...υφαίνοντας την ου-τοπία μας: "Όργανο" της κεντρικής ονειρικής γεννήτριας παραγωγής ιδεών της αμετανόητα μη κομματικής, και με δικούς της όρους πραγματικής, "συμμορίας" αιθεροβάμονων,ουτοπιστών και πιστών κάθε ιερά μοναδικής ανθρώπινης στιγμής. Χωρίς αφεντάδες και δούλους, αυτόκλητους σωτήρες, μεσσίες και ποιμένες, εθνοσωτήριους ψαλμούς, σπόνσορες, δόγματα και ιδεολογικές αλυσίδες...
ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)
Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί. Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...
Αλλά...
...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...
" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"
Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013
Η νύχτα με τα ζόμπι..!
(πραγματικά ευρηματικό!)
Εγω παντως εδω και καιρο,επαψα να μετραω προβατακια τα βραδυα για να κοιμηθω.. Και μετραω ζομπι τη μερα...ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΜΗΘΩ.
Πηγή: αναρχογατουλης
κι ένα πολύ καλό βίντεο απ'τον ίδιο:
Εγω παντως εδω και καιρο,επαψα να μετραω προβατακια τα βραδυα για να κοιμηθω.. Και μετραω ζομπι τη μερα...ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΜΗΘΩ.
Πηγή: αναρχογατουλης
κι ένα πολύ καλό βίντεο απ'τον ίδιο:
«Ριάλιτι» με σαφάρι σπιτιών!
«Ελληνικό κυνήγι σπιτιών» λέγεται το ριάλιτι που προβάλλεται αυτή την περίοδο στο εξωτερικό. Το τηλεοπτικό σόου παρουσιάζει αγοραστές να κάνουν αυτοψία και να παζαρεύουν περιουσίες που λόγω της κρίσης στην Ελλάδα πωλούνται «κοψοχρονιά».
Σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία, η ιδέα ανήκει σε έναν ομογενή από τον Καναδά.
Το ριάλιτι προβάλλεται από ελληνικό κανάλι που εκπέμπει στο εξωτερικό. Το πρόγραμμα είναι στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους, αλλά δεν εκπέμπεται στην Ελλάδα. Το «σενάριο» έχει ως εξής: Πλούσιοι απ' όλο τον κόσμο αναζητούν στην Ελλάδα σπίτια και εξοχικά που πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές.
Στα γυρίσματα του ριάλιτι οι συντελεστές της εκπομπής είχαν μπλουζάκια που έγραφαν «η Ελλάδα δεν είναι για πούλημα, τα ακίνητα όμως είναι». Πολλοί από τους υποψήφιους αγοραστές που παίρνουν μέρος στο ριάλιτι είναι ελληνικής καταγωγής και αναζητούν ένα σπίτι κοντά στον τόπο καταγωγής τους.
Το σημειώνουμε επειδή, αργά ή γρήγορα, τέτοια τηλεοπτικά «σόου» θα έρθουν και στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να συνηθίσουν τον κόσμο στην ιδέα ότι κάποια στιγμή, ίσως και να χρειαστεί να αποχωριστεί το σπίτι του, εξαιτίας της αδυναμίας του να πληρώνει φόρους.
Εξωραΐζουν την πολιτική που κλέβει ζωές και περιουσίες που αποκτήθηκαν με θυσίες από το λαό και παρουσιάζουν περίπου σαν αυτονόητο και σαν «παιχνίδι» το να βγάζει κανείς το σπίτι του στο σφυρί.
Επειδή η εποχή που το κράτος θα βγαίνει παγανιά για να κατάσχει σπίτια λόγω χρεών δεν είναι μακριά, ο λαός πρέπει να ετοιμάζεται να τους αντιμετωπίσει οργανωμένα και να αγνοήσει επιδεικτικά όλα τα μέσα της προπαγάνδας που χρησιμοποιεί το σύστημα για να δημιουργήσει το συνειρμό ότι σε συνθήκες κρίσης είναι επόμενο να χάνεις ακόμα και το σπίτι σου, είτε από αδυναμία να το συντηρείς, είτε από χρέη στην εφορία.
Aναδημοσίευση από ΡΕΣΑΛΤΟ
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013
Διασχίζοντας τα βασίλεια του Φόβου και των κλώνων του...
Ένα μανιφέστο ενάντια στην αποτρόπαια κοινωνική μηχανική καταστολής συνειδήσεων, στον πνευματικό εκχυδαϊσμό, στην επιδημική βλακεία, στην ισοπεδωτική ομοιομορφία, στη δουλικότητα!
του ανιχνευτή
> Φοβάσαι να αφεθείς σε μια ομαλή κι αρμονική ζωή και θεσπίζεις αυστηρούς καταναγκαστικούς νόμους. Για να σε προστατεύουν από τους εγκληματίες, τους βιαστές και σαδιστές, τους απατεώνες και λωποδύτες. Και είσαι γεμάτος δολοφονικές ενορμήσεις, μίση, διαστροφές, βρώμικες φαντασιώσεις, ψυχωτικούς πόθους για εύκολο και με κάθε τρόπο πλουτισμό, ακόμα κι αν αρπάξεις απ'τον άλλο, ακόμα κι αν πατήσεις επί σειράς πτωμάτων.
> Φοβάσαι το βάθος και μεγαλείο της απλότητας και γίνεσαι όλο και πιο πολύπλοκα κούφιος, όλο και πιο μπερδεμένος, μεγαλομανής κι εξεζητημένος ή κατρακυλάς μέσα σε μια άβυσσο μηδενισμού ή παραίτησης από τη διεκδίκηση του δικαιώματος να υπάρχεις και να ζεις σύμφωνα με τις επιλογές σου. Κι έτσι ή αλλιώς, γίνεσαι ανήμπορος να εκφράσεις καθαρά τις συγκινήσεις σου, αν σου έχει απομείνει κάτι.
> Φοβάσαι τα ανόθευτα ακόμη ένστικτα, αισθητήρια και παρορμήσεις των παιδιών, τις φυσιολογικές και ζωτικές ανάγκες τους, τις ζωντανές λειτουργίες τους και, για να τα προσγειώσεις στο δικό σου επίπεδο, τα εκπαιδεύεις στην προσποίηση, στην υποκρισία, στον εξοντωτικό ανταγωνισμό, στον καταναγκασμό, στον ευνουχισμό της Φύσης μέσα τους, στην ενοχοποίηση της σεξουαλικότητας, στη στατικότητα και την ενσωμάτωση στην αρρώστια της υλιστικής αυτής πτώσης που, εσύ και οι όμοιοί σου, ονομάζετε πολιτισμό!
> Φοβάσαι την έντονα μεταβλητή ελευθερία των φυσικών διαδικασιών κι αγχώνεσαι πασχίζοντας να τα έχεις όλα υπό έλεγχο, υπό την παγωμένη "τάξη" σου, υπό τον παραλογισμό που, εσύ και οι όμοιοί σου, αποκαλείτε λογική!
> Φοβάσαι, τρέμεις το αυθεντικό, το ερωτικό, το παράφορο και τα βαφτίζεις ιδιορρυθμία, ξετσιπωσιά, ασέβεια και τα ποινικοποιείς για να τα τιμωρείς εκδικητικά και να τα απωθείς (εσύ, ο παραγωγός και εθισμένος πελάτης της πορνείας και πορνογραφίας και επινοητής πρωτοκόλλων και κανόνων μιας αλυσοδεμένης ορθότητας). Εσύ και οι όμοιοί σου.
> Φοβάσαι να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, γιατί δεν είσαι ψυχικά και πνευματικά σε θέση να εγκαθιδρύσεις και να διατηρήσεις μια τέτοιου είδους δονητική επαφή, χωρίς να τη δηλητηριάσεις, να την ευτελίσεις, να την παραμορφώσεις και να τη μετατρέψεις, στο τέλος, σε χολή μίσους! Εσύ και οι τόσο πολλοί όμοιοί σου.
> Φοβάσαι μην τύχει και παραβιάσω το φράχτη σε κάποια γωνιά της περίφραξης σας, εσένα και των ομοίων σου, και γλιστρήσω έξω. Και περιπλανηθώ μ'ένα αρχέγονο δέος και μια πρωτόγνωρη χαρά στα ελεύθερα, ανοιχτά κι εύπλαστα πεδία, αυτά που εσύ και όλοι οι όμοιοί σου δεν αντέχετε. Κι έτσι με τραβάτε έντρομοι μέσα, άλλοτε με γαβγίσματα κι απειλές, άλλοτε με υποσχέσεις και δωράκια, άλλοτε για να με εξαλείψετε. Και με φυλακίζετε σε θρησκείες για αποκτηνωμένους πιστούς, σε ιδεολογίες, οργανώσεις, αδελφότητες, μυστικές λέσχες για μυστικοπαθείς αρουραίους που κορδώνονται ως μύστες, συνωμοτικά σε βάρος των μαζών κλειστά κλαμπ, παρατάξεις, σέχτες με απελευθερωτική φρασεολογία που απλώς ενισχύει τη μεγάλη πλάνη, σε ρεύματα άψυχης, άνευρης, αποδομητικής, μανιοκαταθλιπτικής, πομπώδους, ψυχοπαθητικής, ατάλαντης τέχνης (οι πραγματικοί καλλιτέχνες πληρώνουν ακριβό τίμημα ή απλώς επιλέγουν την απομόνωση), σε πόστα ελέγχου των άλλων έγκλειστων, σε καριέρες, σε κενόδοξες φιλοδοξίες, σε ψυχικές διαταραχές, σε άσυλα ανιάτων.
Και μας μαρκάρουν, μέσα στην περιφραγμένη φάρμα εκτροφής των παραλίγο ανθρώπινων όντων, με στάμπες κατηγοριοποίησης και φρονημάτων, δυνατοτήτων και προοπτικών.
Και μας "κουρδίζουν" να αλληλοσπαρασσόμαστε για κατασκευασμένα κι άδεια σαν κελύφη ιδανικά και ιδεολογήματα.
Και τους βολεύει να φοράμε, κάμποσοι, τις μαύρες προβιές, για να βαυκαλιζόμαστε πως εμείς διαφέρουμε και αυτοί να υπερθεματίζουν την ανάγκη περί τάξης και ασφάλειας της κουστωδίας τους που αρέσκονται να προσδιορίζουν ως κοινωνία (τους).
Φοβάστε, τρέμετε εσύ, οι όμοιοί σου και οι "προγραμματιστές" σας αυτούς που δεν μπορείτε να προβλέψετε τις κινήσεις τους, να τους μετατρέψετε σε ελεγχόμενη στατιστική, να τους αναγνωρίσετε ως ομοϊδεάτες, ως απέναντί σας, ως θύματα, ως άβουλους υποτελείς, ως οποιονδήποτε ρόλο θα θέλατε να έχουν ασπαστεί μέσα σε αυτό το γλοιώδες κι εξευτελιστικά μεγάλο θέατρο παραλόγου και σκλαβιάς.
Προς τέρψη εκείνων που το σχεδίασαν κι έστησαν, με κάθε λεπτομέρεια και μεγάλου χρονικού βάθους εκτιμήσεων του σχεδιασμού και προβλέψεων για αποκλίσεις, από παλιά.
Όσο όμως κι αν φοβάσαι, όσο κι αν σε διαμόρφωσαν, σ'έπεισαν, σ'έπλασαν να φοβάσαι και να φοβίζεις και να τρομοκρατείς (ή απλώς ν'ανέχεσαι αυτούς που το κάνουν συστηματικά) και μετά, με περίσσια υποκρισία κι εξόφθαλμο θράσος, να δαχτυλοδείχνεις ως τρομοκράτες εκείνους που επιχειρούν να αμυνθούν...
...όσο αν εσύ, οι όμοιοί σου και οι "προγραμματιστές" σας δημιουργείτε, κλωνοποιείτε και διαιωνίζετε περιφερόμενα ατομικά και μαζικά βασίλεια φόβου, μνησικακίας, εθελοτυφλίας και ανοησίας...
...να ξέρετε πως εγώ και οι ανόμοιοί μου (γιατί, όσο κι αν συγκλίνουμε, αναγνωρίζουμε κι αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα του καθενός μας) θέλουμε και προσπαθούμε με όλο μας το είναι να είμαστε όλα όσα σας φοβίζουν!
