Η παγκόσμια θανάσιμη απάτη

Δημοσιογραφική ΑΠΑΤΗ

Σύμφωνα με τον καθηγητή Michel Chossudovsky
http://www.globalresearch.ca/fake-video-used-in-news-coverage-of-brussels-terror-attacks/5515894
που βασίζεται σε δημοσίευμα του Media Part το πρώτο βίντεο της επίθεσης στις Βρυξέλλες που παρουσίασαν 2 ΜΜΕ τόσο το «Dernière Heure» καθώς και το «La Libre» δεν αναφερόταν στην επίθεση των Βρυξελλών αλλά στην επίθεσης που έγινε στη Μόσχα στις 22 Ιανουαρίου του 2011 και παρουσιάστηκε στο You Tube το Νοέμβριο του 2013

Το βίντεο του «Dernière Heure»
http://www.globalresearch.ca/wp-content/uploads/2016/03/Screen-Shot-2016-03-22-at-14.45.47-1024x665.png
 
Το βίντεο του «La Libre»


Και το βίντεο της επίθεσης στη Μόσχα του Ιανουαρίου του 2011
http://www.globalresearch.ca/wp-content/uploads/2016/03/Screen-Shot-2016-03-22-at-14.57.44-1024x797.png

Μόλις διέρρευσε η δημοσιογραφική αυτή «απάτη» το βίντεο απεσύρθη αμέσως.
http://www.globalresearch.ca/wp-content/uploads/2016/03/Screen-Shot-2016-03-22-at-17.30.39-1024x973.png
 
Απλό παράδειγμα που δείχνει το δόλιο και χοντρό παιχνίδι ΑΠΑΤΗΣ που παίζεται με την «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ» από τα προπαγανδιστικά ιερατεία της Νέας Τάξης…

το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Αν και τα'χουμε επισημάνει ξανά και ξανά, αναρτώντας και επιλεγμένα, πολύ εύστοχα κατά τη γνώμη μας, άρθρα περί τούτου, ας το πούμε για άλλη μια φορά. Διότι οι amero-euroclowns υψηλά ιστάμενοι και οι δορυφόροι τους, όλοι αυτοί με τα κροκοδείλια δάκρυα μπροστά στις κάμερες και τα κατασκευασμένα από τις μυστικές υπηρεσίες της Δύσης και με τη χρηματοδότηση και απόλυτη στήριξη των πετρελαιοδυναστειών της αραβικής χερσονήσου ένοπλα όργανά τους, τύπου παρανοϊκών εξτρεμιστών του ISIS-(Στο έλεος των φιδιών: "Η ιδέα ότι η Δύση πολεμάει το ISIS ξεπερνάει το γελοίο..!" και ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ "ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ": " Ο ψεύτικος πόλεμος του Ομπάμα ενάντια στο ισλαμικό κράτος (ISIS), το οποίο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της "), έχουν απωλέσει κάθε ικμάδα αξιοπιστίας. Και κατάντησαν, εκτός από συνωμοτικά κατά συρροή, ανδρείκελα και γύναια τρομαχτικά κι επικίνδυνα για κάθε φυσιολογικό ανθρώπινο ον. Λόγω και του τερατώδους, όπως το μετουσιώνουν και στην πράξη, αγαπημένου τους μότο "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα".
Λοιπόν:
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΘΩΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΟΙ "ΑΠΟ ΠΑΝΩ"  ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΟΠΩΣ Ο ΨΥΧΑΣΘΕΝΗΣ ΘΥΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΥΜΑ ΤΟΥ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑΒΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΩΔΙΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΑ ΨΙΧΟΥΛΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ "ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"

