τους αρνήθηκα ωστόσο επίμονα τις απόπειρες κατάληψης. Και προχώρησα άδειος. Ανεπηρέαστος. Με το κεφάλι στητό και τα μάτια ανοιχτά. Για πού; Όπου με βγάλει.

"Σκλαβοπάζαρα" και φούμαρα...


"ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΑ"



 το παραπάνω σκίτσο πάρθηκε από τον ιστότοπο του cartoonist Γιάννη Ιωάννου.

" Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις ", είχε πολύ εύστοχα επισημάνει ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης.
Σωστά! Ό,τι δηλώσεις: από πατριώτης, επαναστάτης, προοδευτικός, συντηρητικός, διανοούμενος, καλλιτέχνης, νομοταγής, ανθρωπιστής, ρεαλιστής έως και...αριστερός! Και το αστείο ή πιο σωστά το θλιβερό αστείο είναι ότι ουκ ολίγοι σπεύδουν να το πιστέψουν, κόντρα στα μάτια και τη λογική τους. Αν τελικά διαθέτουν τέτοια εργαλεία ερμηνείας της πραγματικότητας που τους περιβάλλει.

Και στους καιρούς που ζούμε, εδώ στη χώρα του διαχρονικού εμπαιγμού, του κομματικού αλτζχάιμερ και της "παλλαϊκής γαργάρας", ταιριάζει απόλυτα και άλλη μια ρήση του ιδίου:
"Μόνο με παραμύθια κατακτώνται οι άνθρωποι"

και ζήσαμε εμείς σκατά και τα θεριά (πολύ) καλύτερα...



Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

Της παρέλασης...



Oι παρελάσεις δεν πιστεύουμε ότι υπηρετούν την προώθηση του "εθνικού φρονήματος" και ειδικά του αγωνιστικού φρονήματος ενός λαού.
Άλλα πράγματα ίσως το κάνουν αυτό, πολύ πιο ουσιώδη και με πραγματικό αντίκρισμα σε πολλά επίπεδα. Τα οποία έχουν να κάνουν με την κοινωνικοπολιτική, πνευματική, πολιτιστική ζωή ενός τόπου...
 Ειδικά όταν ένας λαός δεν έχει να παρουσιάσει κανένα πρωτογενές πολιτισμικό επίτευγμα και ασφυχτιά αργοπεθαίνοντας μέσα σε μια "πατρίδα" που πετάει στα αζήτητα τους γηραιότερούς της και κατατρώει τις σάρκες των παιδιών της. Και θάβει τα πιο λαμπερά νεανικά όνειρα μέσα στα πιο άδικα και σαδιστικά μπουντρούμια, υπακούοντας σαν πιστό σκυλί στα κελεύσματα του πνεύματος των "αγορών" και των άνανδρων καιρών.
 Μιας "πατρίδας" που επαφίεται σε οποιεσδήποτε δάφνες παρελθόντος (και συχνά διαστρεβλωμένης ιστορικής αλήθειας:28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940: ΜΙΑ ''ΕΘΝΙΚΗ'' ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΝΤΡΟΠΗΣ - Η Ελλάδα έρμαιο τής βρετανικής εξωτερικής πολιτικής. Μύθος η εκούσια «ηρωική» εμπλοκή μας στο αιματοκύλισμα), για να κρύψει την κραυγαλέα τιποτολογία και την ηχηρή ανυπαρξία γενναιοψυχίας και δράσης του παραπαίοντος παρόντος.
 Μιας "πατρίδας" που το κύμα μετανάστευσης των νέων της και των πτυχιούχων της και των καλύτερων επιστημονικών μυαλών της, θυμίζει το μεταναστευτικό τσουνάμι προς το εξωτερικό των δεκαετιών του 1950 και αρχών του '60. Και το σύνθημα στα χείλη τους "οπουδήποτε αλλού  καλύτερα από εδώ" να ηχεί σαν πένθιμη καμπάνα πάνω από το εθνικό πτώμα του παρόντος της και των ακυρωμένων προοπτικών του μέλλοντός της...

" Οι δεινόσαυροι, εμείς "


...ένα ποίημα που αντανακλάει σαν αδυσώπητος καθρέφτης το απεχθές είδωλο των ετοιμοθάνατων καιρών μας:  γεμάτο πύον και μοιραία τραύματα, εμφορούμενο από νοσηρές κρυσταλλώσεις και βρίθον από καταστροφικές ρωγμές...

