ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Τα παιδιά δολοφόνοι που δολοφονούνται από έναν ανώμαλο "πολιτισμό"


Aυτό που συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες στην Αφρική αποτελεί τον κόλαφο (όχι απλώς ένα όνειδος)της "πολιτισμένης" Δύσης. Που καταναλώνει πρώτες ύλες και αγαθά (πχ πετρέλαιο, φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί πρώτα μέχρι να "τελειοποιηθούν" πάνω σε εκατοντάδες ανθρωπους-πειραματόζωα, πολύτιμους λίθουςκαι ορυκτούς πόρους κτλ), τα οποία γίνονται η αφορμή να βιώσουν μια απίστευτη εξαθλίωση οι πληθυσμοί των αφρικανικών χωρών που εντοπίζονται και σπεύδουν αμέσως οι αχόρταγες πολυεθνικές του "πολιτισμένου κόσμου" για να βάλουν στο χέρι και να εκμεταλλευτούν τις πηγές και τους πόρους αυτούς. Διεφθαρμένες κυβερνήσεις, διεφθαρμένες αντιπολιτευόμενες ένοπλες συμμορίες (αυτοαποκαλούνται συχνά "επαναστατικές"), πωρωμένα στελέχη δυτικών εταιρειών που πατάνε πάνω σε σωρούς πτωμάτων για να αποκομμίσουν oφέλη και κέρδη, διεφθαρμένοι ιδώτες πλιατσικολόγοι ή μισθοφόροι από τη δύση στη δούλεψη εταιρειών και ιδιωτικών γερακιών...

Καθόλου μα καθόλου σπάνιο το φαινόμενο, να απάγονται μικρά παιδιά από τα χωριά τους, αφού πιθανώς δούνε και τους δικούς τους να δολοφονούνται βάναυσα και να στελεχώνουν αντιμαχόμενες ένοπλες ομάδες σε ατέρμονους εμφύλιους πολέμους για τη διαχείριση της εξουσίας και της συνέχειας της αγαστής συνεργασίας με τους Δυτικούς "φίλους" ή για θρησκευτικούς-φυλετικούς λόγους. Αλλά η διαφθορά άπαξ και κάποια από αυτές τις ομάδες αναλάβει την εξουσία, έστω και σε στενά τοπικό επίπεδο, είναι πάντα εκεί, κληρονομικά θα'λεγε κανείς εγκαθιδρυμένη.
Ανήλικα παιδιά και έφηβοι που μεταμορφώνονται και τα ίδια σε αδίστακτους πολεμιστές-δολοφόνους με παιδικά πρόσωπα, διά μέσου ωμής βίας και μιας κτηνώδους πλύσης εγκεφάλου και διάλυσης του ψυχισμού τους. Ικανά μετά για τις πιο ανείπωτες θηριωδίες και έτοιμα να σκοτώσουν ακόμα και μέλη των ίδιων των οικογενειών τους σε κάποια νέα επιδρομή.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Χημικά ίχνη στους ουρανούς ("Είναι ο αεροψεκασμός ηλίθιε!")

...ένα εκτενές άρθρο που πρέπει, πιστεύουμε, να διαβαστεί με τη δέουσα προσοχή! Τα ζητήματα που διαπραγματεύεται μας αφορούν άμεσα όλους! Γράφτηκε το 2003, οπότε φανταστείτε πόσο έχουν προχωρήσει κι εξελιχθεί τα πράγματα τη σήμερον ημέρα...
 (Συνδέστε: ΦΑΚΕΛΟΣ "ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ"-2ο ΜΕΡΟΣ και  HAARP!)

Χημικά ίχνη στους ουρανούς

αεροψεκασμός στην Αθήνα, 15/1/2015

 αεροψεκασμοί στο Βόλο, 12/5/2015

" Πρωτοπόρος για μια ακόμα φορά ο Nicola Tesla...
Οι έρευνες έχουν αρχίσει ήδη από τη δεκαετία του ’50. Από το 1952 ο Γ.Ο Σούμαν μέτρησε τη συχνότητα αντήχησης του πλανήτη στα 7.83Hertz. Το 1969, ο επιστήμονας Σ. Τίλσον δημοσιεύει μια μελέτη του στο περιοδικό Spectrum. Παρόλη τη θεωρητική φύση της και τους προβληματισμούς που θέτει στην επιστημονική κοινότητα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όποιος μπορεί να επηρεάσει την ιονόσφαιρα μπορεί να ελέγχει τις βροχές και κατ’ επέκταση τον καιρό μιας μεγάλης περιοχής.
... Όλες οι έρευνες πλέον κινούνται γύρω από τη μελέτη και τη κυριαρχία της ιονόσφαιρας.
... Chemtrails και εξωτικά όπλα, κατασκευασμένα όλα για τον πόλεμο και την επικράτηση του ανθρώπου στον άνθρωπο. Τελικά παρόλη τη πρόοδό μας, ζούμε σε ένα πραγματικό μεσαίωνα, με αιματηρούς πολέμους και εξευτελισμό του ανθρώπου, με τη μόνη διαφορά ότι στην εποχή μας γίνεται δήθεν πιο πολιτισμένα και όχι με τις μεθόδους της ιεράς εξέτασης. "
(σημείωση από εμάς: προσθέστε στα παραπάνω και τις καταστροφικές ψυχοσωματικές επιπτώσεις στους ανθρώπους από τις τοξικές ενώσεις βαρέων μετάλλων και όχι μόνο και έτσι έχετε το "ιδανικό" για κάποιους: και την πίτα ολόκληρη, ελέγχου του καιρού κι όχι για κοινωφελείς σκοπούς, και το σκύλο χορτάτο (και άνετο), αυτού του είδους τα σκυλιά που φυλάνε τα "ζαλισμένα κοπάδια" μέσα στη μακαριότητα του μαντριού. Α! Και το ιατροφαρμακευτικό καρτέλ ευτυχισμένο, να αυξάνει κατακόρυφα τις μπίζνες του με τη "θεραπεία" των νοσούντων πληθυσμών...Σούπερ!)

@ Χρήστος Ρίζος άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό VIP NOREL το καλοκαίρι του 2003 εκδότης Creative Art Director / Σταύρος Καραμανλίδης
( φωτογραφίες Eos Aurora,  στις [...] Ιων Μαγγος )

Χημικά ίχνη στους ουρανούς 
Ο Κλιματολογικός Πόλεμος

Η εφιαλτική πραγματική διάσταση μιας σύγχρονης μυθολογίας

Πολλοί από εσάς έχετε παρατηρήσει στον ουρανό κατά τη διάρκεια της μέρας ή της νύχτας, την παρουσία αεροπλάνων σε μεγάλο υψόμετρο που εκπέμπουν καπνό πολύ πιο πυκνό και μεγαλύτερης διάρκειας από τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους τα εμπορικά αεροπλάνα.  Πολλές φορές ο ουρανός, μετά το πέρασμα ενός αεροσκάφους μοιάζει με τεράστια σκακιέρα και γεμίζει με ευθείες, παράλληλες ή τεμνόμενες γραμμές. Αυτά τα ίχνη ονομάζονται chemtrails (chemical traces) και η ύπαρξη τους έχει αποσιωπηθεί μέχρι σήμερα, [2003 που γράφτηκε το άρθρο] ενώ όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις η παραπληροφόρηση και η εσκεμμένη συγκάλυψη, τους έχει προσδώσει μυθικές διαστάσεις και ιδιότητες.

Στην Αθήνα οι εκπομπές αυτές παρατηρήθηκαν πάνω από το κέντρο της Αθήνας, τα βόρεια και νότια προάστια, τη Πεντέλη και το Σαρωνικό Κόλπο αλλά γενικά έχουν παρατηρηθεί σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τα ίχνη παραμένουν ορατά αρκετή ώρα. Σταδιακά διαλύονται και γίνονται σύννεφα που και πάλι δεν μοιάζουν με τους φυσιολογικούς σωρείτες (πυκνά σύννεφα) που συχνά υπάρχουν στον ουρανό σε χαμηλότερα υψόμετρα.

Πολλοί τύποι αεροσκαφών συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών KC-135 stratotankers και KC-10 extenders. Επίσης παίρνουν μέρος, άσπρα αεριωθούμενα αεροπλάνα χωρίς διακριτικά σήματα. Ένα τέτοιο ανώνυμο αεροσκάφος εθεάθη στις 21-12-2002 να πετάει σχετικά χαμηλά πάνω από την Πεντέλη κατά τη διάρκεια της επιχείρησης  chemtrails. Εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε δεξιά παραπεταμένη στροφή και δεν εξέπεμπε αέρια.
Πολλές πληροφορίες που σχετίζονται με τους τύπους των αεροπλάνων προέρχονται από τη συγγραφέα Toni Thayer ήδη από το 2001. Τότε καμία κυβέρνηση καμίας χώρας δεν θα επιβεβαίωνε ότι πράγματι γίνονται οι πτήσεις αυτές. [των αεροπλάνων που βλέπαμε με τα μάτια μας]

Τα θέματα που προκύπτουν μέχρι αυτό το σημείο είναι πολλά και περίπλοκα. Σε πρώτη φάση, η φυσική της ατμόσφαιρας αποτελεί έναν ιδιαίτερο κλάδο της φυσικής, που εκτός από την εξειδίκευση που απαιτεί, πολλά από τα φαινόμενα που  μελετά βρίσκονται ακόμα στο επίπεδο της θεωρίας, ενώ σε άλλα, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Σε αυτό το χαοτικό σκηνικό, αν προσθέσουμε και την πτήση ενός σύγχρονου αεροσκάφους (που για τους περισσότερους η φυσική της πτήσης του, παραμένει άγνωστη) είναι επόμενο να εξαχθούν λανθασμένα συμπεράσματα τα οποία καταλήγουν να γίνουν νεοαστικοί μύθοι. Η θερμοκρασία των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η υγρασία, η πυκνότητα της, καθώς και το ύψος που πετά το αεροσκάφος, έχουν σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται περίεργα φαινόμενα τυρβώδους ροής αέρα, αλλά όχι ανεξήγητα.

Εξώφυλλο από Creative Art Director / Σταύρος Καραμανλίδης

 Έτσι λοιπόν παρουσιάζονται λευκά ίχνη από τα ακροπτερύγια του αεροσκάφους ή τα κάθετα σταθερά του, που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Αυτά τα ίχνη αναλόγως με τις συνθήκες που επικρατούν εκείνη τη στιγμή στην περιοχή (ας θυμόμαστε ότι σε όλη την έκταση του ουρανού που βλέπουμε δεν επικρατούν οι ίδιες συνθήκες) διαλύονται πιο γρήγορα ή πιο αργά. Η πτήση του αεροσκάφους δημιουργεί πλευρικά σημεία πίεσης και πολλές φορές σε έναν ασυννέφιαστο ουρανό, μετά το πέρασμα ενός αεροσκάφους, συμπυκνώνονται οι υδρατμοί (αόρατοι ως τότε) και δημιουργούν λευκές λωρίδες, σαν κύματα στον ουρανό.

