...και η λίμπιντο ξεχείλισε κι από τα...αυτιά μας!

Μοντέρνοι (γαμο)καιροί: Η ισπανική κυβέρνηση, που ποτέ δεν ξεπέρασε το φρανκικό παρελθόν της πανέμορφης χώρας, επεξεργάζεται σοβαρά τον ακόλουθο νόμο, όπως βαφτίζεται κάθε σπυρί ξέχειλο στο πύον, ξεπεταγμένο στη φάτσα της αντιερωτικής και φανατικά αρτηριοσκληρωτικής δεσποινίδος με το παρατσούκλι "δημοκρατία": οι διαδηλώσεις, πορείες, διαμαρτυρίες μπροστά στα αξιότιμα κυβερνητικά κτήρια θα θεωρούνται σοβαρό αδίκημα! Και οι συλληφθέντες, πέρα από τα "χάδια" των μπούληδων της ισπανικής αστυνομίας, θα τιμωρούνται με πρόστιμα από 1000 έως 30000 ευρώ!!!
 Αυτά μαθαίνουν και οι κηδεμόνες της δικιάς μας μαμάς-πατρίδας και ενθουσιάζονται από δημοκρατικά ρίγη έμπνευσης! Και δεν αποκλείεται καθόλου να εφαρμόσουν και στο τσιφλίκι τους τέτοια κόλπα!

Κι αν η φράση "διέγερση σε απείθεια" αποτελεί τη νέα δημοφιλή δικαιολογία για το φίμωτρο και την τρομοκρατία εις βάρος του ξετιναγμένου κόσμου, τότε...

...έχετε παιδιά σκεφτεί ότι ίσως μας υποδεικνύουν το δρόμο για το νέο υπερ-αφροδισιακό των "μοντέρνων καιρών'; Που θα κάνει τον εξεγερσιακό ερωτισμό, με την ξεχειλίζουσα αδρεναλίνη λίμπιντό του, να ρέει ακόμη κι από τα αυτιά μας;

μμμμ! ΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧ! αυτή η σκανδαλώδης απελευθερωτική γοητεία του απαγορευμένου..!

Νύχτα στάσου μια στιγμή…

του Χρήστου Επαμ.Κυργιάκη

Πάντα σου άρεσε η νύχτα, πάντα μισούσες το σκοτάδι, ιδιαίτερα το σκοτάδι των ψυχών. Εκείνο το κατάμαυρο πέπλο που απλώνεται κάποιες φορές, πολλές φορές, σε όλο το σώμα και μουδιάζει το μυαλό και την καρδιά.

Και τότε, το αίμα παγώνει, το μυαλό σαλεύει, η καρδιά παύει να χτυπά στους επίγειους γνωστούς ρυθμούς και αναζητάς επίμονα ένα τσιγάρο.

Ψευδαίσθηση για άλλη μια φορά. Αρκεί να ξεφύγεις από την πραγματικότητα, αρκεί να πάψεις να πονάς, γιατί ο πόνος θα φέρει τη λύτρωση κι εσύ δεν τη θες. Αν ήθελες τη λύτρωση θα κοίταζες το φεγγάρι, θα ακουμπούσες τα αστέρια αλλά ποτέ μα ποτέ δεν θα αναζητούσες απεγνωσμένα να κάψεις τις θύμησες στη μισοπεθαμένη φλόγα του τσιγάρου.

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΠΙΑ: ΜΑΖΙ ΘΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ! - ΤΟGETHER WE RISE!

So much pain
We dont know how to be but angry
Feel infected like weve got gangrene
Please dont let anybody try to change me

Me, just me, in the middle of a sea full of faces
Full of faces, some laugh, some salivate
Whats in your alleyway
Recycling bins or bullet cases?

Its not equal, its not fair
Were different people but we're not scared
We aint never scared to pave a new path
Make a new street, build a new bridge

Say, can you see by the dawns early light?
Free slaves running, songs words werent right
Now, a new days coming
The few stay stunning while the many are handsome
Your soul is alive but they want it for ransom

The bass drumming is the anthem
We step to the heartbeats
Of our granddaughters and grandsons
And

Rise, together we rise
Together we rise, together we rise
Together we rise, together we rise
Together we rise, together we rise

Το άλλο πρόσωπο των ΗΠΑ: αυτό που οργανώνεται κι επεκτείνεται, που αγωνίζεται, μάχεται, στοχάζεται, τρυπάει με καθαρή και διαπεραστική ματιά τη θολούρα και τη δύσοσμη καταχνιά που στοιχειώνει τις κοινωνίες σαν θανάσιμη κατάρα, διεκδικεί κι απαιτεί με επιχειρήματα κι όραμα... Αυτό που αγκαλιάζει και υπερασπίζεται τη διαφορετικότητα, που δίνει ένα λόγο πολύ καλό να αρνηθείς το λήθαργο του συμβιβασμού στην κατάντια της χρηματοοικονομικής πανούκλας και να εισχωρήσεις σε μια ζώνη αναταράξεων που αφυπνίζει συνειδήσεις... Αυτό που αναλαμβάνει ευθύνες και ρίσκα...Αυτό που δημιουργεί, μιλάει και ακούει, αλληλεπιδράει με όλο το φάσμα μιας πολύμορφης κοινωνίας, εμπνέεται από την ανάγκη και λαχτάρα των ανθρώπων για μια άλλη ζωή...χωρίς κατακερματισμό, εξαθλίωση κι εξευτελισμό, εχθρικότητα και προδοσία του εαυτού.

Mια σπουδαία rock & συνάμα hip hop μπάντα από το Denver, oι Flobots! Και το παραπάνω ήταν το "Rise" από το εξαιρετικό LP "fight with tools", που αξίζει να το αναζητήσετε κι απ'όπου δεσπόζει και το αριστουργηματικό "handlebars":

Να κερδίσουμε τις στιγμές μας!

Σε βλέπω: ο χρόνος σου δεν σου ανήκει! Έχει διαιρεθεί ανομοιόμορφα σε "εργάσιμο" κι "ελεύθερο" και οι πραγματικοί χειριστές του σε έχουν μετατρέψει σε ένα μηχανάκι που καταμετρώνται συνεχώς οι επιδόσεις του και υπερφορτώνεται όλο και πιο πολύ, ώστε στο παραμικρό βραχυκύκλωμα να πεταχτεί στα αζήτητα. Αλλά κι ο πολύτιμος "ελεύθερος χρόνος" υπόκειται σε μια ολόκληρη βιομηχανία που έχει στηθεί για την εκμετάλλευσή του, ώστε να αποτρέπεται η δημιουργική και ουσιαστική αξιοποίησή του.
 Και τώρα σου λένε ότι πρέπει να δουλεύεις 13 ώρες για να'σαι πιο "παραγωγικός" κι ότι 11 ώρες αρκούν για την "ανάπαυσή σου" (ας μην μιλάμε για τον όποιο ελεύθερο χρόνο, πια!). Άρα θα πρέπει να τους ευγνωμονείς κιόλας, γιατί θα σε μάθουν να είσαι λιτός κι ολιγαρκής, να δουλεύεις (ως μισθωτό ανδράποδο) πολύ περισσότερο και για πολύ λιγότερα, άρα να μετατραπείς σε ένα μη υλιστικό "πνευματικό ον"...

Σε ακούω: διαμαρτύρεσαι και συχνά δικαιολογείσαι πως αποτελείς το "παιδί κακών στιγμών" ή λάθος εποχών, λες και δεν έχεις καμιά συμμετοχή στην εναλλαγή τους. Μη λησμονείς όμως κάτι πολύ σημαντικό: " έχεις τις μπογιές έχεις και τα πινέλα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!" (ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ). Αν επιλέξεις τοπία κόλασης μην κατηγορείς κανέναν παρά μόνο τον εαυτό σου!
 Και κάθε στιγμή είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ και ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ κι όλα τα θαύματα συμβαίνουν γύρω μας διαρκώς. Αρκεί να έχουμε τα μάτια! Δεν θα επιμείνω στο "να ζεις κάθε στιγμή σα να'ναι η τελευταία σου", αν και θα μπορούσα λόγω της βαθιάς σημασίας αυτής της φράσης. Όμως θα σε συμβούλευα τουλάχιστον να πασχίσεις να μην ευτελίζονται οι στιγμές σου!
Το ίδιο παλεύω να καταφέρω κι εγώ...

Δεν χρειαζόμαστε σωτήρες, σπόνσορες, σκευάσματα κι εγχειρίδια ευτυχίας, αγελαίες καταχωρήσεις, καταθέσεις ιδεολογικών διαπιστευτηρίων συνέχεια, δημοφιλείς βιοθεωρίες...
 Παρά μόνο έναν καινούργιο τρόπο συνδιαλλαγής και αλληλεπίδρασης με τον εαυτό και με τον άλλο!

ανιχνευτής

Στις κοινωνίες της κανονικότητας και τις επερχόμενες εορτές της αγάπης δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό!