Γιατί εμείς Δεν σας φοβόμαστε!
Ακολουθώντας συχνά τις δονήσεις και τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους εκείνοι (κι ας έχουν χαθεί πια) που χαράσσουν τις δικές τους διάφανες, μαγικές πορείες μέσα στους νοσηρούς, σκοτεινούς λαβύρινθούς σας, φωτίζοντας τις οάσεις κι εξόδους για όσους λαχταρούν να τις γυρέψουν. Και στη διαδρομή να μετατραπούν σε σκαπανείς και δημιουργούς ενός άλλου κόσμου, άξιο για πραγματικά ανθρώπινα όντα!
του ανιχνευτή
> Φοβάσαι να αφεθείς σε μια ομαλή κι αρμονική ζωή και θεσπίζεις αυστηρούς καταναγκαστικούς νόμους. Για να σε προστατεύουν από τους εγκληματίες, τους βιαστές και σαδιστές, τους απατεώνες και λωποδύτες. Και είσαι γεμάτος δολοφονικές ενορμήσεις, μίση, διαστροφές, βρώμικες φαντασιώσεις, ψυχωτικούς πόθους για εύκολο και με κάθε τρόπο πλουτισμό, ακόμα κι αν αρπάξεις απ'τον άλλο, ακόμα κι αν πατήσεις επί σειράς πτωμάτων.
> Φοβάσαι το βάθος και μεγαλείο της απλότητας και γίνεσαι όλο και πιο πολύπλοκα κούφιος, όλο και πιο μπερδεμένος, μεγαλομανής κι εξεζητημένος ή κατρακυλάς μέσα σε μια άβυσσο μηδενισμού ή παραίτησης από τη διεκδίκηση του δικαιώματος να υπάρχεις και να ζεις σύμφωνα με τις επιλογές σου. Κι έτσι ή αλλιώς, γίνεσαι ανήμπορος να εκφράσεις καθαρά τις συγκινήσεις σου, αν σου έχει απομείνει κάτι.
> Φοβάσαι τα ανόθευτα ακόμη ένστικτα, αισθητήρια και παρορμήσεις των παιδιών, τις φυσιολογικές και ζωτικές ανάγκες τους, τις ζωντανές λειτουργίες τους και, για να τα προσγειώσεις στο δικό σου επίπεδο, τα εκπαιδεύεις στην προσποίηση, στην υποκρισία, στον εξοντωτικό ανταγωνισμό, στον καταναγκασμό, στον ευνουχισμό της Φύσης μέσα τους, στην ενοχοποίηση της σεξουαλικότητας, στη στατικότητα και την ενσωμάτωση στην αρρώστια της υλιστικής αυτής πτώσης που, εσύ και οι όμοιοί σου, ονομάζετε πολιτισμό!
> Φοβάσαι την έντονα μεταβλητή ελευθερία των φυσικών διαδικασιών κι αγχώνεσαι πασχίζοντας να τα έχεις όλα υπό έλεγχο, υπό την παγωμένη "τάξη" σου, υπό τον παραλογισμό που, εσύ και οι όμοιοί σου, αποκαλείτε λογική!
> Φοβάσαι, τρέμεις το αυθεντικό, το ερωτικό, το παράφορο και τα βαφτίζεις ιδιορρυθμία, ξετσιπωσιά, ασέβεια και τα ποινικοποιείς για να τα τιμωρείς εκδικητικά και να τα απωθείς (εσύ, ο παραγωγός και εθισμένος πελάτης της πορνείας και πορνογραφίας και επινοητής πρωτοκόλλων και κανόνων μιας αλυσοδεμένης ορθότητας). Εσύ και οι όμοιοί σου.
> Φοβάσαι να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, γιατί δεν είσαι ψυχικά και πνευματικά σε θέση να εγκαθιδρύσεις και να διατηρήσεις μια τέτοιου είδους δονητική επαφή, χωρίς να τη δηλητηριάσεις, να την ευτελίσεις, να την παραμορφώσεις και να τη μετατρέψεις, στο τέλος, σε χολή μίσους! Εσύ και οι τόσο πολλοί όμοιοί σου.
> Φοβάσαι μην τύχει και παραβιάσω το φράχτη σε κάποια γωνιά της περίφραξης σας, εσένα και των ομοίων σου, και γλιστρήσω έξω. Και περιπλανηθώ μ'ένα αρχέγονο δέος και μια πρωτόγνωρη χαρά στα ελεύθερα, ανοιχτά κι εύπλαστα πεδία, αυτά που εσύ και όλοι οι όμοιοί σου δεν αντέχετε. Κι έτσι με τραβάτε έντρομοι μέσα, άλλοτε με γαβγίσματα κι απειλές, άλλοτε με υποσχέσεις και δωράκια, άλλοτε για να με εξαλείψετε. Και με φυλακίζετε σε θρησκείες για αποκτηνωμένους πιστούς, σε ιδεολογίες, οργανώσεις, αδελφότητες, μυστικές λέσχες για μυστικοπαθείς αρουραίους που κορδώνονται ως μύστες, συνωμοτικά σε βάρος των μαζών κλειστά κλαμπ, παρατάξεις, σέχτες με απελευθερωτική φρασεολογία που απλώς ενισχύει τη μεγάλη πλάνη, σε ρεύματα άψυχης, άνευρης, αποδομητικής, μανιοκαταθλιπτικής, πομπώδους, ψυχοπαθητικής, ατάλαντης τέχνης (οι πραγματικοί καλλιτέχνες πληρώνουν ακριβό τίμημα ή απλώς επιλέγουν την απομόνωση), σε πόστα ελέγχου των άλλων έγκλειστων, σε καριέρες, σε κενόδοξες φιλοδοξίες, σε ψυχικές διαταραχές, σε άσυλα ανιάτων.
Και μας μαρκάρουν, μέσα στην περιφραγμένη φάρμα εκτροφής των παραλίγο ανθρώπινων όντων, με στάμπες κατηγοριοποίησης και φρονημάτων, δυνατοτήτων και προοπτικών.
Και μας "κουρδίζουν" να αλληλοσπαρασσόμαστε για κατασκευασμένα κι άδεια σαν κελύφη ιδανικά και ιδεολογήματα.
Και τους βολεύει να φοράμε, κάμποσοι, τις μαύρες προβιές, για να βαυκαλιζόμαστε πως εμείς διαφέρουμε και αυτοί να υπερθεματίζουν την ανάγκη περί τάξης και ασφάλειας της κουστωδίας τους που αρέσκονται να προσδιορίζουν ως κοινωνία (τους).
Και ξέρω:
Φοβάστε, τρέμετε εσύ, οι όμοιοί σου και οι "προγραμματιστές" σας αυτούς που δεν μπορείτε να προβλέψετε τις κινήσεις τους, να τους μετατρέψετε σε ελεγχόμενη στατιστική, να τους αναγνωρίσετε ως ομοϊδεάτες, ως απέναντί σας, ως θύματα, ως άβουλους υποτελείς, ως οποιονδήποτε ρόλο θα θέλατε να έχουν ασπαστεί μέσα σε αυτό το γλοιώδες κι εξευτελιστικά μεγάλο θέατρο παραλόγου και σκλαβιάς.
Προς τέρψη εκείνων που το σχεδίασαν κι έστησαν, με κάθε λεπτομέρεια και μεγάλου χρονικού βάθους εκτιμήσεων του σχεδιασμού και προβλέψεων για αποκλίσεις, από παλιά.
...όσο αν εσύ, οι όμοιοί σου και οι "προγραμματιστές" σας δημιουργείτε, κλωνοποιείτε και διαιωνίζετε περιφερόμενα ατομικά και μαζικά βασίλεια φόβου, μνησικακίας, εθελοτυφλίας και ανοησίας...
...να ξέρετε πως εγώ και οι ανόμοιοί μου (γιατί, όσο κι αν συγκλίνουμε, αναγνωρίζουμε κι αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα του καθενός μας) θέλουμε και προσπαθούμε με όλο μας το είναι να είμαστε όλα όσα σας φοβίζουν!
Γιατί εμείς Δεν σας φοβόμαστε!
Ακολουθώντας συχνά τις δονήσεις και τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους εκείνοι (κι ας έχουν χαθεί πια) που χαράσσουν τις δικές τους διάφανες, μαγικές πορείες μέσα στους νοσηρούς, σκοτεινούς λαβύρινθούς σας, φωτίζοντας τις οάσεις κι εξόδους για όσους λαχταρούν να τις γυρέψουν. Και στη διαδρομή να μετατραπούν σε σκαπανείς και δημιουργούς ενός άλλου κόσμου, άξιο για πραγματικά ανθρώπινα όντα!
Τι ήθελες κι εσύ να πας στη Γερμανία;
Κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε το ίδρυμα Heinrich-Boll των Γερμανών Πρασίνων με θέμα "Η Ελλάδα στην κρίση; Πώς μπορεί η Ελλάδα να επαναπροσδιορίσει τη θέση της στην Ευρώπη;", στην οποία ήταν ομιλητές ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, αλλά και ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ανέβηκε στο βήμα μια νεαρή, μέλος της οργάνωσης Real Democracy Now του Βερολίνου, η οποία του τα έψαλε κανονικά.
Δείτε το βίντεο της επίθεσης:
Ως πότε " το Κακό θα υπερβαίνει ποσοτικά κατά πολύ το Καλό;"
του Δημήτρη Χοροσκέλη
Ένας ύπουλος μιθριδατισμός: Από την πιο τρυφερή παιδική του ηλικία ο άνθρωπος αποτελεί αντικείμενο εθισμού (κυρίως μέσω των ειλημμένων ιδεών που κυριαρχούν και που του επιβάλλονται έξωθεν) σε ένα κοινωνικό Συναινετικό Κοσμοείδωλο το οποίο προσπαθεί να παρουσιάσει έναν κόσμο εξωραϊσμένο, ούτως ώστε να γίνεται αποδεκτός από τη συνείδησή του και στοιχειωδώς «φιλικός» και βιώσιμος.
Έτσι, του φαίνονται εντελώς φυσιολογικά πράγματα που, υπό άλλες συνθήκες, θα φάνταζαν μάλλον άκρως αφύσικα: τα τεμαχισμένα κουφάρια ζώων που κρέμονται στα τσιγκέλια του κρεοπωλείου («αυτή είναι η τροφική αλυσίδα»), οι καυγάδες και οι χειροδικίες του γάμου («έτσι είναι τα ζευγάρια, μαλώνουν πότε-πότε»), η κακοποίηση των παιδιών («ε, γονιός είναι, θα δώσει και κανένα χαστούκι»), και κατ’ επέκταση και όλα τα υπόλοιπα βίαια κοινωνικά φαινόμενα, όπως οι κοινωνικές συγκρούσεις, οι πόλεμοι, κλπ., αρχίζουν να παίρνουν σταδιακά διαστάσεις εξ ίσου αναγκαίες και αναπόφευκτες με τις φυσικές καταστροφές, όπως είναι οι σεισμοί, οι επιδημίες, οι λιμοί, κλπ.
…και όλα αυτά καλύπτονται σταδιακά από έναν τόσο ανθεκτικό και αυτονόητο μανδύα «κανονικότητας», ώστε κανείς να μην σκέφτεται ότι ορισμένα από αυτά τα «φυσιολογικά» φαινόμενα περιορίζονται στον άνθρωπο και είναι παντελώς άγνωστα στο βασίλειο των ζώων, τα οποία π.χ. δεν έχουν συζυγικούς καυγάδες, δεν κακοποιούν τα μικρά τους, σκοτώνουν σπανιότατα άτομα του δικού τους είδους, κλπ. Αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας είναι ένας κοινωνικομιμητικός εθισμός στο περιρρέον κακό και μια τάση αυτόματης, σχεδόν ψυχαναγκαστικής, αναπαραγωγής του.