Για τις αποκαλούμενες χώρες του "τρίτου κόσμου" ας μην αναφερθούμε εδώ για το τι φοβερό ισχύει όσον αφορά τις επονείδιστες σύγχρονες μορφές δουλείας ακόμη και παιδικής, τη φονικότατη ανέχεια και εξαθλίωση, το θρησκευτικό νεομεσαιωνικό σκοταδισμό του ισλαμοφασισμού-απόλυτα εξυπηρετικού για τα σχέδια παγκόσμιας αστυνόμευσης και κυβέρνησης των ελίτ. Σχέδια που διεκπαιρεώνονται μέσω του κολοσσιαίου δικτύου τους, αποτελούμενου από συγκοινωνούντα υπογείως(αν και όχι πάντα, μια και το ΦΑΝΕΡΟ συχνότατα είναι αόρατο για τον ζαλισμένο και ψυχικά κατακερματισμένο άνθρωπο!) και αλληλοεπιδρώντα δοχεία, όπως χρηματοπιστωτικούς και πολυεθνικούς ομίλους, think tanks και ιδρύματα χειραγώγησης της Πληροφορίας, παραμόρφωσης της Α-λήθειας και ποδηγέτησης της συνείδησης, ΜΚΟ και Μέσα Μαζικής Λοβοτόμησης, συνδικάτα οργανωμένου εγκλήματος σε αγαστή συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες, εξαγορασμένους πολιτικατζήδες, και "ειδικούς-αυθεντίες" επί παντός επιστητού, επιστημονικές και άρτια σχεδιασμένες (από εξαίρετους γνώστες του αντικειμένου) τακτικές και τεχνικές κοινωνικής μηχανικής κ.ά.

Αυτός ο "ανασφαλής" κόσμος, αυτός ο πλανήτης, με τα κυρίαρχα πρότυπα και προτεραιότητές του,  εξελίσσεται σε διανοητική εκφυλιστική ασθένεια για τις μάζες των τρομοκρατημένων κι άρα ευκόλως χειραγωγήσιμων υπηκόων και θανάσιμη παγίδα για κάθε ελεύθερο, έστω και εσωτερικά, άνθρωπο!
Θα επανέλθουμε συντόμως.
Προς το παρόν συνδέστε την παραπάνω ανάρτηση και με αυτά:

 Δεν είναι μέτρο υγείας το να είσαι καλά προσαρμοσμένος σ'ένα βαθύτατα νοσηρό κόσμο
 "False Flag" never ends: Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, "Η ενδεκάτη Σεπτεμβρίου αλά φρανσαίζ"
 Η νέα 9/11 made in Europe (σκέψεις, συνειρμοί, συγκρίσεις και αμφιβολίες)
 Turkey: The Islamic State’s Second Home (Tουρκία: το δεύτερο σπίτι του ISIS)
 Τρομοκρατία: Το υπερόπλο της Δύσης  
  Πώς η ελίτ χρησιμοποιεί “false flag” επιχειρήσεις στον Πόλεμο κατά της Tρομοκρατίας 

"Χώρα Υψίστης Ασφαλείας"

έργο του Γιάννη Ιωάννου

" Vilfredo Pareto: Πρωτοπόρος κι Αντικρατιστής "

  Η ζωή και το έργο του φιλόσοφου πρώτιστα και καλού φίλου του Γάλλου φιλοσόφου και ιδρυτή του Αναρχοσυνδικαλισμού Ζωρζ Σορέλ, του αποκαλούμενου και «Νίτσε της κοινωνιολογίας» Vilfredo Pareto.
"το περίφημο «κατά Παρέτο κριτήριο» εξασφαλίζει την καλύτερη δυνατή κοινωνική ευημερία, αναζητώντας το σημείο όπου η βελτίωση της οικονομικο-κοινωνικής θέσης ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων γίνεται χωρίς την ίδια ώρα να χειροτερεύει την θέση κάποιου άλλου ή άλλων"

Vilfredo Federico Damaso Pareto

Ιταλός μηχανικός, μαθηματικός, οικονομολόγος, κοινωνιολόγος και πολιτικός επιστήμονας, ένας από τους θεωρητικούς ηγέτες της λεγόμενης «Σχολής της Λωζάννης», μέλος της «δεύτερης γενεάς» του Νεοκλασικισμού, εισηγητής τριών πρωτότυπων θεωριών της «Βέλτιστης Ανακατανομής», των «Κοινωνικών Κύκλων» και των «Ελίτ», για τις οποίες όμως, παρά την εκπεφρασμένη αποστροφή του προς όλες τις ιδεολογίες, συκοφαντήθηκε ως «Μαρξ της μπουρζουαζίας» ή «Μαρξ του Φασισμού».

Γεννήθηκε το 1848 ως Βίλφρηντ Φριτς Παρέτο (Wilfried Fritz Pareto), 3ο τέκνο και μοναχογιός του Γενοβέζου πολιτικού εξόριστου στο Παρίσι δημοκράτη μαρκήσιου Ραφαέλε Παρέτο (Raffaele Pareto, 1812 – 1882) και της Γαλλίδας συζύγου του Μαρί Μετενιέ (Marie Metenier) Του έδωσαν γερμανικό όνομα οι γονείς του θέλοντας να τιμήσουν την γερμανική επανάσταση της χρονιάς εκείνης, επτά χρόνια αργότερα όμως (1855), όταν επέστρεψαν στην Ιταλία μαζί με τον υιό τους και τις δύο θυγατέρες τους, το όνομα του υιού τους άλλαξε σε ιταλικό και παρέμεινε έκτοτε Βιλφρέντο Φεντέρικο Παρέτο.