Οι δεινόσαυροι, εμείς

γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν
καθώς ο κ.Θάνατος γελά
καθώς οι ανελκυστήρες κόβονται
καθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονται
καθώς το αγόρι στο σουπερμάρκετ έχει πτυχίο πανεπιστημίου
καθώς τα μολυσμένα ψάρια ξεστομίζουν τις μολυσμένες προσευχές τους
καθώς ο ήλιος κρύβεται
είμαστε
γεννημένοι έτσι

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Democracy is dead and buried!

"κάποιος πρέπει να αντικαταστήσει τις κυβερνήσεις και μου φαίνεται λογικό αυτές να είναι οι επιχειρήσεις"
Ντέηβιντ Ροκφέλλερ

Το παρακάτω σατυρικό βίντεο, για την αμερικανική εκλογική παρωδία, συνδέστε το και με αυτή την ανάρτηση: Αmerican Horror Story....


 " History has shown us that voting on elections accomplishes next to nothing, and that real lasting revolutionary change is won through hard work, by real people self organizing, and not by elected politicians. Yet every four years, the spectacle of the Democrats VS Republicans entices millions and makes them forget these proven facts. Trap News is our friendly (and funny, we hope) reminder of this."
from subMedia.tv on Vimeo.




Γεγονός: τελευταίες μελέτες αποδεικνύουν ότι ο πλούτος που κατέχει το 1% του πληθυσμού της παγκοσμιοποιημένης (και βαριά στρατιωτικοποιημένης)"αρένας" της εποχής μας κοντεύει να ξεπεράσει το συνολικό πλούτο του 99% του υπόλοιπου πληθυσμού!

 Ενώ με τις συμφωνίες TTP, TTIP (που με νύχια και δόντια προσπαθούν οι Ηνωμένες Εταιρείες της Αμερικής ή ΗΠΑ να περάσουν στην Ενωμένη Ευρώπη των γραφειοκρατών και των Eurogroup σε απόλυτη μυστικότητα για τους euroυπηκόους) και CETA οι πολυεθνικές εταιρείες καθίστανται υπεράνω των εκλεγμένων κυβερνήσεων. Αφού οι πρώτες θα διαμορφώνουν την πολιτική στους τομείς της παραγωγής (διαλύοντας εκ θεμελίων την εγχώρια παραγωγή αλλά και τα τελευταία ψιχία εργασιακών δικαιωμάτων), της εκπαίδευσης, της υγείας και σε όλο το φάσμα των κοινωνικών γενικά δραστηριοτήτων. Και οι κυβερνήσεις απλά θα ευθυγραμμίζονται. Και θα μπορούν να σέρνουν ολόκληρα κράτη σε υπερεθνικά δικαστήρια, μηνύοντάς τα εάν η νομοθεσία τους υπερασπίζεται τα συμφέροντα και δικαιώματα των πολιτών τους, κι οπότε πλήττει τα κέρδη των εταιρειών, και να αποσπάνε τεράστιες και δυσβάσταχτες αποζημιώσεις! Ενώ εκείνες, ακόμη κι αν λειτουργούν βλαπτικά έως καταστροφικά για το δημόσιο συμφέρον, θα παραμένουν ανέγγιχτες! Δίκαιο και λογικό στους μισάνθρωπους και σαδιστικούς καιρούς που ζούμε, σωστά;

Η δημοκρατία στην "πολιτισμένη Δύση" έχει οριστικά και αμετάκλητα πεθάνει και θαφτεί και συντόμως θα υπάρξει και...επίσημη ανακοίνωση;

Φωτογραφίες  από τη διαδήλωση 250.000 ανθρώπων στο Βερολίνο, στις 10 του Οκτώβρη, ενάντια στον εφιάλτη που λέγεται ΤΤIP! Στην Ελλάδα της "αριστεράς" γίνονται δεκτά τα πάντα για το καλό της "ανάπτυξης"!



Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Αmerican Horror Story....