Ακόμα και οι ηχητικές συχνότητες που εκπέμπουν από τους κινητήρες ή την άτρακτο του  αεροσκάφους (που ταλαντώνεται κατά την πτήση) δημιουργούν διάφορα φαινόμενα στην ευρύτερη περιοχή που πετά το αεροσκάφος. Επιπλέον τα υπέρθερμα σωματίδια των καυσαερίων που διασπείρονται κατά την πτήση, αντιδρούν με κάποια στοιχεία της ατμόσφαιρας δημιουργώντας κάποια στιγμή φαντασμαγορικά σχέδια. Όλες όμως αυτές οι εξηγήσεις δεν αναλύουν πλήρως ούτε το 50% του προβλήματος.

Στα μέσα του 2002 οι χώρες από τις οποίες είχαν ληφθεί μαρτυρίες για τέτοιου είδους δραστηριότητες, ήταν οι Η.Π.Α, ο Καναδάς, το  Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Ιταλία, η Κροατία, η Αυστραλία, το Μεξικό, η Ν. Ζηλανδία και η Αϊτή.  Στο τέλος του 2002 υπάρχουν και στη Ελλάδα πτήσεις που ανταποκρίνονται στις περιγραφές που έρχονται από το εξωτερικό.

Ο σκοπός τους;
Στο βιβλίο του με τίτλο “Ερευνώντας το Αίνιγμα των Chemtrails” (Proding the Chemtrails Conundrum) ο δημοσιογράφος  Will Thomas προβάλλει τρεις θεωρίες. Είναι πιθανόν να υπάρχουν περισσότεροι του ενός στόχοι και να ψεκάζονται περισσότερες από μια ουσίες. Σύμφωνα με τη πρώτη θεωρία του Will Thomas, οι ψεκασμοί αποτελούν μέρος μιας στρατηγικής αντιμετώπισης των καταστρεπτικών συνεπειών του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Ένας από τους επιστήμονες που εξομοιώνουν σε υπολογιστές τις επιδράσεις των αεροψεκασμών, ως τρόπο επιβράδυνσης του φαινομένου του θερμοκηπίου, ο  Ken Caldeira του Αμερικάνικου Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Livermore, συμμερίζεται την άποψη ότι η μείωση αυτών των αερίων όπως συμφωνήθηκε στο Πρωτόκολλο του Κιότο θα ήταν «η πλέον φρόνιμη και λιγότερο ριψοκίνδυνη επιλογή για τον έλεγχο του φαινομένου του θερμοκηπίου».

Η προσέγγιση όμως που επικράτησε, είναι εκείνη του Edward Teller, πατέρας της βόμβας υδρογόνου και της αντιπυραυλικής ασπίδας (Πόλεμος των Άστρων) σε μια εισήγηση το 1977 με τίτλο «Φαινόμενο Θερμοκηπίου και οι Εποχές των Παγετώνων: Η Προοπτική Επιρροής της Πλανητικής Αλλαγής με βάση τη Φυσική» (Global Warming and the Ice Ages: Prospects for Physics-based Modulation of Global Change).

Ο Teller πρότεινε ένα πρόγραμμα ψεκασμού ολόκληρου του πλανήτη με σωματίδια αλουμινίου, προκειμένου να αντανακλούν τις βλαβερές υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου αλλά συγχρόνως να επιτρέπουν στη θερμοκρασία της γης να διαφεύγει. Η εισήγηση του Teller, τονίζει τις αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις της επιβολής περιορισμών, όπως εκείνες της Συνθήκης του Κιότο, στην παραγωγή ενέργειας από πετρέλαιο και κάρβουνο, σημειώνοντας πόσο πιο φθηνό θα είναι να γεμίσουμε τους ουρανούς με φωτο-διασκορπιστικά σωματίδια.

Στα πλαίσια, των πιέσεων από εταιρίες πετρελαίου υπέρ λύσεων για το πρόβλημα του θερμοκηπίου που θα επέτρεπαν τη συνεχιζόμενη χρήση πετρελαιοειδών προϊόντων, εγκρίθηκε μια πατέντα από την αεροναυπηγική εταιρεία Hughes για «ψεκασμούς με την τεχνική  Welsbach με σκοπό τη μείωση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης». Η πατέντα περιγράφει πως μικρά σωματίδια οξειδίου του αλουμινίου και άλλα ανακλαστικά σωματίδια θα μπορούσαν να προστεθούν  στα καύσιμα αεριωθουμένων αεροπλάνων και να εκπέμπονται από την εξάτμιση. (patent US5003186)
Μπορεί κανείς να φανταστεί τις συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία, ενός τέτοιου προγράμματος ψεκασμών.

Σε μια περιοχή 50 τετραγωνικών χιλιόμετρων γύρω από την Εσπανόλα στο Οντάριο, όπου έλαβαν μέρος επί μήνες το 1998 τέτοιοι ψεκασμοί, οι κάτοικοι υπέφεραν από έντονους πονοκεφάλους, χρόνιους πόνους στις κλειδώσεις, ζαλάδες, ξαφνική έντονη κούραση, έντονες κρίσεις άσθματος, συμπτώματα με εκείνα της γρίπης (αλλά χωρίς πυρετό), απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης κ.α. Εργαστηριακές  αναλύσεις  των βροχοπτώσεων στην Εσπανόλα, έδειξαν αντανακλαστικά σωματίδια πυριτίου και αλουμινίου πέντε φορές πάνω από τα μεγαλύτερα επιτρεπτά όρια σύμφωνα με τις προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας του Οντάριο.

Η δεύτερη θεωρία του Will Thomas, έχει να κάνει με τους λόγους που ψεκάζονται ευρύτατες περιοχές της γης με το ακόμα πιο τοξικό βαρύ μέταλλο βάριο.


Οι επιπτώσεις των ψεκασμών chemtrails έχουν γίνει πλέον προφανείς σε όλο τον κόσμο. Όμως λόγω της παγκόσμιας αποσιώπησης από όλα τα ΜΜΕ εκτός από το ιντερνέτ, το ευρύ κοινό δεν έχει αρχίσει ακόμα να αντιδρά.

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

"ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣ ΠΑΝΤΟΥ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥΘΕΝΑ"


Aν και η παρακάτω εκδήλωση έλαβε χώρα χθες, η ανοιχτή πρόσκλησή της λέει πράγματα πολύ σημαντικά και χρήσιμα. Για ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!  Στα ξεφτιλισμένα χρόνια των μνημονίων (τους και όχι μας) και των μαγικών αλγόριθμων που φούσκωσαν το δημόσιο χρέος και με την υποδειγματική συνεργασία ΓΑΠ και Στρος-Καν τη στιγμή που απαιτήθηκε από τους τοκογλύφους αυτό ( Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ"). Τους εργαζόμενους που ένας ελεεινός συρφετός από πολιτικατζήδες της συμφοράς, εργοδότες της ξετσιπωσιάς, δημοσιογραφικές πόρνες της νομιμοποίησης και "θεσμών" (sic) του εξανδραποδισμού, θεωρεί σύγχρονους δούλους. Η έμπρακτη αλληλεγγύη, η δημιουργία όλο και περισσότερων δομών κοινωνικής οικονομίας, η ενεργοποίηση διεργασιών αυτοοργάνωσης, η οργανωμένη αντίσταση στους χώρους εργασιακής αυθαιρεσίας και το μότο "ισχύς εν τη ενώσει" αποτελούν διεξόδους και μέσα πίεσης που δύνανται να κάνουν τη διαφορά...
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ! 



Αποανάπτυξη

«το επαρκές είναι πολύ» - "Σπεύδε βραδέως και απο-αναπτυξιακώς"




Αποανάπτυξη 
 

Η απάντηση στο αποτυχημένο παγκόσμιο «αναπτυξιακό μοντέλο»


του Γιάννη Μιχελή

Όποιος παρακολούθησε την πρόσφατη 4η Διεθνή Διάσκεψη για την Αποανάπτυξη στη Λειψία της Γερμανίας, θα παρατήρησε από την πρώτη στιγμή ότι κανείς εκ των συμμετεχόντων δεν έπλεξε το εγκώμιο της αειφόρου ανάπτυξης, εις πείσμα των καιρών, που προσπαθούν μετά βίας να επαναφέρουν τη λέξη «ανάπτυξη» στην καθημερινότητα των πολιτών. Παρόλα αυτά, η ανάπτυξη αυτή καθαυτή και τα παρελκόμενά της είχαν κεντρική θέση στη Διάσκεψη, καθώς ένα πλήθος πάνω από τρεις χιλιάδες συμμετεχόντων συζήτησαν τις τρέχουσες τάσεις σε τομείς του περιβάλλοντος, της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ο όρος «βιώσιμη ανάπτυξη» άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως τη δεκαετία του 1970 και του 1980, για να υποστηρίξει την θέση πως οι περιβαλλοντικές αρχές και κάποια ελάχιστα οικολογικά όρια πρέπει να τηρούνται στο πλαίσιο της ανάπτυξης, η οποία, από τη σκοπιά του οικονομικού ρεαλισμού, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική ανάπτυξη. Ο όρος «βιώσιμη ανάπτυξη» έτυχε αποδοχής σε ευρεία κλιμάκα, κυρίως μέσω της Επιτροπής για την Αειφόρο Ανάπτυξη του ΟΗΕ, ενός εκ των πολλών κυβερνητικών και μη οργανισμών που συστάθηκαν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, για να συμπεριλάβουν οικολογικούς στόχους στη χάραξη της πολιτικής.

Παρόλο, όμως, που αρχικά αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός καθαρότερου περιβάλλοντος, ο όρος της βιώσιμης ανάπτυξης κατέληξε να είναι μία «βρώμικη λέξη» στους κύκλους των degrowthers (οπαδών της Αποανάπτυξης), οι οποίοι και στη Λειψία αμφισβήτησαν έντονα τη βαθιά ριζωμένη αντίληψη πως η οικονομική ανάπτυξη είναι σε θέση να προσφέρει αυτό που υπόσχεται, δηλαδή την αύξηση της ανθρώπινης ευημερίας. Βρέθηκαν, λοιπόν, μπροστά στη συνειδητοποίηση της ανάγκης επαναπροσδιορισμού τόσο των αδυναμιών της αειφόρου ανάπτυξης, αλλά και νέων όρων όπως Βιο-οικονομία, κοινωνικός μεταβολισμός κ.λπ., προκειμένου να προσδώσουν μια φρέσκια προοπτική.