Είναι γεγονός ότι επειδή στο Σύμπαν κυριαρχεί η διπολικότητα, ότι επειδή τα πάντα καθορίζονται από το αντίθετό τους (φως-σκοτάδι, ζεστό-κρύο, μικρό-μεγάλο, αρσενικό-θηλυκό, κλπ.), και η ύπαρξη Καλού-Κακού φαίνεται αρχικά να είναι μια «φυσιολογική» κατάσταση. Το πράγμα αρχίζει να περιπλέκεται όταν διαπιστώσουμε ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπάρχει μια σημαντική διαφορά ποσοτικής φύσεως: το Κακό υπερβαίνει ποσοτικά κατά πολύ το Καλό. Και για να αποφύγουμε κάθε υπόνοια ανθρωποκεντρισμού θα ορίσουμε ως Κακό την ύπαρξη διαρκών σοβαρών προβλημάτων και την έλλειψη βιοψυχικής ηρεμίας των έμβιων όντων.
Απόσπασμα από άρθρο ("ΠΑ-ΓΗ-ΔΑ: Η Φυσική Ιστορία του Αφύσικου") που δημοσιεύτηκε εδώ
Η εξέγερση των άλλων ζώων
Σχόλιο από νάμα: Ένα σαφές παράδειγμα που φανερώνει πως είναι στη φύση μας να ζούμε ελεύθεροι (άνθρωποι και ζώα). Ζώα που εξεγείρονται ενάντια στους καταπιεστές - αφέντες τους και τολμούν να εναντιωθούν στην καταπίεση που δέχονται με οποιοδήποτε τίμημα. Θα μου πείτε πως τα ζώα δε γνωρίζουν οτι θα χτυπηθούν ή θα κυνηγηθούν μέχρι θανάτου γιατί δε μπορούν να κάνουν τόσο πολύπλοκους συνειρμούς, αν και διαφωνώ.
Οι άνθρωποι που το γνωρίζουν καλά βρίσκονται συνέχεια κάτω απο την επιρροή του φόβου και γι΄αυτό δεν αντιδρούν.
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι σαν αυτή την αρκούδα.
Που κάποιος την εκμεταλλεύται για να βγάζει χρήματα και της πετάει ένα ξεροκόμματο για να ζει ..
Που δέχεται τις προσβολές και τους εξευτελισμούς για αυτό το ξεροκόμματο..
( γιατί πάλι καλά που έχουμε δουλίτσα μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, μη μιλάς καθόλου!!)
Που κάποια μέρα όμως ίσως να διαπιστώσει πως αυτή η ζωή δεν αρμόζει σε κανένα έμβιο ον και να δραπετεύσει!
Στη φωτό ο Ρόκυ, που χρησιμοποιείται για διασκέδαση, ο οποίος επιτέθηκε και σκότωσε τον εκπαιδευτή του. Δεν αναφέρθηκε πουθενά τι συνέβη στον Ρόκυ μετά το περιστατικό.
Ένα πράγμα που ακούω από το αντι-κίνημα της απελευθέρωσης των ζώων (ή από αυτούς που είναι απαθείς σε αυτό) είναι ότι το κίνημα της απελευθέρωσης των ζώων είναι διαφορετικό από τα άλλα κινήματα επειδή τα ζώα δεν ενώνονται με εμάς στην εξέγερση ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Επίσης υποστηρίζουν ότι το κίνημα της απελευθέρωσης των ζώων είναι αντίθετο με τα αντίστοιχα κινήματα των άλλων ανθρώπινων αγώνων επειδή το x% εκείνων των αγώνων από αποτελούταν από την καταπιεσμένη ομάδα (πχ. το 50% του πληθυσμού ήταν γυναίκες κατά τη διάρκεια του κινήματος των Σουφραζέτων). Και οι δύο παρερμηνείες προκύπτουν και από μια σπισιστική και αποτελεσματική συγχρόνως καμπάνια για να δαιμονοποιηθεί οποιαδήποτε ανταπόδοση από άλλα ζώα ενάντια στους καταπιεστές τους.
Μια πρόσφατη ιστορία μου ενέπνευσε αυτή την ανάρτηση: Αρκούδα σε τσίρκο στη Ρωσία σκότωσε τον βασανιστή της. Εν συντομία, μια αρκούδα εκμεταλλευμένη, εξευτελισμένη και χωρίς αμφιβολία ξυλοκοπημένη για να δίνει παραστάσεις με παγοπέδιλα σε ανθρώπινο κοινό εξεγέρθηκε εναντίον των δυναστών της. Η αρκούδα πυροβολήθηκε πάνω στη σκηνή αφού νωρίτερα είχε δώσει θανάσιμα χτυπήματα στον εκμεταλλευτή της.
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013
Δρόμοι και Μονοπάτια...
...του ανθρωπολόγου και συγγραφέα Κάρλος Καστανέντα, από το βιβλίο του: " Η Διδασκαλία του Δον Χουάν "
(οι επισημάνσεις με χρώμα είναι δικές μου)
" Κάθε δρόμος είναι μονάχα ένας δρόμος και δεν είναι ντροπή, ούτε για σένα ούτε για τους άλλους, να τον εγκαταλείψεις κάποια στιγμή, αν έτσι σου υπαγορεύει η καρδιά σου...Κοίταξε κάθε δρόμο, με προσοχή κι επιφυλακτικότητα. Δοκίμασέ τον όσες φορές κρίνεις εσύ πως είναι απαραίτητο. Σκέψου και διαλογίσου πάνω σ'αυτόν. Κι ύστερα θέσε στον εαυτό σου ένα και μόνο ερώτημα: Έχει αυτός ο δρόμος καρδιά; αν έχει είναι καλός, αν δεν έχει είναι άχρηστος...
Θέλεις να σου πω πού οδηγεί ο δρόμος σου; Είναι εύκολο. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο ίδιο μέρος: Πουθενά. Αυτό που έχει σημασία είναι να ακολουθείς τα Μονοπάτια που έχουν Καρδιά. Να ρωτάς: έχει καρδιά το μονοπάτι που βαδίζω; Αν ναι, ακολούθησέ το και μη φοβάσαι τίποτε, ακόμη και αν όλος ο κόσμος θέλει να σε αποτρέψει από το να τ' ακολουθήσεις. Αν όχι, άφησέ το, δεν είναι καλό μονοπάτι. Να ψάχνεις πάντα τα μονοπάτια που έχουν καρδιά, κι όταν καταλαβαίνεις ότι δεν έχουν, να μη διστάζεις να τα εγκαταλείπεις. Ποιο μονοπάτι σου λέει η καρδιά σου ότι είναι το σωστό; Σε περιμένει να το βαδίσεις. Πήγαινε. Τα μονοπάτια μπορούν να περιμένουν απίστευτα πολύ. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους!"
Αν κάτι είναι προβληματικό και δυσλειτουργικό, το παρακάμπτεις και το αντικαθιστάς...
To Σάββατο 23/2/13 έγιναν πολύ μεγάλες διαδηλώσεις στη Μαδρίτη κι ακόμα 80 ισπανικές πόλεις, με συμμετοχή περίπου 3 εκατομμυρίων ανθρώπων, ακόμη και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν...45 άτομα συνελήφθησαν και πάνω από 40 τραυματίστηκαν, ανάμεσά τους και 12 αστυνομικοί, κανένας τους όμως σοβαρά.
Το σημαντικό είναι ότι το λαϊκό κίνημα έχει αναθερμανθεί στην ιβηρική χερσόνησο, με τον κόσμο να πλημμυρίζει όλο και πιο συχνά τους δρόμους και τις πλατείες, διαδηλώνοντας μαζικά ενάντια στην πολιτική διαφθορά, τα σκάνδαλα και τα προγράμματα φτωχοποίησης και διάλυσης του κοινωνικού ιστού, τα οποία βαφτίζονται "μεταρυθμίσεις!"
Στην Ελλάδα, του " περήφανου κι απείθαρχου λαού ", τα συνδικάτα οργάνωσαν μόνο μια 24ωρη γενική απεργία (20/2), λες κι αυτό θα λύσει τα προβλήματα, θα ανατρέψει καταστάσεις, θα στείλει ηχηρά μηνύματα που θα ταράξουν τους κυβερνώντες και θα μπλοκάρει την επερχόμενη απαλλοτρίωση μιας ολόκληρης χώρας και προλεταριοποίηση του λαού της.
Αν αυτά τα συνδικάτα υπάρχουν απλώς για να τηρούν τα προσχήματα, ενώ ο κόσμος λιμοκτονεί, τότε ήρθε μάλλον η ώρα να τα παρακάμψουμε ως παρωχημένα και μη αναγκαία, να αυτοοργανωθούμε και να στήσουμε καινούργια συνδικάτα, από τα κάτω, χωρίς εργατοπατέρες και επίδοξους συνδαιτημόνες των κυβερνώντων στο "μεγάλο φαγοπότι" και να πορευτούμε με αλληλεγγύη, συνεννόηση (ή δεν "είμαστε έτοιμοι ακόμα;") ενόψει κοινού σκοπού κι οργάνωση, με ξεκάθαρα οράματα και στόχους, συνειδητοποιημένα, δυναμικά, ανυποχώρητα...
Αν κάτι είναι προβληματικό και δυσλειτουργικό, το παρακάμπτεις και το αντικαθιστάς με κάτι καινούργιο!
Αλλιώς..."αιωνία η μνήμη μας" (αν και καλύτερα να μη μας θυμούνται οι μελλοντικές γενιές, γιατί τα παραδείγματα δουλικότητας και παρακμής μόνο καλό δεν κάνουν...)
ανιχνευτής
Το σημαντικό είναι ότι το λαϊκό κίνημα έχει αναθερμανθεί στην ιβηρική χερσόνησο, με τον κόσμο να πλημμυρίζει όλο και πιο συχνά τους δρόμους και τις πλατείες, διαδηλώνοντας μαζικά ενάντια στην πολιτική διαφθορά, τα σκάνδαλα και τα προγράμματα φτωχοποίησης και διάλυσης του κοινωνικού ιστού, τα οποία βαφτίζονται "μεταρυθμίσεις!"
Στην Ελλάδα, του " περήφανου κι απείθαρχου λαού ", τα συνδικάτα οργάνωσαν μόνο μια 24ωρη γενική απεργία (20/2), λες κι αυτό θα λύσει τα προβλήματα, θα ανατρέψει καταστάσεις, θα στείλει ηχηρά μηνύματα που θα ταράξουν τους κυβερνώντες και θα μπλοκάρει την επερχόμενη απαλλοτρίωση μιας ολόκληρης χώρας και προλεταριοποίηση του λαού της.
Αν αυτά τα συνδικάτα υπάρχουν απλώς για να τηρούν τα προσχήματα, ενώ ο κόσμος λιμοκτονεί, τότε ήρθε μάλλον η ώρα να τα παρακάμψουμε ως παρωχημένα και μη αναγκαία, να αυτοοργανωθούμε και να στήσουμε καινούργια συνδικάτα, από τα κάτω, χωρίς εργατοπατέρες και επίδοξους συνδαιτημόνες των κυβερνώντων στο "μεγάλο φαγοπότι" και να πορευτούμε με αλληλεγγύη, συνεννόηση (ή δεν "είμαστε έτοιμοι ακόμα;") ενόψει κοινού σκοπού κι οργάνωση, με ξεκάθαρα οράματα και στόχους, συνειδητοποιημένα, δυναμικά, ανυποχώρητα...
Αν κάτι είναι προβληματικό και δυσλειτουργικό, το παρακάμπτεις και το αντικαθιστάς με κάτι καινούργιο!
Αλλιώς..."αιωνία η μνήμη μας" (αν και καλύτερα να μη μας θυμούνται οι μελλοντικές γενιές, γιατί τα παραδείγματα δουλικότητας και παρακμής μόνο καλό δεν κάνουν...)
ανιχνευτής
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013
Για την ολιγαρχία των σπόρων!
Κέρδη πάνω από 23 εκατομμύρια δολάρια από εκατοντάδες μικρούς αγρότες έχει αποκομίσει τον τελευταίο καιρό ο κολοσσός της βιομηχανίας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, Monsanto, εκμεταλλευόμενη τους μεταλλαγμένους σπόρους της, αλλά και το παρωχημένο νομικό πλαίσιο που διέπει τα αυτοαναπαραγόμενα μεταλλαγμένα προϊόντα.
Ωστόσο, μια νέα υπόθεση θα εκδικαστεί στις 19 Φεβρουαρίου από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ και ενδέχεται να αποτελέσει ορόσημο για το ζήτημα της ιδιοκτησίας των σπόρων.