Ο μικρός Παρέτο πήρε πολύ καλή παιδεία τόσο στην Γαλλία όσο και στην Ιταλία και το 1867 αποφοίτησε ως μηχανικός από το εμβρυακό τότε Πολυτεχνείο του Τορίνο «Politecnico di Torino», τότε «Scuola di Applicazione per gli Ingegneri», από όπου και πήρε διδακτορικό (το 1870) με την διατριβή του «Θεμελιώδη αξιώματα της θεωρίας της ελαστικότητας των στερεών σωμάτων» «Principi fondamentali della teoria della elasticità dei corpi solidi e ricerche sulla integrazione delle equazioni differenziali che ne definiscono l’equilibrio». Για αρκετά χρόνια εργάστηκε ως μηχανικός στους ιταλικούς σιδηροδρόμους και μετά ως διευθυντής παραγωγής στην ιδιωτική χαλυβουργία «Società Ferriere d’ Italia» στην Φλωρεντία.

Οικονομολόγος: Εκκινώντας από τις νέες φιλελεύθερες θέσεις του, ασχολήθηκε με την Οικονομία στις αρχές της δεκαετίας του 1880 και το 1886 έγινε λέκτορας Οικονομικών και Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας («Università degli Studi di Firenze», UNIFI). Μετά από 3 μόλις χρόνια, το 1889, με αφορμή τον θάνατο της μητέρας του (ο πατέρας του είχε πεθάνει το 1882), ο Παρέτο παραιτήθηκε, εγκαταστάθηκε με τον πατρικό τίτλο του μαρκήσιου σε μία βίλλα στο Fiesole, αφιερώθηκε σε βαθιά μελέτη Πολιτικής Οικονομίας και Φιλοσοφίας και νυμφεύθηκε μία πάμφτωχη Ρωσίδα από την Βενετία, την Αλεσαντρίνα Μπακούνιν (Alessandrina ή Dina Bakunin), η οποία όμως, οικονομικά στερημένη όπως ήταν και διψασμένη για «κοινωνική ζωή» σε αντίθεση με τον Παρέτο που όπως κάθε διανοούμενος προτιμούσε την ιδιωτικότητα και την απομόνωση, πολύ σύντομα τον εγκατέλειψε για έναν νεαρό υπηρέτη.

Αντικαθεστωτικός: Λόγω των συχνότατων αντικυβερνητικών άρθρων του και των τακτικών διαλέξεών του σε ένα εργατικό κέντρο, δέχθηκε την επίθεση των αρχών. Παρενοχλήθηκε από την αστυνομία, έγινε στόχος πληρωμένων τραμπούκων, αρκετές διαλέξεις του διακόπηκαν βίαια και καμμία από τις αιτήσεις του να διδάξει δεν έγινε δεκτή. Ο αποκλεισμός του έληξε μόνον όταν γνωρίστηκε με τον οικονομολόγο Μαφέο Πανταλεόνι (Maffeo Pantaleoni, 1857 – 1924) που τον έφερε σε επαφή με την «Νεοκλασική» οικονομική τάση και ιδίως με τον Μαρί Βαλράς (Marie-Esprit-Léon Walras, 1834 – 1910), καθηγητή στο ελβετικό Πανεπιστήμιο της Λωζάννης «Université de Lausanne» και πρώτο εισηγητή της μακρο-οικονομικής «Θεωρίας της Ισορροπίας», «La Τhéorie de l’ Εquilibre Général». Μέσω του Πανταλεόνι, ο Παρέτο άρχισε να κάνει δημοσιεύσεις στο «Giornale degli Εconomisti».

Tο να χτυπάς τα χέρια σου σαν φτερά...

"Οι άνθρωποι δεν είναι δέντρα επομένως είναι λάθος να μιλάμε για ρίζες"
Ποιος το είχε γράψει; πού το είχα διαβάσει; Τι σημασία έχει πια αυτό μπροστά στη μεγαλειώδη απλότητα αυτής της αλήθειας!