Η ανάπτυξη της Αποανάπτυξης

Στο πλαίσιο αυτού του εγχειρήματος αναδείχθηκε ο Γάλλος οικονομικός ανθρωπολόγος Serge Latouche, ο οποίος, βασιζόμενος στα συμπεράσματα της πρώτης φάσης της συζήτησης της απο-ανάπτυξης, όπως παρουσιάστηκαν από τον Dennis και Donella Meadows στο βιβλίο Limits to Growth τo 1972, προχώρησε στο δεύτερο στάδιο, δηλαδή στην κριτική επί της κυρίαρχης ιδέας περί βιώσιμης ανάπτυξης. Σε σχετικό συνέδριο υπό την UNESCO στο Παρίσι το 2002, ο Latouche συγκέντρωσε πρώτη φορά τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας, όταν μίλησε για το οξύμωρο της Αειφόρου Ανάπτυξης και προέβαλε το αντισύνθημα A bas le développement durable! Vive la décroissance conviviale! (Κάτω η βιώσιμη ανάπτυξη! Ζήτω η συμβιωτική αποανάπτυξη!). Αφότου ο Latouche άρχισε να σχηματοποιεί το κίνημα της Αποανάπτυξης στον γαλλόφωνο κόσμο, όπως συνέβη και με επαναστάσεις και δεκάδες ιδεολογίες που ξεπήδησαν από το γαλλικό πολιτικό χωνευτήρι, δεν άργησαν να εμφανιστούν οπαδοί του κινήματος στην Ιταλία (decrescita) και την Ισπανία (decrecimiento). Τελικά, το 2010, ο όρος Αποανάπτυξη εμφανίστηκε ως όρος της αγγλικής γλώσσας (degrowth) και, ως τέτοιος, ήταν πλέον κατάλληλος για παγκόσμια διάδοση.

Ένα κορίτσι που το έλεγαν "Οσάμα"



Μια ταινία που είχα δει πριν λίγα χρόνια. Μέχρι εκείνη τη στιγμή νόμιζα πως ήξερα σε γενικές γραμμές και κατανοούσα (βάσει όσων είχα διαβάσει ή πληροφορηθεί μέσω συμβατικών πηγών πληροφόρησης) την "κοσμοθεωρία" του "βαριού", θεοκρατικού Ισλάμ με τις ανάλογες κοινωνικές επιπτώσεις. Όπως τις κυρίαρχες κοινωνικές συνθήκες και καταστάσεις που επικρατούσαν στο "βασίλειο" των Ταλιμπάν.
("Να'ναι καλά" το ΙΚΙΛ ή ΙSIS, το ισλαμικό χαλιφάτο που όπου "κατσικώνεται", διά της πιο σκληρής βίας και ασύλληπτης φρίκης, επαναφέρει τα πράγματα στο "σωστό δρόμο" του "Θεού"-Κλειτοριδεκτομή ή όταν η ανθρώπινη βαρβαρότητα και βλακεία γίνονται καθεστώς!)

Η ταινία με τίτλο "Οσάμα", (2003)του Σεντίχ Μπαρμάκ, εντούτοις μου άφησε ένα μούδιασμα στο στομάχι και ένα φορτίο πικρίας απ'το οποίο ίσως και ποτέ δεν απαλλάχτηκα...

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Η απάτη της χοληστερίνης

 Ξεχάστε την «επιστήμη» που σας έχει κάνει το κεφάλι σας τύμπανο για δεκαετίες.



Καρδιοχειρουργός μιλάει για την απάτη της χοληστερίνης. Εμείς οι γιατροί με όλη μας την εκπαίδευση, τη γνώση και την εξουσία, αποκτούμε συχνά ένα αρκετά μεγάλο εγώ και είναι δύσκολο να παραδεχτούμε ότι κάναμε λάθος. Δυστυχώς όμως αυτό συμβαίνει σε αυτήν την περίπτωση. Δεν σας κρύβω ότι κάναμε λάθος.

Ως χειρουργός καρδιάς με 25 χρόνια εμπειρίας, έχω εκτελέσει πάνω από 5.000 εγχειρήσεις ανοικτής καρδιάς, σήμερα είναι η μέρα μου για να διορθώσω το λάθος με τα ιατρικά και τα επιστημονικά δεδομένα. Έχω εκπαιδευτεί για πολλά χρόνια με άλλους εξέχοντες γιατρούς με την ένδειξη «διαμορφωτές της κοινής γνώμης».

«Βομβαρδιζόμαστε με την επιστημονική βιβλιογραφία» και συνεχώς με σεμινάρια εκπαίδευσης, εμείς ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης επιμέναμε ότι η καρδιακή νόσος προέκυψε από το απλό γεγονός της αυξημένης χοληστερόλης στο αίμα.

Πόσο έγκυρα είναι τα «έγκριτα» επιστημονικά περιοδικά;

Η μόνη αποδεκτή θεραπεία ήταν η συνταγογράφηση φαρμάκων για τη μείωση της χοληστερόλης και μια διατροφή με αυστηρούς περιορισμούς σε πρόσληψη λίπους. Με το τελευταίο βέβαια επιμέναμε ότι θα μειώσουμε τη χοληστερόλη και τις καρδιακές παθήσεις. Αποκλίσεις από τις συστάσεις αυτές, θεωρείτο αίρεση και θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε ιατρική αμέλεια. Δεν λειτουργεί.

Οι συστάσεις αυτές δεν είναι πλέον επιστημονικά ή ηθικά δικαιολογημένες. Η ανακάλυψη πριν από μερικά χρόνια ότι η πραγματική αιτία των καρδιακών παθήσεων, είναι η φλεγμονή στο τοίχωμα της αρτηρίας σιγά-σιγά οδηγεί σε μια παραδειγματική στροφή στον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζονται οι καρδιακές παθήσεις και οι άλλες χρόνιες παθήσεις.

Αυτές οι μακροσκελείς διατροφικές συστάσεις έχουν δημιουργήσει τις επιδημίες της παχυσαρκίας και του διαβήτη, οι συνέπειες των οποίων επισκιάζουν οποιαδήποτε άποψη ιστορικής μάστιγας της θνησιμότητας, του ανθρώπινου πόνου και των ολέθριων οικονομικών συνεπειών. Παρά το γεγονός ότι το 25 % του πληθυσμού παίρνει ακριβά φάρμακα στατίνης και παρά το γεγονός ότι έχει μειωθεί η περιεκτικότητα σε λίπος στην διατροφής μας, οι περισσότεροι Αμερικανοί θα πεθάνουν φέτος από καρδιακή νόσο από ό, τι ποτέ πριν.

Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους


(...μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Ένοικου στο no Gravity Zone. Ως συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο, του κειμένου που αναρτήσαμε και σ'ετούτο δω το μπλογκ. Όπου θίγει θέματα τα οποία τείνουν να εξελιχτούν σε "ταμπού", στους αλλόκοτους "μοντέρνους καιρούς" μας (ο όρος "ομοφοβικός" δεν θέλει και πολύ να αποκτήσει την ίδια βαρύτητα με αφορισμό της καθολικής εκκλησίας στο μεσαίωνα) και για τα οποία καταλήγουμε σιγά σιγά στο να είναι έντονα κατακριτέος έως απαγορευμένος ο όποιος σκεπτικισμός και αμφισβήτηση! Όπως κάποτε ήταν αυστηρά κατακριτέο και κολάσιμο, κάτι σαν θανάσιμο αμάρτημα(!), κι επέφερε και νομικές διώξεις και αυστηρότατες ποινές, το να παραδέχεται και να δηλώνει ανοιχτά κάποιος την ομοφυλοφιλία του.
Τελικά για μένα αυτό που έχει σημασία και κάνει τη διαφορά, είτε κάποιος είναι straight είτε gay, είναι να αναλογίζεται σοβαρά τις συνέπειες των πράξεών του και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Ή, για να το πω με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ να σκεφτώ, να μη λειτουργεί με αποκλειστικό γνώμονα την ικανοποίηση του "εγώ"...

Διαβάστε κι αυτό: Μίσος κατά των φύλων: Σουηδικός Παιδικός Σταθμός προωθεί το ‘ά-φυλο’ παιδαγωγικό πρόγραμμα και απαγορεύει τις λέξεις «τον» και «τη» (Ο χρηματοδοτούμενος από το κράτος Παιδικός Σταθμός πολεμάει τα ‘στερεότυπα’, απαγορεύει τα παρωχημένα και ομοφοβικά παραμύθια τύπου 'Σταχτοπούτα' και 'Χιονάτη' και διαβάζει 'πολιτικά ορθά' παραμύθια με ομοφυλόφιλους γονείς) -πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά:‘Gender madness’: Swedish pre-school bans ‘him’ and ‘her’ , καθώς και αυτό για τα νέα "άφυλα ήθη" και σε σχολεία στις ΗΠΑ, όπου καταργούνται "παλαιομοδίτικες" έννοιες όπως "αγόρι" και "κορίτσι": Virginia Schools: There's No Such Things As "Boys" Or "Girls" in New Gender Idenity Curriculum )

Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους


Έχει γίνει μέχρι τώρα μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη -κι όχι "στο πόδι"- επιστημονική έρευνα για τις ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά που υιοθετούνται από ομοφυλόφιλα ζευγάρια; Ξαναρωτάω: έχει γίνει κάτι τέτοιο κι έχει δημοσιευτεί κάπου; γιατί θέλω να το δω!*
Προς το παρόν, βλέπω άλλα "προχωρημένα πράγματα" στον "απελευθερωμένο" και γεμάτο "πολιτισμικά" σύνδρομα -όπως αυτό της μεγαλύτερης απαίτησης για "ασφάλεια" σε βάρος των εναπομείναντων δικαιωμάτων και ελευθεριών- κόσμο μας. Που ξεφεύγουν κατά πολύ-μα πάρα πολύ από το δικαίωμα των ομοφυλόφυλων ζευγαριών στο γάμο και την κοινωνική αποδοχή. Και βάζουν άκομψα και ύπουλα και με σαφώς ευτράπελο τρόπο το χέρι στα δικαιώματα των ετεροφυλόφιλων οικογενειών και, σε τελική ανάλυση, των ίδιων των παιδιών τους στον προσδιορισμό κι αναγνώριση βάσει φύλου των γονέων τους! Αλλά και στον προσδιορισμό των υπόλοιπων ανθρώπων, που σίγουρα στην πλειοψηφία τους δεν είναι άφυλα όντα.
 *Πολύ χρήσιμο και διαφωτιστικό είναι σε αυτό το σημείο το σχόλιο του ΥΠΝΟΒΑΤΗ στο τέλος της ανάρτησης : " Όποιον ψυχολόγο και να ρωτήσεις θα σου πει ότι κάθε άνθρωπος στα παιδικά του χρόνια (δηλ. τα χρόνια της διαμόρφωσής του) έχει ανάγκη από ένα αρσενικό και ένα θηλυκό αρχέτυπο.Τονίζω: Αρχέτυπο (δηλ. όχι απλώς πρότυπο, το οποίο δεν είναι παρά μια ηθική -και άρα σχετική- έννοια). Δηλ. το θέμα δεν είναι αν οι ομοφυλόφιλοι γονείς είναι το ίδιο "καλοί" με τους ετεροφυλόφιλους, ή αν "αγαπάνε" το ίδιο τα -υιοθετημένα- παιδιά τους, αλλά αν μπορούν να λειτουργήσουν στο αρχετυπικό επίπεδo." η συνέχεια στο τέλος αυτής της ανάρτησης..
(διευκρίνηση: εννοεί τον αρχικό χώρο αυτής της ανάρτησης, με ένα σχόλιο το οποίο θέτει κάθε άλλο παρά αμελητέους προβληματισμούς)