Oι αγωγές που έχει καταθέσει τον τελευταίο καιρό η Monsanto σχετίζονται με «παραβίαση δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας», καθώς η εταιρεία επιχειρεί να ελέγξει παγκοσμίως τις καλλιέργειες εμποδίζοντας τους αγρότες να επαναφυτεύσουν μεταλλαγμένους σπόρους δεύτερης γενιάς που προέρχονται από δικές τους καλλιέργειες.
Πως σε επηρεάζει αυτό που πιστεύεις;
Η σημαντική ερώτηση είναι η εξής: Πως σε επηρεάζει αυτό που πιστεύεις; Σε βοηθάει να ζεις καλύτερα; Σε βοηθάει να εξελίσσεσαι και να προσφέρεις; Σε βοηθάει να κάνεις θετικά πράγματα; Σε βοηθάει να έχεις ευτυχία και επιτυχία στην ζωή σου; Αφού την πραγματικότητα μας την δημιουργούμε εμείς γιατί να μην επιλέξουμε μία πραγματικότητα που μας οφελεί;
Ο καθένας από εμάς ζει στον κόσμο του! Ποιος είναι ο δικός σου κόσμος; Ένας κόσμος καλοσύνης ή ένας κόσμος κακίας; Ένας κόσμος προκλήσεων ή ένας κόσμος προβλημάτων; Ένας κόσμος εξερεύνησης ή ένας κόσμος βαρεμάρας; Ένας κόσμος αγάπης ή ένας κόσμος φόβου;
Μπορεί την πραγματικότητα σου να μην την έχεις δημιουργήσει συνειδητά. Συνήθως μας την επιβάλλουν με τον τρόπο που μεγαλώνουμε και με την πλύση εγκεφάλου που δεχόμαστε.
Συνεπώς αν θες να την ανακαλύψεις παρατήρησε για λίγες μέρες τον εαυτό σου σαν εξωτερικός παρατηρητής. Πρόσεξε πως αντιδράει σε καταστάσεις, τι φράσεις χρησιμοποιεί, τι σκέφτεται για τους άλλους.
Το πρώτο βήμα για να βελτιώσεις την πραγματικότητά σου είναι να την αναγνωρίσεις!
Μετά μπορείς να αρχίσεις το επαναπρογραμματισμό της πραγματικότητάς σου σύμφωνα με τα δικά σου θέλω και πιστεύω. Αυτό είναι ένα σημαντικό αφυπνιστικό βήμα προς την ελευθερία!
Αναδημοσίευση από edwhellas
" Αιρετικές μορφές ": ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ !
Νίκολα Τέσλα(1856-1943): ο μεγάλος Σέρβος, "δαμαστής" του ηλεκτρομαγνητισμού, ένας σύγχρονος "Δίας με τους κεραυνούς στον έλεγχό του", ο πολύ πιο μπροστά από την εποχή του πλανητικός άνθρωπος, πανεπιστήμονας κι εφευρέτης! Ήταν αυτός που τόσο επίμονα το επιστημονικό ιερατείο και η οικονομική ολιγαρχία της εποχής του προσπάθησαν να θάψουν (αφού πρώτα αρπάξουν, οικειοποιηθούν κι εκμεταλλευτούν ιδίοις οφέλοις τις επαναστατικές και απίστευτα πρωτοποριακές ιδέες του). Κι αυτό, γιατί αν αφηνόταν να ολοκληρώσει ανεμπόδιστος το έργο του, τότε τα ενεργειακά όσο και θεραπευτικά (για όλες σχεδόν τις αρρώστιες) οφέλη για την ανθρωπότητα θα ήταν πιθανώς τρομαχτικά και η εξουσία τους θα απειλούταν με κατάρρευση!
(Πολλές απόρρητες, "εξωγήινες", στρατιωτικές υπερτεχνολογίες εικάζεται και ίσως όχι αβάσιμα, ότι στηρίχτηκαν σε τεχνολογία Τέσλα. Ή δεν ισχύουν αυτά; Θυμάμαι κάποτε κάποιους φανατικούς σκεπτικιστές να επιμένουν ότι τα περί Haarp και έλεγχο του καιρού αποτελούσαν ευφάνταστη συνωμοσιολογία και όταν αποδείχτηκε το αντίθετο αναγκάστηκαν με πολύ βαριά καρδιά να ανακαλέσουν...)
Άραγε, τι θα μπορούσαν να πουν, αν τους έπαιρνε, γι'αυτή την εμπνευσμένη και γεμάτη οράματα μεγάλη μορφή, οι λογής φανατικοί και στείροι σκεπτικιστές και οι οπαδοί (ανιαροί όσο και ευπρόβλεπτοι) του...διαλεκτικού υλισμού;
Μήπως ότι ήταν άλλος ένας "καμμένος συμπαντικός;"
Αρκετά πια με όλους τους μίζερους και αδαείς θιασώτες του στατικού κι απόλυτου! Η εξέλιξη του ανθρώπου καταντάει στα χέρια τους οπισθοδρόμηση και βάλτωμα!
(Στις επόμενες αναρτήσεις ή ίσως και σε μια νέα σελίδα του μπλογκ, θα έχουμε πολλά να πούμε για "αιρετικές" μεγάλες μορφές κι επιστημονικές πρωτοποριακές εργασίες που αλλάζουν άρδην την "πενιχρή" και σκόπιμα πλανεμένη αντίληψή μας για τη φύση της πραγματικότητας, εναλλακτικές πραγματικότητες και συγκλονιστικές προοπτικές, κόντρα σε μια κοντόφθαλμη "διανόηση" και ιδεολογική αρτιριοσκλήρωση και πνευματική σκλαβιά...)
Από το κάρο στο πιάτο σας!
Εσφαζαν παλιάλογα και τα πουλούσαν για μοσχάρι!
Θαυμάστε κυνισμό τεχνοκράτη: «Από όσο γνωρίζω, δεν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Αρα δε μιλάμε για διατροφικό σκάνδαλο, τουλάχιστον προς το παρόν. Αλλά πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά όσοι ευθύνονται για απάτη ή παραπλάνηση». Μιλάει ο επίτροπος ανταγωνισμού Μισέλ Μπαρνιέ και αναφέρεται στο νέο διατροφικό σκάνδαλο (σωστότερα: στο νέο επεισόδιο του διαρκούς διατροφικού σκανδάλου) που συγκλονίζει την Ευρώπη, καθώς αποκαλύφτηκε ότι ευυπόληπτες φίρμες πουλούσαν μπιφτέκια και άλλα παρασκευάσματα με κιμά υποτίθεται μοσχαρίσιο, στον οποίο το μεγαλύτερο ποσοστό (από 60% μέχρι και 100%) ήταν αλογίσιο!
Στο ίδιο μήκος κύματος ο επίτροπος Υγείας Τόνιο Μποργκ δήλωσε από ελληνικού εδάφους, ότι το όλο ζήτημα αφορά παραβίαση της νομοθεσίας ως προς τη σήμανση, δεδομένου ότι δεν έχει εντοπιστεί παραβίαση ως προς την ασφάλεια των τροφίμων. Δεν παρέλειψε να προσθέσει, όμως, ότι η Κομισιόν εξακολουθεί να παρακολουθεί το ζήτημα. Τώρα, μείναμε ήσυχοι. Οπως τότε με το μολυσμένο με ορυκτέλαια ηλιέλαιο, που αφού μανιπουλάρισε το θόρυβο, έθαψε τελείως το σκάνδαλο, για να μην αποκαλυφθεί ότι η μόλυνση γινόταν στα τάνκερ μεταφοράς, στα οποία επιτράπηκε (με αλλαγή του σχετικού Κανονισμού) τη μια να κουβαλούν βαλβολίνες και χημικά και την άλλη να κουβαλούν υγρά τρόφιμα, όπως το ηλιέλαιο.
Καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να πείσουν τη φτωχολογιά που καταναλώνει τα έτοιμα σκευάσματα των σούπερ-μάρκετ, ότι ναι μεν εξαπατήθηκε και πλήρωσε το άλογο για μοσχάρι, όμως δεν χρειάζεται ν’ ανησυχεί καθόλου για την υγεία της, γιατί δεν προέκυψε πρόβλημα. Ακόμη, όμως, κι αν υποθέσουμε ότι θα κάνουν σωστούς ελέγχους στα προϊόντα που έχουν δεσμεύσει και τα βρουν όλα «καθαρά» από υγειονομική άποψη, πώς ξέρουν τι συνέβαινε στις άπειρες παρτίδες που έχει καταναλώσει μέχρι τώρα ο κόσμος;
Το λέμε αυτό, γιατί με το κρέας αλόγου τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το κρέας αλόγου πρέπει να ελέγχεται σχολαστικά για πιθανή παρουσία ενός κτηνιατρικού φαρμάκου, βλαβερού για τον άνθρωπο, που ονομάζεται φαινυλβουταζόνη. Η ουσία αυτή υπάρχει σε κάποια ισχυρά αναλγητικά που χρησιμοποιούνται στα άλογα.
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013
Το άγρυπνο και διαρκώς εξελισσόμενο μάτι του Μεγάλου Αδελφού...
... με ελληνική συνδρομή!
(Μη ξεχνάτε, όταν κυκλοφορείτε στους δρόμους να τεντώνετε πού και πού το χέρι με το μεσαίο δάχτυλο υψωμένο να "σημαδεύει" τους ουρανούς! Έχει τη συμβολική του σημασία κι ας σας κοιτούν με γουρλωμένα μάτια οι υπόλοιποι ανυποψίαστοι διαβάτες...)
Γίνε σαν το πάντα!
Αισθάνεσαι ψυχολογικά ασταθής;
Νιώθεις ότι σου σαλεύει;
Βλέπεις παντού γύρω σου μαύρες απειλητικές σκιές;
Συγκρατήσου και μην υποκύπτεις!
Νιώθεις να βρίσκεσαι σε σύγχυση διανοητική;
Έτοιμος να βουτήξεις μέσα σ'ένα βόθρο με ιδεολογήματα
που βρωμάνε και ζέχνουν
κι ας διαφημίζουν την καθαρότητά τους;
Αισθάνεσαι επιρρεπής να ασπαστείς τέτοια κελεύσματα
και να υιοθετήσεις ανάλογες συμπεριφορές;
ΟΧΙ σου λέω!
Μα τα λευκά σεντόνια της κου κλουξ κλαν, το ψαλιδισμένο μουστάκι του Αδόλφου, τους μελανοχίτωνες του Μεταξά, τις εγχώριες σπείρες και τ'αυτοσχέδια κυνήγια ανθρώπων, τα γαλάζια και πράσιν'άλογα των εθνικών ληστών, τα ξεχειλωμένα πορτοφόλια των "αγορών"
βάστα γερά!
Κι όποτε νιώθεις αδύναμος άκου τη συμβουλή του ανιχνευτή:
φέρνε στο μυαλό σου την παρακάτω εικόνα Δύναμης...
Περί ελευθερίας (μέρος 2ο)...
(το πρώτο μέρος: http://antidras.blogspot.com/2013/02/blog-post_5298.html )
...λεηλατημένης, κατακρεουργημένης και με "σφραγίδες γνησιότητας" ή "επαναστατικότητας"...
του ανιχνευτή
Σχόλιο εκ των προτέρων: πιθανώς αυτό το άρθρο, στην εξέλιξή του, να προκαλέσει δυσαρέσκεια σε αρκετούς. Όμως αν είναι να κάνουμε "εκπτώσεις" στην αληθινή μας φύση και να φιμώνουμε τον εαυτό μας για να γινόμαστε αρεστοί σε πολλούς ή και λίγους, τότε γινόμαστε αυτοπεριοριστικοί και, κατά κάποιο τρόπο, αυτόχειρες! Κι εγώ επιθυμώ σφόδρα να ζήσω με όσο περισσότερες δόσεις ελευθερίας μπορώ να κερδίσω και για μένα και για όσους τιμούν αυτή την έννοια, χωρίς να τη διαστρεβλώνουν ή προσβάλλουν...