Oι κρίσιμες αμερικανικές εκλογές πλησιάζουν! Η Σκύλα και η Χάρυβδη αναμετριούνται! Στο βασίλειο της σκληροπυρηνικής αστυνόμευσης, της CIA και NSA που παρακολουθούν στενά ό,τι κινείται, μιλάει, διαμαρτύρεται, εκσπερματώνει και αναπνέει πάνω στον πλανήτη, της Wall Street, της Monsanto και του γενετικά τροποποιημένου παραδείσου της, της πρωτοφανούς φτώχειας που μαστίζει ένα μεγάλο μέρος των american citizens. Τα δύο "μπουμπούκια" διεκδικούν την προεδρία χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, επιστρατεύοντας ισχυρούς φίλους, τηλεοπτικά δίκτυα, κουτσομπολιά, σώου με happenings και καλλιτεχνικούς αστέρες. Αυτές οι εκλογές που όλοι οι ειδικοί και οι αναλυτές συνηγορούν στο ότι θα επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό τα διεθνή τεκταινόμενα. Τόσο σε οικονομικό όσο και σε γεωστρατηγικό επίπεδο.

Τι να πούμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί ή "πολίτες" του "horror story" που λέγεται "κόσμος" ή σύγχρονοι δουλοπάροικοι ή περιουσιακά στοιχεία και συνάμα πειραματόζωα των χρηματοπιστωτικών ομίλων και πολυεθνικών εταιρειών...

Ας αφήσουμε κάποιους άλλους να τα πούνε καλύτερα:


το παραπάνω σκίτσο πάρθηκε από το cartoon politics

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Don't worry, be malakas!


Όταν ο κόσμος γκρεμίζεται, μερικοί ή πιο σωστά πολλοί δεν κοιτάζουν, αποχαυνωμένοι, ούτε καν τη σκόνη. Αλλά ψάχνουν να εντοπίσουν  εικονικά "τερατάκια τσέπης" μέσα σε πραγματικούς χώρους, στους οποίους βασιλεύουν και σπέρνουν ρεαλιστική φρίκη τα πραγματικά τέρατα και τερατάκια. Τα οποία ανέκαθεν είχαν ανάγκη τις βολικές στρατιές ηλιθίων! Που για να εντοπίσουν τα ψεύτικα παπαράκια δεν δίστασαν να βεβηλώσουν μνημεία όπως το Άουσβιτς (γιατί η Niantic, η εταιρεία πίσω από την pokemania, τα είχε τοποθετήσει σε αυτό το χώρο;) ή να εισέλθουν σε...ναρκοπέδια, αγνοώντας τις τελείως πραγματικές πινακίδες (συνέβη στη Βοσνία)...

Πόσα γκατζετάκια, πόσες παραισθησιογόνες τεχνολογίες, πόσα mind control projects, αρκούν για να φέρουν τη "μακαριότητα" στο σύγχρονο δίποδο ζόμπι;

Και μετά μας κακοφαίνονται έρευνες, όπως αυτή που έκανε ο καθηγητής Τζέραλντ Κράμπρι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και η ομάδα του, που δείχνουν ότι συμβαίνει μια αργή αλλά σταθερή πτώση στις νοητικές ικανότητες του ανθρώπου. Σε σύγκριση με τη νοημοσύνη του πριν μερικές χιλιάδες χρόνια! Και σε αυτό μόνο αθώος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ο ρόλος της τεχνολογίας, της φιλοσοφίας βάσει της οποίας πλασάρεται στο "ευρύ κοινό" και του τρόπου μαζικής εφαρμογής της...

 
χαρακτηριστική σκηνή από τη φουτουριστική σάτιρα  "Sleeper" του 1973. Το μέλλον ήδη βρίσκεται "καυλωμένο" εδώ, για να μας χειραγωγήσει, να μας υπνωτίσει και να μας πηδήξει εγκεφαλικά (και όχι μόνο) όλους;

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

ένα "περίεργο" μονοπάτι της ανθρώπινης αντίληψης



 το παραπάνω σκίτσο είναι το εμπνευσμένο και πλήρες βαρύνουσας σημασίας νοημάτων έργο του Grant Snider. Με τίτλο "The Art of Livin", δηλαδή "η τέχνη του να ζεις"

Μετάφραση.
Πάνω: " Όταν ήμουν νέος ήμουν ιδεαλιστής. Όπου κι αν κοίταζα ανακάλυπτα ομορφιά, θαύματα και νόημα "
Στη μέση: " Όταν μεγάλωσα έγινα ρεαλιστής. Έβλεπα έναν κόσμο γεμάτο αιχμηρότητα και δύσκολες αλήθειες."
Και κάτω: " Αυτό -το να είναι δηλαδή ρεαλιστής-  έγινε τελικά κουραστικό. Αποφάσισα να γίνω υπερρεαλιστής. Μετά απ'αυτό τα πράγματα πήραν αρκετά περίεργη τροπή"