Kαι παρουσίασα τα στοιχεία που συνέλεξα, με την προσθήκη στο τέλος και της "ματιάς του ανιχνευτή", σε αυτό το κείμενο:

" Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε!
Νέα "απελευθερωτικά ήθη" σε Αμερική και Ευρώπη, όπως θα εξηγήσουμε και στη συνέχεια:
Mother and Father Replaced by Parent 1 and Parent 2

Fox News heralds the passing of traditional language: ‘Mother,’ ‘Father’ Changing to ‘Parent One,’ ‘Parent Two’ on Passport Applications
The words “mother” and “father” will be removed from U.S. passport applications and replaced with gender neutral terminology, the State Department says.  

H ιστοριούλα που θα αφηγηθώ παρακάτω, ως πρώτο βήμα, είναι φανταστική. Τουλάχιστον ως προς το παρόν κι επιφυλασσόμαστε για τις "προοδευτικές" εξελίξεις του "πολιτισμένου μέλλοντος". Που διαμορφώνουν νέα ήθη κι έθιμα και στο νεοελληνικό -μονίμως ενδοτικό στις έξωθεν επιταγές- κρατικό μόρφωμα. Την αφιερώνουμε στους μπροστάρηδες της "απελευθερωμένης βλακείας" και "μη σεξιστικής παράκρουσης" και στα πολιτισμικά think tank τους."
Δεν έχετε παρά να περιηγηθείτε στις γραμμές του, αν δεν το έχετε ήδη κάνει και δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ..

Επίσης διαβάζω εδώ: The little boy who started a sex change aged eight because he (and his lesbian parents) knew he always wanted to be a girl
Δηλαδή: η ιστορία του αγοριού στην Καλιφόρνια, που άρχισε μια ορμονική "θεραπεία" στα πλαίσια της διαδικασίας αλλαγής φύλου, από τα 8 του-!!!- επειδή γνώριζε ήδη, όπως και οι λεσβίες "μητέρες" ή γονείς του, ότι ήθελε πάντοτε-!!!- να κάνει..

Συγκεκριμένα:
"The lesbian parents of an 11-year-old boy who is undergoing the process of becoming a girl last night defended the decision, claiming it was better for a child to have a sex change when young. Thomas Lobel, who now calls himself Tammy, is undergoing controversial hormone blocking treatment in Berkeley, California to stop him going through puberty as a boy. But Pauline Moreno and Debra Lobel warn that children with gender identity disorder forced to postpone transitioning could face a higher risk of suicide."
Αλλά ακόμη και αν ο 11χρονος τώρα Τόμμυ, ή πλέον Τάμμυ, δεν πιέστηκε καθόλου από τους ομόφυλους γονείς του να πάρει αυτή την απόφαση που πήρε, όπως και οι ίδιοι-ες δήλωσαν, ακόμη κι αν ένιωθε "παγιδευμένο κοριτσάκι σε αγορίστικο σώμα", αναρωτιέται κανείς εύλογα: είναι δυνατόν ένα 8χρονο παιδί που μεγαλώνει σε ένα απόλυτα συγκεκριμένο περιβάλλον, το οποίο όσο κι αν τηρεί κάποια "προσχήματα" δεν παύει να αποτελεί πρότυπο για μια παιδική προσωπικότητα υπό διαμόρφωση, να πάρει μια τέτοια απόφαση; Που ακόμη και ενήλικες, οι οποίοι έχουν απόλυτα συνειδητοποιήσει και αποδεχτεί την σεξουαλική τους ταυτότητα, δυσκολεύονται να πάρουν ή τελοσπάντων έχουν σοβαρούς ενδοιασμούς; Από την ηλικία των 8 ετών, που είναι ακόμη -ή θα'πρεπε να είναι- ένα  παιδί στην παιδική του ηλικία, που παίζει είτε με αυτοκινητάκια είτε με κουκλίτσες, να έχει την ωριμότητα και τη συνειδητότητα που χρειάζεται για μια τέτοια απόφαση; Και βρέθηκε και "θεράπων ιατρός" για να το βοηθήσει να "θεραπευτεί";

Και να επιστρέψουμε στον αρχικό προβληματισμό αυτής της ανάρτησης.

Διαβάζω λοιπόν κι εδώ: Gay couples’ children oppose same-sex marriage, tell of unpleasant upbringings
Δηλαδή: παιδιά που ανατράφηκαν από οικογένειες ομοφυλόφιλων -στις ΗΠΑ- εναντιώνονται σήμερα ως ενήλικες στο γάμο ατόμων του ίδιου φύλου και καταθέτουν τις δυσάρεστες προσωπικές τους εμπειρίες.
Ένα μεγάλο μέρος του άρθρου το βρήκα μεταφρασμένο εδώ, απ'όπου και παραθέτω αυτό το απόσπασμα:
"Η Stefanowicz είπε ότι «αγάπησε απόλυτα τον πατέρα της, ο οποίος πέθανε από AIDS το 1991, αλλά ο ίδιος ήταν ένας προβληματικός άνθρωπος που κακοποιούσε σεξουαλικά τόσο την ίδια όσο και τον δίδυμο αδελφό της και έφερνε αμέτρητους άνδρες στο σπίτι τους. «Εκτέθηκα σε απροκάλυπτη σεξουαλική δραστηριότητα, όπως σοδομισμός, γυμνότητα, πορνογραφία, ομαδικό σεξ, σαδομαζοχισμό και παρόμοια», έγραψε η Stefanowicz, προσθέτοντας ότι ο πατέρας της την πήρε μερικές φορές στις "τσάρκες" του σε γκέι γκαλερί τέχνης, παραλίες γυμνιστών και δημόσια πάρκα. Όπως και άλλες κόρες ομοφυλοφίλων με τις οποίες έχει μιλήσει, η Stefanowicz είπε ότι ένιωθε αυτή - και η θηλυκότητα της – να μην εκτιμώνται ή να επιβεβαιώνονται. «Τελικά, αναζητούσα την αγάπη και την αποδοχή του, αλλά δεν μου επετράπη να τον εξετάσω ελεύθερα για τον τρόπο ζωής του, να του θέσω τα ηθικά επιχειρήματα ή να βλάψω τα συναισθήματά του, αλλιώς θα είχα να αντιμετωπίσω μακροπρόθεσμες επιπτώσεις», γράφει η Stefanowicz. «Αν και δεν πιστεύω ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι θα είναι ντε φάκτο κακοί γονείς, γνωρίζω ότι η γκέι κοινότητα όπως την γνώρισα από κοντά, ποτέ δεν θεώρησε τα παιδιά τίποτα άλλο εκτός από ένα κομμάτι ιδιοκτησίας, ένα λάθος από το παρελθόν ή ένα πολιτικό εργαλείο», έγραψε η Klein, προσθέτοντας ότι η μητέρα της και η σύντροφός της επί 25 έτη είχαν και οι δύο πεθάνει και έτσι "δεν μπορούν να μου κάνουν κακό ξανά ".

Προσωπική μου άποψη είναι ότι εμπειρίες σαν την παραπάνω μπορεί να τις βιώσει δυστυχώς ένα παιδί -και σε χειρότερο ίσως βαθμό- και μέσα σε μια "φυσιολογική" ετερόφυλη οικογένεια. Aλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία και συγχρόνως φοβερή κοινωνική "πληγή", που διαιωνίζεται και λόγω των ερμητικά κλειστών στομάτων του κοινωνικού περίγυρου. Ούτε και θεωρώ ως κάτι το παράλογο τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου που αγαπιούνται και θέλουν να μοιραστούν τις ζωές τους ως το τέλος. Αυτό που θεωρώ όμως λάθος είναι η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, για ζημιογόνους έως καταστροφικούς λόγους όσον αφορά την παιδική ψυχολογία και εύθραυστη προσωπικότητα, κάτι που μπορεί να μη γίνει και άμεσα ορατό αλλά να λειτουργεί "υπόγεια", υποσυνείδητα και με μακροπρόθεσμες συνέπειες στον ψυχισμό και την εκδήλωση συμπεριφοράς. Όσο πραγματικά καλές κι έντιμες προθέσεις κι όσο λογικό και ισορροπημένο μυαλό διαθέτουν και προσεχτικούς χειρισμούς επιστρατεύσουν αυτοί οι γονείς.

Ο Ένοικος...