...Όμως πόσα περιθώρια ελευθερίας έχουμε στη ζωή μας; Έχουν γραφτεί τόμοι και μελέτες ατέλειωτες περί ελεύθερης βούλησης και κατά πόσο ισχύει πραγματικά, οπότε δεν έχω να προσθέσω πολλά. Εκτός από μερικές ακόμη σκέψεις και προβληματισμούς...
Είμαστε εξαρτώμενοι, κατ'αρχήν, από τους ανυπέρβλητους φυσικούς νόμους, την ανάγκη όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες από την οποία δεν μπορούσαν ούτε οι θεοί τους να ξεφύγουν.
Έπειτα προγραμματιζόμαστε από πολύ μικρή ηλικία στα σχολεία και λογής εκπαιδευτικά και πανεπιστημιακά ιδρύματα με τα κατεστημένα μοντέλα εκπαίδευσης και σε ένα ολόκληρο κι ανάλογα προγραμματισμένο κοινωνικό περιβάλλον, να συντηρούμε και να αναπαράγουμε ένα σύστημα υποταγής συνειδήσεων στην Εξουσία και τις πολυπλόκαμες "δικλείδες ασφαλείας" της. Σε παράλογα κι ενάντια στη λειτουργία της Φύσης θρησκευτικά δόγματα, αυθεντίες, αυθαίρετες συλλήψεις που προβάλλονται ως νόμοι, καταστροφικές ενοχές πάνω στη σεξουαλική μας ωρίμανση, ηθικές διαστρέβλωσης της φύσης του ανθρώπου και της δύναμης που μπορεί να βιώσει αν αφεθεί στη...στράτα που του αναλογεί σε τούτο τον κόσμο! (την υπέρβαση του ίδιου του τού εαυτού προς την ολοκλήρωση και την αρμονία).
Ακόμα κι αν νομίζουμε ότι με τις δράσεις και επιλογές μας ξεγελάμε το πολυδαίδαλο αυτό σύστημα ή ξεφεύγουμε από τον παραπάνω φαύλο κύκλο, συμβαίνει συχνά να το αναπαράγουμε, ασυνείδητα, ή να το προωθούμε σε άλλες μορφές, εξίσου εξυπηρετικές γι'αυτό!
Και είμαστε τόσο δηλητηριασμένοι, τόσο αποβλακωμένοι, τόσο ξεζουμισμένοι, τόσο προκατελειμμένοι, τόσο διαβρωμένοι από τους παραπάνω ύπουλους "προγραμματισμούς". Έτσι, ώστε ακόμη κι αν κάποια στιγμή της ζωής μας καταλάβουμε (ή βοηθηθούμε να το καταλάβουμε) το απόλυτα παράλογο αυτό λάθος και κάνουμε ειλικρινείς προσπάθειες να ξεφύγουμε από τις "δαγκάνες" του και να απαγκιστρωθούμε από τις έντονες "παρενέργειές του" σε όλο το φάσμα της πνευματικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής, το πιθανότερο είναι να συμβούν τα εξής:
...λεηλατημένης, κατακρεουργημένης και με "σφραγίδες γνησιότητας" ή "επαναστατικότητας"...
του ανιχνευτή
Σχόλιο εκ των προτέρων: πιθανώς αυτό το άρθρο, στην εξέλιξή του, να προκαλέσει δυσαρέσκεια σε αρκετούς. Όμως αν είναι να κάνουμε "εκπτώσεις" στην αληθινή μας φύση και να φιμώνουμε τον εαυτό μας για να γινόμαστε αρεστοί σε πολλούς ή και λίγους, τότε γινόμαστε αυτοπεριοριστικοί και, κατά κάποιο τρόπο, αυτόχειρες! Κι εγώ επιθυμώ σφόδρα να ζήσω με όσο περισσότερες δόσεις ελευθερίας μπορώ να κερδίσω και για μένα και για όσους τιμούν αυτή την έννοια, χωρίς να τη διαστρεβλώνουν ή προσβάλλουν...
...Όμως πόσα περιθώρια ελευθερίας έχουμε στη ζωή μας; Έχουν γραφτεί τόμοι και μελέτες ατέλειωτες περί ελεύθερης βούλησης και κατά πόσο ισχύει πραγματικά, οπότε δεν έχω να προσθέσω πολλά. Εκτός από μερικές ακόμη σκέψεις και προβληματισμούς...
Είμαστε εξαρτώμενοι, κατ'αρχήν, από τους ανυπέρβλητους φυσικούς νόμους, την ανάγκη όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες από την οποία δεν μπορούσαν ούτε οι θεοί τους να ξεφύγουν.
Έπειτα προγραμματιζόμαστε από πολύ μικρή ηλικία στα σχολεία και λογής εκπαιδευτικά και πανεπιστημιακά ιδρύματα με τα κατεστημένα μοντέλα εκπαίδευσης και σε ένα ολόκληρο κι ανάλογα προγραμματισμένο κοινωνικό περιβάλλον, να συντηρούμε και να αναπαράγουμε ένα σύστημα υποταγής συνειδήσεων στην Εξουσία και τις πολυπλόκαμες "δικλείδες ασφαλείας" της. Σε παράλογα κι ενάντια στη λειτουργία της Φύσης θρησκευτικά δόγματα, αυθεντίες, αυθαίρετες συλλήψεις που προβάλλονται ως νόμοι, καταστροφικές ενοχές πάνω στη σεξουαλική μας ωρίμανση, ηθικές διαστρέβλωσης της φύσης του ανθρώπου και της δύναμης που μπορεί να βιώσει αν αφεθεί στη...στράτα που του αναλογεί σε τούτο τον κόσμο! (την υπέρβαση του ίδιου του τού εαυτού προς την ολοκλήρωση και την αρμονία).
Ακόμα κι αν νομίζουμε ότι με τις δράσεις και επιλογές μας ξεγελάμε το πολυδαίδαλο αυτό σύστημα ή ξεφεύγουμε από τον παραπάνω φαύλο κύκλο, συμβαίνει συχνά να το αναπαράγουμε, ασυνείδητα, ή να το προωθούμε σε άλλες μορφές, εξίσου εξυπηρετικές γι'αυτό!
Και είμαστε τόσο δηλητηριασμένοι, τόσο αποβλακωμένοι, τόσο ξεζουμισμένοι, τόσο προκατελειμμένοι, τόσο διαβρωμένοι από τους παραπάνω ύπουλους "προγραμματισμούς". Έτσι, ώστε ακόμη κι αν κάποια στιγμή της ζωής μας καταλάβουμε (ή βοηθηθούμε να το καταλάβουμε) το απόλυτα παράλογο αυτό λάθος και κάνουμε ειλικρινείς προσπάθειες να ξεφύγουμε από τις "δαγκάνες" του και να απαγκιστρωθούμε από τις έντονες "παρενέργειές του" σε όλο το φάσμα της πνευματικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής, το πιθανότερο είναι να συμβούν τα εξής:
Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013
" Εδώ είναι στρατός ρε! "
του ανιχνευτή
στη μνήμη του φίλου που έφυγε πολύ νωρίς...
-Tι θα γίνει, επιτέλους, μ'εσένα; ρώτησε ο διοικητής της μονάδας το νεαρό φαντάρο. Πάρε 5 ημέρες φυλακή, για να μάθεις άλλη φορά όταν βλέπεις το διοικητή σου και τον υποδιοικητή σου να τους χαιρετάς κανονικά, όπως όλοι οι άλλοι. Γιατί ρε δεν χαιρετάς;
-κ.διοικητά, απάντησε ατάραχος ο άλλος, επειδή είστε διοικητής κι εγώ φαντάρος, δεν σημαίνει ότι εγώ είμαι υποχρεωμένος να σας χαιρετάω, αν δεν μου βγαίνει! Τίποτα δεν κάνω με τοζόρι! Και στο στρατό ήρθα επειδή εγώ το ήθελα, για δικούς μου λόγους, κανείς δεν μ'ανάγκασε.
-Έτσι ε; ώστε μας κάνεις και χάρη! απάντησε κατακόκκινος ο "αστεράτος". Αν και πρέπει να παραδεχτώ ότι έχεις κότσια για να μου μιλάς έτσι, πάρε μια πεντάρα ακόμη για την αναίδειά σου! Λάθος μαθήματα πήρες! Νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θες στη ζωή σου; Εδώ είναι στρατός! Και γιατί ρε αρνείσαι πεισματικά να πάρεις όπλο; Αφού δεν είσαι Ιεχωβάς. Μα τι λέω κι εγώ! Άθεος του κερατά είσαι! Ποτέ δεν κάνεις το σταυρό σου στην προσευχή!
-Κι εσείς που είστε θρήσκος, δεν ξέρετε ότι μια από τις εντολές είναι "ου φονεύσεις;" Αλλά εγώ δεν παίρνω όπλο, όχι γιατί ακολουθώ τις εντολές των χριστιανών που αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα, αλλά γιατί δεν μισώ τους εχθρούς που μου επιβάλλουν κάποιοι άλλοι, για να έχω όπλο και να μαι έτοιμος να τους σκοτώσω και να θησαυρίζουν οι τραπεζίτες και οι βιομηχανίες όπλων!
-Α! το'χεις φιλοσοφήσει κιόλας πουλάκι μου! Ε! τότε συνέχισε να τη βγάζεις στα μαγειρεία και να περνάς κάθε μέρα στη λάτζα, αφού μας έκανες και χάρη που μας τίμησες εσύ ο διαβασμένος με την παρουσία σου εδώ.
- Δεν με πειράζουν τα μαγειρεία κ.διοικητά! Δεν ήξερα να μαγειρεύω και δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με την κουζίνα και τώρα έμαθα ένα σωρό πράγματα! Κι εγώ θέλω να είμαι αυτάρκης.
- Η αυτάρκεια θα σε φάει ρε! Αλλά φταίνε αυτά τα βιβλία που διαβάζεις, τα αναρχοκομμουνιστικά, σαν κι αυτό που βρήκε κάτω από το μαξιλάρι σου ο υπολοχαγός σου, στη χθεσινή επιθεώρηση στο θάλαμο. Πώς το λέγαν; Ρόζα Λουκ...λουξ..λουσ...
στη μνήμη του φίλου που έφυγε πολύ νωρίς...
-Tι θα γίνει, επιτέλους, μ'εσένα; ρώτησε ο διοικητής της μονάδας το νεαρό φαντάρο. Πάρε 5 ημέρες φυλακή, για να μάθεις άλλη φορά όταν βλέπεις το διοικητή σου και τον υποδιοικητή σου να τους χαιρετάς κανονικά, όπως όλοι οι άλλοι. Γιατί ρε δεν χαιρετάς;
-κ.διοικητά, απάντησε ατάραχος ο άλλος, επειδή είστε διοικητής κι εγώ φαντάρος, δεν σημαίνει ότι εγώ είμαι υποχρεωμένος να σας χαιρετάω, αν δεν μου βγαίνει! Τίποτα δεν κάνω με τοζόρι! Και στο στρατό ήρθα επειδή εγώ το ήθελα, για δικούς μου λόγους, κανείς δεν μ'ανάγκασε.
-Έτσι ε; ώστε μας κάνεις και χάρη! απάντησε κατακόκκινος ο "αστεράτος". Αν και πρέπει να παραδεχτώ ότι έχεις κότσια για να μου μιλάς έτσι, πάρε μια πεντάρα ακόμη για την αναίδειά σου! Λάθος μαθήματα πήρες! Νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θες στη ζωή σου; Εδώ είναι στρατός! Και γιατί ρε αρνείσαι πεισματικά να πάρεις όπλο; Αφού δεν είσαι Ιεχωβάς. Μα τι λέω κι εγώ! Άθεος του κερατά είσαι! Ποτέ δεν κάνεις το σταυρό σου στην προσευχή!
-Κι εσείς που είστε θρήσκος, δεν ξέρετε ότι μια από τις εντολές είναι "ου φονεύσεις;" Αλλά εγώ δεν παίρνω όπλο, όχι γιατί ακολουθώ τις εντολές των χριστιανών που αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα, αλλά γιατί δεν μισώ τους εχθρούς που μου επιβάλλουν κάποιοι άλλοι, για να έχω όπλο και να μαι έτοιμος να τους σκοτώσω και να θησαυρίζουν οι τραπεζίτες και οι βιομηχανίες όπλων!