Χωρίς ίχνος ταπεινότητας και χωρίς τους υπολογισμούς και τους συμβιβασμούς της δειλίας, μας είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να συμβιβαστούμε με τη δική τους άποψη για το πώς πρέπει να είναι ο κόσμος.

Γεμάτος από καταφύγια για να κλειδώνονται μέσα οι άνθρωποι και να προστατεύονται από τη μεγαλοσύνη και αρμονία του Χάους που ανατρέπει, αναδημιουργεί και αναμορφοποιεί κάθε παγιωμένη τάξη, κάθε κλειστό ή κλειστοφοβικό σύστημα. "Καταφύγια" που οι κλειδοκράτορές τους (και κατασκευαστές τους από τόσους πολλούς αιώνες όση και η παρουσία του ανθρώπου σ'ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο γήινο περιβάλλον) φροντίζουν να τους δίνουν ονόματα που ακόμη και το υποσυνείδητο καθηλώνουν και καταλαμβάνουν σαν νοητικοί ιοί:

Όταν η σούπερ σταρ συναντήθηκε με τον πρόεδρα...

(άλλο ένα πολιτιστικό ρεπορτάζ του ανιχνευτή)

Όταν η σούπερ σταρ της μεγάλης χολλυγουντιανής βιομηχανίας παραγωγής παγκοσμιοποιημένης "κουλτούρας", μαζικής χειραφέτησης και αποχαύνωσης συνειδήσεων και αμερικανοποίησης όλου του πλανήτη, επισκέφτηκε τον λευκό και, κατά δηλώσεις του ιδίου, αριστερό πρόεδρο μιας αποικιοκρατούμενης χώρας της υποσαχάριας Αφρικής...

Ο πρόεδρος, γεμάτος συγκίνηση για την μεγάλη τιμή που του έγινε,  επιδόθηκε σε τεμενάδες νεο-οθωμανικής προέλευσης, επηρεασμένος και από τις επαφές του με το νεοσουλτάνο πρόεδρο "σύμμαχης χώρας"  και ντρεπόταν ακόμη και να την κοιτάξει στα μάτια. Εκείνη εμφανίστηκε στον επίσημο χώρο της συνάντησής τους ντυμένη συμβολικά στα μαύρα και άραχνα, θέλοντας να δείξει ίσως το πένθος της για την κατάντια της χώρας που επισκέφτηκε. Και διέθετε εκείνο το αρχοντικό στυλ που χαρακτηρίζει τον ισχυρότερο και πολιτισμικά ανώτερο απέναντι στον κατώτερο, εξουσιαζόμενο ιθαγενή και υποανάπτυκτο.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν άργησαν να διαρρεύσουν και να δημοσιευτούν σε αμερικάνικα κουτσομπολίστικα ταμπλόιντ, ο πρόεδρος παρακάλεσε off the record την ακριβοθώρητη σταρ να τον βοηθήσει να βρει μια θέση υπεύθυνου δημόσιων σχέσεων σε κάποιο κινηματογραφικό στούντιο του Χόλλυγουντ, όταν τελειώσει η άχαρη και γεμάτη αχαριστία από ένα σημαντικό κομμάτι της κοινής γνώμης πολιτική του καριέρα. Εκείνη τότε του αποκρίθηκε ότι εφόσον έχει τέτοιες υψηλές φιλοδοξίες σε σχέση με την τωρινή του ιδιότητα, ως ταπεινού στην ουσία υπαλλήλου των τραπεζικών και πολυεθνικών οργανισμών, θα πρέπει να εγκαταλείψει σαν πρώτο βήμα την ημι-μποέμικη εικόνα και να φορέσει γραβάτα. Και του δώρισε μία γραβάτα με τη φιγούρα της γνωστής κινηματογραφικής ηρωίδας Lara Croft!

We need a hero and we need it now!

" Εθνικά μεγαλεία "

«Η φυλακή είναι το μόνο κτίριο σε ένα κράτος σκλάβων, όπου μπορεί να κατοικήσει ένας ελεύθερος άνθρωπος διατηρώντας την αξιοπρέπειά του».
 Χένρι Ντέιβιντ Θορό

"Όταν μια κυβέρνηση ξεπέφτει στην ανομία και τη διαφθορά, η ανυπακοή των πολιτών είναι ιερή τους υποχρέωση"
 Γκάντι 
-κατά πόσο είναι νόμιμη η δολοφονία των περισσότερων πολιτών μιας χώρας για τη σωτηρία  τραπεζών και αλγόριθμων και την αποπληρωμή τοκογλυφικών ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΩΝ ΧΡΕΩΝ; -