Τρία διαφορετικά μονοπάτια της ανθρώπινης αντίληψης. 
Ο ιδεαλισμός που μεταφέρει εκείνη τη μαγεία της αίσθησης του θαυμαστού που μας περιβάλλει σε κάθε πτυχή του "γύρω μας" και που βιώνουμε έντονα στην παιδική μας ηλικία. Και με την, έστω και περιορισμένη στο γεμάτο περιορισμούς κόσμο μας, ελευθερία επιλογών που μπορεί να σου προσφέρει και να σε συνδέσει με μια πιο ονειρική, πιο φευγάτη διάσταση της ύπαρξης. Ο ρεαλισμός που σε γειώνει σε μια πραγματικότητα που βρίθει από "πρέπει", συμβάσεις και αναγκαιότητες και γνώσεις που σε κλειδώνουν μέσα στο σύμπαν μιας πραγματικότητας ελεγχόμενης την οποία καλείσαι να διασχίσεις σαν έρημο της οποίας μαθαίνεις τις ιδιοτροπίες και τις παγίδες ώστε να επιβιώσεις.

Χρησιμοποίησα το ρήμα "κλειδώνω";

Μα...οι πουτανίτσες τους, ρε;



Η Ε.Φ.Ε.(=Ενωμένη Φασιστική Ευρώπη), αυτό το έκτρωμα ναζιστικών καταβολών {"Οι ιδρυτές και χρηματοδότες της ΕΕ ήταν Ναζί" (Ω! Τι έκπληξις!)}, που δημιουργήθηκε με τις ευλογίες των ΗΠΑ και των πολυεθνικών της για να διαλύσει κάθε απομεινάρι νομιμότητας (πραγματικής και όχι ας πούμε τύπου Δένδια) και αυτοδιάθεσης των ευρωπαϊκών λαών, σκέφτεται σοβαρά και "υπεύθυνα" την προοπτική σύνταξης για όλους τους Ευρωπαίους υπηκόους της στα 70 μπορεί και 75, τοποθετώντας το προς το παρόν γύρω στο 2020!

 Αν βέβαια υφίσταται ως τότε αυτό το γραφειοκρατικό και απολυταρχικό "ατύχημα", των μη εκλεγμένων από κανένα Ευρωπαίο πολίτη χαρτογιακάδων και αλαζονικών τεχνοκρατών, οι οποίοι δεν υπόκεινται σε κανενός είδους θεσμικό έλεγχο. Οι φατρίες της παγκόσμιας ελίτ, με αιχμές του δόρατος τη μαφία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, την στρατικοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών και τις διαπλανητικές στρατιωτικές επεμβάσεις πρόκλησης καταστροφικών γεωπολιτικών μαύρων τρυπών (σε Β.Αφρική, Μέση Ανατολή, Αφγανιστάν και προσεχώς σε Ανατολική Ευρώπη;) και την επέλαση της πρωτοφανούς ανομίας και ολοκληρωτισμού των πολυεθνικών εταιρειών { TTP και ΤTIP: η μεγάλη πολυεθνική επίθεση κατά των νυν και επόμενων γενεών!}, αποτελούν τους πλέον επικίνδυνους τρομοκράτες που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης.