Κανονικότητα που ίσως αραιά και πού –και αν- διαρρεύσει στα "ψιλά" των δελτίων ειδήσεων είναι η αναγκαστική εργασία ή σεξουαλική εκμετάλλευση, κάποιες δηλαδή από τις μορφές της  σύγχρονης δουλείας, που κάτω από τις βρωμερές αλυσίδες της ζουν παγκοσμίως 30 εκατομμύρια άνθρωποι. Επίσης, "ακόμη και σήμερα άνθρωποι γεννιούνται σε καθεστώς κληρονομικής σκλαβιάς. Υπάρχουν θύματα που έχουν απαχθεί ή κρατούνται πριν πωληθούν ή παραμείνουν κρατούμενοι για εκμετάλλευση, είτε δήθεν μέσω "γάμου", απλήρωτης και αναγκαστικής εργασίας, ή ακόμη και παιδιών που εξαναγκάζονται να πολεμήσουν", αναφέρεται στην έκθεση της οργάνωσης Walk Free που δημοσιεύθηκε στο Λονδίνο. Ένα ρεύμα φρίκης που ρέει στην κανονικότητα των σύγχρονων μεγαλουπόλεων όλου του κόσμου κι όχι μόνο στις «υποβαθμισμένες» περιοχές του πλανήτη. Όπου και μόνο ο προηγούμενος ορισμός-παραδοχή υποβάθμισης, ολόκληρων ηπείρων και δισ.ανθρώπων, αποδεικνύει τον εκφυλισμό και τη χυδαιότητα του «πολιτισμένου κόσμου», καθώς η καθιερωμένη φράση "κοινωνικές ανισότητες" απλά επικαλύπτει με ένα γλωσσικό χάδι τη χυδαιότητα και τον κοινωνικό σαδισμό.

Κανονικότητα  της "φυσικής τάξης των πραγμάτων" για τα σχέδια των κλειδοκράτορων αυτού  του κόσμου και της απάθειας που μπολιάστηκαν τα κοπάδια τους είναι ότι: "σήμερα να έχουμε τους 3 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου να έχουν εισόδημα μεγαλύτερο από το ΑΕΠ των 48 λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. 3 πλούσιοι= 48 χώρες! Σε αυτό το σύστημα, από τα 6 δισ. των ανθρώπων τα 5,5 είναι φτωχοί! Και περίπου τα 2,2 δισ., δηλ. το 1/3 του κόσμου να ζει με 1 ευρώ την ημέρα. Ενώ στον αναπτυγμένο κόσμο πάνω από 100.000.000 ζούνε στο όριο της φτώχιας" 

Κανονικότητα είναι ακόμη ότι  "στον τρίτο κόσμο 600.000.000 παιδιά είναι στα πρόθυρα του θανάτου. 250.000.000 παιδιά ζούνε σε συνθήκες δουλείας, 15.000.000 παιδιά πεθαίνουν από διάρροια τροφικής δηλητηρίασης, όπου το χαπάκι στοιχίζει 1 ευρώ, κάθε 30΄΄ περίπου ένα παιδί να πεθαίνει κάπου στη γη από πείνα και με τα 2/10 των στρατιωτικών δαπανών ή με τον φόρο Tobin -ένας μικρός φόρος στα κεφάλαια που διακινούνται από χώρα σε χώρα- όλα θα είχαν απαλειφθεί."

Κανονικότητα στη "χώρα της ελευθερίας" και της "θεϊκής συμμαχίας" σε πόλεμο κατά των πάντων είναι πλέον το γεγονός ότι: "από το ξεκίνημα της χρηματοπιστωτικής κρίσης τριάντα εκατομμύρια Αμερικανοί, 13 εκ. νοικοκυριά καλύτερα, εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους – γεγονός που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Πολλοί από αυτούς είναι είτε απλά άστεγοι, είτε μένουν σε σκηνές, είτε σε υπονόμους, είτε σε «παραγκουπόλεις» που δημιουργούν στην έρημο, είτε σε φθηνότερα διαμερίσματα – ενώ 50 εκ. άνθρωποι (το 20% σχεδόν του [πληθυσμού) ζουν από τα κουπόνια διατροφής. Αρκετές από τις αμερικανικές αυτές «φαβέλλες» μοιάζουν με καταυλισμούς προσφύγων – ενώ κάποιες άλλες, κατασκευασμένες στην έρημο, αποκαλούνται «πόλεις-πλάκες». Ονομάζονται έτσι, επειδή χρησιμοποιούνται παλιά αυτοκίνητα και λεωφορεία ως χώροι διαμονής των ανθρώπων - τα οποία πρέπει κανείς να καλύψει με πέτρινες πλάκες, για να μην τα παρασύρει ο δυνατός άνεμος της ερήμου. Χιλιάδες από αυτούς τους ανθρώπους έχουν γίνει πλέον αόρατοι για το σύστημα – δεν υπάρχουν και δεν καταγράφονται πουθενά, ενώ κανένας δεν ενδιαφέρεται για το αν ζουν ή πεθαίνουν."

Κανονικότητα θεωρείται πια, στα "πόδια της πολιτισμένης Ευρώπης" την Ισπανία, το κράτος να στέλνει αστυνομικές δυνάμεις για να διαλύσουν και να συλλάβουν συγκεντρωμένους ανθρώπους έξω από ένα σπίτι, καθώς παρανομούσαν εμποδίζοντας τους υπαλλήλους του να κάνουν τη "νόμιμη δουλειά τους": δηλαδή έξωση σε μια μητέρα και τα τρία παιδιά της. Και λίγο πιο ανατολικά στην αποκαλούμενη κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού, οι άνθρωποι να μένουν χωρίς ρεύμα, νερό και τροφή γιατί δεν έχουν πια τα διαπιστευτήρια του πιο ταπεινωτικού κι ατιμωτικού για την ανθρωπότητα μέσου υποδούλωσης: χρήματα! Και η παγωμένη ανάσα του επερχόμενου χειμώνα να φαντάζει για πολλούς συνανθρώπους σαν το στοίχημα επιβίωσης ή θανάτου που αντιμετωπίζουν επιζώντες αεροπορικής τραγωδίας σε χιονισμένη έρημη βουνοπλαγιά. Μόνο που εδώ η τραγωδία...

Η αλήθεια δεν φιμώνεται με συρματοπλέγματα και φράκτες... (25-11-2013)

Την Δευτέρα 25-11-2013 πολίτες που διαμαρτύρονται για την εγκατάσταση μεταλλείων χρυσού στην Χαλκιδική, έκαναν μια ακόμα συμβολική -ειρηνική διαμαρτυρία- στο Χονδρό Δένδρο. Όσοι βρέθηκαν εκεί είδαν με έκπληξη να έχει κινητοποιηθεί για μια ακόμη φορά μια τεράστια Αστυνομική δύναμη ( 5-6 ΄΄κλούβες΄΄, πάνω από 6 περιπολικά - τζιπ, αρκετές μηχανές...) . Στην εποχή των ''χορηγιών'' και της προπαγάνδας, του μνημονίου και της τρόικας, η αλήθεια και η κοινή λογική καταπατούνται βάναυσα.
Τα συρματοπλέγματα και οι φράκτες που συνεχώς υψώνει η εταιρεία δεν απαντούν όμως...

Για το τελευταίο ατύχημα με φορτηγό στην Ρεντίνα που μεταφέρονταν επικίνδυνα υλικά σύμφωνα με την σήμανση της ίδιας της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός - EL Dorado Gold...
Γιατί το πόσιμο νερό του Νεοχωρίου βρέθηκε να είναι ακατάλληλο για χρήση λόγω υψηλών συγκεντρώσεων αρσενικού...
Για ποιους λόγους μη συμμόρφωσης με τις νόμιμες διαδικασίες , σταμάτησε η μεταφορά ΄΄υλικού΄΄ της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός - EL Dorado Gold μέσω του λιμανιού της Θεσσαλονίκης...
Γιατί έγινε παράβαση από το Λιμεναρχείο στο Δήμο Αριστοτέλη για μη συμμόρφωσή του σύμφωνα με το νόμο ως προς την τοποθέτηση πινακίδων απαγόρευσης της κολύμβησης στην παραλία Στρατωνίου...
Στο γεγονός ότι το επιχείρημα περί δήθεν ΄΄αρμονικής συνύπαρξης΄΄ μεταλλευτικής δραστηριότητας και λοιπών δραστηριοτήτων (τουρισμός, γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία κτλ) κονιορτοποιήθηκε μετά και από τους χάρτες της ίδιας της εταιρείας El Dorado Gold που παρουσιάστηκαν και δείχνουν δεκάδες νέες υποψήφιες μεταλλευτικές θέσεις όπως Τσικάρα, Πιάβιτσα, Φισώκα αλά και Καραντώνα, Ζέπκο , Βίνα, Άσπρα Χώματα, Στρεμπένικο, Βασδέκη , Κηπουρίτσα και άλλες...Οι Σκουριές είναι μόνο η κορυφή του μεταλλευτικού παγό(βουνου) που απειλεί την Χαλκιδική και άλλη μια απόδειξη είναι οι χάρτες της ίδιας της εταιρείας...
Γιατί έγιναν ΄΄εργασίες΄΄ (επιχωματώσεις , διανοίξεις δρόμων κτλ) σε ρέμα που δεν έχει οροθετηθεί στις Σκουριές...
Στο γεγονός ότι δημοσιοποιήθηκε η μόλυνση ρέματος στην Ολυμπιάδα με βαρέα μέταλλα...
Γιατί η επιστημονική έρευνα που παρουσιάστηκε πρόσφατα (2013) για την μόλυνση στον Όρμο Στρατωνίου και ήρθε να προστεθεί σε αυτή του καθηγητή Σταμάτη αναφέρει μεταξύ άλλων ...