Σωστά;

Και με 300 ευρώ "εθνική σύνταξη" και πάνω κάτω στα ίδια κυβικά τους "εθνικούς μισθούς" που σίγουρα θα εφαρμοστούν και στο δημόσιο τομέα, επί δικαίων και αδίκων, τότε τι κάνεις;

-πάει και η βοηθητική καβάτζα της σύνταξης των γονέων και των παππούδων και γιαγιάδων, με την οποία  κουτσοπερνούσαν και τα άνεργα ή "ημιαπασχολούμενα", δηλαδή στην ουσία άνεργα, παιδιά και εγγόνια-

Εκτός από το σύνηθες γεγονός του κατά συρροή εμπαιγμού: υποσιτίζεσαι, ασθενείς κι εγκαταλείπεσαι, ξεσπιτώνεσαι, ξεπατώνεσαι, διαγράφεσαι από τα επίγεια αρχεία και αποδημείς σ'έναν "καλύτερο κόσμο";

ή τους λες έμπρακτα, αν σου'χει μείνει μια στάλα αυτοσεβασμού, ότι:

"βάλτε τις εθνικές σας συμφωνίες και αγυρτείες εις τα εθνικά σας καπούλια!"

Γιατί οι "επώδυνοι συμβιβασμοί", κατά τη σικάτη τηλεδιάλεκτο, δεν αφορούν εκείνους που τους προετοιμάζουν, τους προωθούν με άφθονη ρητορεία και περίσσια αδιαφάνεια και τους υπογράφουν σε "εθνικά συμβόλαια θανάτου", αλλά όλους εκείνους που ακόμα αναθέτουν τις τύχες τους και μεταθέτουν τις ευθύνες τους στους προηγούμενους.

Εθνική μας "καλη"-νύχτα. Και ψάξε μετά να θυμηθείς πού μετανάστευσε και κατά πού πέφτει ο ήλιος..

Ο Ένοικος...

" Λάθε Βιώσας ή το κυνήγι της ευτυχίας κατά τον Επίκουρο "

 Θυμάμαι ένα βιβλίο που είχα βρει πριν χρόνια σ'ένα παλαιοβιβλιοπωλείο και το "ρούφηξα" σαν διψασμένος που βρέθηκε μπροστά στην πηγή με το καθαρό κελαρυστό νερό. Λεγόταν "Επίκουρος. Η αληθινή όψη του αρχαίου κόσμου", του καθηγητή Χαράλαμπου Θεοδωρίδη. Ίσως ό,τι καλύτερο υπάρχει στην ελληνική (και όχι μόνο) βιβλιογραφία για τον μέγιστο κατ'εμέ φιλόσοφο (μαζί με τον Ηράκλειτο τον Εφέσιο), αυτόν που μαζί με τους μαθητές του αναζητούσε την αυθεντική εκείνη "ηδονή" που απελευθερώνει το ανθρώπινο ον απ'όλες τις καταστρεπτικές φοβίες και εμμονές-πηγές μεγάλων ατομικών και κοινωνικών δεινών. Αυτόν που σε ένα δουλοκτητικό κοινωνικό περιβάλλον είχε επιτρέψει τόσο στους δούλους όσο και στις εταίρες να μετέχουν ισάξια στη φιλοσοφική του σχολή, τον περίφημο "Επικούρειο Κήπο". 

 "Τίποτα δεν δημιουργείται ποτέ από το τίποτα".
 "Το σύμπαν είναι αχανές. Δεν βρισκόμαστε στο κέντρο του σύμπαντος, αλλά είμαστε ένας από τους αναρίθμητους κόσμους του σύμπαντος."
" Ο θεός δεν είναι για φόβο (καθώς ακόμα κι αν υπάρχουν οι Θεοί αυτοί δεν επιδρούν γα τον Επίκουρο στο φυσικό κόσμο), ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία (καθώς για τον Επίκουρο δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή ούτε αθάνατη ψυχή που μετακομίζει από σώμα σε σώμα) και το καλό (αυτά που πραγματικά έχουν ανάγκη οι άνθρωποι όσον αφορά την ευζωία) εύκολα αποκτιέται, το δε κακό αντέχεται (δηλ. όσα μας κάνουν να πονάμε και να υποφέρουμε, μπορούμε να τα υπομείνουμε).

Παρακάτω ακολουθεί ένα πολύ καλό, περιεκτικό άρθρο για τον Αθηναίο φιλόσοφο, τις αντιλήψεις και τη διδασκαλία του.