 Μιλώντας λοιπόν για το παραπάνω ευρωπαϊκό όραμα περί συντάξεων, με την αιτιολόγηση της αύξησης του μέσου όρου ζωής στις χώρες του "αναπτυγμένου κόσμου", που...μαστίζεται από την πρωτοφανή φτωχοποίηση και την αποδόμηση των κοινωνικών υπηρεσιών πρόνοιας και ωφέλειας του πολίτη, με συνέπεια... την κατακόρυφη μείωση του προσδόκιμου ζωής! Το προτεκτοράτο "Ελλάς" λοιπόν θα σπεύσει βέβαια από τους πρώτους να αγκαλιάσει αυτές τις "μεταρρυθμίσεις". Ας μη ξεχνάμε και το μεγαλεπήβολο σχέδιο της εξόδου από την τεχνητή κρίση {Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και Το "Colpo Grosso" του ελληνικού χρέους} και της εξυπηρέτησης του...μη βιώσιμου χρέους{Τα "κανόνια" συνεχίζουν να βαράνε εκκωφαντικά!}. Κι έτσι θα δούμε "αναπτυξιακές" σκηνές απείρου σουρεαλιστικού κάλλους:
Νοσηλευτικό προσωπικό με αρχές αλτζχάιμερ ή συμπτώματα εμφράγματος ανάμεσα στην πληθώρα ποντικοφαγωμένων ράντζων με ασθενείς σε δημόσια νοσοκομεία-ερείπια, μιας διαλυμένης πλήρως δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης{ιστορίες ξεφτίλας & θανάτου: Η "ευταξία" στο ζωτικό χώρο του βασικότατου αγαθού της "δημόσιας" "δωρεάν" "Υγείας"}.  70αρηδες εκπαιδευτικούς να πηγαίνουν με πι μέσα στις τάξεις για να κάνουν μάθημα στα παιδιά. Σερβιτόρους που τους πέφτει η μασέλα μέσα στα πιάτα που σερβίρουν στους πελάτες. Υπαλληλικό προσωπικό να τρέχει σαν το βετεράνο λοκατζή σε δυο και τρεις δουλειές-κάτεργα με φιάλες οξυγόνου προσαρμοσμένες στην πλάτη...Κι όποιος τελικά προλάβει να πάρει την πενιχρή σύνταξη θα μπορέσει επιτέλους να...χαρεί τη ζωή του και να πενθήσει τα νιάτα του.

Και συνεχίζουμε.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

" Σύγχρονοι Φρανκενστάιν "

Welcome to the New Age :



Σύγχρονοι Φρανκενστάιν

Ανθρώπινα και ζωικά υβρίδια

(Αν)ηθικά πειράματα, με υποστήριξη κυβερνήσεων
και πανεπιστημίων της διεθνούς ελίτ

«Ο Θεός εκφράζεται μέσα από όλα τα πράγματα,
ο διάβολος μόνο μέσα από τον άνθρωπο.»
– Paul Carvel, Βέλγος συγγραφέας και γνωμικογράφος

της Γιώτας Χουλιάρα


«Ονειρεύομαι έναν κόσμο, όπου η ελπίδα αντικαθιστά τον φόβο. Όπου ένας ανάπηρος μπορεί να περπατήσει ξανά. Αν μπορούσαμε να δώσουμε σε κάθε ζωή την ευκαιρία που δικαιούται;», αναφέρει ο Τζέιμς Μακαβόι, ο οποίος ενσαρκώνει τον Βίκτορ Φρανκενστάιν στην ομώνυμη ταινία (2015) του σκηνοθέτη Πολ ΜακΓκίγκα. Στη συγκεκριμένη ταινία, βλέπουμε τις ευγενείς προθέσεις του νεαρού επιστήμονα να βοηθήσει την ανθρωπότητα να μετατρέπονται σταδιακά σε εμμονή και τελικά σε παραφροσύνη, στην προσπάθειά του να νικήσει το θάνατο. Τότε είναι που εξαπολύει την τελευταία του δημιουργία, ένα τέρας που σκορπίζει στο διάβα του τον τρόμο.

Η ταινία βασίζεται στη γοτθική και ρομαντική νουβέλα της Αγγλίδας συγγραφέα Μαίρη Σέλεϊ, που γράφτηκε στα μέσα του 1816 και εκδόθηκε το 1818 στην Αγγλία. Η νουβέλα αφηγείται την ιστορία του νεαρού φοιτητής ανατομίας και χειρουργικής, που ανακαλύπτει το μυστικό τού να δίνει ζωή σε άψυχα πράγματα μέσω αλχημείας, αλλά και τους κινδύνους της γνώσης. Ο Φρανκενστάιν συλλέγει μέρη πτωμάτων, αγοράζοντας ή κλέβοντας, με σκοπό να «χτίσει» ένα σώμα ανθρώπινου όντος. Μέσα σ’ ένα χρόνο, το σώμα ολοκληρώνεται. Το πλάσμα αποκαλύπτεται να είναι ένα απαίσιο, μεγαλόσωμο τέρας με γαλάζια μάτια και κίτρινο δέρμα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το Τέρας του Φρανκενστάιν αποτελεί το πρώτο υβρίδιο στην ιστορία της Λογοτεχνίας.