Όσο περί των κωμικοτραγικών μα απόλυτα πραγματικών μεθοδεύσεων-επιβολών που περιγράφει το κείμενο περί "γονέα 1 και 2", θεωρώ χρήσιμο να προσθέσω και τα στοιχεία που μας είχε παραθέσει ο ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ υπό μορφή σχόλιου στην ανάρτηση εκείνη:

"Α/Α: 582951
Εντυπο: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Ημ/νία: 31/01/2000

Σελίδα: 15 Κατηγορία: Κόσμος

ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ φιλμ ερωτικής διαπαιδαγώγησης για μαθητές κατηγορείται ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία

«Αποδοχή ή προτροπή;»


Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ
ΛΟΝΔΙΝΟ

Διχάζει τη βρετανική κοινωνία ένα φιλμάκι για την ομοφυλοφιλία, που προβάλλεται στα σχολεία στο πλαίσιο της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών.
«Πέρα από αυτή τη φάση -οδηγός για την καταπολέμηση του φόβου για την ομοφιλοφυλία» ονομάζεται το φιλμάκι, διάρκειας 14 λεπτών, που συνοδεύεται από έντυπο υλικό και προβάλλεται μέχρι στιγμής σε μαθητές 14-16 ετών σε 180 σχολεία στη Μ. Βρετανία.
Αφηγητής είναι ένας νεαρός φοιτητής κολεγίου, ο Καρλ, και συμβουλεύει τους νεαρούς μαθητές ότι πρέπει να πειραματιστούν ερωτικά με άτομα του άλλου αλλά και του ίδιου φύλου για να διαπιστώσουν με ποιο από τα δύο φύλα βρίσκουν ερωτική ολοκλήρωση και αισθάνονται άνετα. Αλλοι ήρωες μοιράζονται με τους μαθητές τις εμπειρίες τους όταν αποκάλυψαν τον ερωτικό τους προσανατολισμό στους γονείς τους, περιγράφουν τις αντιδράσεις του περίγυρού τους και συμβουλεύουν: «Είναι καλύτερο να είσαι ειλικρινής για τις ερωτικές σου προτιμήσεις πρώτα στον εαυτό σου και μετά στους άλλους. Η ερωτική καταπίεση οδηγεί σε απόγνωση και μελλοντικά ίσως και σε διαταραχές της προσωπικότητας». Στο τελευταίο μέρος του βίντεο οι μαθητές καλούνται να συζητήσουν εάν ο 15χρονος Μαρκ θα πρέπει ή όχι να κάνει έρωτα χωρίς προφυλακτικό με το φίλο του.
Το φιλμάκι, κόστους περίπου 5 εκατ. δρχ., δημιουργήθηκε πέρυσι για το κυβερνητικό πρόγραμμα ερωτικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών στα σχολεία, με συνεργασία του υπουργείου Παιδείας και της εταιρείας Avon. Εκπρόσωπος της Avon, η οποία σε συνεργασία με την κυβέρνηση παράγει ενημερωτικό οπτικοακουστικό υλικό για θέματα υγείας, δήλωσε: «Το φιλμάκι δημιουργήθηκε με σκοπό να προωθήσει την αξία της αποδοχής των συνανθρώπων μας, όποιες κι αν είναι οι ερωτικές τους προτιμήσεις».

«Λάθος κατεύθυνση»

Γονείς, όμως, και εκπαιδευτικοί έχουν διαφορετική άποψη και τα υπουργεία Παιδείας και Υγείας δέχθηκαν εκατοντάδες τηλεφωνήματα για την απόσυρση του ενημερωτικού πακέτου από τα σχολεία «γιατί έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 28 του εκπαιδευτικού κώδικα, που απαγορεύει την προώθηση της ομοφυλοφιλίας στο σχολείο».
«Το βίντεο κατευθύνει το μυαλό των νεαρών εφήβων σε περιοχές που δεν θα έπρεπε φυσιολογικά να πηγαίνουν. Είναι άλλο θέμα να μαθαίνουμε τα παιδιά μας να αποδέχονται τους συνανθρώπους τους και άλλο να τα ενθαρρύνουμε να πειραματιστούν», δήλωσε η Βάλερι Ρίτσαρντς, εκπρόσωπος της οργάνωσης «Εφηβοι και Γονείς» και τόνισε: «Δεν επιζητούμε την άγνοια, αλλά δεν μπορούμε να φθάνουμε και στην άλλη άκρη».
«Ελάχιστοι γονείς θα ήθελαν να εκτίθενται τα παιδιά τους σε τέτοια ερεθίσματα. Το πακέτο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον εκπαιδευτικό κώδικα», δήλωσε ο βουλευτής Λίαμ Φοξ, εκπρόσωπος των Συντηρητικών στα θέματα υγείας, και πρότεινε στην κυβέρνηση «να αναπροσαρμόσει το ενημερωτικό πακέτο».
Ακόμη και οι ίδιοι οι μαθητές παρουσιάζονται «μπερδεμένοι». Σε μίνι συνεντεύξεις τους στις κυριακάτικες εφημερίδες άλλοι παρουσιάζονται «ευτυχισμένοι που επιτέλους η αλήθεια βγαίνει στη φόρα» και άλλοι προβληματισμένοι για τη σύνδεση της αποδοχής των ομοφυλόφιλων με τις προτάσεις για ερωτικό πειραματισμό. Ο υπεύθυνος επιθεωρητής για όλα τα βρετανικά σχολεία, Κρις Γούντχεντ, υπερασπίστηκε το φιλμάκι λέγοντας: «Δεν έχει αρνητική επίδραση στα παιδιά. Δεν είναι αντίθετο με τον κώδικα. Αντίθετα, διευκολύνει τους δασκάλους να αποτρέπουν τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες παιδιά βασανίζονται από τους συμμαθητές τους λόγω του ερωτικού τους προσανατολισμού».

--------------------------------------------------------------------------------

Λεζάντες: «Αλλο να μην ντρέπεσαι γι' αυτό που είσαι και άλλο να πειραματίζεσαι για να το βρεις», λένε οι πολέμιοι του φιλμ

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Θέμα: ΔΙΕΘΝΗ "

 Και ψάχνοντας για κάτι παρόμοιο ή παρεμφερές στην Ελλάδα έπεσα πάνω σε αυτό το θεατρικό δρώμενο στην Καβάλα, ένα θεατρικό σκετσάκι που παρουσίασε το Λύκειο Κρηνίδωνμε τίτλο: "Η Σταυρούλα και οι δύο μαμάδες της" (βίντεο) , απ'όπου και το παρακάτω σχόλιο στο youtube: "Στις 18 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της Καβάλας μια εκδήλωση κατά της ενδοσχολικής βίας με τον τίτλο ”Αλυσίδα Προστασίας”, υπό την οργάνωση και τον συντονισμό της μη κυβερνητικής οργάνωσης ΒΙΑ-STOP, και με με τη συνεισφορά του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας, του Δήμου Καβάλας, της Διεύθυνσης Αστυνομίας Καβάλας, του ΚΕΔΔΥ Καβάλας και της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας. Είμαστε, όπως είναι όλοι μαλλον, κατά της παραβατικής συμπεριφοράς στα σχολεία. Αυτό όμως που με μεγάλη μας έκπληξη είδαμε ήταν ότι ανάμεσα στις υπόλοιπες δράσεις υπήρχε κι ένα θεατρικό σκετσάκι που παρουσίασε το Λύκειο Κρηνίδων το οποίο στην ουσία εισήγαγε μπροστά στα ανυποψίαστα μικρά παιδιά, όχι μόνο την ομοφυλοφιλία, αλλά τον γάμο των ομοφυλόφιλων και την υιοθεσία παιδιών από αυτους και μάλιστα ...........με τον χειρότερο τρόπο."

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Παράσταση διαμαρτυρίας

Η "αριστερά" ήρθε- η ελπίδα έφυγε;



 Φίλος καλός, αριστερός και αγωνιστής με δυναμική παρουσία στις διεκδικήσεις του κλάδου όπου δραστηριοποιείται -και όχι μόνο εκεί- μου είπε πρόσφατα το εξής:
"Ρε τι συμβαίνει με αυτούς τους Συριζαίους; Πώς έχουν γίνει έτσι; Και τους είχα στηρίξει στις εκλογές γιατί δεν έβλεπα άλλο τρόπο πολιτικής διαχείρισης της κατάστασης και αναζωογόνησης του κινήματος από τα κάτω".
Του απάντησα απλώς ότι η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται, σκαλίζοντας αυτά που "συμφωνήθηκαν" στις 20 Φεβρουαρίου.
Αλλά δεν νομίζω ότι το πρόβλημα ξεκινάει από εκεί και στη συνέχεια το πράγμα, για διάφορους λόγους και κάτω από ασφυχτικές πιέσεις, στράβωσε.

"Ἱερὰ Ὁδός"


Eίναι στη φύση της Μάνας να θυσιάζεται, να βασανίζεται, να υποφέρει για το παιδί της.

Πόσο βαθιά είναι ριζωμένο στη φύση του ανθρώπου το να βασανίζει, να κακοποιεί, να εκμεταλλεύεται τους ομοίους του και τα άλλα πλάσματα; Ακόμη και τα ίδια του τα παιδιά...


Ἱερὰ Ὁδός 


Άγγελος Σικελιανός (1935)

Ἀπὸ τὴ νέα πληγὴ ποὺ μ᾿ ἄνοιξεν ἡ μοίρα
ἔμπαιν᾿ ὁ ἥλιος, θαρροῦσα, στὴν καρδιά μου
μὲ τόση ὁρμή, καθὼς βασίλευε, ὅπως
ἀπὸ ραγισματιὰν αἰφνίδια μπαίνει
τὸ κύμα σὲ καράβι π᾿ ὁλοένα
βουλιάζει.

Γιὰ ἐκεῖνο πιὰ τὸ δείλι,
σὰν ἄρρωστος, καιρό, ποὺ πρωτοβγαίνει
ν᾿ ἀρμέξει ζωὴ ἀπ᾿ τὸν ἔξω κόσμον, ἤμουν
περπατητὴς μοναχικὸς στὸ δρόμο
ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν Ἀθήνα κ᾿ ἔχει
σημάδι του ἱερὸ τὴν Ἐλευσίνα.
Τί ἦταν γιὰ μένα αὐτὸς ὁ δρόμος πάντα
σὰ δρόμος τῆς Ψυχῆς.

Φανερωμένος
μεγάλος ποταμός, κυλοῦσε ἐδῶθε
ἀργὰ συρμένα ἀπὸ τὰ βόδια ἁμάξια
γεμάτα ἀθεμωνιὲς ἢ ξύλα, κι ἄλλα
ἁμάξια, γοργὰ ποὺ προσπερνοῦσαν,
μὲ τοὺς ἀνθρώπους μέσα τοὺς σὰν ἴσκιους.

Μὰ παραπέρα, σὰ νὰ χάθη ὁ κόσμος
κ᾿ ἔμειν᾿ ἡ φύση μόνη, ὥρα κι ὥρα
μίαν ἡσυχία βασίλεψε. K᾿ ἡ πέτρα
π᾿ ἀντίκρισα σὲ μία ἄκρη ριζωμένη,
θρονί μου φάνη μοιραμένο μου ἦταν
ἀπ᾿ τοὺς αἰῶνες. K᾿ ἔπλεξα τὰ χέρια,
σὰν κάθισα, στὰ γόνατα, ξεχνώντας
ἂν κίνησα τὴ μέρα αὐτὴ ἢ ἂν πῆρα
αἰῶνες πίσω αὐτὸ τὸν ἴδιο δρόμο.

Μὰ νά· στὴν ἡσυχία αὐτή, ἀπ᾿ τὸ γύρο
τὸν κοντινό, προβάλανε τρεῖς ἴσκιοι.
Ἕνας Ἀτσίγγανος ἀγνάντια ἐρχόταν,
καὶ πίσωθέ του ἀκλούθααν, μ᾿ ἁλυσίδες
συρμένες, δυὸ ἀργοβάδιστες ἀρκοῦδες.