Ντοκιμαντέρ: Παράδεισος ή Όλεθρος

 { Μας αρέσει να επεξεργαζόμαστε ενδιαφέρουσες προτάσεις και προτεινόμενες ιδέες που έχουν "κάτι να πουν", όσο κι αν έχουμε επιμέρους διαφωνίες ή ενστάσεις ή διατηρούμε μια επιφυλακτική στάση. Και οι παρακάτω επισημάνσεις και προτάσεις σίγουρα παρουσιάζουν ενδιαφέρον...}

Jacque Fresco: Ο "σύγχρονος... Da Vinci" και το Zeitgeist 

" Σε αυτό το ντοκιμαντέρ αναφαίνονται με λεπτομέρεια οι βαθύτερες αιτίες των συστημικών διαταραχών των αξίων και τα επιζήμια συμπτώματα που προκαλούνται από την τρέχουσα κοινωνικό-οικονομική κατάσταση του πολιτισμού μας. To Venus Project τάσσεται υπέρ ενός νέου κοινωνικο-οικονομικού συστήματος, ενημερωμένο με την σημερινή γνώση, που χαρακτηρίζει τη δια βίου εργασία του Κοινωνικού Μηχανικού, φουτουριστή, εφευρέτη και Βιομηχανικού σχεδιαστή Jacque Fresco, που ο ίδιος αποκαλεί οικονομία βασισμένη σε πόρους. 

 Στην ταινία τονίζεται η ανάγκη να ξεπεραστούν παρωχημένες και αναποτελεσματικές μέθοδοι της πολιτικής, των νόμων, των επιχειρήσεων και να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος της επιστήμης, σε συνδυασμό με την υψηλή τεχνολογία, για να καλυφθούν οι ανάγκες όλων των ανθρώπων του κόσμου. Δεν βασίζεται στις απόψεις των πολιτικών και οικονομικών ελίτ ή στην σφαίρα της φαντασίας, αλλά στη διατήρηση μιας δυναμικής ισορροπίας με τον πλανήτη που θα μπορούσε να προσφέρει τελικά την αφθονία για όλους τους ανθρώπους."

"Σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο"

Όταν ο Ζαρατούστρα έφτασε στην πιο κοντινή πόλη που συνόρευε με το δάσος, βρήκε πολλούς ανθρώπους μαζεμένους στην αγορά, επειδή είχε ανακοινωθεί ότι ένας σχοινοβάτης θα έκανε επίδειξη και ο Ζαρατούστρα μίλησε έτσι στους ανθρώπους:

Σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι κάτι που πρόκειται να ξεπεραστεί. Τι έχετε κάνει για να ξεπεράσετε τον άνθρωπο? Όλα τα όντα μέχρι τώρα έχουν δημιουργήσει κάτι πέρα από τον εαυτό τους: κι εσείς θέλετε να είστε η άμπωτη αυτής της μεγάλης παλίρροιας, και θα προτιμούσαμε να ξαναγυρίσετε στο κτήνος παρά να ξεπεράσετε τον άνθρωπο? Τι είναι ο πίθηκος προς τον άνθρωπο? Ένα περιγέλασμα, ένα επόνειδο πράμα. Και το ίδιο ακριβώς θα είναι ο άνθρωπος προς τον Υπεράνθρωπο: ένα περιγέλασμα, ένα πράμα της ντροπής.

Έχετε προχωρήσει από το σκουλήκι στον άνθρωπο, και πολύ ακόμα μέσα σας είναι του σκουληκιού. Κάποτε ήσασταν πίθηκοι, κι όμως ακόμα ο άνθρωπος είναι περισσότερο πίθηκος από οποιονδήποτε πίθηκο. Ακόμα κι οι πιο σοφοί ανάμεσά σας είναι μόνο μια δυσαρμονία και μείγμα φυτού και φαντάσματος. Σας ζητάω όμως να γίνεται φυτά και φαντάσματα; Σταθείτε, σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο! Ο Υπεράνθρωπος είναι το νόημα της γης. Αφήστε τη βούλησή σας να πει: Ο Υπεράνθρωπος είναι το νόημα της γης!

ένα τραγούδι για την Αργεντινή... κι ένα για την Ελλάδα...και μια ολόκληρη ορχήστρα για όλο τον κόσμο!

{ Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, ένα είναι ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ! (Δεν έχουμε βρεθεί εδώ χάμου για να επιβιώνουμε απλώς και να υπηρετούμε λογής αφεντάδες, μικρούς ή μεγάλους. Αλλά για να ζήσουμε τη ζωή μας, να εξελισσόμαστε, να δημιουργούμε και να μεγαλουργούμε!) }

κι ένα τραγούδι στα σκαριά για την Ελλάδα...

για τη δικαιοσύνη χωρίς δίκαιο
για τη λογική χωρίς Λόγο

για τους παράνομους με τις γραβάτες

για τους νόμους χωρίς ανθρωπιά 

για τη νομιμότητα που σκοτώνει

για ανθρώπους που το μόνο που νομίζουν πως τους απομένει 

είναι η τελευταία θέα από ταράτσες

για την ομορφιά που πνίγεται κάτω από μπάζα

για εκείνους που δεν κλείνουν τα μάτια

για τους νέους που φτύνουν την αγχόνη

για τους δήμιους που ορέγονται σάρκα νεανική

για τους γέροντες που πετιούνται στα σκουπίδια

για το παιδί που γεννιέται μες στα σκουπίδια

για τους αλήτες που διαταράσσουν την τάξη

για τις υψωμένες γροθιές που δεν μένουν στα λόγια

για έναν πλανήτη που σα νεογέννητο ξαναγεννιέται

μέσα απ'τις θεσπέσιες φλόγες του σήμερα και του χθες

για μια νέα πρωτάκουστη ιστορία από στόμα σε στόμα 

για ό,τι παίρνεται χωρίς παρακάλια και ευχές...

ανιχνευτής

Γιατί γίνεται τόσος ντόρος σχετικά με το θέμα των φαρμάκων; Πού είναι το παράξενο;

Γιατί γίνεται τόσος ντόρος σχετικά με το θέμα των φαρμάκων; Και των τιμών τους; Πού είναι το παράξενο δηλαδή;

Οι τελευταίες αυτές εξελίξεις (Η κυβερνητική μυθολογία για τα φάρμακα) που σχετίζονται με την ολοκληρωτική διάλυση του "εθνικού συστήματος Υγείας", έρχονται απλά ως λογική απόρροια απόλυτα συγκεκριμένων πολιτικών που εκφράζονται μέσω μιας απόλυτα συνεπούς σειράς ανάλογων μεθοδεύσεων! Τι περίμενε δηλαδή κάποιος; Να μείνει οτιδήποτε όρθιο, πόσο περισσότερο τα φάρμακα που σχετίζονται με αυτό που τόσο απεχθάνονται οι "αντιπρόσωποι των πολιτών"-πιστοί συνεργάτες χωρίς κουκούλα των πολυεθνικών αφεντικών τους: η καλή υγεία του ελληνικού λαού! ("Εκατόμβες νεκρών" ετοιμάζει η κυβέρνηση: Οι πρωθυπουργοί και υπουργοί Υγείας ήταν εδώ και χρόνια ενήμεροι για τους χιλιάδες νεκρούς που θα φέρει η πολιτική λιτότητας)

Η άποψή μας επί του θέματος θα μπορούσε να εκφραστεί εύλογα και μέσω μιας αλληλουχίας αποριών:
Ποια φάρμακα και ποια δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ταλαίπωρους ανθρώπους; Είμαστε με τα καλά μας ή τη βρίσκουμε με τις συνεχείς αυτ-απάτες;

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΡΟΔΟΥ»