 
" Λάθε Βιώσας ή το κυνήγι της ευτυχίας κατά τον Επίκουρο "

«Την ευτυχία και τη μακαριότητα δεν τις προκαλούν ούτε τα πολλά πλούτη. ούτε οι πολλές ασχολίες, ούτε το κυνήγι για την εξουσία, ούτε η πολιτική δύναμη, αλλά το να μην είσαι θλιμμένος, η πραότητα των συναισθημάτων και η ψυχική διάθεση που καθορίζει τα όρια της ύπαρξής μας σύμφωνα με την φύση.» Επίκουρος.

Σκοπός του Βίου είναι η «Ηδονή» καθώς και η αποφυγή των σωματικών παθών. Κύριο μέσο για την επίτευξή της θεωρείται η Φρόνηση, η οποία εγγυάται ότι δεν θα υπάρχει κατακυρίευση της απόλαυσης. Ο Επίκουρος θεωρούσε την πνευματική ηδονή πολύ πιο σημαντική από τη σωματική. Ο νους όχι μόνο μοιράζεται τις ηδονικές αισθήσεις του σώματος τη στιγμή που τις βιώνει, αλλά αντλεί ευχαρίστηση από την ανάμνηση περασμένων ηδονών και την προσδοκία μελλοντικών.
Η πνευματική ηδονή μπορεί να υπερκεράσει τον σωματικό πόνο. Ο νους μπορεί να προσβληθεί από μη αναγκαίες επιθυμίες, κυρίως την επιθυμία για πλούτη (φιλαργυρία), και την επιθυμία για δύναμη ή για εξουσία και δόξα (φιλοδοξία). Και οι δύο δεν έχουν όριο. Είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν, άρα συνεπάγονται πόνο και επομένως πρέπει να εξαλειφθούν. Εξ ου και η δήλωση του Επίκουρου «η φτώχια, αν μετρηθεί με βάση τον φυσικό σκοπό της ζωής, είναι μεγάλος πλούτος», ενώ τα αμέτρητα πλούτη σημαίνουν μεγάλη φτώχια.

Επίσης έλεγε: «φτώχια δεν είναι να έχεις λίγα, αλλά να λαχταράς περισσότερα». Και η συμβουλή του προς τον Ιδομενέα: «Αν θες να κάνεις πλούσιο τον Πυθοκλή, μη του δίνεις περισσότερα χρήματα, περιόρισε τις επιθυμίες του». Επίσης, ο Επίκουρος συμβούλευε τους μαθητές του να απέχουν από τη δημόσια ζωή “να μείνουν στην αφάνεια” και κατ’ επέκταση την πολιτική “Λάθε βιώσας” γιατί η συμμετοχή με τα κοινά, θα προκαλέσει συμβιβασμούς και αντιπαλότητα, με αποτέλεσμα να τους πληγώσει και κατά συνέπεια να χάσουν την ηρεμία τους και την αταραξία τους. Βέβαια ο δάσκαλος είπε ότι αν κάποιος καίγεται από την επιθυμία ν’ ασχοληθεί με τα πολιτικά δρώμενα, τότε να το κάνει, γιατί ο πόνος της στέρησης θα είναι μεγαλύτερος από αυτόν της ενασχόλησης.

“Λάθε βιώσας” – Πολιτικός Βίος

Δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί τα βιβλία του Επίκουρου «Περί Αιρέσεων και Φυγών» (περί του τι επιλέγουμε και τι αποφεύγουμε) καθώς και το «Περί Βίων» (περί τρόπου ζωής) στα οποία ο Επίκουρος ανέπτυσσε διεξοδικά το λάθε βιώσας. Από τα κείμενα όμως που σώζονται άλλων Επικούρειων και μη, μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Δάσκαλος προέτρεπε τους μαθητές του να αποφεύγουν τα δημόσια πράγματα και την πολιτική. Το σύνθημα «λάθε βιώσας» δεν ήταν επαναστατική καταγγελία της κοινωνίας αλλά συνταγή για την κατάκτηση της γαλήνης. Την φράση, ο Χαράλαμπος Θεοδωρίδης την αποδίδει ως εξής: «Απόφευγε τις ανόητες επιδιώξεις, τις πράξεις που προκαλούν αντίδραση, ταράζουν τη γαλήνη σου και σε κατεβάζουν στο επίπεδο των αφώτιστων και των χυδαίων. Τιμή και δόξα σαν εκείνες δεν έχουν αξία».