Η Μέρι Σέλεϊ εμπνεύστηκε σε ηλικία μόλις 18 ετών αυτή τη θρυλική γοτθική ιστορία, η οποία θα γινόταν το πιο διάσημο μυθιστόρημα τρόμου όλων των εποχών και παραμένει μια συγκλονιστική εξερεύνηση των ορίων της ανθρώπινης δημιουργικότητας και της επιστημονικής ηθικής.

Από την εποχή της Σέλεϊ μέχρι τις μέρες μας, τα υβρίδια και τα ανθρώπινα πειράματα στο όνομα της αθανασίας ή, έστω, της προσπάθειας για νίκη του ανθρώπου έναντι του θανάτου, πρωταγωνίστησαν σε διάφορες λογοτεχνικές ιστορίες, αλλά και στον χώρο του θεάματος και του κινηματογράφου.

Στο πρώτο επεισόδιο της δέκατης σεζόν της σειράς επιστημονικής φαντασίας Χ-Files, μιας ιδιαίτερα δημοφιλoύς στο τηλεοπτικό κοινό σειράς, οι πράκτορες Fox Mulder και Dana Scully έρχονται αντιμέτωποι με μια ιστορία γενετικών πειραμάτων από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Πειράματα που γίνονται σε κάποια μυστική βά-ση, με τη σειρά να αφήνει να εννοηθεί ότι λαμβάνουν χώρα στην περιβόητη Area 51, και αφορούν τη δημιουργία ανθρώπινων υβριδίων.

Αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, χάρη στην εξαιρετική πρόοδο στον τομέα της γενετικής τροποποίησης, είναι πλέον σε θέση να κάνουν υβριδικά πειράματα που κάποτε φάνταζαν αδιανόητα.

Περί υβριδίων


Με τον όρο υβρίδιο αναφερόμαστε στο αποτέλεσμα της διασταύρωσης δύο γενετικά ανόμοιων ατόμων, τα οποία όμως εκφράζουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό με διαφορετικό τρόπο.

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Μία συζήτηση...