 Παραθέτουμε ένα άρθρο με κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις που μας τράβηξαν την προσοχή...
 Πριν όμως θα προχωρήσω σε δυο  παρατηρήσεις δικές μου, πρώτα όσον αφορά "το τέλος του Σοσιαλισμού και των ιδεολογιών, όπως επαγγέλλεται ο διεθνής καπιταλισμός": Όσο και να το ήθελαν τα καπιταλιστικά αρπαχτικά του κέρδους (και της κυκλοφορίας  του χρήματος στα χρηματιστήρια κι όχι στις πραγματικές ανάγκες των οικονομιών) δεν μπορούν να αποενοχοποιηθούν ιδεολογικά! Γιατί, πολύ απλά, το χρήμα και η αέναη σώρευσή του συνιστά ένα είδος ιδεολογίας και μάλιστα πολύ ύπουλης κι άκαμπτης. Ύπουλης γιατί προσφέρει στον καθένα την πλάνη του δολώματος ότι έχει τη δυνατότητα κάποια στιγμή να πλουτίσει και ν'ανέβει στις βαθμίδες μιας "κοινωνίας του Μαμωνά", αρκεί να μεταχειριστεί και κάθε μέσο αν κρίνει απαραίτητο γι'αυτό τον "σκοπό ζωής!" Δεν γίνεσαι εφοπλιστής ή golden boy αν έχεις περίσσιες κοινωνικές ή οικολογικές ευαισθησίες! Άκαμπτης, γιατί παράγει αντιεπιστημονικά και αυθαίρετα ιδεολογήματα, όπως η "ελεύθερη αγορά". H οποία δεν δύναται να σταθεί (άνεϋ οδυνηρών επιπτώσεων στις τοπικές οικονομίες και τη φύση) χωρίς ρυθμιστικές παρεμβάσεις και λειτουργικούς κανόνες, οπότε το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιοι τους θέτουν αυτούς και πώς. Και η "απεριόριστη ανάπτυξη", σε ένα σύστημα πεπερασμένο όπως ο πλανήτης μας και χωρίς να αξιοποιούνται ουσιαστικά νέες καινοτόμες τεχνολογίες για τη σωτηρία των φυσικών πόρων...
 Επίσης, όσον αφορά το αμεσοδημοκρατικό θαύμα της Αθήνας, που ξεκίνησε το 594(Σόλωνας) και έληξε το 404(ήττα στον Πελοπον.Πόλεμο), με ένα ενδιάμεσο "καθαρό διάστημα"  δημοκρατικής μεγαλοπρέπειας 50 χρόνων: ήταν αδιανόητη για την πολιτική σκέψη των Αθηναίων πολιτών η ύπαρξη ΜΗ ανακλητών "πληρεξούσιων" ή "διαμεσολαβητών" του λαού και οι κάθε φορά δημόσιοι άρχοντες  ΛΟΓΟΔΟΤΟΥΣΑΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ, ενώ πανίσχυροι θεσμοί και μια υψηλή αίσθηση ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ προστάτευαν τη δημοκρατία από το να ξεπέσει σε ολιγο-κρατία και δημαγωγική παλινωδία...Πράγματα δηλ. που δεν συνδέονται από τη φύση τους με κανένα σοσιαλιστικό μοντέλο που στηρίζεται στην κομματική γραφειοκρατία και τη σχέση κομματάρχη ηγέτη-στρατευμένων ψηφοφόρων με εικονικό το δικαίωμα κριτικής στην ξύλινη γλώσσα και τα στρεβλά πεπραγμένα της κεντρικής εξουσίας του κόμματος. ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ=ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ και ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ=ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ, μέσω μιας διαυγούς αυτοθέσμισης θεσμών που εξαρτώνται  από τη ρητά συλλογική δραστηριότητα κι άρα την ίση πραγματική δυνατότητα συμμετοχής στον καθένα με την παροχή ανάλογων προϋποθέσεων!
 Αν αυτό δεν είναι ουμανισμός, δεν αποτελεί προσήλωση σε καθετί γύρω από τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, τότε τι είναι;
 Μήπως του φέρνει στο μυαλό την..."αναρχία"; όπως θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυριστεί κάποιος "σεβάσμιος καπιταλιστής"-πολιτικός, που στα νιάτα του ίσως να διετέλεσε και το "αγροτικό του" στο χώρο της αριστεράς, πριν προχωρήσει στην...καριέρα του.

ανιχνευτής

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΡΟΔΟΥ»

Ένα «Μανιφέστο» της Νέας Αριστεράς…

Γράφει ο Μάνος Δανέζης


Η κατάρρευση του κοινωνικού και πολιτικού μύθου του υπαρκτού Σοσιαλισμού, με τον τρόπο που συντελέστηκε, αποτέλεσε ένα ισχυρό σοκ για την παγκόσμια κοινωνία των πολιτών. Έφτασε άραγε το τέλος του Σοσιαλισμού και των ιδεολογιών, όπως επαγγέλλεται ο διεθνής καπιταλισμός;

Η απάντηση είναι αρκετά απλή: «Για να πεθάνει κάτι, θα πρέπει αρχικά να υπάρξει», και Σοσιαλιστική κοινωνία ποτέ δεν υπήρξε, όσο κι αν διαφημίστηκε το αντίθετο. Ο Σοσιαλισμός παραμένει ένα φιλοσοφικό, άρα και ιδεατό, κοινωνικό σύστημα το οποίο συνεχίζει να αποτελεί ένα παγκόσμιο πολιτισμικό ζητούμενο. Επομένως, ως ιδεατός «στόχος», δεν μπορεί να ταυτίζεται με τα επιμέρους επιτυχημένα ή αποτυχημένα βήματα προσέγγισής του, τον «δρόμο» δηλαδή που οδηγεί προς αυτόν. Σοσιαλισμός βασικά σημαίνει Ουμανισμός και διαφοροποιείται από τον Κομμουνισμό θέτοντας ως αναγκαία προϋπόθεση την ανάπτυξη μιας ανθρώπινης «πνευματικότητας», από την οποία απέχει κατά πολύ η δυτική πολιτισμική δομή.


Η Ελληνική Κοινωνία δεν Βίωσε ούτε την Αναγέννηση, ούτε το Διαφωτισμό

Πραγματικότητα επιστημονικής φαντασίας

{ αναρχικές απόψεις περί θεάτρου του Παράλογου...}

Πραγματικότητα επιστημονικής φαντασίας

Αν θέλεις ένα όραμα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να συντρίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο -για πάντα. (George Orwell)

Αν ήμασταν ο George Orwell, θα ξεκινούσαμε κάπως έτσι: Ήταν μια λαμπρή κρύα μέρα του Απρίλη, και τα ρολόγια σήμαναν δεκατρείς. Έτσι ξεκινάει το «1984». Θα ξεκινήσουμε όμως, περιγράφοντας αυτό που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη τις τελευταίες μέρες. Ένα κινητό μεγάφωνο, στην οροφή ενός αυτοκινήτου, σκορπάει σε ευήκοα και μη όταν ένα μαγνητοφωνημένο μήνυμα, που επαναλαμβάνεται διαρκώς από μια άχρωμη φωνή. Προκαλεί μια ανατριχίλα· το ακούς και άθελά σου νιώθεις να παίζεις σε ταινία επιστημονικής φαντασίας, όπου μετά την καταστροφή του κόσμου, σα να μην είναι η ίδια η καταστροφή αρκετή, έρχεται και μια δικτατορία των μηχανών. Η φωνή προστάζει: «Λαέ της Θεσσαλονίκης… δεν πίνουμε Coca-cola, δεν πίνουμε Fanta, δεν πίνουμε νερό Αύρα… μέχρι το εργοστάσιο της Coca-Cola να επιστρέψει (από τη Βουλγαρία) στην Ελλάδα… θέλουν να κάνουν την Ελλάδα μας χώρα μόνο καταναλωτών και όχι παραγωγών». Το απειλητικό παραλήρημα επαναλαμβάνεται, ενώ το όχημα διασχίζει τους δρόμους και τις γειτονιές της πόλης. Στο τέλος, ακούμε και ένα απόσπασμα από το «Hurricane» του Bob Dylan, έτσι για να καλωσορίσουμε το άκρον παράλογο και μετά μουσικής…

Ο μεγάλος επιστήμονας Wilhelm Reich

{ Επίσης: Βίλχελμ Ράιχ : Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού. (Ολόκληρο το βιβλίο όπως και άλλα).}




«Σε φωνάζουν Ανθρωπάκο, Κοινό Άνθρωπο.
Λένε πως χάραξε η εποχή σου, η «Εποχή του Κοινού Ανθρώπου».
Πόσο σε λυπάμαι Κοινέ Ανθρωπάκο»

«Μα δεν είσαι συ που το λες, ανθρωπάκο. Το λένε εκείνοι, οι αντιπρόεδροι των μεγάλων εθνών, οι εργατοπατέρες, οι μετανιωμένοι γιοι των αστών, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι. Σου προσφέρουν το μέλλον, μα δε ρωτούν για το παρελθόν σου. ..κι όμως, είσαι κληρονόμος ενός τρομερού παρελθόντος. Τούτη η κληρονομιά καίει στη χούφτα σου σα διαμάντι φλεγόμενο. Εγώ αυτό έχω να σου πω.

Ο γιατρός, ο τσαγκάρης, ο μηχανικός ή ο εκπαιδευτικός, για να προκόψουν στη δουλειά τους και να κερδίσουν το ψωμί τους, πρέπει να γνωρίζουν τις ελλείψεις τους. Εδώ και κάμποσες δεκαετίες παίρνεις παγκοσμίως τα ηνία στα χέρια σου. Το μέλλον της ανθρωπότητας θα εξαρτηθεί από τις σκέψεις και τις πράξεις σου. Όμως, οι δάσκαλοι κι οι αφέντες σου δε σου μιλάνε για τον τρόπο που σκέφτεσαι πραγματικά.

Δε σου λένε ποιος είσαι στα αλήθεια. Κανένας δεν τολμά να σε φέρει αντιμέτωπο με τη μοναδική πραγματικότητα που έχει τη δύναμη να σε καταστήσει κύριο του πεπρωμένου σου. Είσαι «ελεύθερος» από μια άποψη μονάχα: ελεύθερος από την αυτοκριτική, που μπορεί να σε βοηθήσει να κουμαντάρεις τη ζωή σου.

Δε σ’ άκουσα να παραπονιέσαι ποτέ: «Με εκθειάζετε σαν το μελλοντικό αφέντη του εαυτού μου και του κόσμου μου. Αλλά δε μου λέτε πώς γίνεται κανείς αφέντης του εαυτού του. Δε μου λέτε ποια είναι τα λάθη και τα ελαττώματά μου, πού σφάλλω στον τρόπο που σκέφτομαι και πράττω».