-Α! το'χεις φιλοσοφήσει κιόλας πουλάκι μου! Ε! τότε συνέχισε να τη βγάζεις στα μαγειρεία και να περνάς κάθε μέρα στη λάτζα, αφού μας έκανες και χάρη που μας τίμησες εσύ ο διαβασμένος με την παρουσία σου εδώ.
- Δεν με πειράζουν τα μαγειρεία κ.διοικητά! Δεν ήξερα να μαγειρεύω και δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με την κουζίνα και τώρα έμαθα ένα σωρό πράγματα! Κι εγώ θέλω να είμαι αυτάρκης.
- Η αυτάρκεια θα σε φάει ρε! Αλλά φταίνε αυτά τα βιβλία που διαβάζεις, τα αναρχοκομμουνιστικά, σαν κι αυτό που βρήκε κάτω από το μαξιλάρι σου ο υπολοχαγός σου, στη χθεσινή επιθεώρηση στο θάλαμο. Πώς το λέγαν; Ρόζα Λουκ...λουξ..λουσ...
Το συγκλονιστικό σχολείο της... γέφυρας
Εικόνες από το Σχολείο που ονειρεύονται οι κυβερνώντες και για την Ελλάδα...
Στο Νέο Δελχί, κάτω από μια γέφυρα του Μετρό, συντελείται καθημερινά ένα μικρό θαύμα.
Γύρω στα 70 παιδιά από τις γειτονικές παραγκουπόλεις παρακολουθούν μαθήματα στο υπαίθριο σχολείο που έχει στήσει εκεί ένας αφανής ήρωας: Ο 40χρονος Rajesh Kumar Sharma. Πατέρας τριών παιδιών και ο ίδιος ο Sharma.
Και όπως παρατήρησε για τι ίδιο ακριβώς συνέβαινε με πολλά παιδιά στην περιοχή. Δεν πήγαιναν σχολείο γιατί οι οικογένειές τους δεν το άντεχαν οικονομικά. «Όποτε περνούσα από την περιοχή έβλεπα παιδιά να χασομεράνε από εδώ κι από 'κει, σπαταλώντας το χρόνο τους» είπε ο ίδιος, εξηγώντας πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα. Σκέφτηκε λοιπόν να δημιουργήσει ένα δωρεάν σχολείο.
Τρομοκρατία: Απαγωγή 2 κατοίκων της Ιερισσού από την αστυνομία!
(σχόλιο ανιχνευτή: Δείτε, ξανά, αυτό το πολύ καλό και διαφωτιστικό γαλλικό ντοκυμαντέρ για τις μεθοδεύσεις ξεπουλήματος του ορυκτού πλούτου σε ιδιώτες, για ψίχουλα και χωρίς κανένα οικονομικό όφελος για τον ελληνικό λαό και τη καταστροφή ενός από τα ωραιότερα δάση της Ευρώπης, στη Χαλκιδική: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=MZIPUnpOBc4
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και μας αφορά ΟΛΟΥΣ!
Αν οι αρχές καταφεύγουν σε τέτοιες πράξεις βαρβαρότητας, όπως οι παρακάτω και κατάλυσης κάθε έννοιας νομιμότητας, σκεφτείτε τι μας περιμένει ΟΛΟΥΣ στη συνέχεια! Το έγκλημά μας; Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και οι αντιδράσεις στην προωθούμενη απαλλοτρίωση μιας ολόκληρης χώρας και των πλουτοπαραγωγικών της πόρων αντί πινακίου φακής!)
Πηγή: Indymedia Athens:
Αυτή τη στιγμή στην Ιερισσό Χαλκιδικής, πλήθος γυναικών βρίσκεται συγκεντρωμένο μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα όπου διαμαρτύρονται για:
1. Την έντονη παρουσία της αστυνομίας στην περιοχή και τον εκφοβισμό των πολιτών κάθε ηλικίας
2. Την παραβίαση κάθε έννοιας νομιμότητας και συνταγματικότητας
3. Την “εξαφάνιση” δύο συμπολιτών μας
Μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως στην Αστυνομική Δ/νση Χαλκιδικής, οι πρακτικές της αστυνομίας έχουν ξεπεράσει κάθε έννοια νομιμότητας, συνταγματικότητας και ηθικής:
συνεχείς αστυνομικές περιπολίες, παρακολούθηση πολιτών και κατατρομοκράτηση τους – μεταξύ τους παιδιά και γέροντες - έντονη παρουσία κουκουλοφόρων αστυνομικών καθόλη τη διάρκεια της ημέρας σε δρόμους και πλατείες, τυφλές προσαγωγές και παράνομη λήψη γενετικού υλικού (DNA).
Η αποκορύφωση της τρομοκρατίας ήρθε με την κινηματογραφική “απαγωγή” από την ΕΛ.ΑΣ. δύο συμπολιτών μας το μεσημέρι, των οποίων η τύχη αγνοείται.
Δικηγόροι και συγγενείς δεν έχουν την παραμικρή ενημέρωση για το πού βρίσκονται.
Θεωρούμε ότι αυτή η πρακτική δεν έχει στόχο την εύρεση των δραστών των γνωστών επεισοδίων στις Σκουριές αλλά χρησιμοποιείται σαν μοναδική ευκαιρία τρομοκράτησης των πολιτών που είναι αντίθετοι στα σχέδια της καναδικής Eldorado Gold στη Β. Χαλκιδική.
Καλούμε την κυβέρνηση, τα κόμματα και τους βουλευτές του Eλληνικού Kοινοβουλίου καθώς και κάθε θεσμικό φορέα εντεταλμένο για την τήρηση της νομιμότητας να διασφαλίσει τα κατοχυρωμένα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών.
Καλούμε φορείς και ευαίσθητους πολίτες σε συμπαράσταση για να προστατευτούν τα δικαιώματα μας για τη υγεία, τη ζωή και το μέλλον της περιοχής μας.
Συντονιστικό Συλλόγων και Φορέων Σταγείρων- Ακάνθου
Οι υπόνοιες των κατοίκων αποδείχτηκαν βάσιμες.
Κάλεσμα για δημιουργία εργατικής λέσχης στο Περιστέρι
Σχόλιο απο νάμα
Σε μία εποχή που όλα φαίνεται να απαξιώνονται ή να επανανοηματοδοτούνται έχουμε δύο επιλογές: Να αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο,( σε πείσμα των συμπεριφορών και μορφών επικοινωνίας που ο καπιταλισμός μας έχει γαλουχήσει) ή να κλειστούμε στο καβούκι μας και να κοιτάξουμε άλλη μια φορά μόνο τον ευατούλη μας ( με τα καταστροφικά αποτελέσματα που αυτό συνεπάγεται).
Ας μοιραστούμε αρχικά τα προβλήματά μας και στη συνέχεια τις ιδέες μας για ένα καλύτερο κόσμο!
Γιατί...
Όλοι μαζί μπορούμε να σωθούμε! Ο καθένας μόνος του θα χαθεί...
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013
Όλα τα'χε η Μαριωρή, ο φερετζές της γιουροβίζιον της έλειπε!
Οι φιέστες της κακιάς ώρας και της ανοησίας, οι κανιβαλιστικοί διαγωνισμοί "ανάδειξης ταλέντων" που εκτίθενται στα τηλεόπληκτα μάτια ενός "οφθαλμολάγνου", αποχαυνωμένου κοινού, το οποίο γαλουχείται με την ευτέλεια των χαζοχαρούμενων σώου και ριάλιτι (όπου όλα είναι τόσο εξόφθαλμα στημένα που δεν έχουν καμία σχέση με...reality) και τα "ανώδυνα θεάματα" για να ξεχνάει τη σκληρή πραγματικότητα σε βάρος του, είναι χαρακτηριστικά μιας υποβαθμισμένης πνευματικά, "σκορπισμένης" και εκπορνευμένης κοινωνίας από τους "ανέμους" και τα νταβατζιλίκια των "θεών" της και των αφεντών-μαστροπών της.
ανιχνευτής
600.000 ευρώ χρωστά ο Ανδρέας Κουρής στους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis και δηλώνει άφραγκος την ίδια στιγμή που διοργανώνει πανάκριβες φιέστες.
http://www.dromografos.org/?p=940&fb_source=pubv1
Φωτογραφίες από τη συγκέντρωση έξω από τον χώρο διεξαγωγής του τελικού της Eurovision:
Η ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
Θυμάμαι πως είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο που έχει γράψει ο νευρολόγος Όλιβερ Σάκς (Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο), οτι οι τυφλοί αναγνώριζαν απο τον τόνο της φωνής με ευκολία ότι ο τάδε ομιλητής (σε μία ομιλία) ψεύδεται, σε αντίθεση με εκείνους που ήταν σε θέση να τον βλέπουν. Αυτό μπορούσαν να το κάνουν χάρη στην ''αδυναμία'' τους να δουν. Αναγκαστικά άρχισαν να παρατηρούν άλλα στοιχεία του (συν)ομιλητή, χωρίς να επικεντρώνονται στην εικόνα και τα λόγια που ξεστομίζει κάποιος, αλλά στον ήχο, το ηχόχρωμα και την τονικότητα της φωνής. Και τελικά είναι εκείνοι που ''βλέπουν'' πιο καθαρά αφού μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τη μελωδία της αληθινής σκέψης ή της ψυχής μέσω της φωνής και να αντιληφθούν πολύ περισσότερα που σε εμάς τους τυχερούς και άρτιους μας διαφεύγουν.
Πολλές φορές ακούμε τα λόγια που λέει κάποιος, τις λέξεις, που μας παραπλανούν, αντί να ακούσουμε την...
ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
Κραυγές αγωνίας ακούγονται
Μη λες άλλα λόγια
Φωνάζεις για τη δυστυχία σου
Τι σου φταίει εκτός απο εσένα;
Μη ψάχνεις την απάντηση στους άλλους
Όσο ευθυγραμμίζεσαι τόσο δυστυχείς
Λάθος σου ΄μαθαν
Η ζωή δεν είναι δική τους
Κι αν ζεις με απώτερο σκοπό τις απαιτήσεις τους
ανώφελο
Ποτέ και τίποτα δε θα αρκεί
Ποτέ δε θα σου πουν ευχαριστώ
Τα παιδιά παίρνουν μόνο την επιβράβευση
Όταν ακολουθούν την ευθεία γραμμή
Μα αν προσπαθείς να συγκεράσεις
το θέλω με το πρέπει
είναι γιατί κάτι ζωντανό φτερουγίζει μέσα σου
Μη λες άλλα λόγια
Οι λέξεις δεν αλλάζουν την τονικότητα
νάμα
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013
"Κοινωφελής", ενοικιαζόμενη εργασία...
(σχόλιο ανιχνευτή: Ένα αποκαλυπτικό άρθρο της εφημερίδας Δράση- τεύχος 10, 2013 - που αποδεικνύει την τραγική και κατάπτυστη κατάσταση στο χώρο της εργασίας, στη χώρα της "ανάπτυξης" και της απόλυτης ισοπέδωσης των πάντων. Με τη συνδρομή όλων των φορέων, κυβερνητικών ή μη και συνδικαλιστικών...Οι επισημάνσεις με χρώμα είναι δικές μου):
Το νέο κοινωνικό μοντέλο εργασιακής εκμετάλλευσης και ο ρόλος των ΜΚΟ (Μη κερδοσκοπικές οργανώσεις-"my ass" που λένε και τα αμερικανάκια) ως σύγχρονα δουλεμπορικά! ( Η ΓΣΕΕ το μεγαλύτερο δουλεμπορικό!)
Εδώ και καιρό, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, πραγματοποιείται ολομέτωπη επίθεση στους εργαζόμενους. Κατάργηση ΣΣΕ, επιδομάτων, επιβολή ατομικών συμβάσεων.Το παραγωγικό μοντέλο που υιοθετείται, στηρίζεται στο χαμηλό κόστος, στην παράνομη και νόμιμη ευελιξία, ουσιαστικά στην εθελοντική εργασία. Η ανεργία έχει αγγίξει ποσοστά πρωτοφανή, αλλά το σύστημα εκμετάλλευσης πάντα βρίσκει τη λύση, και σε αγαστή συνεργασία με τα γραφειοκρατικά συνδικάτα και τα εργατικά κέντρα, προωθούν και νομιμοποιούν την ενοικιαζόμενη εργασία.