- Πώς βλέπεις τα πράγματα εδώ στο ελλαδιστάν; με ρώτησε...
- Χμ! Προτιμώ να σου απαντήσω μέσα από τα λόγια κάποιου άλλου: "ο συντομότερος δρόμος καταστροφής ενός ανθρώπου είναι να του αποσπάσεις την αίσθηση νοήματος και ελευθερίας. Το ίδιο ισχύει και για τους πολιτισμούς". Νομίζω ότι αυτό αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο τρόπο τα "πράγματα" τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.
- Ναι, αλλά εδώ έχουμε "δημοκρατία" ακόμη! απάντησε μισοαστεία μισοσοβαρά. Αν δεν σ'αρέσει κάποιος ή κάτι έχεις την επιλογή να ψηφίσεις για ν' αλλάξει η κατάσταση!
- Οι εκλογές είναι χρήσιμες γιατί νομιμοποιούν. Την εξουσία των αδρά αμoιβόμενων μάνατζερ και εκπροσώπων των κυρίαρχων τομέων και του ολοκληρωτισμού των πολυεθνικών ομίλων. Νομιμοποιούν την έλλειψη μιας πραγματικής εναλλακτικής λύσης μέσα σ'ένα ασφυχτικά έτσι κι αλλιώς ελεγχόμενο κοινωνικοπολιτικό τοπίο. Αυτή η συνθήκη μετέτρεψε την οικονομία σε οικονομισμό και τον άνθρωπο σε οικοδομικό υλικό για το χτίσιμο ατομικών, οικογενειακών και μεταξύ τους συγγενικών αυτοκρατοριών μέσα σ'έναν κόσμο-πίτα, που χωρίζεται σε μερίδια και ζώνες επιρροής.
Με κοίταξε ειρωνικά:
- Οπότε τι μας μένει να κάνουμε;
- Ίσως...να περάσουμε στο επόμενο στάδιο της εξέλιξής μας ως είδος. Να πάψουμε, όπως είχε επισημάνει και ο Σοπενχάουερ, να είμαστε οι εξημερωμένοι που  αλληλοεξαπατώνται και οι  άγριοι που αλληλοεξοντώνονται, μέσα σ΄ένα πράγμα που το λέμε "πρόοδο του κόσμου". Και να διευρυνθούμε τόσο διανοητικά όσο και συναισθηματικά, να αναλάβουμε την ευθύνη των επιλογών μας, αφού πρώτα μάθουμε τι σημαίνει επιλέγω.
- Τι σημαίνει δηλαδή επιλέγω;
- Διαλέγω ετούτο ή εκείνο, ανάλογα με το αν τα κριτήρια μιλάνε στην καρδιά μου. Κι ανάλογα με τον αν αυτό εμπλέκει και ταυτίζει τόσο το ατομικό όσο και το συλλογικό συμφέρον. Γιατί διαφορετικά είναι ψευδαίσθηση, το λιγότερο, να λέμε ότι "ζούμε όλοι μαζί" και καταντάμε μονάχοι που απλώς πολλαπλασιάζεται η μοναξιά και ανημπόρια τους. Χαμένοι και ισοπεδωμένοι μέσα σε ομοιόμορφες μάζες, πλήθη, αγέλες που ενίοτε βελάζουν ομόηχα στους ίδιους κατευθυνόμενους σκοπούς. Κι αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν τσοπάνηδες και φυσικά μαντρόσκυλα για τον έλεγχο των κοπαδιών κι αλλίμονο αν ο άνθρωπος παγιωθεί στο στάδιο του αγελαίου ζώου.
Με κοίταξε παραξενεμένος.
- Μήπως ανήκεις σε καμιά περίεργη οργάνωση ή σέχτα που θέλει να αλλάξει τον κόσμο σύμφωνα με το σχέδιό της;
- Όχι, βέβαια, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι κάτι δεν πάει καλά με το σχέδιο αυτό.
- Και ποιος είναι ο τρόπος να εξελιχτούμε; Μια επανάσταση, ας πούμε, που θα βγάλει τον κόσμο στους δρόμους και θα βάλει φωτιές παντού;
- Δεν ξέρω αν κι αυτό θα ωφελούσε ουσιαστικά. Εννοώ ότι τι νόημα θα είχε και αυτό ακόμη αν οι άνθρωποι δεν άλλαζαν τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς; Αν δεν μετέτρεπαν το μυαλό τους σε αλεξίπτωτο που για να δουλέψει πρέπει να είναι ανοιχτό και να σε προσγειώνει από τους αιθέρες στο χώμα που πατείς. Αν δεν μάθαιναν ότι δεν πρέπει να δέχονται παθητικά ακόμα και αυτό που τους προσφέρει η ανατροπή, αν η στείρα εναντιολογία δεν δώσει τη θέση της στη δημιουργική αμφιβολία, στην απαίτηση για πλήρη πρόσβαση στη γνώση, στη συλλογική διαχείριση και στο σεβασμό της ατομικότητας, ώστε να μάθεις πραγματικά να σέβεσαι τον Άλλον. Και να απελευθερώνεις κι αυτόν και τον εαυτό από κάθε ανάγκη προστασίας κι ελέγχου από κάθε είδους "προστάτη" και ανομολόγητο συμφέρον πάνω στο δικό σου-σας συμφέρον.
Για λίγο σκοτείνιασε μα γρήγορα επανέκτησε το οικείο του ύφος.
- Όλα αυτά μου ακούγονται πολύ ουτοπικά. Οι άνθρωποι δεν είναι ώριμοι για τέτοια πράγματα. Όσο για μένα χαίρομαι που δεν χρωστώ σε καμιά κωλοτράπεζα κι έχω ακόμη κάποια λεφτά να πληρώνω τα κωλοχαράτσια και να βγαίνω με κάνα φίλο για έναν καφέ ή ένα ποτό να ξελαμπικάρω.
- Γιατί τότε με ρώτησες στην αρχή περί των "πραγμάτων", αφού νιώθεις ακόμα ασφαλής κατά κάποιο τρόπο, μέσα στη γενικότερη ανασφάλεια;
-Εντάξει. Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα να ρίξουμε μαζί κανένα μπινελίκι για αυτούς τους ξεφτίλες τους πολιτικάντηδες και για τον κόσμο που δεν ξεσηκώνεται, ξέρεις τώρα...Τουλάχιστον είναι κι αυτό μια μορφή εκτόνωσης...ακόμη...ακόμη κι αν αυτό μας κάνει κι εμάς ξεφτίλες!

 Του είπα ότι θαύμασα την ειλικρίνεια της αυτοκριτικής του και με κοίταξε εχθρικά. Αυτό που δεν του είπα (ίσως γιατί εγώ ήθελα τρομάρα μου να δείξω κάποιο επίπεδο) ήταν ότι τελικά είμαστε ίσως όλοι μας όντως ξεφτίλες. Άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, αλλά σχεδόν ουδείς καθόλου. Γιατί επιτρέψαμε στη σχιζοφρένεια και την κτηνωδία να εισβάλλει μέσα στην πραγματικότητα, την πραγματικότητά μας και να εγκαθιδρύσει βασίλειο. Και φέουδα και δουκάτα και μιλέτια και καπετανάτα. Και γίναμε οι άνεϋ δικαιώματος τόσο στη ζωή όσο και στο θάνατό μας δουλοπάροικοι και ραγιάδες. Και περιφερόμενα παγόβουνα μέσα σ'ένα ζοφερό τοπίο αέναου ψύχους.
Κι αυτό ριζώνει στην ψυχή και βλασταίνει στο μυαλό. Πρωτίστως...

ανιχνευτής


"Το κράτος δεν είναι κάτι που μπορεί να καταστραφεί από μια επανάσταση, αλλά είναι μια συνθήκη, μια συγκεκριμένη σχέση μεταξύ των ανθρώπινων όντων, ένας τρόπος ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το καταστρέφουμε με το να συνάπτουμε άλλες σχέσεις, με το να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά."
Γκούσταβ Λαντάουερ, Γερμανός αναρχικός

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

"Dangerous Crossroads: Both Russia and America Prepare for Nuclear War?"


We can no longer find any willingness on the part of Poland to conduct serious negotiations with us. These proposals for mediation have failed because [of ] – – Polish mobilization.” (Adolph Hitler, 1939)
These are the words of Adolph Hitler just before invading Poland and then the Soviet Union. I have replaced Poland with Russia (see below) to show the analogy of US and Nazi pretexts.
“We can no longer find any willingness on the part of Russia to conduct serious negotiations with us. These proposals for mediation have failed because [of ] – – Russian mobilization.
από το εξαιρετικό άρθρο Ukraine, America’s “Lebensraum”. Is Washington Preparing to Wage War on Russia?

 Συνδέστε το παρακάτω άρθρο και με αυτά:
 Η ανθρωπότητα θα συρθεί σε άλλο ένα σφαγείο;
 "Ισχυρά κέντρα των ΗΠΑ πιέζουν για ταυτόχρονη επίθεση κατά της Ρωσίας και της Κίνας" 
ΤΟ ΝΑΤΟ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ»!


 



Dangerous Crossroads: Both Russia and America Prepare for Nuclear War?
("Επικίνδυνα σταυροδρόμια: Ρωσία και ΗΠΑ προετοιμάζονται για πυρηνικό πόλεμο;" ) 
 By Prof Michel Chossudovsky


Barely acknowledged by the Western media. both Russia and America are “rearming” their nuclear weapons systems. While the US is committed to a multibillion dollar modernization project, Russia is largely involved in a “cost-effective” restructuring process which consists in decommissioning parts of its land-based ICBM arsenal (Topol) and replacing it with the more advanced Yars RS-24 system, developed in 2007. 
While a new arms race has “unofficially” been launched, the US modernization process pertains to the all three legs of the triad system, -i.e land based  airborne and submarine launched atomic missiles. It is also coupled with the development of the B61-12 tactical bomb to be deployed in Germany, Italy, Netherlands, Belgium and Turkey. 

 Rest assured, the B61-12 is a “mini-nuke” with an explosive capacity of up to four Hiroshima bombs. It is   categorized as a “defensive” (peace-making) weapon for use in the conventional war theater. According to scientists on contract to the Pentagon, the B61-11 and 12 (bunker buster bombs with nuclear warheads) are “harmless to civilians because the explosion is underground”. 
The nuclear triad modernization project is at the expense of US tax payers. It requires the redirection of federal revenues from the financing of “civilian” expenditure categories (including health, education, infrastructure etc) to the “war economy”.  It’s all for a good cause: “peace and security”. 


War is “Good for Business”
The multibillion dollar project is a financial bonanza for America’s major defense contractors including Boeing, Lockheed Martin and Northrop Grumman, which are also firm supporters of Hillary Clinton’s stance regarding a possible first strike nuclear attack against Russia, China, Iran and North Korea.
Reported by Defense News, US Secretary of Defense Ash Carter on September 26 called for the “need to modernize all three legs of the nuclear triad.” The project would require a major boost in defense expenditure.