Επιτρέπεις στους ισχυρούς να απαιτούν τη δύναμη εν ονόματι «του ανθρωπάκου». Όμως, εσύ ο ίδιος παραμένεις βουβός. Ενισχύεις τους ισχυρούς με περισσότερη δύναμη. Επιλέγεις για εκπροσώπους ανθρώπους αδύναμους και κακοήθεις. Τελικά διαπιστώνεις πάντα, πολύ αργά, πως σ’ έπιασαν κορόιδο.» Ακου ανθρωπάκο του Wilhelm Reich.

Ο Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 24 Μαρτίου 1897 – 3 Νοεμβρίου 1957) ήταν Αυστριακός ψυχαναλυτής, μέλος της δεύτερης γενιάς ψυχαναλυτών μετά τον Σίγκμουντ Φρόυντ και μία από τις πιο ριζοσπαστικές προσωπικότητες στην ιστορία της ψυχιατρικής.

Σε νεαρή ηλικία υπήρξε διακεκριμένος ψυχαναλυτής, μαθητής του Σίγκμουντ Φρόυντ και δραστήριο μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας. Εντούτοις, στις αρχές της δεκαετίας του 1930 οι νεωτερικές ψυχολογικές θεωρίες και οι πολιτικές απόψεις που διατύπωνε τον έφεραν σε ρήξη τόσο με το ψυχαναλυτικό κίνημα όσο και με τους κομμουνιστές. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 μετανάστευσε στη Σκανδιναβία, όπου τα αποτελέσματα της έρευνάς του στον χώρο, της βιολογίας, πλέον, τον απομάκρυναν ακόμη περισσότερο από τις επικρατούσες επιστημονικές απόψεις. Από το 1940 μέχρι την δολοφονία του το 1957 έζησε στις ΗΠΑ.

Ας δούμε ανέκδοτες φωτογραφίες από την ταραχώδη ζωή του μεγάλου αυτού επιστήμονα κι ανθρώπου. Στους πιο κάτω συνδέσμους μελέτησε αποσπάσματα από το έργο του και βρες το απαγορευμένο μέχρι ΣΗΜΕΡΑ έργο του «η Βιοπάθεια του καρκίνου» 

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ

Αν η ανεξαρτησία και η ευθύνη ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου

" Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά.
 Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω" ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

" Η ανεξαρτησία και η ανάληψη ευθύνης είναι ένα είδος ελευθερίας... η Ανάληψη Ευθύνης είναι το βασικό εργαλείο για μια ολοκληρωμένη ταυτότητα, ικανότατη για διαλογιστική και ανώτατες ικανότητες, αυτές που οι εξαρτημένοι με δέος τις αποκαλούν «πνευματικές» ή με φόβο «μαγικές»."
 «Δαμάζοντας τα πιράνχας»

Αν η ανεξαρτησία και η ευθύνη ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου... τότε πολύ πιθανό να μην υπήρχαν (ή έστω να δυσκολεύονταν πολύ για να ευδοκιμήσουν)...

ούτε ανίκανοι πολιτικοί ούτε ανίκανη για δική της γνώμη κοινή γνώμη

ούτε σφυγμομετρήσεις ούτε καταχωρήσεις

ούτε θεωρίες δύο άκρων ούτε μεγαλόστομες δηλώσεις για ακραία φαινόμενα

ούτε θεοποιημένα εμπορεύματα ούτε αποβλακωμένοι καταναλωτές

ούτε άσυλα ανιάτων ούτε ψυχαναλυτές

ούτε καταστροφή της φύσης ούτε οικονομία της καταστροφής

ούτε ανάγκη ελέγχου των πυρηνικών ούτε των δημοσιονομικών

ούτε οπορτουνιστές ούτε ωχαδελφιστές ούτε απαθείς παρατηρητές

ούτε περιούσιοι λαοί ούτε ατομικές περιουσίες ικανές να ταΐσουν ολόκληρους λαούς

ούτε ανύπαρκτοι θεοί ούτε ιερατεία εμπορίας τους

ούτε ινστρούχτορες, γραμματείς και φαρισαίοι και γκουρού ούτε εξαρτημένοι οπαδοί

ούτε Άδωνις, ΓΑΠ, Μπους πατήρ και Τζούνιορ, patriot acts, CIA, FBI, Interpol, οικογένειες Ρότσιλντ και Ροκφέλλερ, οικογένειες στο δρόμο, δημόσια συσσίτια, γιουροβίζιον, ριάλιτυ, καναλάρχες, φεουδάρχες, μυστικές υπηρεσίες, τρομοκράτες, αστυνομικά σήριαλ στην TV, ιδιώτες και προδότες, μεταλλαγμένα, ληγμένα, καμμένα, εκχερσώσεις κι απαλλοτριώσεις και τηλεεκσπαρματώσεις...

ούτε καταπιεστές ούτε καταπιεζόμενοι...

Τι θα υπήρχε; Όποιος το επεξεργαστεί, το εμπνευστεί, το συλλάβει σε όλες τις διαστάσεις και προεκτάσεις κινδυνεύει να χαρακτηριστεί...ανεύθυνος, ανώριμος, εκτός κοινής (και δημοφιλούς) λογικής, ταραχοποιός. Μέχρι και να βρεθεί…εκτός "συνταγματικών τόξων"!

Θέλει γενναιότητα το να μιλάς και να πράττεις με ευθύνη!

ανιχνευτής

Υπάρχει κάτι ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ και ξεκινά ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!

- Αυτό το κείμενο, καλώς ή κακώς, ούτε απευθύνεται σε όλους ούτε φιλοδοξεί να τους αγγίξει όλους. Ωστόσο, ο κειμενογράφος ευελπιστεί να προσφέρει χρήσιμα ερεθίσματα και να προβληματίσει όσους κουράστηκαν από την κυριαρχία του άσπρου-μαύρου στη ζωή και
γυρεύουν μια νέα προοπτική..Χωρίς έτοιμες συνταγές και "σωτήριες λύσεις" -


Μη γυρεύεις άλλο την ελπίδα σε αυτά τα μέρη! Όχι σε αυτά τα κενοτάφια κάθε ελπίδας!
Πόσο τυφλός μπορεί να είσαι;
Η ελπίδα χρειάζεται ανοιχτούς ορίζοντες για να υψώνεται, κουβαλώντας στα φτερά της φωτεινές υποσχέσεις.

Από την άλλη, η ελπίδα ευδοκιμεί και στα πιο πηχτά σκοτάδια. Εκπλήσσει σαν εύθραυστο μικρό άνθος, απρόσμενα ξεπεταγμένο στη σχισμή του τσιμέντου, βρίσκοντας απλά έστω και μια ιδέα χώματος για να βλαστήσει.

Η ελπίδα δολοφονείται βίαια και το πτώμα της παραχώνεται κάτω από σωρούς πολιτιστικών σκουπιδιών και κατεστημένων μπάζων. Σε τέτοιες περιοχές, σε τέτοια κρεματόρια, όπου οι παρασιτικοί ύπουλοι φύλακές τους φιλοδοξούν να μην αφήσουν κανέναν αλώβητο, ακόμα κι αν πιστεύει ότι οι διεργασίες εντός αυτών των "στρατόπεδων συγκέντρωσης τροφίμων" δεν τον αγγίζουν. Εδώ μέσα! Σε αγορές όπου διακινούνται και πωλούνται όχι απλά εμπορικά προϊόντα, αλλά ανθρώπινες αγέλες και κοπάδια σε εξευτελιστικές τιμές για τους εμπόρους. Σε σκλαβοπάζαρα που οι φύλακες νομιμοποιούν ως "αγορές εργασίας" για να ξεγελούν τους κρατούμενους. Και να τους πείθουν να τρώνε και τις σάρκες τους μεταξύ τους για να εξασφαλίσουν μια γωνιά στις γαλέρες της δουλείας. Σε ιδεολογικά "νυφοπάζαρα" μπρος στα κάλλη της αρπαχτικής εξουσιαστικής φύσης. Σε παζάρια με την ανούσια επωνυμία της "λαϊκής ετυμηγορίας" και στημένες διαδικασίες όπου διακορεύεται κι εξευτελίζεται η πραγματική δύναμη της ανθρώπινης βούλησης και των δυνατοτήτων της. Όσον αφορά και τη διαχείριση όλων εκείνων των ατομικών και συλλογικών δραστηριοτήτων κι ευθυνών που έχουν να κάνουν με την αυτο-οργάνωση της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στον υπαρκτό κόσμο κι όχι μέσα σε σφαίρες φαντασιακών κοινωνικών σημασιών.
 Όχι, η ελπίδα και τα νοήματα που αυτή ξεδιπλώνει ώστε ο υπαρκτός κόσμος να γίνει καλύτερος για τους ανθρώπους, δεν έχει σχέση με αυταπάτες κι εθελούσιο ευτελισμό.

Ο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΞΕΠΕΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ: "Ιστορίες αυστηρώς ακατάλληλες…για τα δελτία ειδήσεων των οχτώ!"