Καὶ νά· ὡς σὲ λίγο ζύγωσαν μπροστά μου
καὶ μ᾿ εἶδε ὁ Γύφτος, πρὶν καλὰ προφτάσω
νὰ τὸν κοιτάξω, τράβηξε ἀπ᾿ τὸν ὦμο
τὸ ντέφι καί, χτυπώντας το μὲ τό ῾να
χέρι, μὲ τ᾿ ἄλλον ἔσυρε μὲ βία
τὶς ἁλυσίδες. K᾿ οἱ δυὸ ἀρκοῦδες τότε
στὰ δυό τους σκώθηκαν, βαριά.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "ΤΑ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΥΝΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΜΥΡΑ"


Συνδέστε τους προβληματισμούς που θέτει στο τέλος το άρθρο και με αυτά: ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ "ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ": " Ο ψεύτικος πόλεμος του Ομπάμα ενάντια στο ισλαμικό κράτος (ISIS), το οποίο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της" και  The War on ISIS is a Farce - Ο "πόλεμος" ενάντια στον ISIS είναι μια φάρσα!

Εδώ οι "φορείς του πολιτισμού και της ελευθερίας του" και τα εξτρεμιστικά σκοταδιστικά σκυλά τους δεν δίνουν δεκάρα για τις εκατόμβες ανθρώπινων θυμάτων, τις αρπαγές, βιασμούς και σύγχρονο δουλεμπόριο χιλιάδων γυναικόπαιδων, θα νοιαστούν για ανεκτίμητα έργα τέχνης και αρχαίας διανόησης και για μνημεία που αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας; Χα! Πού είναι το περίεργο; Αφού βιώνουμε σε κάθε έκφανση πια της "οργανωμένης παγκόσμιας κοινότητας" το ΑΦΥΣΙΚΟ! Και την αισχρή συνωμοσία σε βάρος υψηλών εννοιών και ατομικών ή συλλογικών μελλοντικών προοπτικών: με την οικονομία ως παρασιτικό εργαλείο δημιουργίας χρέους και εξανδραποδισμού των πληθυσμών, με τα γενετικά τροποποιημένα δηλητήρια ως λύση στο επισιτιστικό πρόβλημα, με τους βομβαρδισμούς αμάχων στο όνομα της απελευθέρωσής τους, με την αλυσοδεμένη και υπό συνεχή παρακολούθηση "ασφάλεια" των "πολιτών" και την απειλή δαιμονικών μπαμπούλων κατασκευασμένων στα διευθυντήρια των ψυχοπαθών, να προελαύνουν ως σήμα κατατεθέν της "νέας τάξης καθαρμάτων" και της "κουλτούρας" τους...

Και ποια ανθρωπότητα; Αυτήν που όπως πάει (ή επιτρέπει να την πηγαίνουν) αντιεξελίσσεται ραγδαία και εισέρχεται ολοσούμπητη στις πιο μεγάλες νύχτες του οργουελικού πεπρωμένου που της ετοιμάζουν οι "κηδεμόνες" της;

ανιχνευτής


 ΤΑ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΥΝΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΜΥΡΑ


της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΥΡΙΛΛΑ

H Παλμύρα έπεσε… Είναι πλέον στα χέρια τους. Τα αγάλματα της Μοσούλης κατακρεουργήθηκαν, η Βιβλιοθήκη της Μοσούλης – 112.000 χειρόγραφα και 8.000 βιβλία – έγιναν στάχτη. Η Χάτρα καταστράφηκε. Χιλιάδες αντικείμενα μακραίωνου πολιτισμού του ανθρώπου, όταν δεν σπάνε με βαριοπούλες, βρίσκουν διεξόδους στους διεθνείς διαδρόμους αρχαιοκαπηλείας, αποθηκεύονται για λίγο διάστημα, μέχρι δηλαδή να αποκτήσουν πλαστά πιστοποιητικά μονιμότητας και μετά εμφανίζονται στις αγορές της Ευρώπης και κυρίως των ΗΠΑ.

Αλλά σε ποιών πραγματικά καταστροφικά χέρια βρέθηκαν όλα αυτά τα αναντικατάστατα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς; Ποιος είναι ο αληθινός δράστης αυτών των «εγκλημάτων πολέμου», όπως τα έχει χαρακτηρίσει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν.
Είναι ο ίδιος που το 2003 «εξαφάνισε» 32.000 αντικείμενα από 12.000 αρχαιολογικούς χώρους στο Ιράκ, που έκλεψε 15.000 αντικείμενα από το Εθνικό Μουσείο της Βαγδάτης, που είχε μετατρέψει την αρχαία Βαβυλώνα σε στρατόπεδο 2.000 στρατιωτών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και χώρο διέλευσης βαρέων οχημάτων. Είναι ο ίδιος που τον Οκτώβρη του 2011 «εξαφάνισε» από τη Λιβύη το «Θησαυρό της Βεγγάζης», δηλαδή 8.000 χρυσά και ασημένια νομίσματα, κοσμήματα, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα ανεκτίμητης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας.

Το ισλαμικό κράτος, οι «τζιχαντιστές», είναι το πιο δολοφονικό και αιμοσταγές χέρι του ιμπεριαλισμού, αυτού δηλαδή που ισοπέδωνε κράτη, κατακρεουργούσε λαούς και μαζί κατέστρεφε και κατέκλεβε μνημεία και αρχαιότητες στο Ιράκ και τη Λιβύη. Ο στόχος διπλός:

("Κωλοτούμπα Reloaded") "ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ" ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΣΥΚΗΣ ΤΗΣ "ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"



 Κωλοτούμπα Reloaded: μια φτηνιάρικη υπερπαραγωγή της Syriza Red Lines Productions. 

" Καμμία επιχείρηση δεν τιμωρήθηκε μέχρι στιγμής (από την "κυβέρνηση της αριστεράς") επειδή δεν πληρώνει τους σκλάβους της, ή επειδή τους έχει "μαύρους" (εκτός από κάποια αστεία πρόστιμα που είναι πιο συμφέρον για τον εργοδότη να τα πληρώσει -και μάλιστα με ευνοϊκούς όρους- από ό,τι τα ένσημα των εργαζομένων του). Καμμία ιδιωτική επιχείρηση δεν υποχρεώθηκε σε κλείσιμο, καμμία άδεια εργοδότη δεν αφαιρέθηκε, κανενός "επιτηδευματία" δεν του τσακίστηκε (ποινικά) η σπονδυλική στήλη έτσι ώστε να μην ξανασηκωθεί όρθιος, αλλά να ζήσει τη ζωή του σαν ζητιάνος (όπως αυτοί τους οποίους εκμεταλλεύτηκε). 
... Αντί για τους εργοδοτίσκους, ο μόνος που φοβάται είναι η ίδια η "κυβέρνηση της αριστεράς". Φοβάται μήπως κλείσει τις πάμπολλες επιχειρήσεις που δεν πληρώνουν μισθούς ή ένσημα και αυξηθεί ραγδαία η -επισήμως παρουσιαζόμενη- ανεργία. Φοβάται μήπως αποκαλυφθεί ότι η -πραγματική- ανεργία είναι ήδη στο 50% και η (αν)ασφάλιση επίσης στο 50%. Φοβάται μην αποκαλυφθεί η πραγματική έκταση του προβλήματος, που τώρα είναι κρυμμένο κάτω απ' το χαλάκι των "επισήμων" αριθμών. Γιατί τότε θα πρέπει να παραδεχθεί ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, ότι η "διαπραγμάτευση" δεν έχει νόημα κι ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη είναι το πιο σύντομο οικονομολογικό ανέκδοτο. Θα πρέπει να παραδεχθεί ότι ο δανεισμός προς το κρατίδιο εξυπηρετεί μόνον τη διατήρηση μιας εγχώριας κρατικοδίαιτης ελίτ παρασιτικών και αντιπαραγωγικών ψευτοεπιχειρηματιών (Μπόμπολες, Αλαφούζοι, Κοκκάληδες, Βγενόπουλοι, Κοντομηνάδες, διάφοροι τραπεζίτες, διατροφικό καρτέλ, καρτέλ σούπερ μάρκετ, καρτέλ κινητής τηλεφωνίας κ.α.). Και τότε θα έχει εκτεθεί απέναντι σε αυτήν ακριβώς την εγχώρια ελίτ, από την οποία επιλέχθηκε για να ασκήσει διαχειριστικό ρόλο τού εξίσου αντιπαραγωγικού και διεφθαρμένου (βλ. σάπιου) καθεστώτος της (βλ. αριστερή διαχείριση του καπιταλισμού). "

"ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ" ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΣΥΚΗΣ ΤΗΣ "ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

Την ώρα που η "κυβέρνηση της αριστεράς" διατυμπανίζει ότι "διαπραγματεύεται σκληρά" με τους κακούς δανειστές, ισχυριζόμενη ότι έχει θέσει ως "κόκκινες γραμμές" της τα εργασιακά και το ασφαλιστικό, οι έλληνες εργοδότες εξακολουθούν να κάνουν πάρτυ εις βάρος των εργαζομένων, των (αν)ασφαλισμένων και των ανέργων.


   Ένα πάρτυ που άναψε πριν τρία χρόνια, επί των αποκαλουμένων μνημονιακών κυβερνήσεων (λες κι ο ΣΥΡΙΖΑ έσκισε τα μνημόνια, όπως βεβαίωνε ότι θα κάνει προεκλογικά) με την μείωση τού ήδη εξευτελιστικού βασικού μισθού των 751 ευρώ (=620 καθαρά) στα 586 (=492 καθαρά), την "ελαστικοποίηση" των εργασιακών (=εκμεταλλευτικών) σχέσεων (π.χ. κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, "ευέλικτες" μορφές απασχόλησης), την γενίκευση της "μαύρης" εργασίας κ.λπ. Ένα πάρτυ που συνεχίζεται και επί "κυβέρνησης της αριστεράς" με το ίδιο -αν όχι μεγαλύτερο- "εργοδοτικό" κέφι:

>Οι 6 στους 10 μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή περίπου ένα εκατομμύριο άτομα, πληρώνονται με καθυστέρηση που φτάνει έως και τους 5 μήνες σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του υπουργείου Εργασίας.
>Μάλιστα, όπως επισημαίνουν τα ίδια στελέχη, σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις υπάρχουν μισθωτοί που πληρώνονται με προκαταβολές έναντι του μισθού τους για διάστημα έως και δύο ετών.
>Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου, σήμερα το 45% των μισθωτών αμείβεται με μισθούς έως και 751 ευρώ.
Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται εργαζόμενοι με πλήρη απασχόληση και εργαζόμενοι με μορφές ελαστικής εργασίας.
>Μέχρι το 2012 το ποσοστό των εργαζομένων που αμείβονται με μισθούς έως και 751 ευρώ, ήταν το 17% του συνόλου των μισθωτών.
>Επίσης, από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι μετά το 2012, μέσω των 1400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%.
Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις των μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων στις μικρές κυρίως επιχειρήσεις. Στο 80% αυτών των συμβάσεων οι μισθοί μειώθηκαν στα 586 ευρώ μικτά.
(Ναυτεμπορική, 20 Απριλίου 2015)

ΤΗΣ -ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ- ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΥΕΛΙΞΙΑΣ ΚΑΙ (ΑΝ)ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ

Και να ήσαν τουλάχιστον ασφαλισμένοι όλοι αυτοί οι σκλάβοι του ιδιωτικού τομέα, που απ' την πολλή "ελαστικοποίηση" έχουν γίνει Τιραμόλες και που αμείβονται εικονικά! Οκτακόσιες χιλιάδες ανασφάλιστους εργαζόμενους έχουν καταγράψει μέχρι στιγμής (15 Απριλίου 2015) οι υπηρεσίες του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Ενώ μία στις τέσσερεις επιχειρήσεις λειτουργεί κανονικότατα έχοντας τους εργαζόμενους σε αυτήν ως "μαύρους" (=ανασφάλιστους).


Λεωφόρος Πανεπιστημίου, έξω από την οικία Σλήμαν

     Για να μην αναφέρουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες σκλάβους που "απασχολούνται" επί χρόνια με ακόμη πιο τριτοκοσμικές μορφές εργασιακών σχέσεων, όπως η "ενοικιαζόμενη" εργασία (ίσως η πιο "ανταγωνιστική" μορφή του σύγχρονου δουλεμπορίου). Σχεδόν πάντα οι εν λόγω σκλάβοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και σύμφωνα με τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία οι εταιρείες που πραγματικά τους "απασχολούν" θα έπρεπε να τους έχουν κάνει ήδη κανονική πρόσληψη μετά την παρέλευση 18μηνης "ενοικίασης". Η συγκεκριμένη μορφή εκμετάλλευσης συναντάται κυρίως στον τραπεζικό τομέα και σε θυγατρικές, συνεργαζόμενες κ.λπ. των τραπεζών εταιρείες. Δηλαδή ακριβώς κάτω από τη μύτη τής "κυβέρνησης της αριστεράς", που προσποιείται πως δεν βλέπει αυτό το χρόνιο αίσχος (το οποίο, αν θέλει, μπορεί να το τερματίσει εν μία νυκτί, υποχρεώνοντας απλώς τους εργοδότες στην τήρηση ενός ήδη υπάρχοντος νόμου, ο οποίος αποτελεί και συμμόρφωση της ελληνικής νομοθεσίας με τις σχετικές ευρωπαϊκές οδηγίες - βλ. Αλλαγές που επιφέρει ο νέος νόμος στο ισχύον νομολογιακό καθεστώς του κατ’ επιχείρησιν δανεισμού εργαζομένων).
Για να μην αναφέρουμε επίσης όσους "εργάζονται" π.χ. τέσσερεις μέρες τον μήνα, ή μία ώρα την ημέρα, (ή με ωράρια λάστιχο όπως π.χ. δύο ώρες πρωί, μία μεσημέρι και μία απόγευμα για δύο -ακανόνιστες- ημέρες την εβδομάδα) και οι οποίοι φυσικά έχουν διαγραφεί από τους καταλόγους των ανέργων.

Αυτές οι κοινωνίες των τρομοκρατών επιστατών και των τρομοκρατημένων υποτελών δεν ταιριάζουν σε ελεύθερους ανθρώπους...

  “A terrorist is someone who has a bomb, but doesn’t have an air force.” .. (William Blum)
 η εικόνα αυτή πάρθηκε από το cartoon politics


...ζούμε μέσα στους κόλπους κάθε είδους επικίνδυνων, για την ανθρωπότητα και την εξέλιξή της, τρομοκρατών! Εγκλωβισμένοι και ζαλισμένοι και σχεδόν ξέπνοοι και ανυπεράσπιστοι όσο περισσότερο αποδεχόμαστε τα αποστεωμένα και ελεεινά δόγματά τους, τις κυρίαρχες ιδεολογικές και πολιτικές συνθήκες τους, τις αγορές και τα δουλεμπορικά τους κάτεργα, τις κίβδηλες και άνεϋ στοιχειώδους ουσίας διακηρύξεις τους. Και παραμένουμε σερνάμενοι μέσα στα ψέματα κι τις αυτ-απάτες μας, καθηλωμένοι σαν μεταλλαγμένοι ανθρωπο-τυφλοπόντικες μέσα στα λαγούμια μας, παγιδευμένοι στο στάδιο που προσδιορίζει με αποκαρδιωτική ευστοχία η φράση: ο Φόβος φυλάει τα έρμα! και με τη συνδρομή υψηλής τεχνολογίας και ακόμα περισσότερου μισανθρωπισμού.

 Χορεύουν πάνω στις πλάτες μας και εισβάλλουν λαθραία μα ριζώνουν απόλυτα κατακτητικά μέσα στην φαιά ουσία και την ψυχοσύνθεσή μας κάθε είδους σιχαμένοι τρομοκράτες και υπηρετικό τους προσωπικό, τρομολάγνοι κι επαγγελματίες απατεώνες: οικονομικοί, στρατιωτικοί, επιστημονικοί, θρησκευτικοί, πνευματικοί, πολιτικοί, παλιάτσοι της"διασκέδασης" και οι "πόρνες της ενημέρωσης".
 Όσο ακόμα τους παίρνουμε στα σοβαρά και αντιμετωπίζουμε με δέος τα λεγόμενα και πεπραγμένα τους και γεμίζουμε από σοκ με τα ίσως όχι και τόσο δύσκολα στην πρόβλεψη και ερμηνεία "projects" και μεθοδεύσεις τους, τόσο θα αποτελούμε τις "καλλιέργειες" μέσα στην "ανθρωποφάρμα" τους...

Όλοι τους συν-διαμορφωτές της εικονικής μας "πραγματικότητας", ενός κολοσσιαίου διχτυού (ή δικτύου) που μας κρατάει καλά μέσα στα πλέγματά του.

Και η ελευθερία θα φαντάζει μια παρηγορητική για μελλοθάνατους φαντασίωση...

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Voltairine de Cleyre ~ Η γυναικεία σκλαβιά

(από εμένα ως σχόλιο στο παρακάτω καθηλωτικό κείμενο:...γυναίκα (...αναρωτήθηκες ποτέ;)...αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες, σε όλα τα μήκη και πλάτη της ταλαίπωρης ετούτης γης. Στην πηγή της Ζωής, που τη δαιμονοποίησαν θρησκείες-κρεματόρια του ανθρώπινου πνεύματος, που την κυνήγησαν και έκαψαν άπειρες φορές, από παλιά μέχρι τις ημέρες μας, ως "μάγισσα"... Που την εξευτέλισαν, την υποβίβασαν, την κακοποίησαν και συνεχίζουν να κακοποιούν οι "πνευματικοί ταγοί", οι "αγάδες", ο καθημερινός υφέρπων φασισμός, οι "καθωσπρέπει" νοικοκυραίοι, οι τύραννοι και μυριάδες τυραννίσκοι...

 Voltairine de Cleyre ~ Η γυναικεία σκλαβιά


Νύχτα στο κελί της φυλακής. Μία καρέκλα, ένα κρεβάτι, ένας μικρός νιπτήρας, τέσσερις κενοί τοίχοι τρομακτικοί στο ημίφως, ένα στενό παράθυρο χωμένο μέσα στις πέτρες, μία καγκελόφρακτη πόρτα. Πίσω από τα φρικτά σιδερένια της κάγκελα, μέσα στους τέσσερις απαίσιους τοίχους, ένας άνδρας. Γέρος, γκριζομάλλης και ρυτιδιασμένος, σακάτης και βασανισμένος. Στέκεται εκεί στην απέραντη μοναξιά του, απομονωμένος από τον έξω κόσμο. Περπατάει μπρος πίσω, μέσα στον περιορισμένο χώρο του, μακριά απ’ όλα αυτά που αγαπάει. Εκεί κάθε νύχτα, για τα επόμενα πέντε χρόνια, θα περπατάει μόνος του, ενώ τα μαλλιά του θα ασπρίζουν και τα τελευταία χρόνια του χειμώνα της ζωής του θα έρχονται και θα φεύγουν, και το σώμα του θα γερνά και θα σαπίζει. Κάθε βράδυ, για τα επόμενα πέντε χρόνια, θα στέκει μόνος του, αυτός ο δούλος, και θα υποβάλλεται από το κράτος σε μαρτύριο χωρίς κανενός είδους απαλλαγή - που ακόμη και οι γαιοκτήμονες του Νότου πρόσφεραν στους νέγρους τους - θα περνάει κάθε βράδυ εκεί, φυλακισμένος στους τέσσερις τοίχους. Κάθε βράδυ, για τα επόμενα πέντε χρόνια, μία πονεμένη γυναίκα θα περιμένει στο κρεβάτι της, θα περιμένει να περάσουν αυτές οι τρεις χιλιάδες μέρες, για να επιστρέψει αυτός ο γλυκός άνθρωπος, ο υπομονετικός, που δεν την απογοήτευσε τόσα χρόνια τώρα. Κάθε βράδυ, για τα επόμενα πέντε χρόνια, αυτό το περήφανο πνεύμα θα επαναστατεί, αυτή η καρδιά που αγαπάει θα ματώνει, αυτό το διαλυμένο σπίτι θα βεβηλώνεται. Ενώ μιλάω τώρα, την ώρα που εσείς μ’ ακούτε, εκεί μέσα στο κελί αυτού του καταραμένου σωφρονιστηρίου, του οποίου οι πέτρες πότισαν από τις οδύνες τόσων θυμάτων πραγματικά δολοφονημένων (όπως ακριβώς και έξω από τις φυλακές) από την αργή σήψη που διαβρώνει την ύπαρξη πόντο - πόντο, την ώρα αυτή που σας μιλάω, εκεί βρίσκεται ο Μόουζες Χάρμαν.

Γιατί; Γιατί, ενώ οι δολοφόνοι περπατούν ελεύθεροι στους δρόμους, και τα πρόστυχα σπίτια έχουν γίνει τόσα πολλά στην πόλη, ώστε λόγω ανταγωνισμού η αμοιβή της πορνείας έπεσε στα επίπεδα πείνας των εργατριών που φτιάχνουν πουκάμισα; Γιατί, την ώρα που οι ληστές στρογγυλοκάθονται στα έδρανα της κυβέρνησης και της γερουσίας, και το παινεμένο "προπύργιο των ελευθεριών μας", το δικαίωμα ψήφου, έχει μετατραπεί σε ζάρι, με το οποίο παίζουν οι μεγάλοι τζογαδόροι τις ελευθερίες μας; Γιατί, την ώρα που οι χειρότεροι ακόλαστοι κατέχουν τις υψηλότερες θέσεις και τρώνε το φαγητό των ηλίθιων που τους υποστηρίζουν, ο Μόουζες Χάρμαν είναι στη φυλακή; Αν είναι τόσο σπουδαίος εγκληματίας, γιατί δε βρίσκεται μαζί με τους υπόλοιπους γόνους του εγκλήματος σε δείπνο στο Delmonico ή σε ταξίδι αναψυχής στην Ευρώπη; Αν είναι τόσο κακός άνθρωπος, τι δουλειά έχει, αν είναι δυνατόν, στο σωφρονιστήριο;

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Η εφιαλτική "παραίσθηση" με το όνομα "Μοrgellons"!