Η θεσμοθέτηση της ενοικιαζόμενης εργασίας, με τη δημιουργία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης (ΕΠΑ) και των ιδιωτικών γραφείων εύρεσης εργασίας (ΙΓΕΕ), η θέσμιση των "κοινοτικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων" μαζί με το ρόλο των ΜΚΟ δημιουργούν το πλαίσιο των προγραμμάτων "κοινωφελούς εργασίας".
Πρόκειται για προγράμματα 5μηνης διάρκειας που απευθύνονται σε περίπου 57.000 ανέργους, με αμοιβή 625 ευρώ το μήνα, ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους, χωρίς επιδόματα αδείας, δώρα γιορτών, τριετίες ή άλλα επιδόματα που απορρέουν από τις σπουδές και την ειδίκευση του εργαζόμενου (σχόλιο ανιχνευτή: οπότε πώς να μη μεταναστεύουν οι πτυχιούχοι και οι ειδικευμένοι εργαζόμενοι μαζικά; Θυμίζοντας το κύμα φυγής της μετεμφυλιακής Ελλάδας και της δεκαετίας του'60,"όπου φύγει φύγει" από τη νεοελληνική "έρημο"). Μεσολαβητές για την πρόσληψη ανέργων ή αλλιώς "ενοικίαση" είναι οι διάφορες ΜΚΟ, που μετατρέπονται σε γραφεία ενοικίασης εργαζομένων, τσεπώνοντας για τη μεσολάβησή τους ποσό που αντιστοιχεί στο 5% της μισθολογικής εισφοράς, προκειμένου να καλύψουν πάγιες και διαρκείς θέσεις στους δήμους, στις περιφέρειες, ακόμα και σε νοσοκομεία. Ουσιαστικά, οι ανακυκλώσιμοι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα καλύπτουν θέσεις άσχετες με το αντικείμενο πρόσληψής τους και αντικαθιστούν συμβασιούχους στο δημόσιο που απολύθηκαν ή μόνιμους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.
Σε αυτή τη διαδικασία, σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα, έχουν εμπλακεί περίπου 125 ΜΚΟ, πολλές απ'αυτές "μαϊμού", οι οποίες για τις υπηρεσίες τους θα πάρουν δισεκατομμύρια από εθνικά και κοινοτικά κονδύλια, ενώ τους νέους ανέργους που θα απασχολούν, θα τους "ωφελούν" δίνοντας ψίχουλα αντί μισθού.
Τα παραδείγματα αυθαιρεσίας και παρανομίας πολλά:
Σε αυτή τη διαδικασία, σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα, έχουν εμπλακεί περίπου 125 ΜΚΟ, πολλές απ'αυτές "μαϊμού", οι οποίες για τις υπηρεσίες τους θα πάρουν δισεκατομμύρια από εθνικά και κοινοτικά κονδύλια, ενώ τους νέους ανέργους που θα απασχολούν, θα τους "ωφελούν" δίνοντας ψίχουλα αντί μισθού.
- Η ΓΣΕΕ το μεγαλύτερο δουλεμπορικό!
Τα παραδείγματα αυθαιρεσίας και παρανομίας πολλά:
Isn't it a Pity - Nina Simone
Η καταπληκτική Nina Simone σε μία εξαιρετική και όλο νόημα ερμηνεία...
Isn't it a pity
you don't know what i'm talking about yet
but i will tell you soon
it's a pity
isn't it a pity
isn't it a shame
yes, how we break each other's hearts
and cause each other pain
Κινηματογραφικά ταξίδια...
Aξίζει, κατά τη γνώμη μου, να έρθετε σε επαφή με τον ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο, ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με τις προπαγανδιστικές (αν όχι απροκάλυπτα, συχνά και μ'ένα ύπουλο τρόπο, στοχεύοντας στον ευάλωτο συναισθηματικό κόσμο του θεατή), ανούσιες και στομφώδεις μπούρδες του Χόλυγουντ. Ένας από τους πιο αξιόλογους σκηνοθέτες του είδους είναι ο Ηal Hartley που έχει κάνει πολύ καλές ταινίες. Δυο απ'αυτές είναι το "trust" (εμπιστοσύνη) και το "simple men" (απλοί άνθρωποι), όπου σε καθηλώνει με τους ιδιόρυθμους, αντισυμβατικούς κι αντικομφορμιστικούς του ήρωες, που συχνά χορεύουν στην κόψη του ξυραφιού ακολουθώντας τα προσωπικά τους δύσβατα μονοπάτια.
Τo παρακάτω βίντεο είναι απόσπασμα από το "simple men"
Τo παρακάτω βίντεο είναι απόσπασμα από το "simple men"
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013
Κυνισμός
σχόλια ανιχνευτή: οι μεγάλοι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, όπως ο Εμπεδοκλής, ο Πυθαγόρας (απ'αυτόν προήλθε η λέξη "φιλό-σοφος") και ειδικά ο "σκοτεινός", όπως τον αποκάλεσαν, Ηράκλειτος (το "δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι δυο φορές" είναι τεράστιας και πολυδιάστατης σημασίας για τον ανθρώπινο βίο), ήταν πάντοτε οι αγαπημένοι μου. Ο Σωκράτης (για κάποιους η "σωκρατική ταπεινότητα" αποτελεί τροχοπέδη και θηλειά στο λαιμό της ανθρωπότητας, αλλά αυτό είναι πολύ μεγάλη συζήτηση και όχι επί του παρόντος), μέσω των όσων μας λέει ο Πλάτωνας, αλλά και ο μαθητής του Πλάτωνας, ήταν σαφώς επηρεασμένοι από τους προηγούμενους...
Από κοντά και σε περίοπτη θέση είχα ανέκαθεν και τους κυνικούς φιλόσοφους, τους "αναρχικούς της αρχαιότητας", όπως τους έχουν αποκαλέσει. Με πρωτομάστορα την αρχετυπική, πια, μορφή του Διογένη να τριγυρνάει στους δρόμους της πόλης με ένα φανάρι μήπως βρει κανέναν πραγματικό άνθρωπο, καταγγέλοντας έτσι τη δυσοσμία της υποκρισίας που ήταν διάχυτη (και) στην κοινωνία της εποχής του...
Οι κυνικοί έχουν πολλά να μας δώσουν, γιατί η φιλοσοφία τους, διαυγής και φιλαλήθης, αντικομφορμιστική και αντισυμβατική ως το μεδούλι και "κοφτερή σαν λεπίδι", είναι μια σειρά διάφανων μαθημάτων ζωής (δεν ίδρυσαν ποτέ συστήματα και σχολές επί πληρωμή στο όνομά τους και δεν προχωρούσαν σε επιλογή-και με ελιτίστικα κριτήρια- των μαθητών τους). Το παρακάτω άρθρο που βρήκα, αποτελεί μια εμπεριστατωμένη μελέτη πάνω στο υπόβαθρο και τις βασικές αρχές του Κυνισμού.
Κυνισμός
Η Σχολή τους, ιδρύθηκε από τον Αντισθένη (445 – 360 ή 444 – 368), υιό ενός Αθηναίου και μίας δούλης από τη Θράκη, διακριθέντα πολεμιστή στη μάχη της Τανάγρας και μετέπειτα μαθητή του σοφιστή Γοργίου στη Ρητορική, και εν συνεχεία, στη Φιλοσοφία, του Σωκράτη, στον θάνατο του οποίου υπήρξε παρών. Η Σχολή ιδρύθηκε στο Κυνόσαργες των Αθηνών, το μόνο γυμνάσιο της πόλεως που δεχόταν μη Αθηναίους πολίτες και ταυτοχρόνως αποτελούσε Ιερό άλσος του Ηρακλέους (από το οποίο άλσος και μετωνομάσθησαν άλλωστε τα μέλη σε «Κυνικούς» από «Αντισθενικοί» που λέγονταν αρχικώς).
Οι «Κυνικοί», ήσαν πνευματικοί απόγονοι του Σωκράτη, ανήκοντας στις Σχολές που απεκλήθησαν «Ελάσσοντες Σωκρατικοί», αν και ως προς τη μέθοδο της διδασκαλίας τους έλαβαν αρκετά στοιχεία από τους «Σοφιστές».
"Μήπως το παιδί σας είναι αναρχικός;"
Μήπως το παιδί σας είναι αναρχικός;
Μετά και το πρόσφατο δημοσίευμα της φυλλάδας "Πρώτο Ψέμα" για τον προσηλυτισμό νεαρών στην Αναρχία και κατά προέκταση στην τρομοκρατία, είναι πια επιτακτική η ανάγκη να αναχαιτισθεί ο κίνδυνος που μας απασχολεί όλους. Διότι το θέμα που καίει όλους τους γονείς δεν είναι ο βιοπορισμός, το ενοίκιο ή το δάνειο που τρέχει, οι λογαριασμοί που καταφθάνουν συνεχώς και το γενικότερο αίσθημα ανασφάλειας για το μέλλον. Το πραγματικό πρόβλημα για κάθε ελληνική οικογένεια είναι μήπως το παιδί τους γίνει αναρχικός.
Σας παραθέτουμε λοιπόν 5+1 ενδείξεις, για να γνωρίζει ο κάθε γονέας εάν το παιδί του έχει πέσει στην Αναρχία.
" Ανθρώπινα Eρωτήματα "
σχόλιο ανιχνευτή: προσωπικά, βρήκα πολύ ενδιαφέρον το παρακάτω άρθρο, με την πληθώρα των "γιατί", όπου σχεδόν το καθένα απ'αυτά χρειάζεται ένα ολόκληρο τόμο πολλών σελίδων για να αναλυθεί και να δοθούν κάποιες ουσιαστικές απαντήσεις ή απλώς ένα καθαρό βλέμμα με δυο λόγια βγαλμένα μέσα από την καρδιά και με την αίσθηση της αλήθειας ως καταφύγιο και ορμητήριο συνάμα...
Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας; Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα; Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος; Ή τουλάχιστον αιτία; Γιατί έχει τόσο κόστος κάθε δημιουργία; Πώς το αντέχει η μικρή μάγισσα; Και πότε θα πεθάνει ο μοναδικός αλήτης;
Γιατί η λέξη εμπάθεια έγινε αρνητική με την πάροδο του χρόνου; Επειδή η ανθρωπιά δεν είναι της μόδας; Έως πότε θα κυριαρχεί στον κόσμο η κοινωνία του τίποτα; Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι να της αντιστέκονται; Ή θα γίνουμε μία άμορφη και ανώνυμη μάζα; Τι περιμένουν τα άτομα από μία ζωή χωρίς αθώους και ηλίθιους; Δεν ξέρουν ακόμα τι σημαίνει σκλαβιά; Δεν καταλαβαίνουν το νόημα της γενοκτονίας;
Πρέπει να γίνουν κι άλλες για ν’ αλλάξουν τα πράγματα; Πόσα εγκλήματα μπορεί ν’ αντέξει η ανθρωπότητα δίχως ν’ αυτοκτονήσει; Γιατί πιστεύουμε σ’ ένα θεό που δεν ακούμε; Γιατί να μην υπάρχει ο αλτρουισμός; Γιατί τόσες χειραψίες ενώ δεν ξέρουμε ν’ ανοίγουμε την αγκαλιά μας; Γιατί να είναι τόσο μεγάλη η ζωή αν είναι να κάνουμε τόσο λίγα πράγματα; Ζούμε ή πεθαίνουμε με τις λεπτομέρειες;
Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013
«Δε θέλω ούτε τα βραβεία, ούτε τα λεφτά τους»
Αν και έχει περάσει ένας χρόνος από τότε, το παρακάτω άρθρο έχει την ιδιαίτερη σημασία του!
24 Ιανουαρίου 2012
Ντίνος Χριστιανόπουλος: «Δε θέλω ούτε τα βραβεία, ούτε τα λεφτά τους»
"Την πρόθεσή του να μην παραλάβει το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού αλλά ούτε και το χρηματικό έπαθλο που το συνοδεύει γνωστοποίησε ο γνωστός ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος. Η αντίδραση του ποιητή ήταν άμεση μόλις έγινε γνωστή η είδηση της βράβευσής του με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του.
«Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους». Κατ' αυτόν τον τρόπο σχολίασε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ τη διάκρισή του, ο 81χρονος ποιητής της Θεσσαλονίκης Ντίνος Χριστιανόπουλος, παραπέμποντας σε παλιότερο κείμενό του με τον εμβληματικό τίτλο «Εναντίον».
«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι.
Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου – και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων.
Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας.
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά, ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
24 Ιανουαρίου 2012
Ντίνος Χριστιανόπουλος: «Δε θέλω ούτε τα βραβεία, ούτε τα λεφτά τους»
"Την πρόθεσή του να μην παραλάβει το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού αλλά ούτε και το χρηματικό έπαθλο που το συνοδεύει γνωστοποίησε ο γνωστός ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος. Η αντίδραση του ποιητή ήταν άμεση μόλις έγινε γνωστή η είδηση της βράβευσής του με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του.
«Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους». Κατ' αυτόν τον τρόπο σχολίασε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ τη διάκρισή του, ο 81χρονος ποιητής της Θεσσαλονίκης Ντίνος Χριστιανόπουλος, παραπέμποντας σε παλιότερο κείμενό του με τον εμβληματικό τίτλο «Εναντίον».
«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι.
Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου – και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων.
Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας.
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά, ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
ΠΕΡΙ ΦΑΣΙΣΜΟΥ (παλιού, νέου, μεταμφιεσμένου & υποβόσκοντος!)
Δυο λογάκια μόνο αρκούν γι'αυτή την αρρώστια-όνειδος του ανθρώπινου είδους:
Ο φασισμός είναι η δημιουργία
μύθων που προτείνονται ως πραγματικότητα και γίνονται αντιληπτοί ως τέτοια,
καθώς και η επιλεκτική αντιμετώπιση του ιστορικού χρόνου με μεγάλα χάσματα και
κενά μέσα στα οποία πέφτει και κατακρημνίζεται η περίφημη ορθή λογική, που χαρακτήριζε και την, τόσο
προβαλλόμενη από πολλούς "σχετικούς" (κατά πόσο τους βολεύει) και άσχετους, αρχαία ελληνική
σκέψη...
...περί ελευθερίας...
κάποιες σκέψεις του ανιχνευτή...
Ελευθερία σημαίνει:
- να απελευθερωθείς απ'όλες τις δεισιδαιμονίες, τις προκαταλήψεις και τις νοσηρές-εγωιστικές επιθυμίες!(το "εγώ" είναι χιλιοπρόσωπο και ύπουλο στην τυραννία του...)
- η απουσία της σκέψης "τι έχω να κερδίσω εγώ" από
οποιαδήποτε κατάσταση!
- το να κοιτάς στα μάτια τον εαυτό σου &
τον άλλο χωρίς ενοχές ή κρυφές ατζέντες
- η απελευθέρωση από το φόβο & η
ταύτιση με την αρετή και την αλήθεια, όποιο κι αν είναι το τίμημα, καθώς με το
συμβιβασμό σώζεις τις σάρκες σου αλλά χάνεις την
ψυχή σου!
- η αποδοχή και σεβασμός της διαφορετικότητας των πάντων:
να βλέπεις δηλ. διαφορετικά πράγματα όχι με τον
ίδιο, αλλά με διαφορετικό τρόπο!
- τέλος, η απελευθέρωση από όλους τους δογματ-ισμούς: πολιτικούς,θρησκευτικούς,
κοινωνικούς, επιστημονικούς, φιλοσοφικούς...
Ποιος είπε ότι είναι εύκολο να είσαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ελεύθερος Άνθρωπος;
Αλλά είναι ο μόνος δρόμος για αυτούς που αληθινά, με όλο τους το είναι, επιθυμούν την Κίνηση, την Εξέλιξη και την Ελευθερία!
"να είστε σαν την πηγή που το νερό ξεχειλίζει γάργαρο, όχι σαν τη γούρνα που παραμένει δύσοσμο και στάσιμο..."
(για ενεργοποίηση ελληνικών υπότιτλων πατήστε στη μπάρα κάτω του βίντεο το παραλληλόγραμμο κουτάκι με τις 2 γραμμές μέσα)
"Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας"
Ας μην κρυβόμαστε άλλο!
"Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας" (από τον Άμλετ του Σαίξπηρ)...
Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι πέσουν στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ. μετατρέπονται σε κλωτσοσκούφια και σάκους πυγμαχίας! Ούτε η πρωτοφανής αγριότητα και το αβυσαλέο μίσος με το οποίο οι Ματατζήδες και οι δικυκλιστές ροπαλοφόροι (όλοι αυτοι με τα απλανή βλέμματα και τα παγωμένα σαν των νεκρών πρόσωπα) χτυπούν αλύπητα μαθητές, συνταξιούχους, διαδηλωτές, τυχαίους περατικούς, ακόμη και ανάπηρους! (Δεν ξεχνιέται το "πάρτυ" των παραπάνω στις 28/29 Ιούνη 2011 στο Σύνταγμα, ούτε η πληθώρα των πρόσφατων, γενικά, περιστατικών)
Όλα αυτά είναι πληγές που ποτέ δεν έκλεισαν και έχουν τις ρίζες τους στο σπαραγμό του Εμφύλιου και ακόμα πιο πίσω: στην απίστευτη πόλωση, το διχασμό, το ρόλο του παρακράτους, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα από το 1914 ως το 1936...
Ακόμη και επί χούντας και της μετέπειτα πτώσης της που έφερε τη λεγόμενη μεταπολίτευση, ποτέ δεν επήλθε κάποια στοιχειώδης, έστω, κάθαρση.
Επί χούντας στα κολαστήρια της ΕΑΤ/ΕΣΑ τα βασανιστήρια συλληφθέντων φοιτητών, αγωνιστών, αντιφρονούντων περιελάμβαναν μια μεγάλη γκάμα: εκπαραθυρώσεις, βιασμούς, τράβηγμα των νυχιών με τανάλιες, φάλαγγα στα πόδια, δέσιμο στον πάγκο και χτυπήματα με βαριά ξύλα, χοροπήδημα πάνω στους πνεύμονες μέχρι ασφυξίας, κρέμασμα σε σιδερένιους γάντζους και τράβηγμα με σύρμα των γεννητικών οργάνων και πιο "λάιτ" όπως ξερίζωμα μαλλιών από το τράβηγμα και χτύπημα κεφαλιών στους τοίχους...
Όταν όμως έπεσε η χούντα, οι δίκες των βασανιστών έγιναν μετά από έγκληση των θυμάτων και όχι αυταπάγγελτα, ώστε να ασκηθούν ποινικές διώξεις εναντίον των βασανιστών της Ασφάλειας και της ΕΣΑ. Στις φοιτητικές σχολές είχαν συγκροτηθεί επιτροπές για να συγκεντρωθούν στοιχεία και καταγγελίες βασανισθέντων φοιτητών (από τις κινητοποιήσεις και μεγάλες φοιτητικες διαδηλώσεις και αντιδικτατορικής δράσης πολλών απ'αυτούς) για την άσκηση δικαστικών διώξεων. Στις "δίκες" που αργότερα έγιναν στη Χαλκίδα, τον Κορυδαλλό και το Ρουφ, με δεκάδες κατηγορούμενους βασανιστές, τα κακουργήματα μετατράπηκαν σε πλημμελήματα, που "δεν έγιναν εκ προθέσεως" κι ότι "οι παθόντες αυτοτραυματίσθησαν για να συκοφαντήσουν την υπηρεσίαν" (η προκλητική κοροϊδία "πήγαινε σύννεφο" από τότε!). Και κανένας δεν αποτάχθηκε, ούτε μπήκε φυλακή!!! Αποδοση δικαιοσύνης στη μεταχουντική Ελλάδα...
Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς για νοοτροπίες που ζούσαν, ζουν και βασιλεύουν κι αναπαράγονται στους κόλπους των "φρουρών της έννομης τάξης και προστασίας του πολίτη"...αλλά και, γενικότερα, σε έναν ολόκληρο κρατικό (και παρακρατικό) μηχανισμό!
Οι αριθμοί του σύγχρονου πολιτισμού...
Όταν οι αριθμοί είναι "στεγνοί" (ή στυγνοί!) και δεν επιδέχονται βολικές αναγνώσεις: σύμφωνα με τα στοιχεία, αυτή τη στιγμή στην Eλλάδα υπάρχουν 40.000 άστεγοι (καθρεφτίζοντας την κοινωνική πραγματικότητα έξω από "λογιστικά τεφτέρια") και...200.000 στην Αθήνα εγκαταλελειμμένα νεοκλασικά κτίρια, αφημένα στην τύχη τους...
Οι καταλήψεις τέτοιων ετοιμόρροπων κτιρίων, όπως είχε γίνει από τις αρχές του'90 με τη βίλλα Αμαλίας, συντελούν στη διατήρηση και συντήρησή τους από τους καταληψίες και στη μετατροπή τους σε "πνεύμονες" μέσα στην τσιμεντένια ασχήμια της πόλης, σε "ανθρώπινες ανάσες", σε χώρους ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πολιτισμού. Π.χ., στη βίλλα Αμαλίας μπορούσες να παρακολουθήσεις από συναυλίες και προβολές-αφιερώματα, έως να έχεις πρόσβαση σε Η/Υ, να επισκευάσεις το ποδήλατό σου, μέχρι και να παρακολουθήσεις μαθήματα ραπτικής!
Ουπς! Μίλησα για ανθρώπινες ανάσες πριν; Τι λέω κι εγώ ο καλοπροαίρετος ονειροπόλος!
Γιατί οι "σχεδιαστές" του παρόντος και μέλλοντός μας αντιλαμβάνονται τους ανθρώπους και τον πολιτισμό έτσι:
Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013
ΚΟΛΑΣΗ!
Σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται (κυρίως) από ιατρικούς κύκλους, στην Ελλάδα της "ανάπτυξης" ο αριθμός των παιδιών που οδηγούνται σε νοσοκομεία με άγχος, κατάθλιψη, με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα έχει αυξηθεί σε ποσοστό 38%! Παράλληλα, οι έρευνες αποδεικνύουν ότι στις χώρες της Ευρώπης όπου τρέχουν τα "προγράμματα σωτηρίας" ένα στα τρία παιδιά ζει στα όρια (ή και κάτω απ'αυτά) της φτώχειας. Δηλ. στερείται της ικανοποίησης των βασικών (και...δημοκρατικά κατοχυρωμένων) αναγκών: απειλείται με έλλειψη στέγης, δεν έχει πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δεν έχει θέρμανση και-το τραγικότερο-υποσιτίζεται, εξαιτίας των μέτρων λιτότητας ή εξαθλίωσης, για να'μαστε πιο ακριβείς.
Κι ας παραδέχονται επίσημα αξιωματούχοι του ΔΝΤ ότι στην περίπτωση της Ελλάδας έγινε "λάθος" στους χειρισμούς (άρα εξακολουθεί να γίνεται εφόσον ο σχεδιασμός δεν αλλάζει), αλλά οι "ψυχές που είναι να βγουν ας βγουν", γιατί, όπως μας δίδασκαν από την παιδική ηλικία στα σχολεία, "όταν αρχίζεις κάτι πρέπει και να το τελειώνεις, γιατί δενείναι καλό να το αφήνεις στη μέση!" (να και το ηθικό δίδαγμα!)
Εγώ έχω μια απορία: όλοι όσοι λένε "εγώ δεν μπορώ να βγω στους δρόμους", "να φωνάξω, να διεκδικήσω δυναμικά, να ρισκάρω" κλπ "γιατί έχω παιδιά!", έχουν σκεφτεί ότι το μέλλον που "μαγειρεύεται" για τα παιδιά τους είναι "το χρονικό μιας προαναγγελθείσας κόλασης;" Που είναι "αυστηρώς ακατάλληλη" για ανηλίκους; (και αυτούς που είναι ήδη εδώ και αυτούς που είναι-αν είναι-να έρθουν!) Όσο για τους ενηλίκους ήδη νιώθουν για τα καλά στο πετσί τους το τσουρούφλισμα από τα "καζάνια!"
Τι περιμένουν γι'αυτούς και τις οικογένειές τους; Την οριστική αποτέφρωση;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)