Σχόλιο: τρεις ιστορίες καθημερινής κοινωνικής γενοκτονίας, κοινωνικής παράνοιας και εξόφθαλμης αδικίας από τον εξαιρετικό, όπως πάντα,  Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη. Χιλιάδες καθημερινές ιστορίες-απώλειες κάθε ίχνους κοινωνικής ευαισθησίας, απώλειας κάθε σημασίας της οποιασδήποτε εξαγγελίας για πολυπόθητες "εξόδους σε αγορές" με συνοδεία κροκοδείλιων δακρύων για τις "θυσίες" του λαού, απώλειας της ουσίας εννοιών όπως "δημοκρατία" και "κράτος πρόνοιας", απώλειας της ίδιας μας της ανθρώπινης υπόστασης...

ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΖΩΗ! ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΟΝΕΙΔΙΣΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ, ΕΝΑ ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΙΔΟΥΣ! 

ανιχνευτής

Ιστορίες αυστηρώς ακατάλληλες…για τα δελτία ειδήσεων των οχτώ!

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Η Δασκάλα μπαίνοντας σήμερα το πρωί στην τάξη, ανακοινώσε στους μαθητές της πως όποιος θα συγκεντρώσει στις επόμενες δύο εβδομάδες 10 «αστεράκια» καλής απόδοσης στο τετράδιό του, θα έπαιρνε στο τέλος ένα συμβολικό δώρο.

Ρώτησε τους μαθητές της, τι δώρο θα ήθελαν, έχοντας την κρυφή ελπίδα πως θα απαντούσαν: «Ένα βιβλίο».

Τα παιδιά σχεδόν με ένα στόμα της απάντησαν: «Δύο σάντουιτς από το κιλικίο κυρία».

Η Δασκάλα είχε ακούσει εδώ και καιρό ότι η κυρία Μαρία που είχε το κιλικίο, θα το άφηνε. Πίστευε πως αυτό οφειλόταν στην πλεονεξία της κυρίας Μαρίας η οποία απλώς ήθελε να ασχοληθεί με μία πιο κερδοφόρα επιχείρηση.

.........................

Ο καθηγητής της γυμναστικής είχε ξεκαθαρίσει στους μαθητές του πως κατά τη διάρκεια του μαθήματος θα ήθελε να έρχονται με αθλητική περιβολή. Όχι με τζιν και βερμούδες.

"Εξουσία και Ομορφιά (Ιδέες, Τέχνη) είναι έννοιες ασυμβίβαστες"

" ΚΙΤΣ: Η φαιά «αισθητική» της αγοράς».
(ή αλλιώς) ΚΙΤΣ, το «φαιόμετρο»: το μέτρο που καταγράφει τις διακυμάνσεις και το βαθμό του φασισμού της καθεστωτικής πολιτικής και των πολιτικών της. Σήμερα το «φαιόμετρο» του ΚΙΤΣ έχει σπάσει όλα «θερμόμετρα» και πάρει παρανοϊκές διαστάσεις ΟΛΩΝ των διαστροφών: Από πολιτικές και δημοσιογραφικές μέχρι ψυχολογικές… "


 

 

"Εξουσία και Ομορφιά (Ιδέες, Τέχνη) είναι έννοιες ασυμβίβαστες.
Η πολιτική εξουσία δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την Ομορφιά γιατί απειλείται θανάσιμα, νιώθει τρόμο μπροστά στην Ομορφιά.
Εδώ βρίσκεται η ρίζα της κακογουστιάς κάθε εξουσίας: Οικονομικής, πολιτικής, δημοσιογραφικής κλπ…
Σήμερα που αυτές οι εξουσίες είναι βαθιά μολυσμένες από τη σήψη και παρακμή του συστήματος και ολοκληρωτικά υποταγμένες στις διεθνείς μαφίες του χρήματος, η κακογουστιά παίρνει και τις ανάλογες αποκρουστικές και θηριώδεις διαστάσεις. Τις διαστάσεις του υπερθεάματος της Νέας Εποχής, της πλανητικής βαρβαρότητας.
Γι’ αυτό και οι δωσίλογοι και γενίτσαροι αυτής της Νέας Εποχής παράγουν τόσο πηχτά κύματα κακογουστιάς και ανοησίας."

{ Πιο αναλυτικά: οι  διαστροφικές διαστάσεις του ΚΙΤΣ σε όλες τις πτυχές της πολιτικής, οικονομικής, πνευματικής και "πολιτιστικής" ζωής αυτής της χώρας, που θέλουν να την ευτελίσουν παντελώς και να την μετατρέψουν σε μια απίστευτα αντιαισθητική κι αποπνιχτική μπανανία, αναλύονται με εξαιρετικό τρόπο σε αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα θεματική ενότητα του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ εδώ!
Διαβάστε κι από εμάς κάτι μικρό αλλά χαρακτηριστικό: Αποτρόπαιο κι αποτροπή 
Κι αυτό: Όλα τα'χε η Μαριωρή, ο φερετζές της γιουροβίζιον της έλειπε! 
Τα οποία μπορείτε να συνδέσετε και μ'αυτό: "Μας κλέβουνε τη σκηνή!"}

Επίσης από το περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ, σε πρόσφατο άρθρο με τίτλο Και η «αισθητική» τους είναι επιθανάτιος ρόγχος: Η φαιά των δωσίλογων μαϊμούδων…, ένα μικρό απόσπασμα:

Περίοπτη θέση στην εξέδρα των γλοιωδέστατων νεόπλουτων και πολιτικών σαλτιμπάγκων κατέχει ο Άδωνις Γεωργιάδης: Από τις πιο αηδιαστικές, γραφικές και φρενοβλαβείς φιγούρες που αποτυπώνουν το ΟΝΕΙΔΟΣ, τη ΦΡΙΚΗ και το ΚΙΤΣ του κατοχικού καθεστώτος…
Γι αυτόν τον τύπο που τσιρίζει από τα κανάλια των «νταβάδων» σχεδόν καθημερινά, έχουμε γράψει πολλά…
Εδώ απλώς θα παραθέσουμε το παρακάτω βίντεο που έβαλε στο σημερινό του σημείωμα ο Νίκος Μπογιόπουλος.
http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/184369,E_oxi_fysika__.html

Σ’ αυτό αποτυπώνονται όλα τα παραπάνω, τα πάντα…
http://www.youtube.com/watch?v=qyxpKmguxwE

Ο "ξαφνικός θάνατος" του δημόσιου πανεπιστημίου

(Διαβάστε κι αυτό από εμάς: Ποια Ανώτατη Εκπαίδευση; Αυτά είναι πολυτέλειες "για την παράγκα του Καραγκιόζη"...)

Πριν από λίγα χρόνια επιχειρήθηκε η έμμεση ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης με «εμπνευστή» τον Γ. Παπανδρέου που αποπειράθηκε, ανεπιτυχώς, να καταργήσει πλαγίως τον συνταγματικό περιορισμό. Ειρωνεία της ιστορίας: απέναντι του, πέρα από τη μαζική-συλλογική αντίδραση είχε και τον Ευάγγελο Βενιζέλο...

Τότε η «βελούδινη» ιδιωτικοποίηση απέτυχε. Η στρατηγική, όμως, των ιδιωτικών συμφερόντων και των νεοφιλελεύθερων συστημικών...
δυνάμεων ουδέποτε εγκαταλείφθηκε. Στη θεσμική-πολιτική της μορφή η στρατηγική αυτή «νομιμοποιήθηκε» με τον νόμο της Α. Διαμαντοπούλου... Έκτοτε οι μηχανισμοί της ιδιωτικοποίησης ενεργοποιήθηκαν και αποδιαρθρώνουν, βήμα προς βήμα, το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Όμως, σήμερα, οι συστημικοί μηχανισμοί και οι κυβερνητικοί διαχειριστές δεν έχουν χρόνο να περιμένουν τη σταδιακή κατάρρευση του δημοσίου πανεπιστημίου μέσα από τον -ελεγχόμενο- ανταγωνισμό του με το ιδιωτικό.

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΟΝ «ΞΑΦΝΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ» ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ με μια σειρά από επιλογές που το καθιστούν στην πράξη αδύναμο να εκπληρώσει τις επιστημονικές του υποχρεώσεις.

H επικαιρότητα μέσα από τη ματιά του Γιάννη Ιωάννου

Τα είδαμε στο διαδικτυακό χώρο του γελοιογράφου Γιάννη Ιωάννου

Ελλειμματικοί προϋπολογισμοί και...στο Χάρβαρντ

Στο Χάρβαρντ είχε πάει και ο ΓΑΠ για να δώσει διαλέξεις σχετικά με το μέλλον της ευρωζώνης...Φοβερή μόρφωση...

Χάρβαρντ: Ένα από το πιο φημισμένα πανεπιστήμια του κόσμου, με δίδακτρα-φωτιά που απευθύνονται μόνο στην ελίτ, και που οι απόφοιτοι του προορίζονται να πάρουν τις κορυφαίες διοικητικές θέσεις σε κυβερνητικό και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Με λίγα λόγια, είναι ένα από τα ιδρύματα που "βγάζουν τους μελλοντικούς ηγέτες" της άρχουσας τάξης.

Μόνο που...το Χάρβαρντ είναι και αυτό ελλειμματικό.

Πως η οικονομική ανάπτυξη έχει καταστεί Κατά της Ζωής

Η εμμονή με την ανάπτυξη έχει επισκιάσει την ανησυχία μας για την αειφορία, τη δικαιοσύνη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αλλά οι άνθρωποι δεν είναι μιας χρήσης – η αξία της ζωής βρίσκεται έξω από την οικονομική ανάπτυξη.
από τη Βαντάνα Σίβα
 

Η απεριόριστη ανάπτυξη είναι το όνειρο των επιχειρήσεων, των οικονομολόγων και των πολιτικών. Θεωρείται ως ένα μέτρο προόδου. Ως αποτέλεσμα, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ), το οποίο υποτίθεται ότι μετρά τον πλούτο των εθνών, έχει αναδειχθεί ως ο πιο ισχυρός αριθμός και η κυρίαρχη αντίληψη στην εποχή μας. Ωστόσο, η οικονομική ανάπτυξη κρύβει τη φτώχεια που δημιουργεί μέσα από την καταστροφή της φύσης, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε κοινότητες που στερούνται την ικανότητα να ικανοποιούν τις ανάγκες τους.

Η έννοια της ανάπτυξης προτάθηκε ως μέτρο για την κινητοποίηση πόρων κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Το ΑΕΠ βασίζεται στη δημιουργία ενός τεχνητού και πλασματικού ορίου, που υποθέτει ότι αν παράγεις ό,τι καταναλώνεις δεν παράγεις. Με αποτέλεσμα, η «ανάπτυξη» να μετράει τη μετατροπή της φύσης σε μετρητά και των αγαθών σε εμπορεύματα.

Έτσι, οι καταπληκτικοί κύκλοι της φύσης που ανανεώνουν το νερό και τα θρεπτικά συστατικά ορίζονται ως μη παραγωγικοί. Σύμφωνα μ’αυτό το μοντέλο ανάπτυξης οι χωρικοί του κόσμου, οι οποίοι παρέχουν το 72% των τροφίμων, δεν παράγουν. Ούτε οι γυναίκες που καλλιεργούν ή κάνουν τις περισσότερες δουλειές στο σπίτι δεν ταιριάζουν σ’αυτό το μοντέλο.

Το νερό ως αγαθό είναι διαθέσιμο ελεύθερα για όλους, προστατεύεται από όλους και διατίθεται σε όλους. Παρ’όλ’αυτά δεν δημιουργεί ανάπτυξη. Αλλά όταν η Coca-Cola ιδρύει ένα εργοστάσιο, αντλεί το νερό και το εμφιαλώνει σε πλαστικά μπουκάλια τότε η οικονομία αναπτύσσεται.

The greek way of development: DEAD END!

Aν ένα μεγάλο κομμάτι της νεοελληνικής κοινωνίας (AYTO TO AΙΣΧΟΣ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΕΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ-ΝΕΚΡΩΝ!) ανακαλύπτει το είδωλό της μέσα στον καθρέφτη των φιγούρων του θεάτρου σκιών: του κουτοπόνηρου-"τα φέρνω όπως να'ναι βόλτα" ραγιά Καραγκιόζη και των ξυπόλητων κολλητηριών του. Του δουλοπρεπή κλαψιάρη καρπαζοεισπράχτορα Χατζηαβάτη. Του κουραδόμαγκα μπαρμπα-Γιώργου. Και του κοτζαμπασαίικου (“Γενίτσαροι”), των αγάδων και των βεζύρηδων που λύνουν και δένουν μέσα από τα χλιδάτα σαράγια, λογοδοτώντας σε "μεγαλοπρεπείς Σουλεϊμάνηδες" της αρπαχτικής μαφίας του χρήματος...

Αν η κοινωνία καταντάει μια θολή σκιά, ένα χλωμό φάντασμα δίχως ζωτική ενέργεια, έμπνευση κι όραμα, υψηλή συνειδητότητα και τελικά...διάθεση να ζήσει κι απλά αγκομαχάει για επιβίωση στις χρηματοοικονομικές αρένες των αρπαχτικών (Το μεγάλο "στάλαγκ και Κοινωφελής, ενοικιαζόμενη εργασία: Το νέο κοινωνικό μοντέλο εργασιακής εκμετάλλευσης και ο ρόλος των ΜΚΟ ως σύγχρονα δουλεμπορικά)...

Αν οι κυβερνητικές κλίκες και οι λογής εθνοσωτήριες αντιπολιτεύσεις ( Μια "συρραφή" περί δημοκρατικής ολιγαρχίας, νόμων και πραγματικήςδημοκρατίας-αυτονομίας!) προστατεύουν συσπειρωμένοι το μαγαζάκι τους με το χαριτωμένο όνομα "δημοκρατία" ( "δημοκρατία είναι η ελευθερία του λόγου" (;) και Όταν η δημοκρατία λιμοκτονεί, γιατί με πολύ απλά λόγια: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΛΑΟΣ!) και "καταδικάζουν τη βία απ'όπου κι αν προέρχεται"("Όχι ρε δεν καταδικάζω τη βία, απ όπου κι αν προέρχεται") πιθανώς, σε λίγο, και τους απελευθερωτικούς αγώνες λαών ενάντια στη "νομιμότητα" της τυραννίας και της καταπίεσης (Καταδικάζεται η βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;)...

Eτοιμάσου για τα παλλιροιακά κύματα του μέλλοντος, "κοσμοπολίτη αυτοματοποιημένε άνθρωπε"!

" Screechin' useless martyrs hangin' naked upon the cross, yeah
They would have you believe that the lie they shriek that all is lost
Forget their logical desperation, utilize your imagination
The future's here, right now, if you're willing to pay the cost

The power-crazy leaders who control your very fate
They would twist your will, steal your life and sell your soul away, yeah
If you're drifting or wandering lost
You're the perfect target for the double cross
Freedom's yours, right now, if you rule your own destiny, yeah

Here he comes, the cosmopolitan enemy, yeah
Yes, sir, here they come, interstellar diplomatsSome say, the truth was meant to be hidden
Others maintain, nothing is forbidden
The key to the mystery

And our mind explodes in a post-atomic dawn
The future breaks like a tidal wave, engulfing everyone
Confusion and chaos, the trauma of birth
A strange new day for the people of Earth
Traditions burned away by that rising sun "

{Από το  "Future | Now" της φοβερής και τρομερής Hard Rock/Protopunk μπάντας των MC5 ("...το πρώτο άλμπουμ της μπάντας (ήταν το θρυλικό “Kick Out the Jams”). Ζωντανά ηχογραφημένο στο Grande Ballroom Detroit ανάμεσα σε δυο νύχτες,το “Kick Out the Jams” ένωνε το ακραίο (και αυτό γιατί ήταν απίστευτα Heavy για τα δεδομένα της εποχής) Hard Rock με τα Blues και τον αυθορμητισμό της Free Jazz.”Brothers and sisters, the time has come,for each and every one of you to decide, whether you are gonna be the problem,or whether you are gonna be the solution” κραύγαζαν οι Mc5 στο εναρκτήριο κομμάτι “Ramblin’ Rose” και έκαναν τους αστυνομικούς να τρίβουν τα αυτιά και τα μάτια τους από περιέργεια για το ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι τύποι.") Μάθε γι'αυτούς και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που τους έφεραν στο προσκήνιο!}

Μετφ των παραπάνω στίχων:

" Άχρηστοι κλαιόμενοι μάρτυρες που κρέμονται γυμνοί πάνω στο σταυρό/ σε έκαναν να πιστέψεις τα ψέματα που σου φωνάζουν ότι όλα έχουν χαθεί/ Ξέχνα τη "λογική" τους περί απόγνωσης και χρησιμοποίησε τη φαντασία σου/ Το μέλλον σου ανοίγεται εδώ και τώρα αν είσαι πρόθυμος να πληρώσεις το τίμημα/ Οι τρελοί αρχηγοί της εξουσίας οι οποίοι ελέγχουν το πεπρωμένο σου/ θα σου κλέψουν τη θέληση, θα διαστρεβλώσουν τη ζωή σου και θα ξεπουλήσουν την ψυχή σου/ Αν παρασύρεσαι και περιπλανιέσαι σα χαμένος/ είσαι ο ιδανικός στόχος της προδοσίας/ Η ελευθερία είναι εδώ και τώρα δική σου αν κυβερνάς την προσωπική σου μοίρα/ Νάτος έρχεται, ο "κοσμοπολίτης εχθρός" / Μάλιστα κύριε! νάτοι έρχονται, "διαστρικοί διπλωμάτες"/ Κάποιοι λένε ότι η αλήθεια προοριζόταν να μείνει κρυμμένη/ Κι άλλοι ισχυρίζονται ότι τίποτα δεν είναι απαγορευμένο/ Το κλειδί του μυστηρίου/ Και το μυαλό μας εκρήγνυται σε μια μετα-αποκαλυπτική αυγή/ Το μέλλον σκάει σαν παλλιροιακό κύμα, καταποντίζοντας τους πάντες/ Σύγχυση και χάος, το τραύμα της γέννησης/ Μια παράξενη νέα μέρα για τους κατοίκους της Γης/ Οι στάχτες των Παραδόσεων σκορπίζονται από τον ανατέλλοντα ήλιο "

...ή με αλλα λόγια: Καμιά πραγματικότητα δεν δύναται να διατηρείται παγ-ι-ωμένη. Καμιά αυθαιρεσία και κανένα αξίωμα δεν μένει για πάντα ως θέσφατη αλήθεια. Κανένα δόγμα αλώβητο από τις ριπές της ροής των πραγμάτων και των αληθειών (α-λήθεια= η μη λήθη)της Φύσης. Και καμιά τυραννία, κανείς τύραννος στο θρόνο του, καμιά εξουσία δεν διατηρείται αναλλοίωτη και διαιωνιζόμενη μπροστά στα ορμητικά κύματα του νέου κόσμου!

 Για να προκύψει το ολοκαίνουργιο νέο, το παλιό καταρρέει με πάταγο, παραδομένο στις φλόγες. Και μέσα από τους θρήνους και οδυρμούς του εκφυλισμένου, απονεκρωμένου, ανυπόληπτου κατεστημένου (των αφεντάδων και των σκλάβων και της σωρείας των προκαταλήψεων που θεμελιώνουν αυτή την άρρωστη σχέση εξάρτησης) ξεπηδάει μια νέα εξήγηση των πραγμάτων. Και μια γεμάτη γοητευτικές υποσχέσεις και συναρπαστικά ανθρώπινη και αρμονική με τη φύση και τα θαύματά της, πραγματικότητα!

ανιχνευτής

Επίσης, από τον Ένοικο: Οι δικές μας "μουσικές" στις ολόδικιές μας φρέσκιες "μελωδίες"!

Νερό, αυτό το τεράστιο μυστήριο!

Δείτε το με τη δέουσα προσοχή..!

(Σχόλια δικά μας: Το νερό είναι ζωντανός οργανισμός: ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντος και μεταβάλλει την κρυσταλλική δομή του-προς το καλύτερο ή χειρότερο- ανάλογα με τις ψυχικές δονήσεις των σκέψεων και των συναισθημάτων που εκπέμπονται, διαθέτει ένα είδος μνήμης και μεταφέρει πληροφορίες...Σκεφτείτε τις προεκτάσεις που φτάνουν μέχρι και το "ανεξήγητο" για τη συμβατική ιατρική "θαύμα" της αυτοΐασης, καθώς από νερό αποτελείται ο καθένας μας στο μεγαλύτερο ποσοστό του σώματός του. Κι αυτά δεν είναι τίποτα ψευδοεπιστημονικές και τσαρλατανίστηκες μπουρδολογίες, αλλά μετρήσιμα αποτελέσματα επαναλαμβανόμενων επιστημονικών πειραμάτων ανά τον κόσμο, από σοβαρούς επιστήμονες...)

Παρουσιάζουν ενδιαφέρον κι αυτά τα links σχετικά με τις ιδιαίτερες δυνάμεις του νερού: http://www.life-enthusiast.com/twilight/research_emoto.htm
http://www.masaru-emoto.net/english/e_ome_home.html

Σκέψεις πάνω σ'ένα άρθρο: "Σιγά μην πέσουμε για τα κωλόσπιτα των φτωχών "

Ένα πολύ καλό άρθρο, που "αγγίζει το κακό στη ρίζα του", αποκαλύπτοντας την καρκινική λειτουργία του, η οποία και κατατρώει ολόκληρο τον οργανισμό της κοινωνίας. Αλλά, παράλληλα, θίγει και την αλαζονεία της ανοησίας που το χαρακτηρίζει. Κάτι που θα αποδειχτεί και η αιτία της καταστροφής του, αργά ή γρήγορα. Θέλω ωστόσο "να πάω το άρθρο λιγάκι παραπέρα", να εμβαθύνω έστω και βιαστικά σε κάποιες από τις παθογόνες αιτίες της αρρώστιας αυτής (που φυσικά δεν είναι οι μόνες), γιατί νιώθω πως χρειάζονται και κάποια επιπλέον να ειπωθούν:
 Όσους κι αν καταφέρει το κακό να πάρει μαζί του, μια και δεν θα απεμπολήσει χωρίς λυσσαλέα μάχη και δίψα για αίμα τα "κεκτημένα του", στο τέλος οι εξελίξεις δεν θα το δικαιώσουν! Τα "κεκτημένα" που θα υπερασπιστεί με άγρια και πεισματική μανία: το δικαίωμα στην εξαπάτηση, τον παρασιτισμό και την αφαίμαξη ανθρώπων και κοινωνιών που έκαναν το λάθος να το εμπιστευτούν κάποτε, να το καλοπιάσουν, να ξεγελαστούν ξανά και ξανά, να το θρέψουν σα φίδι στον κόρφο τους. Και με δική τους καθόλου αμελητέα ευθύνη να το ανδρώσουν, να το γιγαντώσουν και να το πολλαπλασιάσουν: με το συμβιβασμό, την απάθεια, τη σιωπηλή αποδοχή και καθόλου σπάνια την έστω και κρυφή συναίνεση στα σκοτεινά κάποτε και πλέον απροκάλυπτα μικρά και μεγάλα εγκλήματά του. Μια συναίνεση η οποία και περίμενε κάποια "κοκαλάκια" απ'το "φαγοπότι" και τις ατασθαλίες σε βάρος όλων, ακόμα κι εκείνων τελικά που νομιμοποίησαν την παρασιτική εξουσία του. Κι έτσι το πότισαν άπλετη σιγουριά για τη δύναμή του να καταβάλλει σαν ιός τα ευάλωττα θύματά του. Και να κυριαρχεί με σχετική ευκολία και δολοπλόκα άνεση...
 ΄Ομως οι καιροί αλλάζουν, ο λήθαργος ταράζεται, η συνείδηση αναταράζεται και τα τείχη της παραίτησης γκρεμίζονται. Γιατί παρά τις ευθύνες και τις λανθασμένες εκτιμήσεις κι επιλογές, οι άνθρωποι αρχίζουν να κατανοούν σε ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ το γεγονός ότι το πολυπρόσωπο κτήνος του κακού ΔΕΝ μπορεί να αφήνεται άλλο ελεύθερο! Είναι ζήτημα κι επιβίωσης και ζωής και ποιότητας και συνέχειας...

ανιχνευτής

"Σιγά μην πέσουμε για τα κωλόσπιτα των φτωχών "

 Και να που έφτασε κι άλλος ένας κόμπος στο χτένι, αυτή τη φορά πιο μεγάλος. Ή θα ξεδοντιάσει το χτένι και θα περάσει ή το χτένι θα αποδειχτεί ανθεκτικό για μία ακόμη φορά. Όμως, επειδή αυτή τη φορά το νήμα τραβιέται από την κοινωνία με μεγάλη δύναμη, αν, τελικά, αντέξει το χτένι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα γκρεμιστεί ο αργαλιός.
Κάθε φορά που το τέρας παραγγέλνει την τροφή του εμφανίζονται στον ορίζοντα πιστοί υπηρέτες,
διαφορετικοί κάθε φορά μα και τόσο ίδιοι μεταξύ τους, που είναι έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για να μπορεί το τέρας να συνεχίζει να αναπνέει, να συνεχίζει να πεινάει να συνεχίζει να αποζητάει τροφή.

Και οι υπηρέτες, λυσσασμένα σκυλιά με ψεύτικα δόντια, τρέχουν να θερίσουν ζωές και όνειρα.

Αγράμματοι να μείνουν οι φτωχοί που εκείνοι δημιούργησαν, χωρίς σπίτια να μείνουν οι φτωχοί που εκείνοι τους οδήγησαν στη φτώχια, ελεύθεροι και με τις τιμές που τους αρμόζουν να μείνουν οι κλέφτες του μόχθου των ανθρώπων και οι μπαταχτσήδες της πολιτικής και της οικονομίας, στο διάολο να πάνε οι άρρωστοι, οι άστεγοι, οι άνεργοι και όσοι ακόμη έχουν δουλειά.

«Τσόκαρα Καριόλες και Κόπανοι»

Τσόκαρα και καριόλες: Όποιος δεν έχει δει ποτέ τσόκαρα και καριόλες, δεν μπορεί να πιστέψει ότι υποδήματα και άμαξες μπορεί να θεωρούν ότι έχουν άποψη. Στην αρχή νομίζει ότι ακούει ένα παραμύθι, αλλά σιγά-σιγά κατανοεί ότι ο συνδυασμός των δύο είναι θεαματικός.

Τα τσόκαρα πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ερωτήσεις και οι καριόλες απαντήσεις. Αυτός ο διάλογος φαντάζει εξωπραγματικός, αλλά όσο παράξενος κι αν είναι θέλει να φανεί ρεαλιστικός. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι τα επιχειρήματα του ενός αγγίζουν τις πεποιθήσεις του άλλου. Σημασία έχει ότι το παράλογο δεν στέκει ακόμα κι αν τα υποδήματα κι οι άμαξες προχωρούν χωρίς κανένα πρόβλημα στον κόσμο τους.

Το πρόβλημα είναι το κοινό που βλέπει αυτό το θεατρικό, νομίζει ότι αφορά την πραγματικότητα. Ενώ στην ουσία, και τα δύο αποκτούν νόημα μόνο όταν τα βάζουμε και όταν καθόμαστε πάνω, αλλιώς και τα δύο είναι κενά.