Η Καναδή Joni Mitchell είναι, για όσους ασχολούνται με τη μουσική, μια από τις σημαντικότερες και ιστορικότερες παρουσίες της folk/rock σκηνής, με τεράστια καριέρα και διακρίσεις. Αυτό που δεν γνωρίζουν ίσως πολλοί είναι το γεγονός ότι η 71 ετών σήμερα καλλιτέχνης υποφέρει από μια πολύ "ιδιαίτερη" και σίγουρα αμφιλεγόμενη ασθένεια, που το ιατρικό κατεστημένο χαρακτηρίζει ως "παραισθησιακή παρασίτωση". Tο σύνδρομο Μοrgellons:
Morgellons Disease, Joni Mitchell's Condition: Yes, It's 'Real'


H ίδια η τραγουδίστρια, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο, δηλώνει για το "φανταστικό" σύνδρομο που άλλαξε δραματικά τη ζωή της: "στις ΗΠΑ τα morgellons αποτελούν μια μη διαγνωσμένη ασθένεια, καθώς  χαρακτηρίζεται ως παραισθησιακή παρασίτωση και σε παραπέμπουν στους ψυχίατρους". Η ίδια είχε δηλώσει σε συνέντευξή της, όπως διαβάζουμε εδώ, στους New York Times to 2010: "ίνες σε μια ποικιλία χρωμάτων προεξέχουν από το δέρμα μου σαν μανιτάρια μετά από καταιγίδα και δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ζωικές ή φυτικές ή ορυκτές. Η ασθένεια των Morgellons είναι ένας αργός κι απρόβλεπτος φονιάς-μια τρομοκρατική ασθένεια. Θα ανατινάξει κάποιο από τα όργανά σας, αφήνοντάς σας στο κρεβάτι για ένα χρόνο!" Παράλληλα η διάσημη τραγουδίστρια με τη σπουδαία καριέρα είχε να αντιμετωπίσει και την πολιομυελίτιδα -"I'm a polio survivor" δηλώνει- και επισήμανε ότι γνωρίζει καλά πόσο συντηρητικό είναι στις αντιλήψεις του το ιατρικό σώμα.

Οι ασθενούντες διακατέχονται γενικά από την αίσθηση ότι παράσιτα ή έντομα κινούνται κάτω από το δέρμα, αλλά παρουσιάζουν και εξανθήματα ή πληγές -κι εδώ είναι το απίστευτο και καθόλου γέννημα "διαταραγμένης φαντασίας"- με ίνες που φωσφορίζουν να βγαίνουν από το δέρμα του πάσχοντος!!! Το CDC, το κέντρο ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων στις ΗΠΑ, χαρακτηρίζει το αλλόκοτο αυτό σύνδρομο ως ψυχοσωματική διαταραχή:
"No parasites or mycobacteria were detected," the CDC researchers reported. "Most materials collected from participants' skin were composed of cellulose, likely of cotton origin." They concluded the disorder was psychosomatic. And, as The New York Times pointed out, it potentially is a manifestation of a well-known psychiatric condition: delusional infestation, in which patients erroneously believe their skin is infested with bugs."
Βέβαια αυτό που αδυνατεί να εξηγήσει η συμβατική ιατρική είναι η παρουσία των ινών που προεξέχουν από το δέρμα των ασθενών!

so you think you are free...

"Προορισμός" του ανθρώπου είναι να "τακτοποιηθεί" σε μια προβλέψιμη, "οργανωμένη" και καναλιζαρισμένη, δίχως "ακρότητες" και εντάσεις και ήσυχη σαν τη σιωπή του τάφου, "ζωούλα". Αυτή που επαινείται διότι κοιτάει πάντα τη δουλει(ί)ά της...

Άκουσε: The Godfathers - Birth, School, Work, Death 

...κι όταν η ύπουλη και συγκαλυμμένη τυραννία παρελαύνει, η ελευθερία επικηρύσσεται και συλλαμβάνεται:

Η δουλειά από τη δουλεία(*) διαφέρουν μόνο στον τόνο

*Αν στη λέξη αυτή μετακινήσεις τον τόνο στην τελευταία συλλαβή, τότε έχεις μια άριστη ταυτοποίηση του όρου με μια από τις "κεντρικές δοκούς" της σύγχρονης ληστρικά στημένης οικονομίας και δουλοκτητικά οργανωμένης κοινωνίας κι εμπορευματοποιημένης "δημοκρατίας" των διόλου γενναίων θαυμαστών καιρών μας...

Σάββατο 16 Μαΐου 2015

Πεινασμένος Πλανήτης – Τι τρώει ο κόσμος


006

Τι και πόσο τρώτε εσείς και η οικογένειά σας κάθε βδομάδα; Θα εκπλαγείτε αν δείτε πόσο διαφορετικές τροφές καταναλώνονται σε διαφορετικές χώρες που πολλές φορές θεωρούνται ότι μοιάζουν. Ενώ πολλές οικογένειες στις ΗΠΑ και στο Μεξικό συμπεριλαμβάνουν στην εβδομαδιαία διατροφή τους το γρήγορο φαγητό και τα αναψυκτικά, οικογένειες από κράτη όπως το Μπουτάν επιλέγουν μία πιο παραδοσιακή διατροφή βασισμένη σε όσπρια και λαχανικά. Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη γιατί τα ποσοστά ασθενειών στις ανεπτυγμένες χώρες είναι αρκετά υψηλά όπου δεν ακολουθείται μία σωστή διατροφή.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται από το βιβλίο «Hungry Planet: What the World Eats» (Πεινασμένος Πλανήτης: τι τρώει ο Κόσμος) και απεικονίζουν τι καταναλώνουν οικογένειες σε διαφορετικές χώρες του κόσμου. Οι φωτογραφίες είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικές τόσο για το τι καταναλώνεται όσο και αν σκεφτεί κανείς τον όγκο σκουπιδιών που παράγει μία μέση οικογένεια.

ΗΠΑ: Αυτή η οικογένεια από τη Βόρεια Καρολίνα τρώει σχεδόν καθημερινά επεξεργασμένες τροφές και μεγάλες ποσότητες φαγητού τύπου φάστ-φουντ. Καταναλώνει κυρίως ποτά με βάση τη ζάχαρη και αναψυκτικά.
6

Μεξικό: Η οικογένεια από το Μεξικό επίσης έχει την τάση να καταναλώνει χυμούς και αναψυκτικά με ζάχαρη, επεξεργασμένες τροφές αν και η ημερήσια πρόσληψη σε λαχανικά και φρούτα είναι μεγαλύτερη από αυτή των ΗΠΑ. Τα αγαπημένα γεύματα της οικογένειας είναι πίτσα, μακαρόνια και κοτόπουλο.
2

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

«Βγάλτε τα ποιήματά μου από τα σχολικά βιβλία! Είναι ανήθικα!»

Μια λίγο παλιά (2007) συνέντευξη, αλλά κάθε άλλο παρά "μπαγιάτικη", ανιαρή ή μη επίκαιρη. Α! Και ακατάλληλη για όσους σοκάρονται από την αθυρόστομη διανόηση. Και ειδικά από αυτήν που δεν έκρυψε τη σεξουαλική της ταυτότητα μέσα σε μια κοινωνία "πατρίδος-θρησκείας-οικογένειας" και "σοβαρότητας" όλων (από τους μικροαστούς έως τους "εθνάρχες" και πνευματικούς "οδηγούς")...

«Βγάλτε τα ποιήματά μου από τα σχολικά βιβλία! Είναι ανήθικα!»


Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος είναι ένας ποιητής που πλήρωσε ακριβά τα ποιήματά του. Κυνηγήθηκε από τους παπάδες, μπάτσους, Χρυσαυγίτες και φιλολόγους. Γέρασε και μυαλό δεν έβαλε. Συνεχίζει να προκαλεί με αθώες κακές λέξεις. Παρακαλούνται τα παιδιά να απομακρύνουν τους γονείς από τη συνέντευξη στο the schooligans.

Στο τηλέφωνο ήταν κοφτός. «Σας περιμένω στις 5.30 ακριβώς. Μία ώρα να μιλήσουμε και να σας ξεφορτωθώ». Στις 5.29 χτυπούσαμε το κουδούνι του μικρού διαμερίσματος στη Θεσσαλονίκη. Φορούσε κουστούμι και γραβάτα. «Περάστε, καθίστε» Στο τραπεζάκι είχε ήδη βάλει δυο ποτήρια νερό και δύο πιατάκια γλυκό βύσσινο. Την πρώτη ερώτηση την έκανε εκείνος. «Τι περιοδικό βγάζετε;»

Να, δείτε το τελευταίο τεύχος. Έχουμε αφιέρωμα στο γκράφιτι.

(το ξεφυλλίζει) Διάβασα πρόσφατα ένα πολύ ωραίο βιβλίο ενός Ανδριανάκη. Γράφει όχι μόνο για τα γκράφιτι, αλλά και για τα… πώς τα λένε… τα στένσιλς.

Ξέρετε τα στένσιλς;
Πώς δεν τα ξέρω! Εδώ δίπλα σ’ έναν τοίχο της γειτονιάς υπάρχει ένα θαυμάσιο στένσιλ. Δείχνει κάποιον που τον παίρνει τσιμπούκι. Κι εμείς το βλέπουμε κάθε πρωί -θέλουμε, δε θέλουμε! (γέλια) …Αλλά είναι πολύ καλά σχεδιασμένο, καταπληκτικό!

Έχετε δει πολλά στένσιλς στη Θεσσαλονίκη;
Πολύ λίγα. Ενώ γκράφιτι πάρα πολλά. Κάποτε είχαν γράψει σε τοίχο κι ένα δικό μου ποίημα -απ’ αυτά τα μικρά, σαν κουτσουλιές, που έχω γράψει.

Ποιο;
«Τα πρόβατα απήργησαν/ ζητούν καλύτερες συνθήκες σφαγής».

Χαρήκατε;
Τι να χαρώ; Δε βαριέσαι. Τα ποιήματα είναι για να κυκλοφορούν.