Μείνε στην Αφάνεια

Η αφάνεια σού εξασφαλίζει την ανωνυμία και την δυνατότητα να είσαι αυτάρκης, δηλαδή ελεύθερος, ενώ η διασημότητα δημιουργεί αντιπαλότητα και μεγάλη έχθρα με αποτέλεσμα το άτομο να μην μπορεί να βρει την αταραξία, που είναι η προϋπόθεση για το «Ζην Ηδεως». Δεν πρόκειται επομένως για αντικοινωνική στάση, αλλά για καθαρά κοινωνική, αφού έτσι μόνο μπορείς να φθάσεις στο ύψιστο αγαθό την ΗΔΟΝΗ. Πρέπει να μείνει ο σοφός όσο γίνεται πιο μακριά από τα δημόσια πράγματα, τα οποία δεν είναι μόνο η πολιτική, αλλά όλες οι μορφές της κοινωνικής μας ζωής. Αξίζει να μείνεις στην αφάνεια, για να διαφυλάξεις την ψυχική σου γαλήνη και να καλλιεργήσεις το πνεύμα σου.

Όσον αφορά τον πολιτικό βίο. Η στάση του Επίκουρου προς την πολιτική ξεκινά από την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τον καιρό μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου του Μακεδόνα και την κατάργηση κάθε μορφής δημοκρατίας.

Το "Παιχνίδι"

σχόλιο: alone in the dark I made a mark that nobody would see

Το Παιχνίδι

Αυτό είναι! Πρέπει να αρχίσουμε το παιχνίδι, με τρόπο δικό μας, παράδοξο, μοναδικό, υπέροχο και μυστικό.
Για μέρες ολόκληρες ας βυθιστούμε σε χάρτες, πολεοδομικά σχέδια και παγκόσμιους άτλαντες, βιβλία, οδηγούς, λίστες, λεπτομερείς ουτοπίες και εξωφρενικές τοπογραφίες… Μαζί...

Επιτέλους και πάλι μαζί...

Φτιάξαμε στο πάτωμα του γραφείου μου το πιο παράξενο γεωγραφικό παζλ που έγινε ποτέ. Απλώσαμε τον κόσμο, με όλες του τις λεπτομέρειες, κάτω από τα πόδια μας, γίναμε θεοί σε κλίμακα ένα προς ένα εκατομμύριο, πολιτικά και γεωφυσικά, μπουσουλώντας διασχίζαμε τις ηπείρους και τις πόλεις τους, με τη μύτη μας να διατρέχει τη σμίκρυνση όλης της γνωστής Γης.
Θυμάσαι; Μαλώναμε και μετρούσαμε μοίρες και παραλλήλους, με χάρακες για σπαθιά και μοιρογνωμόνια για πιστόλια. Έπαιρναν φωτιά τα μολύβια πάνω στο χαρτί, στριφογύριζαν οι διαβήτες και φτιάχναμε πύργους από βιβλία κι αρχίσαμε να τους πολιορκούμε, για να εκπορθήσουμε απόψεις, συνδέσεις και αποδείξεις...

Χαθήκαμε σε λαβυρίνθους εγκυκλοπαιδειών, ψάχνοντας στους ατέρμονους διαδρόμους πέρα από τα γνωστά λήμματα, γκρεμιστήκαμε απότομα σε χαράδρες παραδοξολογιών που ξεπρόβαλλαν εκεί που δεν τις περιμέναμε, διασχίσαμε υπόγειες διαδρομές κάτω από τα γνωστά τοπία, σε στοές που συνδέουν τις ιστορίες, φτιάξαμε χάρτες για το ανείπωτο, για το απερίγραπτο, για το αχαρτογράφητο.

Είδαμε τον ορίζοντα των εμπνεύσεών μας μέσα από εξάντες και μέσα από τηλεσκοπικούς φακούς που αντιφέγγιζαν οράματα που δεν είδε ποτέ κανείς. Μετρήσαμε αποστάσεις, υπολογίσαμε άγνωστες παραμέτρους, κρατήσαμε λεπτομερή ημερολόγια εξερευνήσεων σε αμέτρητα όμορφα σημειωματάρια. Χαράξαμε προσεκτικά όλες τις διαδρομές, δημιουργήσαμε τοπολογίες για τα όνειρα, και μια ονειρική γεωγραφία. Εκπαιδευτήκαμε, οπλισμένοι με μολύβια, χαρτιά, σελιδοδείκτες, πίνακες, σκέψεις και ζεύξεις, γωνίες και αγωνίες, ωροσκόπια και τηλεσκόπια.

Και κάποτε, ναι, θα καταδείξουμε μια αόρατη αρχιτεκτονική. Την πολεοδομία των ιδεών μας.

Καταλαβαίνεις; Τις χώρες της ατμόσφαιρας. Τα κράτη των αισθήσεων. Και τις διπλωματικές τους σχέσεις με άλλους κόσμους... Καταλαβαίνεις;

του Παντελή Γιαννουλάκη

 

EUROPEAN FAMILY

 THIS IS THE UNITED STATES OF EUROPEAN CORPORATOCRACY!

"Επιστροφή στο μέλλον":

BEWARE OF THE POLITICAL CORRECTNESS!

("False Flag" never ends: Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, "Η ενδεκάτη Σεπτεμβρίου αλά φρανσαίζ" 
 ΕΠΟΧΕΣ "ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗΣ ΑΠΟΘΕΩΣΗΣ" ΤΟΥ ΧΑΦΙΕΔΙΣΜΟΥ
Μια "καρδιά" από γυαλί...
"Οι ιδρυτές και χρηματοδότες της ΕΕ ήταν Ναζί" (Ω! Τι έκπληξις!)
΄Αστεγοι, ο «ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ» ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Όμορφος κόσμος εταιρικά πλασμένος )

"Όλη η εξουσία βρίσκεται στα χέρια όσων έχουν αρκετά χρήματα για να την αγοράσουν" 
Τhe Clash

Προσφυγικό-μεταναστευτικό = η λογική της παράνοιας των αυτόχειρων καιρών...

Προσφυγικό-μεταναστευτικό!
= Η λογική της παγκόσμιας παράνοιας. Τα γεωπολιτικά τερτίπια που ξεφτιλίζουν κάθε έννοια "αλληλεγγύης", "διεθνούς συνεννόησης και συνεργασίας" πάνω σε μείζονα και φλέγοντα ζητήματα. Η επιτηδευμένα αυτιστική αντίληψη των κέντρων που αποφασίζουν για τις τύχες των λαών ερήμην αυτών, για το παρόν και το μέλλον των ανθρώπινων πληθυσμών. Σ΄ένα κόσμο που βρωμοκοπάει υποκρισία και πατάει πάνω σε ζωές-πιόνια για να προωθήσει ανομολόγητες ατζέντες. Σ'έναν πολιτισμό που παρατάει τους ασθενέστερους στην τύχη τους, τόσο εκτός όσο κι εντός των τειχών του...

Από τη μια ο πρόεδρος του  Ευρωπαϊκού Συμβουλίου mr Τουσκ συγχαίρει τις χώρες που έκλεισαν ερμητικά τα σύνορά τους για τις αυξανόμενες ροές των προσφύγων, οι οποίες συσσωρεύονται σε μια χώρα με υποτυπώδη έως ανύπαρκτη αυτοδιάθεση, παροιμιώδη πολιτική ανικανότητα, κακοδιαχείριση των "κοινών", έλλειψη πολιτικής πυγμής, οικονομικής καταστροφής και έλλειψης υποδομών κατάλληλων, χέρι χέρι με την προχειρότητα (αλλά και ανημπόρια) στο σχεδιασμό αντιμετώπισης μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας μεταναστευτικής και ανθρωπιστικής ως συνέπεια κρίσης. Η οποία και πατάει πάνω στην εγχώρια αυξανόμενη ανθρωπιστική κρίση αλλά και αναδεικνύει σε αξιοσημείωτο βαθμό την αίσθηση αλληλεγγύης των απλών ανθρώπων προς τον "ξένο" και ταλαιπωρημένο και επίσης, ακόμα και αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές, αντικείμενο οικονομικού ξεζουμίσματος από δουλέμπορους και διακινητές της αγωνίας για μια θέση στον παραπαίοντα "ήλιο" μιας ξεθωριασμένης Εδέμ. ςΔεν ξεχνάμε και τις σχετικά πρόσφατες κυνικές δηλώσεις κορυφαίου Γερμανού υπουργού ότι οι μετανάστες μπορεί να αποβούν χρήσιμοι στην όχι και τόσο υποδειγματική οικονομία της χώρας του, διότι  δουλεύουν για ψίχουλα και χωρίς ενοχλητικές διεκδικήσεις δικαιωμάτων!