α)
Καταρχήν, μια πρώτη γνωριμία με εθνικά-πνευματικά ήθη και έθιμα και αφηγήσεις: η επίσημη Εκκλησία μας αρκείται, κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας, να αφιερώνει (ή σταμάτησε πια να τηρεί αυτή την "παράδοση";) δεκάδες
αναθεματισμούς. Αφιερωμένους στην αρχαιοελληνική φιλοσοφική σκέψη και τέχνη κι
επιστήμη, που υποτίθεται ότι πρέπει να μαστε περήφανοι γι'αυτές μιας κι
εμείς σήμερα είμαστε ηχηρά απόντες στην πρωτογενή παραγωγή πολιτισμού:
"Τοις λέγουσιν οτι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών,
ανάθεμα τρις"
ή "Τοις ευσεβείν μεν επαγγελομένοις τα των Ελλήνων δε
δυσσεβή δόγματα, ανάθεμα τρις"
ή "Τοις την μωράν των έξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, ανάθεμα τρις"
ή
"Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων και τας πλατωνικάς ιδέας ως
αληθείς δεχομένοις, ανάθεμα τρις"... κι άλλα πολλά τέτοια δείγματα
"ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού"...
Και μην ξεχνάμε: ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ - ΝΑ ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ( «Εἰς τὴν Σκυθόπολιν ὅπου εἶχε στηθὴ τὸ χριστιανικὸ κρεουργίον….Ἐκεῖ
συνεδρίαζαν εὐσεβεῖς δικασταὶ (χριστιανοὶ εὐσεβεῖς) ἀμιλλώμενοι τὶς
πλοίονας εἰδωλολάτρας (Ἕλληνες Ἐθνικοὺς) νὰ ὀπτήση ἐπὶ σχάρας , νὰ βράση
ἐντὸς ζέοντος ἐλαίου , ἢ νὰ κατακόψη μεληδόν».)
β)
" «..
Ότε δε ακολούθως το Μακεδονικόν χρυσίον του Φιλίππου εισέδυσεν
εις τας Αθήνας, ο δε Δημάδης και λοιποί όμοιοί του, φορούντες το
πορφύρας και λαμπρά ενδύματα, αλειμμένοι δε με πολύτιμα μύρα, ανήγειραν
εντός των Αθηνών οικίας ιδιωτικάς πολυτελεστέρας των δημοσίων οικοδομών,
τας δε γυναίκας των κατεστόλιζον, και εκ της Σικελίας επροσκάλουν
μαγείρους, τότε η αυτονομία της Ελλάδος ετάφη ζώσα εις την μάχην της Χαιρώνειας! (…) Τοιουτοτρόπως ο εμφύλιος αυτός και πεισματώδης πόλεμος [ο Πελοποννησιακός],
προξενήσας
την παρακμήν της ελευθέρας Ελλάδος, προητοίμασε την την υποταγήν αυτής
υπό το σκήπτρον του Μακεδόνος Φιλίππου, επομένως δε την υποδούλωσιν υπό
τον ζυγόν της Ρώμης, και επί τέλους την δέσμευσίν της δια των σκληρών
αλύσεων του Μωάμεθ»" από το παιδικό βιβλίο "Γεροστάθης", έργο του Λέοντος Μελά (1812 – 1879), σημαντικού Έλληνα Διαφωτιστή, το οποίο στις ημέρες μας θα δαιμονοποιούνταν από τους "εθνοπατέρες", όπως ας πούμε το σημαντικό και αφορισμένο έργο του Θωμά Μάρα "Οι Αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης"στη δεκαετία του 1980, από τους αντιπροσώπους του ιδεολογικού βδελύγματος περί "ελληνοχριστιανικού πολιτισμού" (για το κατασκεύασμα αυτό έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές)
γ)
"Ντυμένος πλέον τη μηδική στολή, ακόμη και το διάδημα του Μεγάλου
Βασιλέως (που οι Ελληνομακεδόνες νίκησαν – και που περιφρονούσαν έως και
μισούσαν), έφθασε ως τα βάθη της Ασίας για να «εξελληνίσει» δήθεν τους
«βαρβάρους» (τους πολύ παλαιούς και μεγάλους πολιτισμούς της Αιγύπτου,
της Μεσοποταμίας, του Ιράν και της Ινδίας – την Κίνα δεν την πρόλαβε),
σφραγίζοντας όμως τα έγγραφα με τη σφραγίδα του Δαρείου πλέον – ω
ζηλευτή Ανατολή!
Περιτριγυρισμένος πια από Πέρσες σατράπες (δεν άλλαξε και τίποτα στις
παλαιές δομές – όπως ούτε καν οι Ρωμαίοι πολύ αργότερα, πλην ίσως το
ιδιωτικό
Δίκαιο για ορισμένους), ακόμα και στρατηγούς, δεν λέμε καν για τις
περσίδες συζύγους, τις 365 παλλακίδες και τον όμορφο Βαγώα – η κραιπάλη
ούτε τότε είχε μέτρο, φύλο ή φυλή. Άλλαξε ακόμα κι ανακτορική φρουρά, κι
έφτιαξε σώμα ενόπλων
επιγόνων από 30.000 Πέρσες εφήβους. Κι
έκανε πια παρέα μόνο με Ασιάτες μεγιστάνες – και την ανάλογη ζωή.
(«Αποστάς των πατρώων, προσκυνείσθαι ηξίου και ες δίαιταν την Μηδικήν
μετεδιήτισεν εαυτόν…».)
Παρήγγειλε δε στις ελληνικές πόλεις ότι έπρεπε αποδώ κι εμπρός να τον προσκυνούν – για τους Ασιάτες ήταν αυτονόητο (είτε γονυπετείς είτε φιλώντας του τα υποδήματα είτε πρηνηδόν). Προσβολή μεγάλη και ανήκουστη για Έλληνα εκείνων των καιρών. Και εν συνεχεία να τον λατρεύουν πλέον ως Θεό (τον «τρισκαιδέκατο» – ως υιό του Αιγυπτίου Άμμωνα Διός). Και επιπλέον, να επαναπατρίσουν υποχρεωτικώς όλους τους (συνήθως δίκαια) εξοστρακισμένους – ολιγαρχικούς και βάλε… Ποιος να τον σταματήσει; Καημένε Καλλισθένη.
[...]όλα τα σύγχρονα έθνη-κράτη πάνω σε έναν και πολλούς επιπλέον μύθους χτίστηκαν. Και ειδικά οι Γάλλοι και οι Γερμανοί… Στον αιώνα ας πούμε του Παπαρρηγόπουλου, οι Πρώσοι στρατηγοί κι οι Γερμανοί γραφιάδες, και Χριστιανοί και μιλιταριστές -πράγμα που ανέκαθεν συνηθιζόταν-, στήριξαν τον παγγερμανισμό τους στον Νεοκλασσικισμό και τον Αλέξανδρο – μη φθάσουμε στον Winckelmann. Οι νεοΈλληνες θα ‘μεναν πίσω; Που ήξεραν άλλωστε, από πρώτο χέρι, πως και το δικό «τους» νεοσύστατο κράτος,
στις πεσμένες κολόνες στηρίχτηκε
" απόσπασμα από το άρθρο που αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια για το "ηρωικό πρότυπο" του γεμάτου ήθους και εμπνεόμενου από τις θεμελιώδεις αρχαιοελληνικές αξίες "μήλου της Έριδας" ανάμεσα σε δύο εθνο-ψυχασθενείς πλευρές.
Εισαγωγή από εμάς στο άρθρο που στη συνέχεια αναδημοσιεύουμε: